SteelSeries Arctis 7 review

De SteelSeries Arctis 5 was voor ons één van de meer opvallende headsets van de laatste maanden. Niet dat het geluid de concurrentie omver blies, of dat hij een speciale oor-kieteltechniek had waardoor je hem gewoon niet los kon laten, maar vrouwlief en ik waren het er 100% over eens dat het één van de, of eigenlijk zelfs -de- comfortabelste gaming headset is. Again, niet dat het materiaal zo uitzonderlijk oorstrelend was, maar de hoofdbandconstructie, de kussens en de flexibiliteit van de schelpen maakten het een top comfortabel headsetje ongeacht je hoofdafmetingen, en een headset die ultiem lekker is voor grote en kleine koppies is best uniek.

De Arctis 7 zou inhoudelijk ongeveer hetzelfde moeten zijn, maar dan draadloos en ca 55 a 60 euro duurder. Gezien we de 5 al uitvoerig hebben besproken gaan we hier vooral in op de verschillen, en voeren we het tempo dus wat op.

Uitpakken, bouw, en features

Wat verpakking betreft heeft SteelSeries de zaken op orde. Nette doos, nette kabels, en duidelijke teksten. We hebben een USB kabel om te laden, een groot USB geval welke als antenne dient, en tevens een kabel om hem als bedrade headset te gebruiken op bijvoorbeeld consoles.

Uitstraling van de headset zelf, en de bouwkwaliteit wat dat betreft ook echt keurig. Alles voelt stevig aan, afwerking zoals het prijspunt doet vermoeden, en vergelijken we even met de Logitech en Razer op dit prijspunt dan geven we de bouw en fysieke indrukken toch aan SteelSeries.

De uitschuifbare mic zien we vaker, maar is wat mij betreft een uitstekende keuze. Weinig gedoe, wel flexibel, en je raakt hem ook niet kwijt, ahem.

Het grote verschil met de 5 is dat de 7 een metalen hoofdband kent, en de 5 een plastic versie. Beide wel voorzien van een mooie textile band erbij die de uistraling zeker ten goede komt. In de regel heeft metaal een goede naam, en is plastic goedkoper, maar de realiteit is complexer en daar gaan we het zo over hebben. Aan de bouwkwaliteit valt in elk geval echt niets aan te merken.

De ‘sport texture’ schelpen zijn het tegenovergestelde. Daar heeft leder vaak de betere rep, of zelfs ‘mooi zacht faux leder’, maar dit materiaal is in mijn optiek gewoon een uitstekende keuze. Het ademt goed, is erg comfortabel, en voelt ook goed slijtvast.

Op de schelpen, een chat-mixer aan één kant, volumezlider aan de andere, met daarnaast de aansluiting voor optioneel 3,5mm in (consoles, mobile), micro USB oplaadpoort, en de mic. De optie om 3,5mm en mobiele devices te kunnen spelen zien we vaker, maar we zien niet heel vaak gaming headsets waarmee je ook design- en looks technisch wel in de trein kan gaan zitten.

Pasvorm

Wellicht was het de top ervaring van de Arctis 5, wellicht ligt het aan het feit dat ik een stevig hoofd heb, maar met zijn stalen band wist de 7 niet te tippen aan het comfort van de 5. Ietwat verder opgerekt dan het gemiddelde hoofd waar hij voor gemaakt lijkt is de druk rond de oren merkbaar toegenomen, en het helpt dan niet dat er feitelijk geen verstelmechanisme voor hoofdafmetingen aanwezig is. Je kan de zachte band ietsjes ruimte geven, of ietsjes strakker zetten, maar daar houdt het op. Was de 5 echt top voor ons beide, de 7 was ‘mwah’ voor een XXL knar, en ‘prima’ voor haar, maar met ‘frigging awesome’ als response op de 5 was dat toch een beetje jammer.

Maar dat is het ook, er is op zich weinig mis mee, en met de materiaalkeuze rond de oren is de 7 alsnog één van de comfortabelste headsets (volgens haar), maar onder de streep leggen wij de 5 ernaast en stellen we dat meegaan met de publieke visie dat metaal per sé beter is niet daadwerkelijk per sé beter is. En ondanks dat iets goed is doet het pijn wanneer je iets ernaast hebt wat beter voelt, maar goed, die is dan weer niet draadloos, en als je eenmaal draadloze headsets gewend bent is het heel lastig om weer aan een draadje te gaan zitten.

Geluidskwaliteit

Het geluid is niet anders dan wat we bij de 5 zagen. Kort samengevat: stevig beetje extra focus op laag en midden-laag, wat minder mids, en weer redelijk nadrukkelijke highs, met nadruk op gebruik van de software om het geluid dusdanig te tunen dat het jou zelf aanspreekt. Voor liefhebbers van wat rustige muziek tussendoor iets waar je wel even naar wilt kijken, want standaard is hij duidelijk ingeregeld op knallen in games, actie films, en/of rampestamp muziek, helemaal wanneer je hem vol open trekt en bijna pijnlijke volumeniveaus kan bereiken. Het geluid is nog altijd kort samen te vatten als goed voor een gaming headset, maar niet uitzonderlijk of world-shattering. Het ontbreekt de SteelSeries Arctis series niet aan kwaliteit, maar we zitten dankzij de draadloze feature natuurlijk wel op een flink hoger prijspunt, en de 5 blijft dan een stevige concurrent zeker met dat extra beetje comfort in het achterhoofd.

