De Archer C3200 leent zich ook als bijzet tafeltje
Om een keer een Tri Band ervaring op te bouwen is absoluut leuk, want met de juiste setup en activiteit zie je resultaten die je normaliter niet voor mogelijk houdt wat je wifi netwerk betreft. De definitie van ‘de juiste setup’ maakt het eenzijdig aanraden van een Tri Band router echter geen eenvoudige taak. Onlangs bij het testen van een MU-MIMO oplossing kwam dat ook ter sprake, maar hoewel Tri Band als “eenvoudiger inzetbaar” alternatief wordt genoemd is het zeker geen vanzelfsprekendheid dat je het potentieel spontaan gaat benutten. In tegenstelling tot MU-MIMO hoef je weliswaar geen speciale (zeldzame) compatibele hardware te hebben om van Tri Band te profiteren, maar je moet wel in een situatie zitten met bijvoorbeeld een flink aantal echt actieve 5 GHz clients, dan wel twee clients die gelijktijdig zeer intensief wifi moeten gebruiken. Dat laatste klinkt als iets wat iedereen wil, maar ik twijfel hoe veel mensen dat daadwerkelijk doen. Daarbij profiteer je natuurlijk pas echt goed als je ook snelle wireless-ac apparaten in je netwerk hebt, die weliswaar eenvoudig te koop zijn en betaalbaar zijn, maar zeker nog niet standaard ingebouwd zitten in de huidige generatie laptops en telefoons. Ook blijft bij elke draadloos gerelateerde test de vraag in het achterhoofd of het nu echt niet mogelijk is een kabeltje te trekken, want het ouderwetse draadje blijft koning van de prestaties. Die combinatie van voorwaarden om een Tri Band router goed te benutten is m.i. reden genoeg om Tri Band nog altijd als ‘niche’ te benoemen, net als MU-MIMO dus.
De eerste grote vraag is op welk punt Tri Band (of een andere 200 euro plus router) nu een verstandige koop is, dat is simpelweg geen vraag die ik kan beantwoorden. De grote vraag voor Tri Band specifiek is wat de toekomst gaat brengen, dit lijkt af te hangen of MU-MIMO clients vlot werkelijkheid gaan worden of niet omdat MU-MIMO ‘slimmer’ is dan smart connect, maar vooralsnog hebben de fabrikanten moeite om de theoretische voordelen van die techniek in daadwerkelijke producten om te zetten. Tri Band mag zich wat mij betreft dus op dit moment ‘het snelste soort wifi’ noemen (voor wat consumenten in huis kunnen halen).
Als je denkt dat een ‘3200’ router echter even aanzienlijk krachtiger gaat uitzenden dan een ‘1900’ heb je het mis, alles draait om die extra band om dat potentiele intensieve gebruik op die 5 GHz op te vangen, een enkel intensief actieve client gaat daar geen klein beetje sneller van. Voor een gemiddeld huishouden met wat basaal internet- en mail gebruik, een gamer en een netflix kijker zal een AC1900 oplossing dan ook een veel logischere oplossing zijn, al was het maar vanwege het prijskaartje. Voor situaties die wel aan de bovengenoemde omschrijving voldoen, dan toont de TP-Link Archer C3200 zich toch als een ware krachtpatser. Snelheden van 400 mbps over een 867 Mbps client, en in de richting van het dubbele als je twee van die kanonnen hard aan het werk zet, zijn simpelweg indrukwekkend. Het prijskaartje van 229 euro wat je daarvoor neer moet leggen is fors maar niet extreem, en samen met de D-Link Tri Band zijn ze enkele tientjes goedkoper dan de alternatieven van Asus en Netgear. TP-Link heeft in tegenstelling tot alle drie de direct concurrenten wel de meest compacte behuizing gebouwd, de Archer C3200 is bescheiden afgemeten (wat de plaatsing handiger maakt) en tevens vormgegeven. Asus houdt het ook nog redelijk bescheiden, maar D-Link en Netgear lijken op het oog interessanter als je naast een router tevens een ruimteschip zoekt.
Hoewel Tri Band dus een echte ‘power user’ oplossing vanwege de extreme prestaties die ze weten te halen lijkt heeft TP-Link de Archer C3200 wel zonder twijfel ingezet op niet-extreem-geeky consumenten. Dat blijkt uit het ontbreken van (volledige) VPN features, HTTPS toegang, en het feit dat het beheer een wat hoog jip en janneke gehalte heeft. Vooral die ontbrekende elementen zullen de echte geeks toch doen twijfelen, en sluit zakelijk beheer (tot zover gewenst met consumenten hardware) feitelijk uit. De positieve keerzijde is een eenvoudige en overzichtelijke/schone interface waar prettig in te werken is, en met de aanwezigheid van zaken als een gasten netwerk, parental controls, en toegang via een mobiele app verzorgd TP-Link de C3200-eigendom ervaring keurig compleet voor de consument die niet te veel wil knutselen, maar wel vlot en eenvoudig die hoge prestaties wil inzetten.
Zeker niet de router voor jan en alleman, maar er valt meer dan genoeg te zeggen voor de prestaties en gebruikservaring van de TP-Link Archer C3200 om hem ‘one to watch’ te maken voor mensen die met een AC1900 middenklasser geen genoegen nemen.
Interesse in dit product? Door de onderstaande prijsvergelijker te gebruiken vind je de beste shops, de beste prijzen, en steun je tevens onze site! Alvast bedankt! (Powered by Hardware.info)[hwiprice hwiid=”317500″ numshops=”5″]
Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
