Samenvatting

Tot zover een ultieme muis bestaat is de Swiftpoint Z wel een serieuze kandidaat voor de troon, want het is bizar hoeveel features ze erin hebben kunnen passen; gyroscoop, trilfunctie, oled display, tig aanpasbare knoppen. Zoals ze beloven is het een muis, controller en joystick in één. Het belangrijkste: elk van de concepten, of het nu logisch of bizar is, is ook wel goed uitgevoerd. Dat wordt weer ondersteund door een uitstekend softwarepakket wat de ervaring voor de eigenaar wel erg soepel maakt. Als product voor muis-fanaten zien we ook de top sensor van dit moment, top switches, een top bouwkwaliteit, etcetera; weinig mis met het beestje zelf.

Het probleem? Voor de ruim 200 euro die deze je zal kosten koop je ook een goede muis, controller, joystick en met een beetje shoppen een goedtoetsenbord erbij ook, en op elk individueel element heeft een dedicated device toch het voordeel boven de van-alle-markten-thuis machine; alleen als muis zelf blijft hij toch echt ultiem. Vanwege die extreme prijs is het nog altijd een extreem goede muis, maar vooral voor de echte muis geek die zeker weet veel van de features te benutten, en tevens totaal niet op de centen hoeft te letten: 9/10

Scroll verder voor de volledige review (pak gerust een bakkie koffie)

Swiftpoint Z review

“Stay a while, and listen…”, want dit onderwerp is geen eenvoudige en vereist, zelfs voor ons als muis fanaten, toch even de nodige reflectiemomentjes. Ergens in 2016 kwam de Swiftpoint Z op onze radar toen een Kickstarter campagne voor een echt ultieme muis redelijk goed werd ontvangen, laten we dik een half miljoen dollar aan opbrengsten maar even ‘redelijk goed’ noemen.

Wat is er zo bijzonder aan? Nou, alles. Alleen het concept bespreken zou al de lengte van een beetje review kunnen beslaan, maar laten we gewoon wat features noemen: ingebouwde gyroscope, accelerometer, druksensoren, OLED scherm, trilfunctie, meer (aanpasbare) knoppen dan je vingers hebt, en daarmee in theorie de ultieme muis, controller en joystick in één.

Goed, met een prijskaartje van dik 200 euro mag je ook wat bijzonders verwachten, maar muizen dik voorbij de 100 euro zijn geen unicum meer en we weten ook dat de echte muis geeks daar over heen kunnen stappen…. Als de Swiftpoint Z ook zo ultiem blijkt in de praktijk.

Uitpakken

Terwijl de prijs vast nog een beetje narinkelt in je oren kijken we vast naar de uitpak ervaring, want voor dit geld willen we verwennerij. En die krijgen we: chique carry case met daarin de muis zelf en alle bijbehorende accessoires.

Alvorens we in detail gaan, een rondje om de basis vorm. De Z is een redelijk forse muis en valt direct op als prettige handje-vol palmgrip voor 20-21cm lange handen, veel zie je dat niet. Vrouwlief met ca 17cm lange handen keurt hem ook direct goed, met de opmerking dat zij ook een voorkeur heeft voor grote muizen. Kleine kindjes vallen buiten de boot.

Het is wel echt een rechtshandigen muis, en iets anders dan een palm grip is zeer onwaarschijnlijk gezien de vormgeving, hooguit dat de eigenaren van grotere handen onder ons de vingers iets kunnen intrekken; niet onprettig voor snelle shooters.

Kwalitatief is het echt een tank, dat staat niet ter discussie. Stevige shell, fijne grips op de plekken waar de vingertoppen belanden, wat dat betreft niks te klagen. Duim valt netjes op de vleugel, zo ook de ringvinger. Je krijgt het idee dat dit concept niet komt van een hippe buitenaardse vormgever, maar van een echte muis fanatic.

Muis-kwadraat

Normaliter leggen we tijdens een rondje rondom uit wat we zien, maar in dit geval is dat gewoon veel te veel. We pakken dan ook de handleiding er even bij en lopen de muis per zone door, er valt namelijk nogal wat te zien en aan te passen. Fyi: “Quick” start guide, minor understatement.

De flank van de primaire switch valt nog mee, daar treffen we twee extra knoppen aan die van een fijne tactile switch zijn voorzien. Dat concept hebben we eerder gezien (bijvoorbeeld Roccat Tyon), en we zijn het met Swiftpoint eens dat dat een fijne plek is voor extra knoppen; prima in handbereik.

