Samenvatting
De Razer Wolverine TE maakt indruk vanaf het moment dat je hem uitpakt. Visueel uitstekend, fysiek uitstekend, erg tweakbaar met de software inclusief het aanpassen van de gevoeligheid, erg fijn in de hand, voorzien van goede switches plus voorzien van wat extra (instelbare) knoppen en een handige optie om de trigger range in te korten. Hoewel prachtig is de prijs er ook wel naar, want je betaalt een forse meerprijs zeker wanneer je bedenkt dat dit een bedraad model is. Daarmee is hij ons inziens meer voor bij de computer dan voor in de huiskamer aan de Xbox. Beetje overkill als je gewoon een goede controller zoekt, maar geef je meer om de fancy afwerking of de uitgebreide software features dan om het geld is hij wel heel erg chic: 8,5/10.
Scroll verder voor de uitgebreide review.
Razer Wolverine Tournament Edition review
Hoewel zelf nooit echt gewend aan game controllers (opgevoed met het concept ‘pc’s zijn super, consoles zijn voor kindjes) zijn controllers voor ons tegenwoordig toch echt onmisbaar. Deels omdat het voor sommige games gewoon logischer is, deels omdat onze eigen kinderen met hun jonge leeftijd toch iets makkelijker met een controller van start gaan dan een computer (alhoewel, de WASD is strong with this one). Uiteraard probeer ik ze langzaam meer richting de computer te krijgen dan de Xbox, en een controler-op-pc is dan zo’n gek idee niet, besides co-op op één scherm zoals vroeger heeft toch nog altijd wat.
Zoals het vaker gaat met reviews kwam Razer even gedag zeggen nadat ik een tijdje met de MSI GC30 en Microsoft hun eigen bedrade Xbox controller aan het gamen was. “Leuk spul, maar die van ons zijn leuker”, het terugkerende fenomeen voor reviewers I ‘spose. En zo begon onze ervaring met de Razer Wolverine Tournament Edition, een 120 a 125 euro kostende controller voor de PC en Xbox One. En ja, dat noemen we een fors prijskaartje.
Uitpakken, bouw en features
Goed, hoger gepositioneerd Razer spul heeft ons vaker even laten slikken van de prijs, maar wist veelal toch verdomd goede indrukken achter te laten. Ook hier is het begin weer uitstekend verzorgd met een nette verpakking, goede presentatie van het product, en als je dit cadeau geeft of krijgt is het een stuk leuker dan hoe bijvoorbeeld de (veel) goedkopere MSI en Microsoft controllers arriveren.
Het eerste punt wat we tegenkomen is echter ook de eerste uitdaging, want de Wolverine TE speelt weliswaar in de hogere regionen, maar het is toch echt een bedrade unit. Kabel netjes voorzien van een gevlochten afwerking en ook de sloop-me-niet koppelstukjes zijn natuurlijk fijn om te hebben, maar draadloos zit er dus niet in.
Razer maakt echter direct zo ontzettend veel goed met de Wolverine zelf, want het is een prachtig ding voor het oog en vooral een heerlijk degelijke controller in de hand. Kwalitatief geen slecht woord erover, en ook waarderen we het feit dat ze wat vormgeving betreft niet te veel afwijken van de Microsoft standaard waar zo veel mensen toch aangewend zijn.
Het is allemaal alleen net wat chiquer, waarbij ook de grippy elementen rondom een fijne toevoeging zijn.
Elk van de aanwezige switches voelt ook gewoon strak, en een strak font past er ook bij.
Wel zien we dat er naast de standaard layout wat extra knoppen zijn toegoevoegd, zo zitten er twee extra op de shoulders van het product, en zien we ook twee knoppen onderop voor je ringvingers. Knoppen die vermoedelijk in de meeste Xbox games weinig zullen doen, maar voor de PC volledig instelbaar zijn.
In de categorie “stuff you didn’t know you needed” zien we twee schakelaars onderop, net boven het productlabel. Deze korten de travel van de triggers in. De volledige trigger range wordt zo een stuk korter, en dat is voor tal van games een forse verbetering. Snelheid boven precisie in het middenbereik van zo’n trigger, en die snelheid komt in bijvoorbeeld shooters toch goed van pas.
Specificaties
In de praktijk
Als iemand die geen Xbox One heeft richten we ons puur op de PC ervaring, iets wat voor deze Razer gezien het draadje volgens mij ook volledig voor de hand ligt. Het is letterlijk plug & play, zoals elke PC compatible controller natuurlijk. Inpluggen en gamen maar. Tijdens het gamen merken we natuurlijk de standaard features als de trilmotor op (lekker stevige trillingen overigens, dat wel), maar er is natuurlijk maar zo veel wat je van een controller kan verwachten.
Hoewel de meerwaarde van een stukje kwaliteit en chique afwerking op je game ervaring discutabel is, althans voor je prestaties, feit is dat enkele weken later het gevoel met een chiquer ding toch echt fijner is. Of je er meteen een twee-a-drievoud voor uit wilt geven is natuurlijk een hele andere vraag, maar het is geen discussie dat als je toch mag kiezen tussen de bedrade Xbox 360 controller, de MSI GC30, en de Razer Wolverine Tournament Edition, dat je toch echt de laatste zal willen pakken. Enkel voor kleinere handen merken we op dat de Xbox One vormgeving gebaseerde Razer de hand meer vult dan de Xbox 360 gebaseerde MSI GC30, dus als je echt van een compact contollertje houdt hou daar dan rekening mee.
