Wat warmteproductie betreft kwam de R9 380X in het testsysteem niet boven de 73 graden Celcius uit. Op zich een prima resultaat, ware het niet dat de fan instelling van de XFX dusdanig onprettig is dat hij werkelijk als een vliegtuig klinkt om die temperaturen zo te houden. Nu heb ik sinds mijn jeugd een warm hart voor AMD, maar zelfs als je puur rood bloed in je aderen zou hebben kan je toch niet ontkennen dat onhoorbare grafische kaarten zo veel prettiger zijn.
Mijn voornaamste insteek van deze review is de R9 380X te vergelijken met andere chips, niet enkel de uitvoering van XFX. Of althans om het kunnen van de chip niet af te kraken vanwege één matige uitvoering. Ik verdenk dan ook dat deze sample of al bij mijn ontvangst versleten was, danwel een wanprestatie wat de uitvoering van XFX betreft, maar twijfel dat het echt inherent is aan de R9 380X. Zo was de Gigabyte uitvoering van de R9 290, een kaart die veel meer verbruikt, in de praktijk aanzienlijk stiller (maar zeker ook niet ‘stil’). XFX lijkt met deze uitvoering dan ook een beetje een ode aan de jaren 90 te geven waar bladblazers gebruikelijk waren, in plaats van mee te gaan met het moderne tijdperk waarin koeloplossingen die stil staan in idle de nieuwe standaard zijn. Zowel de Sapphire als Asus R9 380X doen dat bijvoorbeeld wel, terwijl de XFX zelfs in idle al hoorbare toeren maakt. In een gesloten behuizing valt het mee, maar je weet dat je systeem aan staat. Met een beetje stoeien met je fanprofiel kan je uiteraard wel meer stilte creeeren in idle, en de temperaturen iets laten op lopen onder load om de herrie wat te drukken, maar als dit is zoals je het product thuisgestuurd krijgt mag je dat de fabrikant aanrekenen.
Hoewel ik het niet kan beoordelen hou ik het bij een redelijke schatting dat met de juiste uitvoering van de R9 380X je uitkomt op een stil systeem in idle, en een hoorbare maar niet hinderlijke prestatie onder load.
