Net als bij Cherry MX gebaseerde mechanische toetsenborden valt het beoordelen van een Kailh toetsenbord niet mee. De switches van het Chinese Kailh zijn een aardig eind gekomen, en hoewel er af en toe nog wel wat kritische noten te vinden zijn op de ‘clicky’ varianten (blauwe switches) zijn de lineare en tactile varianten verdomd lastig om te onderscheiden van hun Duitse Cherry broeders. De in mijn model aanwezige bruine switches voelen niet minder stevig of stabiel, en ook lijkt er in een subjectieve ervaring weinig sprake van onderlinge verschillen. In alle praktische opzichten lijkt Kailh een aardig alternatief voor Cherry, zeker wanneer het voor lagere prijzen zorgt, of toetsenborden mogelijk maakt die zonder alternatieven nimmer hadden bestaan. De MK80 is er één van gezien de RGB switches van Cherry momenteel verre van in overvloed zijn.
Hoewel Sharkoon vooral bekend staat om hun betaalbare producten laten ze toch zien dat ze wel degelijk ‘all out’ producten kunnen neerzetten, zo is de MK80 volgeladen met features die we weliswaar allemaal eerder hebben gezien, maar tevens zelden allemaal tegelijk zien. De 1000Hz / 1ms response zorgt voor de snelheid zoals we die van gaming toetsenborden verwachten, N-Key rollover ontbreekt niet zodat je meer toetsen gelijktijdig aan kan slaan dan je vingers hebt, en de optionele switch naar 6-Key rollover voor compatibility situaties is toch prettig. De audio- en USB passthrough porten doen wat je er van verwacht en de software is zoals eerder genoemd eenvoudig te gebruiken. Alles duidt op een compleet bord, al zullen gebruikers die graag fysieke media knoppen zien het een minpunt vinden dat volume instellingen onder f-keys verborgen zitten.
Voor mij persoonlijk is het vooral de aanwezigheid van de polssteun die het bord compleet maakt. Een degelijke ondersteuning van de pols bij mechanische borden, die in de regel toch wel fors zijn, is een voor mij en vele andere onmisbare feature. Inhoudelijk voldoet de polssteun, het voorkomt zoals noodzakelijk het gevoel dat je handen te ver omhoog staan, al is de keuze voor een enkel koppelpunt aan het toetsenbord niet ideaal. Hoewel je tijdens normaal tikken er niets van merkt voel je wel dat er wat speling in zit als je het bord wilt bewegen of bij de steun beetpakt. Ook had de steun nog wat voller mogen zijn waardoor gebruikers die de onderzijde van de hand graag tegen de steun rusten in plaats van de hand wat vlakker op de steun, maar ook dat is een relatieve kleinigheid waar je zelfs na zeer kortstondig gebruik al over heen zal zijn. Esthetische overwegingen zullen wellicht een rol gespeeld hebben bij de laatste keuze, want door de steun wat lager te houden blijft de LED-bar aan de onderzijde van het scherm goed zichtbaar, een opvallend element in het zicht van de gebruiker.
