Tot nu toe lijkt de afweging of een Samsung U28D590D een goede koop is dus op een overvolle weegschaal vol met voor- en nadelen die per persoon gewogen moeten worden. Maar hoe overleefd het paneel objectieve tests? Met behulp van een X-Rite i1Display Pro (Sterk aangeraden door zowel HWI als Kid Jansen, dank voor jullie hulp) ga ik het scherm aan wat eenvoudige tests onderwerpen. Ik wil hierbij toevoegen dat ik een brede gebruikerservaring heb met tal van monitoren, maar zeker geen monitoren-expert ben, ik zal dan ook niet in het detail treden zoals bijvoorbeeld TFT Central dat doet (zie hun review van de Samsung U28D590D hier). Dat niveau is niet haalbaar, en als je dergelijke diepgaande tests zoekt doe je er dan ook verstandig aan hun verhaal door te nemen. Laten we ook niet vergeten dat HWI zelf ook een uitgebreide test heeft gedaan van deze monitor. Mijn doel is om met eenvoudige, begrijpelijke informatie de doelgroep van deze monitor van enige relevante informatie te voorzien wat de absolute prestaties betreft.
Het eerste wat we gaan bekijken is het bereik van kleuren wat dit scherm weer kan geven, dit doen we door het gemeten kleurspectrum naast het Adobe sRGB spectrum te leggen.
We zien dat de Samsung U28D590D een zeer redelijk bereik heeft (~87% van sRGB). Kleine afwijkingen in de grafiek zijn acceptabel en mogelijk te wijten aan een gebrek aan professionele meetapparatuur van vele duizenden euros. Desondanks een goede indicatie van een keurig TN paneel. De gemiddelde kleurafwijking is 2,3 en de maximale kleurafwijking is iets meer dan 7, wederom best keurig gezien het type paneel. Om een idee te geven, minder dan 3 zal een gemiddelde gebruiker niet waarnemen.
Andere resultaten die voor het grote publiek van belang zijn zijn het contrast, en daarmee de zwartwaardes en witbalans. Uiteraard willen we dat zwart ‘echt zwart’ is, en wit wit en niet gelig of blauwig.
Ook hier zien we eigenlijk prima resultaten, geen uitschieter, maar weinig om over te vallen. De lichtopbrengst bij zwart is wat aan de hoge kant, maar met het scherm op 100% brightness komt dat ook niet echt als een verrassing en bij een lagere brightness level in een donkere ruimte is het keurig in orde (bij 35% Brightness zakt het onder de 0.2, wat keurig is). De kleurtemperatuur van 6718k is ietsje aan de blauwe kant, maar voor een instelling die direct uit te doos komt is de afwijking niet eens zo gek. De contrastratio van 838:1 zal ook geen records breken, maar is wederom ook weer geen slechte score. De gamma van 2.22 is echter wel uitstekend voor een fabrieksinstelling en ligt praktisch op de 2.2 die je zou willen zien. Hoewel ik graag verder in detail zou willen treden over deze gamma lijkt mijnhuidige software (dispcalgui) daarin wat beperkt te zijn. Hoewel ik met HCFR ben begonnen zal het even duren voordat daar bruikbare resultaten uit komen, en helaas ben ik de afgesproken periode om deze review te produceren al ruim voorbij.
De helderheid bij lage instellingen is echter nog wel een puntje. Gezien dit scherm bij 0-30% ‘brightness’ (instelling in de monitor) gebruik maakt van PWM lijkt een aantal mensen hierdoor een onprettige beeldervaring te krijgen. Hoewel ik er persoonlijk geen last van heb kaart ik het toch even aan: als je van jezelf weet dat je gevoelige ogen hebt, of hoofdpijn krijgt achter de computer, dan maak je een verstandige (veilige) keuze om boven die 30% brightnesste blijven. Ik heb helaas niet de apparatuur in huis om het in beeld te brengen, maar de eerder genoemde reviews geven dit duidelijk aan. Ik vond zelf een 35% Brightness instelling erg prettig, wat overeen komt met ca 170 Cd/m2 voor wit, en ~0,2 cd/m2 voor zwart. Dit terwijl de maximale lichtopbrengst dus 373.22 cd/m2 is. Deze ~170 is prima bruikbaar voor in de avonduren, en overdag zonder direct zonlicht in de buurt. In vol licht zal je de instelling uiteraard willen verhogen.
Wat je vervolgens weer wel aan kan tonen is de uniformiteit van het scherm, oftewel hoe de prestaties verschillen afhankelijk van waar op het paneel je meet.
Het eerste plaatje geeft het verschil aan in helderheid tussen het midden van het paneel en de andere segmenten. Hoewel de percentages stevig lijken, en laten we eerlijk zijn: dat zijn ze ook in absolute en relatieve termen, kan ik niet zeggen dat ik er in de praktijk iets van merk. Het tweede plaatje geeft de afwijking van de kleurtemperatuur (CCT) aan. Kleine percentages, en wederom vanuit een praktisch perspectief gezien de doelgroep geen echte overweging.