Wat de software betreft is vooral de DTS setting een bekend puntje. De één is er weg van, de ander totaal niet, en het is m.i. vooral de moeite om er zelf even naar te kijken als je veel in (actie) films zit bijvoorbeeld. De optie kan in elk geval geen kwaad.

Eén ding is duidelijk bij de Steel, en dat is het lekken van geluid. De gekozen materialen rond de oren ademen duidelijk meer dan gebruikelijk, wat absoluut fijner is in de lange zit, maar simpelweg meer naar je omgeving lekt en als gevolg ook minder van je omgeving dempt. Niet goed, niet fout, maar iets om zelf even bij stil te staan.

Praktijk

Nog wat andere praktische zaken. Accuduur is dik in orde, want de claim van SteelSeries van 24 uur is niet uit de lucht gegrepen; 20-24 uur bij ‘normaal’ gebruik, al mag je daar natuurlijk wat vanaf tikken als je hard gaat knallen. Geen RGB scheelt ook, want leuk als het is, dikke kans dat je die uitschakelt op een draadloos model voor de extra batterij tenzij het een klein ledje is.

Microfoon dan, een mega focuspunt van SteelSeries waar ze zelfs een enorme blog aan hebben toegewijd om ons te overtuigen dat dit de aller beste mic ooit is in gaming headsets, of zoiets… En dan merk je het al: nee, dit is niet de aller beste mic ooit. Het is een goede mic, een hele goede mic zelfs met een opvallend neutraal klankbeeld en een prima beperking van achtergrondvolume, maar hij komt niet zonder handleiding. Je moet hem goed voor je mond hebben, beweeg je het nodige dan zakt het volume soms aardig in, en zelfs perfect gepositioneerd is hij op maximaal opnamevolume echt net aan hard genoeg. Een beetje mic boost tot the rescue, maar dat gaat weer ten koste van wat kwaliteit. Onder de streep goed, maar laat je niet te veel opzwepen door de marketingsaus.

Conclusie

Het grote probleem met gaming headsets is dat er gewoon heel erg veel op de markt zijn. We hebben heel veel goede headsets gezien die op sales vlak niet of nauwelijks van de grond komen simpelweg omdat mensen door de bomen het bos niet meer zien en dan vasthouden aan een bekende, wel-beschreven model van een paar jaar terug. SteelSeries heeft wat dat betreft de naam in elk geval wel mee, en daarbij stak de 5 voor ons ook overtuigend boven het maaiveld uit met zijn echt ultieme balans tussen comfort en fysieke kwaliteiten. Steken laten vallen kan gewoon niet, daarvoor is de concurrentie moordend, en gebeurde ook niet. Je kon als headset koper nog op een dozijn alternatieven uitkomen voor welke reden dan ook, maar de Arctis 5 had meer dan genoeg kwaliteit en opvallende elementen in huis om op te vallen, zelfs als hij ‘ietsjes’ duurder was dan wat directe concurrenten.

De Arctis 7 beland wat dat betreft in zwaarder weer. 55 a 60 euro extra voor het draadloze element is heel erg pittig, pittiger dan dat tientje of 2 extra van de Arctis 5 boven zijn concurrenten met het oog op het comfort. Met die 175 a 179 euro zit hij ook zo’n 60 euro boven een Void Pro Wireless, een tientje of wat boven een Razer Thresher, een paar tientjes boven een Logitech G933, en dan vragen we ons nu af wat echt de meerwaarde van de Arctis 7 is boven die capabele alternatieven. Met zijn stalen constructie voelt hij in elk geval niet significant lichter, wat de Arctis 5 wel deed (al moeten we de accu niet vergeten), al is hij op kleine tot gemiddelde hoofden wellicht nog een wat meer natuurlijke fit dan de ietwat grovere Logitech G933, of de ‘wel heel erg licht opver de oren zittende’ Razer en Corsair. Aan de andere kant, de Logitech heeft meer power in de drivers, de Razer houdt hem op geluidskwaliteit prima bij, en de Corsair Void Pro doet er op dat vlak ook nauwelijks voor onder terwijl de prijs wel een heel stuk lager ligt.

De Arctis 7 gooit de chat mixer in de mix erbij, en houdt consolegebruik geheel open, en ik denk dat hij wat uitstraling betreft ook zeker hoge ogen gooit, maar dat neemt niet weg dat ik de SteelSeries Arctis 7 in een pittige positie zie voor mensen die niet direct verliefd zijn op dit design van SteelSeries, of we het nu over het visuele element hebben (Wat ik goed zou snappen) of over het hoofdband- en schelp design en de gevolgen van die zachte, ademende materialen voor het comfort (met dus wel die beperktere demping als gevolg).

Een lastige klant dus. Een goede headset, één die je ook kan aanraden, maar niet zonder stevige druk van de concurrentie. Dan ben ik uiteraard benieuwd, spreekt deze je dan toch meer aan, en zo ja: waarom?

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: