NZXT H700i review

Eén van onze doelstellingen is om alle producten de aandacht te geven die ze verdienen, wat af en toe ook wel tot een (interne) discussie leidt wanneer een product geen aandacht verdient, maar dat terzijde. En nee, welk merk er op staat interesseert ons twee hier totaal niet, behalve dan dat we de invloed van dat merk op de perceptie van de consument wel mee moeten wegen.

Maar dan is er altijd dat ene product dat net even opvalt. Die behuizing die wanneer je tien verschillende behuizingen op tafel zet toch als eerst je blik weet te vangen. Niet eens vanwege de exotische uitstraling, de RGB verlichting of noem een daadwerkelijk aanwijsbaar element, maar gewoon omdat precies die case jouw smaak is. Ik heb sowieso een zwak voor behuizingen, en weet menig case te waarderen voor wat ze zijn ook als daar objectief het nodige op aan te merken valt, maar er zijn mooie cases en mooie cases voor jezelf..

En ik maak er geen geheim van dat de laatste jaren NZXT het voor elkaar heeft gekregen om cases neer te zetten die mijn smaak zijn, en ik graag naast mij heb staan. Juist wanneer je veel te kiezen hebt vind ik het een compliment wanneer een case dan ‘uitverkoren’ is, en wanneer ik dan drie NZXT’s permanent heb staan is dat een goed signaal. Al moet ik ook toegeven dat de twee NZXT H440’s hier nog staan niet omdat er echt niets beter is, er is tenslotte genoeg vooruitgang geboekt de laatste jaren, maar simpelweg omdat niets dermate beter is voor ons doeleinde dat het ombouwen te verantwoorden was.

Voor mij was het simpel: ik ging wachten op de NZXT H440 Elite. Echter waar de S340 redelijk eenvoudig van een glazen zijpaneel kon worden voorzien was dat voor de H440 geen eenvoudige taak. Dat interieur was toch echt ingericht op het feit dat de voorste helft van je build totaal uit het zicht zou vallen. Bij elke nieuwe aankondiging van NZXT was ik even hoopvol, maar al snel realistisch genoeg dat een H440 Elite nooit zou komen, maar dat een totaal nieuwe serie nodig zou zijn.

En raad nu eens hoe laat het is… De NZXT H700i kunnen we al nieuwe premium midtower de spirituele opvolger van de H440 noemen. Hij zou het schoolvoorbeeld luxe midtower moeten zijn, met focus op kwaliteit, stilte, ultiem inbouwgemak en een soort automatisch zelf-lerende koeling afstelling, daarover straks uiteraard het nodige. Prijskaartje? 199 euro. Beschikbaar in vier kleurstellingen waarvan wij de wit/zwarte bekijken, en er is tevens een mATX variant beschikbaar a 149 euro en een mini ITX variant komt er spoedig aan.

Specificaties

De buitenkant

We beginnen gewoon even ouderwets. Uitpakken die hap. Stevige doos, accessoiredoosje, schroeven in losse zakjes, led-strip en wat kleine cable-ties. Ok I guess.

De case zelf laat dat ons echter direct vergeten dat iets als een tool-boxje wellicht leuk was geweest. Want het is een prachtig ding. Staal en glas, stevig, top afgewerkt, direct al duidelijk dat het een waardige H440 opvolger is. Geen enkel slecht woord over de uitstraling omdat ik dit zelf gewoon mooi vind, maar even goed niet over objectief te beoordelen zaken. De S340 Elite had hier en daar wat kleine kanttekeningen wat te verwachten was gezien het prijspunt, maar hier hebben we gewoon nul kanttekeningen.

Aan de rechterkant zien we een tempered glass paneel binnen de afmetingen van de case, wat in mijn optiek mooier is dan wanneer het er net buiten zit. Glas zit verder wel gewoon ‘typisch’ met vier vaste schroeven vast. Ook zien we direct al langs de gehele voor- en topzijde ventilatiegaten in het staal, netjes.