Waar Razer echter geen groot gat slaat met de MSI is de software-ervaring. Geen losse Synapse 3.0 installatie met verplichte registratie deze keer, maar de Windows Store App genaamd ‘Razer Synapse for Xbox’ presenteert ons met een keurige, frisse tutorial over wat we allemaal mogen verwachten van dit product. Je bent met dit ding niet volledig afhankelijk van de opties in de game instellingen, maar je kan een oneindige hoeveelheid profielen maken met per profiel per knop ingesteld welke functie moet worden gekoppeld.
Simpel als dat klinkt, het geeft een niveau van aanpasbaarheid welke wij in elk geval nog niet eerder hadden gezien. Nu heeft dat ook het nodig met de MSI te maken, waarbij het ontbreken van een functie om knoppen te rebinden of om te draaien eerder een opvallende afwezige was, maar binnen onze vergelijking van drie biedt Razer hier toch echt meerwaarde, vooral in games waarbij je nog meer wilt aanpassen dan enkel wat rebinds gezien je ook de gevoeligheid van de analoge sticks aan kan passen, en zelfs de gevoeligheid van de vibratie-functie.
En zo komen we natuurlijk ook bij de RGB feature, want Razer is Razer natuurlijk he. We zien wat standaard effecten zoals Static, Breathing, Rainbow Wave en Reactive (op het indrukken van knoppen), the usual. Nu moeten we opmerken dat het verdomd lastig is om een enkel klein LED stripje goed in beeld te brengen, en de verlichting lijkt niet heel opvallend, maar na wat weekjes in donkere ruimtes moeten we stellen dat er echt meer dan zat licht in zit; meer zou ongewenst zijn voor mensen die af en toe kijken hoe hun vingers op de controller zitten (of het zou dimbaar moeten worden, geen slecht idee).
Visueel in elk geval een mooi effect.
Conclusie
En daar zitten we dan, enkele weken verder met een prachtige controller, maar ook één met een prijskaartje die we niets anders dan ‘erg fors’ moeten noemen. Razer toont een prachtige controller met hele fijne switches, een aantal prettige extra knoppen erbij, een handige trigger-verkorter, intuïtieve en flexibele software opties, een chique afwerking inclusief RGB feature, maar het blijft een bedrade controller met een prijskaartje ruim voorbij de 100 euro terwijl we weten dat je voor minder dan de helft al degelijke controllers kan vinden. Inclusief draadloze modellen overigens, en hoewel voor de PC wellicht niet zo boeiend zet dat voor huiskamer gebruik toch flink druk op de ketel. Die alternatieven zijn wellicht niet zo luxe en uitgebreid, zeker zaken als de instelbaarheid van de gevoeligheid en dergelijke zien we daar niet terug, maar het gat is groot genoeg dat je jezelf af gaat vragen of een paar minpuntjes slikken bij zo’n alternatief de besparing dan niet goedpraat.
De vraag is dan zoals vaker ‘maar voor wie is deze controller dan’, en we weten natuurlijk dat Razer een hele grote following heeft die niets anders wil dan the Big Green trouw blijven, een groep die hier gewoon direct voor kan gaan zonder zorgen. Nu gaan we echt niet stellen dat dit product alleen voor Razer fans is (wat objectief gezien sowieso niet iets is wat wij willen verdedigen), maar laten we wel 100% duidelijk zijn over het feit dat jij als potentiele koper iemand bent die de prijs van ondergeschikt belang vindt (een vast onderdeel van Razer fans) en gewoon liever iets chiquers wilt zelfs als de verhoudingen wat schever gaan lopen. Dit is voor mensen die het belangrijk vinden dat zodra ze dit dan kopen ze dan een prachtige controller uit de verpakking halen en een apparaat in handen krijgen waaraan je absoluut voelt dat het luxer is dan de mainstream massa. Dat doet Razer, en daarmee voldoen ze ook aan de verwachtingen van het merk en het prijskaartje.
Een beetje zeuren over de prijs is natuurlijk een terugkerend thema bij Razer, maar even goed terugkerend is de opmerking dat als we de prijs terzijde leggen dat dit een product is wat gewoon een verdomd goede indruk achter laat. Zij die graag wat geld over hebben voor wat mooiers worden ook gewoon objectief goed bediend, want inhoudelijk (bouwkwaliteit, looks, knoppen, software, etc) kunnen we gewoon niets anders dan tevreden zijn en geen kwaad woord kwijt over dit ding, iets wat we niet zeggen voor de goedkopere alternatieven die we tot dusver hebben gezien. Is dat meteen 120 euro of meer waard? Die woorden gaan we je absoluut niet in de mond leggen en de droge Hollander in mij zal toch echt de vraag stellen of je wel zeker weet dat je echt meer plezier beleeft met een super fancy controller dan een meer basic unit of dat je die extra tweaks die met de software mogelijk zijn wel nodig hebt. De kans dat je er ongelukkig mee zal zijn schatten we echter gezien de prestatie als heel klein, dus als je dit overweegt als fancy cadeautje, zij het voor jezelf of een ander, dan zou ik mij geen zorgen maken over hoe de Wolverine ontvangen gaat worden, want het is zowel visueel als in gebruik wel verwennerij.
Vragen over onze reviews of de producten die we bespreken? Kom dan gezellig met ons kletsen op onze Discord server (gratis en geen installatie noodzakelijk). Een reactie mag natuurlijk altijd, of pest Ome Foritain (auteur, test-chef) of Tante Nadalina (baas, foto-heldin) op Twitter.
Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