Ook de duimknoppen zijn prima bedacht. Twee stuks, boven elkaar, wederom voorzien van erg fijne switches (ja, terugkerend thema dat). Geen pinkknoppen, want dat idee zou belachelijk zijn.

En dan wordt het interessant, want aan het begin van de primaire knoppen treffen we per knop twee extra knopjes aan. Eén als een soort secundaire pianoknop, daar kunnen we weer twee verschillende vormen knop op prikken (afhankelijk van welke maat jouw voorkeur heeft), en daaronder zien we twee knoppen die we actueren door ze -of- in te drukken, of naar ons toe te trekken. Daarmee hebben we in feite dus al zes extra acties onder onze vingers.

Onderop begint de Swiftpoint bizarre vormen aan te nemen, want de onderkant is namelijk ook ruim aanpasbaar. Je hebt een standaard set skates, maar ook een pivot-set, waarmee je de muis een klein beetje op zijn zij kan kantelen. Met de gyroscoop kan je daar weer een actie aan hangen. De pootjes zijn ook te verschuiven, waardoor je kan aanpassen hoe makkelijk (of juist niet) de muis kantelt. Het voorbeeld dat ze geven is ‘lean’ in FPS games, oftewel om het hoekje kijken door de muis wat te kantelen.

Met de single-contact-point basis veranderen we de muis in een joystick die vrij rond kan draaien. De sensor stopt dan met werken en de muis functioneert volledig als joystick. Dat is uiteraard flink wennen, maar zo gek bedacht niet. Swiftpoint heeft wel voor een lastige uitdaging gestaan, want je wilt natuurlijk snel kunnen wisselen (bijvoorbeeld in Arma III wanneer je uit je helicopter stapt en te voet verder gaat, maar het moet ook niet te los op de muis zitten. De nadruk ligt wel op het snel wisselen, want dat gaat goed, echter als we heel fanatiek ‘joysticken’ op zijn kant dan is het ook mogelijk de muis van de basis af te schuiven. Je hoeft niet extreem rustig te doen, maar enige voorzichtigheid is geboden; minpuntje.

En zo komen we bij het OLED schermpje aan. Deze kan standaard plaatjes weergeven, profiel info weergeven, wat eigen tekst intikken, of je kan de geek-route gaan en de technische gegevens laten weergeven. Denk aan de hoeken waaronder de muis zich bevindt, de snelheid van je bewegingen, of de click-force in procenten.

Want ja, de linker- en rechter knop hebben een druksensor eronder. Een opvallend nauwkeurige, waarbij we wel opmerken dat het belangrijk is dat je vinger redelijk in het midden zit; iets aan de zijkant is de subjectief ervaren druk heel anders dan de gemeten druk. Je kan in de software zo verschillende acties aan de knoppen koppelen afhankelijk van hoe ver je de knop indrukt.

Specificaties

Veel features, maar wat meer droge specs hadden gemogen. Afhankelijk van waar je wilt meten komt de Swiftpoint op net geen 13 cm lengte uit, ca 4,5cm hoogte, en op ~120 gram. Daarmee is het zoals al genoemd een redelijk forse muis. Een forse stap groter dan mijn normale driver (G403) en hoewel in formaat grofweg gelijk aan de forse Roccat Tyon, voelt de Swiftpoint Z iets voller in de hand omdat het hoogste punt iets naar achteren zit.

In de praktijk

We begonnen er al mee, het wordt een heel verhaal zo, want de mogelijkheden zijn echt extreem. Wat cruciaal is is dat de Swiftpoint Z als muis geen gimmick is: de sensor is de top sensor van dit moment, elk van de switches voelt uitstekend aan, en ook in de hand is het een fijne machine. Natuurlijk schreeuwt veel van de functionaliteit ‘gimmick’, maar laten we toch voorop stellen dat de basis meer dan solide is. Het probleem natuurlijk dat we die combinatie ook kunnen vinden voor minder dan 100 euro.

Zoals vaker met niche hardware is de praktijkervaring echter tweezijdig. Aan de ene kant zien we duidelijk dat dit een product is dat van liefhebbers komt, en in de juiste situatie ook echt meerwaarde kan bieden. Zo bleek onze Arma III liefhebbende bezoeker al snel (sorry, na zo’n 20 minuten knutselen in de software) overtuigd van het idee van de analoge controller voor het besturen van vliegtuigen en helicopters, en het snel terugschakelen naar ‘de normale muis’ ging ook prima. Ook het rondrijden in iets als Rocket League is, na enige gewenning, iets waarvan we ons kunnen voorstellen dat iemand wel degelijk voordeel in zit.

