Zoals we gewend zijn komt de Ryos TKL Pro in een hippe verpakking. In een etalage in een winkel ziet het er in elk geval interessant uit. Zoals je op de verpakking kan zien betreft dit een US layout, met een Cherry MX Brown switch. Op deze pagina kan je eventueel andere layouts zien als de US layout je niet bevalt. Persoonlijk wil ik niet af van een brede linker shift, en een brede enter toets, maar smaken verschillen.
Binnenin de verpakking vinden we eerst nog een zwarte doos alvorens we bij het bord zelf uit komen. Die verpakking maakt in elk geval een erg luxe indruk, en het toetsenbord zit intern wederom stevig verpakt met voldoende bescherming, al mogen we ook wel wat verwachten voor 140 euro. In die doos vinden we naast het toetsenbord enkel een korte installatiehandleiding. Geen driver-disc, maar die mag mij gestolen worden, maar ook geen andere extra’s zoals een keycap puller. Wat volgens mij niet een bewuste extra is maar als transport bescherming dient, is een gevormde plastic cover die precies over het toetsenbord past. Als je heel netjes met je spullen om wil gaan kan je deze goed plaatsen wanneer je niet met je pc bezig bent om je bord extra schoon te houden.
Niet veel extra’s in de verpakking dus, en een verpakking heb je weinig aan als het product niet klopt. Met de Ryos TKL Pro nu eindelijk in de hand wordt snel duidelijk dat je daar weinig zorgen over hoeft te maken: Het is een beeldschoon toetsenbord welke ook degelijk aanvoelt. Net als bij de muizen zien we dat gekozen is om meerdere soorten materialen te combineren, hoewel alle elementen zwart (of donkergrijs) zijn, zorgt de combinatie van matte en glanzende delen, en delen met een patroontje, voor een aantrekkelijk maar niet overdreven beeld. Ik vind persoonlijk de matte delen met de zwarte puntjes erg succesvol. Mocht de Ryos TKL Pro al niet erg herkenbaar ROCCAT zijn dan staat het voor alle zekerheid nog even in de polssteun. Het is duidelijk een toetsenbord om te zien, en tevens te laten zien aan anderen.
Aan de achterkant zien we dat het toetsenbord vrij hoog ligt, echter de schuine lijn en de polssteun maken het toetsenbord in gebruik eerder wat vlakker, terwijl Cherry MX toetsenborden normaliter toch opvallen door de wat hogere switch positie, merk je daar dus weinig van. Hoewel het onmiskenbaar een TKL toetsenbord is, is het zeker niet de meest compacte uitvoering, al zal hij nog altijd in een beetje rugtas passen.
Het lettertype valt op als lekker strak, maar als je heel goed kijkt zien we toch wat aparte elementen in de toetsen. Zo zien we dat de letters zoals gebruikelijk aan de bovenkant van de toets staan, maar bij de toetsen met twee functies zoals “=” en “+”, waar het gebruikelijk is dat de primaire functie onder staat, staat de primaire functie bij de Ryos TKL Pro op dezelfde hoogte als de letters. Het leuke is dat dit tijdens de eerste weken gebruik totaal niet was opgevallen, grotendeels omdat je in de praktijk niet anders hoeft te werken, maar als je het eenmaal ziet is het eigenlijk wel logisch. Het is puur visueel, dus je hoeft niet opeens shift te gebruiken om het “=” teken te gebruiken.
Onder de spatiebalk zien we drie extra (programmeerbare) toetsen. Deze zitten bij normaal gebruik precies tussen je duimen in, dus niet in de weg. Tevens zijn ze plat, dus je moet ze wel degelijk bewust indrukken. T2 heeft net als de F en J toetsen een klein balkje zodat je zonder te kijken weet waar je vinger zit. Ook de Caps-lock toets valt op, het leek ROCCAT kennelijk een goed idee daar (optioneel) maar wat anders mee te doen. Helemaal mee eens, want Caps-lock gamers zijn schorriemorrie! Nu krijg je er dus een Easy-Shift functie voor terug, zeg maar een extra shift die straks bij de software nader bekeken wordt.
Onder de Functie-toetsen zien we nog wat media functies, volumeregeling, en het opstarten van de rekenmachine of de browser. Ook de verlichtings-functie kunnen we via F11 aanpassen, en met F12 kunnen we ons eigen lichtpatroon opnemen.
Aan de onderkant zien we een flinke hoeveelheid rubber om het bord op zijn plek te houden tijdens fanatiek gamen, verschillende goten om de kabel door te laten lopen, en de bekende voetjes om de hoek van het toetsenbord nog iets te vergroten. Het bord ligt als een huis op tafel, maar die kabelgoten ben ik minder over te spreken; bij een beetje geweld, of het verplaatsen van het bord, komt de kabel gemakkelijk los te hangen en na drie keer nam ik de moeite niet meer. Praktisch maakt het weinig uit, maar versmallingen in de goot om de kabel strak op z’n plek te houden lijken mij een goed idee voor toekomstige modellen.
