Raijintek claimt de meest gebruiksvriendelijke installatie op de markt te hebben. Nu is een AIO installeren zelden een uitdaging, en ook hier is het duidelijk kinderspel. De backplate is voorzien van uitsparingen voor je socket, deze plaats je met de uitsparingen over de schroef achterop je moederbord.
Ringetje over het schroefdraad, stand-off erop draaien, frame op de stand-offs en aanschroeven.
Koelpasta op de CPU, en met twee schroeven zet je het blok erop. De radiator moet je ergens kwijt, in het geval van deze Raijintek Styx behuizing past deze eenvoudig bovenin. Of het de meest eenvoudige installatie ‘ooit’ is weet ik niet, maar het stelt inderdaad niets voor.
Het vullen stelt ook niets voor, al is dat voor een typische AIO gebruiker natuurlijk wel even nieuw. Dop eraf, kleurtje kiezen, knijpen, en klaar. Het moment waarop de transparante vloeistof begint te kleuren is toch even genieten, zeker met het ‘bloed rood’. Let op: Ik heb even gevraagd hoe het zit met combineren, bijvoorbeeld om blauw en rood te combineren om paars te maken. Mij werd dit afgeraden omdat een mooi resultaat onwaarschijnlijk was. Als je een andere kleur dan rood, groen, of blauw wilt koop dan een flesje dye bij.
Bij het eerste opstarten verdeelt de pomp de vloeistof direct, wederom een momentje om van te genieten. Eenmaal verdeeld houdt de glimlach aan. De neutrale witte verlichting in het koelblok bereikt een leuk resultaat met de gekozen kleurstof. De slangen zelf lichten niet op, dus voor een beetje kleureffect in je behuizing is een LED-fan of een LED-strip wel aan te raden. In eerste instantie hadden wij zowel een fan als strip geïnstalleerd, echter was dit in een relatief compacte behuizing als de Raijintek Styx iets te veel van het goede. Een enkele LED-fan gecombineerd met de LED in het blok gaf in dit geval een mooie balans tussen licht, kleur, en ‘mood’.
