Net als de andere grote jongens gaat ook Razer mee in de “More is better” DPI race van dit moment. Het feit dat er zelden noodzaak is voor een gevoeligheid boven de 4000 DPI, en het feit dat DPI helemaal geen indicatie is voor uitstekende sensorprestaties zijn dan ondergeschikt aan het feit dat het gros van de consumenten DPI ziet als een kwaliteitsindicatie. Wij mogen deze eigenwijze en zelfs ‘domme’ consument dus bedanken voor het feit dat wij keer op keer hogere DPI ratings zien bij muizen die praktisch zinloos zijn.
Het sensor gaatje aan de onderzijde verklapte al dat de Razer Mamba gebruik maakt van de Philips Twin Eye laser sensor. Al was dat te verwachten gezien dat zo’n beetje de enige sensor is die je met wat trucjes naar 16000 DPI kan tweaken. Dit is overigens dezelfde sensor als wij in de Razer Naga Epic Chroma aantroffen, en de prestaties zijn dan ook grotendeels in lijn met die muis. In de Mamba is de maximum DPI wel opgetrokken van 8200 DPI naar 16000 DPI, maar in de basis is de ervaring niet anders.
De keuze voor deze sensor is niet heel vreemd, want de prestaties zijn namelijk grotendeels keurig. Een relatief oppervlak ongevoelige sensor, oftewel het maakt niet gek veel uit of je hem op een houten tafel gebruikt of een luxe muismat, die tijdens het rond bewegen eigenlijk geen gekke dingen doet. Het voelt allemaal lekker pixel precies aan, en als je zonder te veel specifieke kennis met deze sensor aan de slag gaat zal hij je vermoedelijk goed bevallen.
Er zit echter één maar aan dit verhaal, en dat is iets waar deze sensor en zijn voorgangers een beetje bekend (berucht?) om zijn geworden: de zogenaamde Z-axis bug. Bij het optillen van de muis verspringt de cursor een stukje, en bij het terugplaatsen (hoe snel je dat ook doet) zie je dat effect weer. Nu is het ook bij een optische of Avago laser sensor praktisch bijna onmogelijk op een lift-off te doen zonder –enige- pixel beweging, maar waar je in die gevallen een paar pixels verschuiving ziet zie je bij deze sensoren echt een sprongetje. Ondanks dat de recentere varianten van deze sensor een duidelijk minder grote sprong maken, en veel van de ‘verhalen’ gaan over oudere modellen blijft er dus zonder enige twijfel sprake van.
De praktische implicatie is echter enkel voor een kleine groep relevant, want als jij niet iemand bent die je muis optilt dan merk je er niets van en dan ervaar je alleen de positieve elementen van deze sensor. Desondanks is het een valide minpuntje. Ik werd er overigens op gewezen dat die z-axis bug van de Twin Eye een issue zou kunnen zijn bij zachte en dikke muismatten wanneer je de muis wat forser de mat in drukt. Dit was niet waar te nemen bij het gros van de muismatten en oppervlaktes waar ik de muizen op ervaar (inclusief been, voorhoofd, aluminium plaat en welk magazine dan ook toevallig op tafel ligt, maar bij de dikste en zachtste mat die ik had (Merkloze schuimrubberen meuk) leek er wel een klein beetje sprake van als ik zwaar op de muis ruste. De Mamba (of welke Twin Eye muis dan ook) presteert m.i. uitstekend op de meeste muismatten, maar als je echt een dikke (4-5mm+) zachte mat hebt en druk je hard op je muis en merk je wat onbedoelde pixel bewegingen, dan zou ik een ander matje overwegen.
Nogmaals zolang hij contact houdt met het oppervlak zijn de prestaties simpelweg goed. Zelfs als je de muis af en toe een keertje optilt zal je er vermoedelijk niet eens iets van merken als ik het niet had gezegd. Vooral bij MMO games, maar ook bij games zoals League of Legends, Diablo 3, of andere games die niet 1-pixel precies zijn, is het effect als je al lift niet zo spannend.
