Teufel Real Z
We hebben we drukke dagen achter de rug. Vijftien robot softzuigers testen, tien WiFi systemen (elf als je een beta unit meetelt dat de nodige hoofdpijn verzorgd), en dan besloot Nvidia ook nog even wat nieuwe grafische kaartjes uit te rollen. Wat doe je dan aan het eind van de week? Lekker achterover leunen in je stoel met een lekker headsetje op je hoofd en genieten van je favoriete tunes. Of in ons geval, terug naar de pc en erover schrijven, maar dat terzijde.
De headset, sorry: headphones, in kwestie is de Teufel Real Z. De in Berlijn gevestigde club staat bekend om hun collectie aan veelal toch klasse producten en om het feit dat ze niet vies zijn van een vleugje extra ‘laag’. Oh, en om hun bizarre sound-pimped bus waar ze Berlijn soms onveilig mee maken, maar dat is een verhaal voor een andere dag.
De Real Z dan. 179 euro aan oorstrelend genot; robuust, stijlvol, en chique. Althans in de woorden van Teufel. Woorden die we wijselijk negeerden toen we deze headset op de foto zette en inmiddels enkele weken in gebruik hebben gehad.
De Teufel Real Z is verkrijgbaar in een zwarte uitvoering, en een koffie/zilver combinatie zoals wij hem hebben. Het betreft een (analoog) bedraad model.
Uitpakken, bouw, en features
Aan unbox-liefde geen gebrek bij Teufel; stevig doesje, geheel zwart zoals altijd, met daarin een bescherm tas of hoe zo’n geval ook officieel heten mag, een boekje…
… en een hele aangename set voor het oog. We zullen het ze meteen geven: aan het woord chique is niets gelogen. We zien een drie meter lange kabel, en een 1,3 meter lange kabel, plus nog een 6,35mm verloopstekker. En nette kabels ook.
Hoewel ook in het zwart leverbaar hebben wij bewust voor de koffie en zilveren kleurstelling gekozen, maar ‘mooi’ blijft subjectief en het oordelen erover laat ik aan jullie over. We durven wel voorzichtig te stellen dat de vormgeving veelal toch wel een positieve indruk achter zou laten. De ca 200 gram wegende Real Z voelt licht in de hand, niet heel vreemd gezien hij bijna geheel van kunststof is vervaardigd. Teufel heeft het over ‘aluminium elementen, maar de grote zilveren dop met de T erop, noch het rooster, noch de rand is daarvan gemaakt; het aluminium lijkt vooral op de doorlopende band zelf betrekking te hebben. We helpen misverstanden overigens graag de wereld uit, en denken dat kunststof synoniem is voor ‘minder goed’ is zeker een misverstand. Niets piept, kraakt, of voelt iets anders dan prima stevig aan. De kou van metalen op je hand is echter niet iets wat je hier gaat ervaren. De vraag is natuurlijk hoe een 179 euro headset moet voelen, het totaalplaatje moet kloppen.
De band bovenop is keurig afgewerkt, een voorbeeld van wat beter faux leder kunststof hoort te zijn. Onderop vinden we de 3,5mm input, wat tevens het enige stukje interactie is dat je met deze set zal hebben. Volumeknoppen of andere knopjes zijn er niet; je device stuurt het volume aan. Als 50 Ohm headphones is deze overigens wel prima aan te sturen door alles van mobiele telefoons tot ingebouwde chipjes op moederborden.
Per kant is de band wat groter te stellen door simpelweg te schuiven. Klein is letterlijk klein genoeg voor onze kleine man van 4, of in zijn woorden vier-en-een-half, groot is groot genoeg voor mij, plus een hand op mijn hoofd, en laten we dat samenvatten als ‘heel erg groot’. Verder is de Real Z niet inklapbaar, draaibaar, of significant kantelbaar, maar hij is net flexibel genoeg om naar verschillende hoofden te daaien, en de ca 1 centimeter die elke schelp net weet te kantelen bleek genoeg om zowel op mijn hoofd als het kleine lieftallige koppie van vrouwlief de druk goed te verdelen.
De band bovenop heeft een vrij dun stukje demping, maar gezien de Real Z zichzelf vooral op en rond de oren vastzet is dat niet iets om al te veel stil bij te staan, dat voelt gewoon prima.
De keuze om voor niet hele grote ronde schelpen te gaan is in mijn optiek wel apart. Nu heb ik stevige oren en kan ik producten vergeven die daardoor net op de oren vallen in plaats van er geheel omheen, maar de chef de mission met kleine oren lukt het ook niet om ze er geheel omheen te laten vallen.
