De verpakking van de Sharkoon MK80 zit aardig in elkaar. De mannen en vrouwen bij Sharkoon lijken ‘Sharks’ echter wel heel erg leuk te vinden, zelfs de deurhanger die je erbij krijgt heeft een haaienvin erop. Aan één kant hou je mensen buiten de deur, met de andere kant geef je ze het groene licht om weer binnen te komen. Geen idee of het werkt, toen ik jonger was wandelden iedereen zo naar binnen ongeacht wat ik op de deur plakte.
Het bord zelf is lekker stevig, iets wat eigenlijk bij elk mechanisch bordje wel het geval is. De behuizing is een wat grover kunststof wat positief opvalt voor zijn relatief beperkte stofgevoeligheid, dat merk je meteen want als bij het maken van productfoto’s is stof des duivels, en dit bord trekt het niet aan en houdt het ook amper vast. Positief! Verder is het een niet overdreven opvallend design met wat rechte hoeken maar niets overdreven agressiefs wat bij gaming borden nog wel eens voorkomt. In typische Taiwanese stijl is het bord aardig van features voorzien: Niet één maar twee USB poorten en een audio pass-through zijn aanwezig. De onderkant is ruim voorzien van grips die hun werk goed doen, en uiteraard is het geheel wat te verhogen aan de achterzijde.
De relatief beperkte breedte van het bord laat geen ruimte over voor losse makro keys. Ook dedicated media keys ontbreken, en alle extra functies zoals media en helderheid zitten dan ook onder andere knoppen verborgen. Opvallend is dat je kan schakelen tussen 6-Key rollover en N-key rollover, waarbij het laatste in de regel de voorkeur heeft, maar de eerste in sommige situaties wel eens wat compatibility voordelen kan geven. De meesten zullen die feature nooit gebruiken, maar het is een aardige gedachte en uiteraard een extra ‘feature’ voor onze Aziatische vrienden. Altijd prettig is de US layout met brede shifts en brede enter.
Een feature die wel echt punten scoort is een polssteun, en die zit gelukkig ook bij deze MK80. Een prima stevig plankje met dezelfde afwerking als het bord; ziet er keurig uit. Deze klik je eenvoudig aan het bord vast (mocht je je afvragen waar dat stalen balkje voor was). De keuze voor een enkele bevestiging in het midden houdt wel in dat je de steun niet helemaal muurvast aan het bord zit, maar anderzijds merk je daar weinig van zodra je je polsen op de steun parkeert. De steun had van mij persoonlijk nog iets voller of hoger mogen zijn, maar dat is vanuit het oogpunt van iemand die de polsten tegen de steun aanzet in plaats van er vol op legt. Vanuit een praktisch perspectief een hele mooie toevoeging.
En daar zijn de switches zelf. Geen Cherry, maar Kailh, maar je moet aardig inzoomen om het verschil te kunnen zien. Ook in het gevoel zijn die jongens van Kailh toch verdomd goed op weg naar een perfecte cloon. De caps zelf zijn een weinig spannend typisch ABS plastic waarbij een transparante cap zwart is gespoten om verlichting door te laten door de letters en cijfers. Hoewel de LED nog altijd aan de bovenkant van de switch zit heeft Sharkoon een slimme zet gemaakt door de alternatieve functie niet onder, maar naast de primaire functie te zetten. Hierdoor heb je dus geen last van onderbelichte secundaire tekens.