De software is overigens wel echt uitstekend. Een beetje jammer van het feit dat je een mail adres moet opgeven en zelfs moet opgeven waarom je de Swiftpoint Z gekocht hebt en waar je hem vandaan hebt, al wordt die info niet geverifieerd dus je komt prima weg met een weinig elegante go@away.com, al dan niet gevolgd door een flauw grapje over de omvang van iemand’s moeder.

Daar eenmaak doorheen is het echter tip top voor elkaar. Het begint met een soepel werkend standaard feature overzicht, denk aan DPI levels instellen, lift-off distance aanpassen, maar voor je het weet ben je verdiept in het instellen van tal van complexe instellingen. Een andere actie bij 33% click force? Prima. Combineer dat dan even met een korte vibratie. Ook handig: een ‘tap’ actie kunnen koppelen aan een specifieke knop waardoor het indrukken-release signaal direct wordt doorgegeven, nog voordat je de knop zelf los hebt kunnen laten. En dan raken we slechts het begin van de opties, want elke knop activatie is volledig (en begrijpelijk) aanpasbaar met meerdere verschillende acties.

Een voorbeeld om te showen wat kan, niet dat het praktisch is: één muisknop doet in één keer: Joystick knop 25 tappen, DPI aanpassen, de letter B invoeren, muis knop 10 actueren, OLED geeft ‘trump-pet’ weer (jammer dat je geen geluidfragment kan toevoegen), wacht 0 milliseconden, wissel van profiel, scroll omlaag, en zet de DPI op 1500 DPI. Enfin, you get the point.

De keerzijde is echter de constante vraag achter in mijn hoofd ‘wordt ik hier nu beter van’, want de nodige races en rondjes verder had ik toch echt het gevoel dat ik liever een controller erbij zou pakken, of iets als de Wooting One als analoog toetsenbord. Ook het ‘leunen’ bleek niet iets waar ik een fijn gevoel aan overhield, net als twee anderen hier overigen; de Q en E toetsen zitten natuurlijk ook al jaren ingebakken en Swiftpoint staat daar voor een enorme uitdaging om die gewoontes te doorbreken. Maar zelfs als ze dat doen: is het echt vooruitgang?

Het gevolg is dat ik enkele weken verder weliswaar met veel plezier aan de Swiftpoint Z zit, maar dat al die mooie functies in feite tot één feature zijn gedegradeerd: ik heb vooral heel erg veel knoppen tot mijn beschikking. Reloaden? Even een tilt naar rechts, hop, net als vroeger in de Arcade. Zes knoppen aan de basis van mijn vingers, twee extra knoppen links van mijn wijsvinger, en hoewel dat allemaal best tof is, kijk ik dan toch echt een beetje naar de prijs. Wel dacht ik even terug aan een tijd dat ik na een ongeval lange tijd mijn linker arm niet kon gebruiken en hoe verdomd handig dit beestje dan zou zijn geweest, dus we zien zeker extra doelgroep wat betreft mensen met beperkingen, maar ook daar zijn toch de nodige alternatieven voor en een dergelijke doelgroep lijkt mij redelijk niche te noemen.

Een RGB showcase voor we afsluiten. Redelijk bescheiden eigenlijk:

Conclusie

Was de Swiftpoint Z niet zo prijzig geweest dan was het een makkelijker verhaal geworden, want er zitten harstikke veel toffe dingen in die we weten te waarderen, en vooral ook toffe dingen die daadwerkelijk werken. En hoewel de prijs prima te vatten is gezien de vele, vele ingebouwde features neemt het niet weg dat we voor dergelijke bedragen tal van verschillende oplossingen kunnen bedenken voor elk van de problemen die Swiftpoint wil ondervangen en toch echt kritisch moeten zijn hoeveel de Swiftpoint Z nu daadwerkelijk toevoegt vergeleken met een beetje chique combinatie game muis, toetsenbord en losse controller. Laten we niet vergeten dat je dat kan kopen voor dit geld, mechanisch toetsenbord en al.

Hij is echt harstikke tof en het is onmiskenbaar een apparaat dat door een echt enthousiaste collectie mouse geeks is ontwikkeld, het is absoluut geen form over function concept (totaal niet), maar als jij net als ik vreest dat het onder de streep vooral een muis zal zijn met ‘heel veel knoppen’ zal zijn moet je je echt afvragen of je dan niet beter gewoon een muis pakt met … enkel heel veel knoppen. Voor mij was de druksensor iets waar ik wel snel wat meer uithaalde, genoeg games waar een andere actie onder een zwaardere klik wel degelijk fijn was, maar om daar nu 100 euro extra aan uit te geven gaat ver, en ja dat zeg ik in de wetenschap dat ik dan tig (tig tig tig) andere features niet actief benut terwijl die er wel inzitten. Echter handen omhoog als jij denkt alle hier aanwezige features echt gaat benutten?

