Mooie looks, een fijne vorm, een prettige bediening, allemaal belangrijke dingen die niets waar zijn als de sensor prestaties niet in orde zijn. Nu is de Avago ADNS-9800 al lang geen onbekende meer, want we zagen deze al terug in o.a. CM Storm Mizar en de SteelSeries Sensei Wireless. Deze sensor is gewoon goed, is niet gevoelig in de zin dat het uit maakt of je een muismat gebruikt of een willekeurig tafel oppervlak gebruikt, en vertoont ook geen hinderlijke afwijkingen zoals jitter of prediction.
Het enige wat deze sensor inherent zou moeten hebben is een beetje positieve acceleratie, oftewel je muis legt iets meer pixels af als je hem snel een haal geeft dan wanneer je hem rustig beweegt. Toch wisselt die ervaring wel tussen verschillende muizen met de ADNS-9800 sensor, want bij de Sensei Wireless was het direct goed te meten, en bij de Mizar moest je er grote moeite voor doen. Dit komt door de firmware en de implementatie van de sensor door de fabrikant, waar ook weer verschillen in zitten.
De Tyon maakte het mij ook niet makkelijk de acceleratie te meten, want tijdens het meten op 800 en 1200 DPI (1200 is mijn CS:GO instelling) kon ik praktisch geen acceleratie waarnemen. Pas bij DPI waardes van boven de 2000 DPI werd het “een beetje” meetbaar (lees: een paar mm verschil op 1920 pixels). Vergeet echter niet dat je dit alleen in beeld kan brengen wanneer je doelbewust een hele snelle zwaai aan je muis geeft, om vervolgens heeeel rustig terug te bewegen. Dan zie je dat je net wat minder pixels hebt afgelegd op de terugweg naar de startpositie. Vanuit een praktisch oogpunt vind ik het zelf niet relevant, en is het een typisch onderwerp van (mijn woorden) theoretisch gezeur zonder dat het eigenlijk iets uit maakt. Als jij dusdanig nauwkeurig met je muis om gaat dat je op 2400-3200 DPI in een shooter op 10 pixels nauwkeurig (dat is even 0,1 mm nauwkeurig) een 180 kan draaien en dan een headshot kan maken, en door een beetje acceleratie dit schot zou missen, dan neem ik aan dat je veel te druk bent met dik cashen in grote toernooien om deze review te lezen.
Toch is het beoordelen van een sensor complexer dan enkel typische afwijkingen te testen. Want hoewel het lastig in getallen uit te drukken is, en ook lastig te meten is, voelt een laser sensor gewoon wat anders dan een optische sensor, zeker bij gebruik op een degelijke muismat. We praten hier over een stukje verfijning wat je enkel zal “voelen” als je twee modellen direct naast elkaar test (als zullen de meeste mensen het dan nog niet voelen), maar een top optische sensor als een Avago 3310 of 3090, of de 3988 uit de ROCCAT Kone XTD Optical voelt net wat.. puurder? (zoek het juiste woord). Omdat ROCCAT die optische sensoren ook in het assortiment heeft is het zoeken naar het antwoord op de vraag waarom er gekozen is voor de laser variant. Ondanks dat er erg weinig op aan te merken is en de ADNS-9800 echt een zeer keurige all-round sensor is, blijf ik met het gevoel zitten dat twee zaken een grotere rol hebben gespeeld dan ik zou graag zou willen zien: 1) Laser sensoren zijn beter aanpasbaar in de software, en geven dus meer ‘features’ om mee te spelen, en 2) Laser sensoren hebben een hogere maximale DPI, en ondanks dat een maximum DPI van 8200, 10000, of een bzillion praktisch nutteloos is blijft die DPI voor de ongeïnformeerde massa ‘het’ getal welke precisie aan zou duiden. Resultaat? Laser verkoopt beter aan de massa. Dat die overweging een rol speelt in de keuze kan ik niet met zekerheid zeggen, maar het lijkt onvermijdelijk in de gaming muis markt op dit moment. Erg jammer, maar realiteit, al moeten we ook reëel blijven en stellen dat de Avago ADNS-9800 en de implementatie in de ROCCAT Tyon tot de top van de laser muizen behoort.