Aan de andere kant, geen poespas, het hele design is lekker strak gehouden wat ik in elk geval kan waarderen. Bovenop zien we ook geen poespas, en feitelijk dezelfde frontpanel layout als de H440: 2x USB 2.0, 2x USB 3.0, en de audio aansluitingen. Geen reset meer overigens. Om eerlijk te zijn vind ik het gebrek aan type-C connector, ondanks de forse prijs van die module (heb ik mij door een andere fabrikant laten vertellen), wel apart op het nieuwe paradepaardje van één van de meest vooruitstrevende case fabrikanten van deze tijd.

Achterop en onderop geen grote verrassingen…

De binnenkant

.. behalve één knopje, waarmee het zijpaneel aan de rechterkant van de pc schiet. Letterlijk ‘schiet’ overigens, dus hou je hand in de buurt. Hoewel de vier schroeven aan de glas kant vrij standaard zijn is deze manier wel echt een interessant stukje ontwikkeling van NZXT. Het maakt het ook maar incidenteel hoeven werken aan de achterzijde van je build eenvoudiger dan welke andere case dan ook op de markt.

Eerst het hoofdcompartiment. Ook hier kudos voor de bouw en afwerking, en de wijze waarop alles als één geheel voelt. PSU shroud uiteraard van de partij, met weer een SSD direct in het zicht, en we zien een totaal van vier fans al ingebouwd af fabriek. Bovenin treffen we de ‘slimme’ fan- en led controller aaan, daarover straks meer.

De PSU cover is voorzien van dezelfde ronde gaatjes als de case zelf, wat een bepaalde uniformiteit houdt. De 2.5” brackets erop, in te zetten voor SSD’s maar ook voor Hue+ controllers of andere 2.5” zaken zijn daardoor ook wat flexibeler te plaatsen. Bovenin zien we standaard al een LED strip zitten, wat de extra strip vrijwel vanzelfsprekend voorin interessant maakt.

Ook achterop zien we dat NZXT het nodige heeft nagedacht over hoe het inbouwen makkelijker en beter kan. We hebben de laatste jaren wat stappen gezien, maar dit gaat nog verder met hele banen waarin alles bijna van te voren voor je is aangelegd. Weer twee SSD brackets achterin waarbij we graag opmerken dat we optionele SSD brackets maar een pauper concept vinden, en opvallend is ook de rand bovenin. Met aardig wat recente borden met een afwijkende layout wat CPU power betreft is dit een goede oplossing voor brede comptabiliteit. Twee 3,5″ HDD’s moet je het verder mee doen, maar met al vijf 2.5″ sloten in het zicht, plus M.2 opties op moderne borden, kom je denk ik een heel eind.

Voorpaneel komt er soepel genoeg af, en toont een flinke constructie om hem normaliter op zijn plaats te houden, prima. Groot filter, daarachter de drie fans waarbij we duidelijk kunnen zien dat ze nog iets verzonken zitten voor ventilatie. Dit is ongeveer zo efficient als we een aan de voorkant gesloten behuizing mogen verwachten wat airflow betreft.

Bovenop, zelfde verhaal, waarbij je de optie hebt om het daar aanwezige bracket om te keren zodat een eventuele dikke constructie (res en rad, of dikkere rad) in geval van ruimtegebrek rond je werkgeheugen toch nog iets hoger kan komen te liggen ten koste van wat airflow ruimte. Met een NZXT Kraken X62 komen we in elk geval weinig tekort, en dat lijkt mij toch -de- koeler die je hierin kwijt wilt.

Inbouwen

Als er één ding is wat je van een moderne NZXT mag verwachten is het ultiem inbouwgemak, en dat krijg je. Er valt inhoudelijk gewoon heel weinig op aan te merken, of weinig aan te wijzen wat echt beter kan of moet. Wel hebben we wat zaken te delen waar je als H700i koper even rekening mee wilt houden..

We beginnen even met wat vaste onderdelen. Ons paradepaardje op de plank is de Seasonic Prime Titanium waarbij het altijd een beetje jammer is wanneer hij volledig uit het zicht beland, een beetje opslag in de vorm van de Samsung 960 Pro, want #patser, en laten we die Hue+ LED strip die erbij zat meteen maar voorin zetten.

