De Kone XTD komt met een stevig software pakket. Deze moet je zelf vanaf de ROCCAT website downloaden. Gelukkig werkt de muis gewoon prima voordat je dit doet, maar veel van de functies worden in de software geregeld dus installatie is wel aan te raden.
Na installatie komen we direct in het “Main Control” venster. Vanuit hier kunnen we de meeste basis functies aanpassen. We kunnen maximaal 5 DPI settings geheel naar wens selecteren, waar na we deze met de DPI switch knop kunnen schakelen, en ook kunnen we de Windows sensitivity, double-click speed, en scroll en tilt snelheden aanpassen. Al deze settings kunnen we in 5 profielen op slaan, om zo tot een flink aantal mogelijke settings te komen. Uiteraard kan je de profielen ook gebruiken om de voorkeuren van meerdere gebruikers op te slaan.
In het volgende scherm zien we de knoppen nogmaals duidelijk, en zien we dat we de funcites per knop kunnen aanpassen. Naast de linker en rechter muisknop, de twee duim knoppen, de twee knoppen onder, en de knop boven het muiswiel, heeft het muiswiel zelf ook 5 individueel in te stellen functies. Zo kan je een losse handeling koppelen aan het indrukken van je muiswiel, het naar boven- of beneden scrollen, en het naar links of rechts ’tilten’ van je muiswiel.
Aan de rechterkant zien we daar overigens nogmaals 12 functies, en ROCCAT geeft het in de software al aan: Je kan één van de twee de duimknoppen de “easy-shift” functie toewijzen. Dit functioneert als een soort-van-shift functie, waarbij het combineren van de easy-shift knop met een andere muisknop, een andere functie tot gevolg heeft. Mocht je dus knoppen te kort komen, kan je zo dus flink wat extra handelingen in je muis inbouwen zonder naar je toetsenbord macro’s of shift te hoeven grijpen. Uiteraard ontbreekt volwaardige macro-functionaliteit ook niet voor de liefhebber, al moet ik toegeven daar zelf nooit gebruik van te maken.
In het venster advanced control wordt het al wat complexer. Angle-snapping is in feite prediction, wanneer je dit aan zet probeert de muis te herkennen wanneer je een rechte lijn wil trekken, en dan helpt hij een handje en trekt hij daadwerkelijk een rechte lijn. Sensor Alignment is mij niet helemaal duidelijk wat ze daar mee willen: je kan de x- en y- assen een beetje verschuiven, wat nut zou kunnen hebben wanneer je de muis structureel scheef vast houdt? Ik laat hem in elk geval lekker op “off”.
Lift-off Distance is de instelling waarbij je kan kiezen hoe snel de muis stopt met tracken bij het optillen van de muis. Een echte persoonlijke voorkeur, echter is het verschil in de praktijk tussen “off” “normal” en “extra low” minimaal. Dermate minimaal dat ik het tijdens gebruik van de muis niet echt kan merken. Wel kan ik stellen dat de Lift-off distance in zijn algemeenheid ietwat aan de lage kant is, want in de regel wordt gezien als een positieve feature. Polling rate van 1000 Hz is ‘de standaard’ voor goede game muizen op USB, maar kan eventueel omlaag worden geschroeft. De feature om een geluidje af te spelen bij het aanpassen van bepaalde instellingen van je muis is verder ook wel aardig.
Als laatste zien we nog de Acceleration feature, iets wat de meeste serieuze gamers natuurlijk –niet- willen. Ik met al mijn wijsheid was heel even teleurgesteld bij het testen van de acceleratie, totdat ik er achter kwam dat deze setting standaard aan staat.
En dan komen we nu bij ‘het speelgoed’! Kleurtjes! Ledjes! Kleureffecten! Party-time etc etc. De vier ledjes kunnen individueel worden ingesteld, je kan leuke effectjes instellen, je kan de muis automatisch laten verkleuren door het hele spectrum heen, en je kan ze uiteraard ook gewoon uitschakelen. Maar als je een ROCCAT Kone serie muis koopt wil je natuurlijk gewoon de ledjes zien. De meeste effecten spreken voor zich, en je kan het zo gek maken als je zelf wil.
In het R.A.D. venster komen we nog iets leuks tegen: “Achievements” of “Trophies”, en ook de statistieken van ons gebruik. In dit geval allemaal mooie nulletjes, omdat ik de muis voor de foto’s nog even schoon wilde houden. We kunnen hier registreren hoe vaak we elke knop hebben gebruikt, en grofweg hoeveel meter onze muis heeft bewogen. Wanneer je aan bepaalde eisen voldoet unlock je de achievements. Is het eigenlijk compleet nutteloos? Yep. Is het stiekem wel leuk? Oh yep. Optioneel kan je die achievements ook nog eens delen via Facebook en dergelijke, maar gelukkig wordt je daar op geen moment voor lastig gevallen, of geforceerd om in te loggen. De functie is er als je het wil, doe je er niets mee heb je er ook geen moment last van.
Het laatste schermpje is in verhouding relatief saai. Je krijgt te zien of er driver updates zijn, en kan direct vragen stellen of problemen aan ROCCAT voorleggen zonder op zoek te hoeven gaan naar contact adressen, etcetera.