Ik geef toe de spanning tussen de subjectiviteit en objectiviteit te voelen terwijl ik dit schrijf, vooral omdat het objectief wel degelijk prachtig is: De sensor is top, elk van de switches voelt fijn, de software is heel erg goed (los van het feit dat het van een jonge club komt) en laat je zeer complexe combinaties maken zelfs zonder dat je een geek bent, de bouw en afwerking zijn uitstekend, de verschillende knop vormpjes kunnen we waarderen en de verpakking is ook echt een genot. Ook de liefhebber van een maatje groter komen hier goed uit, want het is een stevige palm grip zelfs voor de grotere hand. En wat ze beloven werkt technisch ook heel erg goed, zo zien we de druksensor en gyroscoop uitstekend accuraat hun ding doen; objectief gezien is het echt een heel goed doordacht product. Enkel en alleen het gemak waarmee je hem van de analoge joystick voet af kan drukken (om een snellere schakeling naar muis-functie mogelijk te maken, een noodzakelijk iets overigens) moet opgemerkt worden voor mensen die dit primair als controller denken te gaan gebruiken; als je echt uren en uren wilt maken met een joystick, koop dan een joystick.

Het feit dat wij hier lastig aan de zo nadrukkelijk gemarkete lean functie (leidt een beetje af van de tig andere opties als je het mij vraagt) kunnen wennen neemt niet weg dat dat voor jou ook het geval moet zijn. Wellicht zie jij juist wel heel veel meerwaarde in de vele features die we hebben besproken maar waar wij zelf niet extreem veel waarde aan kunnen hechten zoals de tril functie of het oled scherm. In dat geval kunnen wij zeker bevestigen dat dit een objectief uitstekend doordachte en ontwikkelde muis is en voor de echte liefhebber ook echt iets extreems moois neer weet te zetten. Tot op zekere hoogte is de Swiftpoint Z een schoolvoorbeeld van een concept ook echt goed uitwerken.

Echter een blinde aanrader is het simpelweg niet tenzij jij nu echt al zeker weet dat jij veel van die features gaat gebruiken die je elders niet kan vinden, die lean, tril, acceleratie en oled feature bleken in ons gebruik niet echt een plekje te kunnen krijgen, zelfs niet na toch een flink lange tijd (inmiddels meer dan 6 weken). De overtuiging om onze huidige go-to muis keuzes aan de kant te schuiven (G403 / Gladius II als all-rounder, Kone AIMO als forse meer-knop muis, Corsair Dark Core of Roccat Leader als draadloze aardig-wat-knoppen optie of Scimitar als veel-knop bedrade muis, etc), zeker als ik er nog even 100 euro bij zou moeten tikken, ontbreekt een beetje. En hoewel ik de subjectiviteit niet te zwaar wil wegen naast de objectief sterke punten durf ik wel te stellen dat voor veel, nay: de meeste, gamers de meerwaarde toch echt beperkt gaat zijn. Een gokje wagen voor een kleine meerprijs is één ding, maar voor ruim 200 euro voor een muis moet je wel verdomd zeker van je zaak zijn dat je hier echte meerwaarde uit gaat halen.

Een ultieme muis voor iedereen bestaat niet, en tot zover ultiem mogelijk is staat Swiftpoint echt hoog op het lijstje wat ook de reden is dat we hem wel degelijk een hele positieve eindscore toebedelen, maar de combinatie van wat hij kan en extreme prijs maakt hem enkel interessant voor een hele specifieke (kleine) doelgroep met even specifieke wensen plus budget te over. Die kleine groep fanatiekelingen zal hier ongetwijfeld harstikke blij van worden, maar ook zij zullen moeten toegeven dat die aanschaf in elk geval deels werd aangestuurd door een te sterk ‘me want, must buy’ gevoel en niet geheel door ijzersterke argumenten boven de vele ijzersterke mainstream muizen op de markt.

Vragen over onze reviews of de producten die we bespreken? Kom dan gezellig met ons kletsen op onze Discord server (gratis en geen installatie noodzakelijk). Een reactie mag natuurlijk altijd, of pest Ome Foritain (auteur, test-chef) of Tante Nadalina (baas, foto-heldin) op Twitter.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: