Voor een zeer betaalbaar alternatief valt er op de verpakkingen weinig op te merken: keurig stevig, keurig geprint; dat hebben we slechter gezien. Intern zit het toetsenbord vrij eenvoudig verpakt, de kabel is glad rubber (iets goekoper dan gevlochten, maar menig geeft er de voorkeur aan), en enkel de handleiding oogt wat basic.
Bij het uitpakken had ik ergens verwacht dat het prijsverschil op bijna pijnlijke wijze zichtbaar moest zijn, maar de eerste indrukken waren opvallend positief. Hij is ietsje lichter dan de meeste duurdere Cherry borden, rekening houden met het feit dat hier een polssteun aan vast zit, maar groot is het verschil niet. De constructie geeft ook weinig mee, al merk je niet heel veel van wat Sharkoon ‘reinforced aluminium alloy surface’ noemt; het is vooral een recht-toe-recht-aan zwart monster. Van de polssteun valt wel op dat hij graag een vingerafdrukje bewaard, maar weinig wijst op het enorme prijsverschil met gangbare mechs.
Aan de achterzijde zien we een vrij aggressieve vormgeving, wat hem voor kantoorgebruik wellicht af doet vallen maar best een leuke ‘gamey’ feel geeft.
Positieve noot voor de transparante caps die op dit bord, iets wat we wel vaker zien natuurlijk, leuke beelden geeft als je de camera wat laat zakken of het bord van de zijkant bekijkt.
Net als de achterzijde zijn de keycaps wat aan de opvallende kant, met veel focus op secundaire acties; van media keys tot icoontjes om de repeate rate aan te passen, van extra pijltjes op WASD tot de Sharkoon logo’s in plaats van de Windows keys. Flink wat te zien dus, en de handleiding onthouden is dus niet nodig, maar het is ook niet de eerste keer dat we Sharkoon wat verder zien gaan dan wij droge Hollanders meestal nodig achten.
En uiteraard even samen op de foto. Één heeft de bruine switches, de andere de blauwe, maar aan de buitenkant zie je natuurlijk geen verschil.
En voor de gezelligheid ook even de nieuwe Sharkoon Skiller muis erbij om het setje compleet te maken.