De pads zelf voelen boterzacht, en wanneer je ze indrukt hebben ze een capabele demping, dus je zit niet snel tegen het frame, maar of iets op je oren lekker zit is toch vooral subjectief. Ik heb er de nodige uren mee doorgemaakt en het zat mij totaal niet in de weg, maar wanneer je 179 euro uit gaat geven dan hoop je toch meer op ‘exact wat ik wil’ dan ‘stoort mij totaal niet’. Dat het subjectief is bleek echter wel uit de ervaring van de dame, die na de nodige uurtjes terugkoppelde dat het een klein beetje wennen was, maar uiteindelijk niets anders was dan een top zittend model. Beide concluderen wel dat de druk weliswaar goed verdeeld is, maar dat het geen set is die heel licht op het hoofd zit; de clamping force is noemenswaardig vergeleken met hoe licht hij in de hand voelt. Nadeel is dat niet iedereen dat prettig vindt, voordeel is dat hij wel goed op je hoofd zit; zelfs op een kleiner hoofd iets actiefs doen is geen punt.
Ik laat het bij deze beschrijving, mocht je gevoelig zijn voor iets op de oren of randen van je oor, of gevoelig voor iets meer clampy headsets, dan weet je in elk geval dat dit niet het model voor je is.
Wellicht ook fijn om te weten, met de Real Z in gebruik ben je redelijk afgesloten van je omgeving, maar andersom komt er het nodige geluid door de constructie naar buiten. Wil je knallen met slapende partners in de achtergrond is dit ook niet het model. Wil je gewoon knallen wel overigens, maar daar hebben we het zo over.
Eerst even, voor de goede orde, de specs:
Geluidskwaliteit
Laten we meteen duidelijk maken: ik ben geen audiofiel. Niet iemand die naar de delicate intrecacies van muziekstuk X luistert en dan in een soort extase beland omdat bijgeluid Y van Instrument Z nog nimmer zo tot zijn recht kwam. Ik ben gelukkig in staat redelijk te horen (al krijg ik daar intern wel eens wat opmerkingen over), en het komt voor mij op één ding neer: kunnen we een redelijk beeld schetsen voor de meerderheid die dit zal lezen.
De dame heeft wel een oor om jaloers op te zijn, maar behoort net als yours truly tot de categorie die zaken ook graag relativeerd; wat is nu echt de impact van specifieke aspecten van wat je hoort, zonder de fancy woorden fluff. We hebben beide echter wel de luxe gehad om het nodige aan muziekdozen op onze hoofden te hebben gehad hier, en kunnen volgens mij een redelijk beeld schetsen van wat je mag verwachten van de Real Z, en andere audio producten, op basis van die twee ervaringen.
Met zijn prijskaartje blijft de Teufel uit de buurt van de echte audiofiele zaken, maar verwacht je toch een capabele driver. Daarvoor pakten wij eerst de vergelijking. De meest nabij gelegen concurrenten was Sony MDR-1R (ooit grofweg dezelfde prijsklasse), een headset vooral bekend om zijn comfort, in elk geval meer dan puur geluidstechnisch helemaal je-van-het. Vergeleken met de Sony weet de Teufel verschillende instrumenten net even iets beter te defineren, klinkt de Teufel iets ruimtelijker, en valt op dat Teufel (zoals vaker) de lage tonen aardig extra aanzet, maar we zouden er niet direct een klasseverschil aan hangen; na de nodige uurtjes waren wij grofweg even geëmotioneerd.
De opmerking ‘zet laag aan’ is wel gevaarlijk, want dat heeft soms een negatieve bijsmaak terwijl dat hier toch heel goed wordt uitgevoerd. Vooral in populaire muzieksoorten die profiteren van een beetje extra power onderin horen we dat effect, maar de manier waarop het gebeurd is juist erg volwassen. Bass tonen klinken voller en overtuigender dan wat ‘neutraal’ zou moeten zijn, maar dreunen op geen moment, en het gaat al helemaal niet ten koste van definitie in het mid en hoog; boven de lage tonen klinkt het prima vlak zonder tekortkomingen. Het wekt de suggestie dat het nummer alsnog klinkt zoals het was bedoeld, of feitelijk dus gemaakt was met een wat vollere lage kant, en dat klinkt best fijn als je daar niet vies van bent.
Het geluid bungelt daarmee een beetje tussen jong en volwassen in, of laten we het jong volwassen noemen? Laten we populaire genres los en zetten we meer jazzy, instrumentale of simpelweg een hele waslijst aan verschillende rustige nummers op dan toont de Teufel even goed dat het geen laag-rammen beest is maar gewoon een degelijk setje drivers aan boord heeft, het is gewoon een heel aangenaam geluid. Hoewel ik vooraf niet precies wist wat ik van het concept ‘half open’ moest verwachten is het best een redelijke beschrijving, ze klinken zeker ietwat ‘open’ (lees: ook wat ruimtelijker), en laten de omgeving ook zeker niet vrij van jouw geluid overigens, maar waar we met andere open headsets soms wat demping van buiten missen is dat hier niet echt opgevallen, althans mij niet maar vrouwlief had mij de nodige keren op de vingers getikt omdat ik niet luisterde wat ook wel wat zegt. Open modellen hebben soms de neiging om juist de lage delen wat te verliezen (relatief dan), maar die woorden gaan hier gewoon niet op.
Goed, volwassen genoeg, maar schakelen we weer terug naar onze super foute playlist rijkelijk gevuld met een breed assortiment populaire muziek van de laatste jaren, dan laat de Real Z genoeg van zijn jonge kant horen met zijn prima basslines. Om dat op de Sony te bereiken vereist een flinke zwieper aan de sliders van de eq, wat mij bij een ander punt brengt. Sommige geluidsdozen profiteren stevig van een goede aansturing, zowel een goede dac als een betere source. Het is één van de focuspunten van Teufel dat hij als 50 Ohm headset goed te ‘driven’ is door smartphones en andere devices die niet primair voor audio zijn, maar wat daarnaast opvalt is dat hij redelijk stand houdt wanneer je er een mindere bron tegenaan zet zoals YouTube, zelfs wanneer je het volume opkrikt en ook daar, net als bij hoge kwaliteit bestanden, eigenlijk weinig merkt van eventuele compressie, noch is het zo dat de drivers op welk moment klinken dat ze echt moeite moeten doen; ook volle bak open horen we weinig vervorming of andere problemen. Dat brengt de theoretische discussie met zich mee omtrent de kwaliteit van de drivers en dat echte topdrivers imperfecties juist perfect naar het oor brengen, maar na de nodige luisteruurtjes vind ik de driverkwaliteit niet ter discussie staan en zou ik suggereren om gebruik te maken van de ruim test voorwaarden van Teufel in plaats van een theoretische discussie te voeren. Vier oren zijn erg te spreken over het geluid wat hier uit komt.
Conclusie
Audio blijft de lastigste tak van sport, één van de lastigste om over te schrijven, en we blijven kleine waarschuwingen inbouwen dat wij niet alle headsets kennen en dat het altijd subjectief is etcetera, maar we zijn beide van mening dat de Teufel Real Z geluidstechnisch een model is waar naar gekeken mag worden. In vrijwel elk genre komt er een heel aangenaam geluid uit, met een mooie mate van ruimtelijkheid en een hoge mate van ‘soothing’ wanneer je hem na een lange dag opzet om je te vergezellen tijdens het afronden van bijvoorbeeld wat reviews.
Er zijn wel de nodige zaken om even bij stil te staan. Zo zijn de oorschelpen rond en niet heel erg groot, wat oren die er geheel in passen wel een zeldzaam dingetje maken. Grote kans dat hij dus wat op de bovenkant van je oor zal vallen of je oren een beetje opkrult. Enerzijds is dat even wennen, anderzijds hebben wij beide er de nodige urenlange sessies mee gehad zonder dat je er ook maar even stil bij stond. Daarbij is het een set die iets meer op de clamping force rond de oren rust dan de hoofdband, al blijft het een licht model. Dat zijn subjectieve elementen, maar cruciaal om rekening mee te houden wanneer je je eigen wensen in kaart brengt..
Het belangrijkste om te overwegen zal ook dat geluid zijn. Het is een keurig capabele driver wat erin zit, één die zijn ei prima kwijt kan ik tal van volwassen muziekstijlen en op dat vlak echt nimmer door de mand valt, noch te vergelijken is met gaming headsets in het hogere segment waarvan we er ook genoeg hebben liggen, maar toch vooral gericht lijkt op muziekstijlen waarbij hij de bass tonen op een volwassen manier net even beter en voller voor de dag kan laten komen; iets wat opvallend genoeg ook voor de meeste games een hele aangename indruk maakt; muziek focussed headsets laten daar vaker wel wat kansjes liggen. Zoek je iets over de hele linie neutraals dan zijn er vast alternatieven, wil je een extreem opgeblazen bass ook, maar klinkt het idee van een headset die lekker kan knallen en het lage segment op een aangename manier wat nadrukkelijker goed in de oren legt dan denk ik dat je aan het goede adres zit.
Is hij dan 179 euro waard? Een vraag die ik niet eenvoudig kan beantwoorden. Enerzijds hebben we duurdere modellen gezien die minder overtuigen, anderzijds hebben we bij lange na niet alles getest en lijkt het onwaarschijnlijk dat er nergens anders ook maar een beetje meer value te vinden valt. Eén ding is zeker, het is een chique ding om te zien, hij is licht genoeg dat dat niet zal storen, Teufel levert een nette productpresentatie van begin tot eind met de draagtas en twee kabellengtes, en we zouden hooguit kunnen stellen dat twee extra kussentjes voor dit bedrag wellicht een leuk extra steuntje in de rug was geweest.
In geval van ook maar enige twijfel zijn we gecharmeerd van het feit dat Teufel op (ik geloof al) hun producten een 8 weken niet-goed-geld-terug regeling hanteert. Een fijne extra zekerheid waarmee je het echt zelf kan ervaren voordat je er aan vast zit, vooral ook omdat de producten enkel via Teufel zelf te bestellen zijn en dus in Nederland niet of nauwelijks te beluisteren. Zonder veel directe vergelijking gaan we dus niet doen alsof we hem keihard gaan aanbevelen, maar met onze ervaring tot dusver en die zekerheid kunnen we toch zeker aanbevelen om het te proberen als het geschetste beeld aanspreekt.
p.s. als je er voor gaat, kijk ook even naar hun nieuwsbriefactie, inschrijven geeft een beetje korting.
Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