Om de H700i nog wat verder aan te kleden hebben we de NZXT Kraken G12 en Kraken X42 combinatie op de Asus ROG Strix GTX 1070 Ti gezet. Koelertje eraf, chipje schoon, nieuwe koelertje erop, en knallen maar. Binnenkort meer over de G12, maar dat het gaatjes-design wel lekker bij de case past is direct duidelijk. Ook zal direct duidelijk zijn dat ca 150 euro bovenop een al zuinige (en koele/stille) GTX 1070 Ti voor praktische redenen waanzin is, maar we richten ons nu eventjes op het oog.

Geen verkeerd begin toch?

Hoewel de Seasonic Prime Titanium van nette zwarte kabels is voorzien pakken we iets opvallendere sleeves en combs van Gelid. Niet duur, wel leuk om te zien. Die passen echter maar net tussen het moederbord tray en de grote witte balk in de case. Nu kan NZXT die niet naar voren halen gezien je dan tegen je GPU aan zit, dus heel zwaar kunnen we dat niet tellen, maar wat lastiger is is dat het uitgebreide kabelmanagement systeem eigenlijk geen rekening heeft gehouden met kabel-extensies. De connectie van de twee grove 24-pin blokken past net niet in die brede balk, en ligt er zodoende een beetje bovenop. De ruimte is groot genoeg dat sluiten net geen probleem is, maar had NZXT die banen weggelaten dan was het in ons geval eerder makkelijker dan lastiger wegwerken geweest zoals je straks ziet, nu kan het nergens anders heen. Wat we vooral proberen te zeggen is: NZXT, zorg dat je niet over-tweakt ten koste van vermoedelijk minder gebruikelijke combinaties.

Het andere punt is dat we met onze USB 2.0 poorten in de problemen komen. Het door ons gebruikte Z370 Hero bordje van Asus heeft twee USB 2.0 headers, waarvan we er één aan de USB 2.0 poorten voorop kwijt zouden zijn (dus, waarom geen extra USB 3.0 of Type-C connector NZXT?), één aan het smart device, en hebben we dus geen ruimte voor de extra Krakens. NZXT Internal USB hub to the rescue, en zo verandert één poort in drie interne en twee Type-A poorten, maar het is weer 19 euro extra, plus een extra kabel (Stroom). Als ze de smart controller nu eens tevens een mega NZXT hub hadden gemaakt, bijvoorbeeld door ook de aansluiting te zijn voor je Krakens? Als gevolg van alle extra’ zag de achterkant van de case er inmiddels uit als spaghetti.

Maar goed, met genoeg ruimte, genoeg paden, en genoeg plekken om iets aan vast te hangen zag het er ca 30 minuten later zo uit. Gezien daar tussendoor nog wat foto’s zaten, wat overleg, en wat discussies over het al dan niet supergeil zijn van deze case, zal dat netto nog geen kwartiertje werk geweest zijn. Dat is, gezien de hoeveelheid kabels van deze build, controller, etcetera, erg netjes. En nog fijner, zijpaneel tik je er weer dermate makkelijk op dat het gewoon een top ervaring is.

De eerste plaatjes daarna: Een prima begin volgens mij, al hebben we wel meteen die fan voorin helemaal naar boven geschoven en die zwarte kabel die je iets te duidelijk ziet op een witte achtergrond weggewerkt. Daarin zit echter wel de voornaamste zwakke plek van het kabelmanagementsysteem: je moet het echt achter de tray houden, want op die witte achtergrond zie je alles. Nu hebben wij dankzij de NZXT Kraken X42 voorin wat extra dekking, maar raken we ook wat ruimte kwijt. De makkelijke oplossing was één van de HDD trays te verwijderen voor extra ruimte, maar niet iedereen zal dat zien zitten. Wil je beide trays gebruiken en wil je geen radiatoren voorin, probeer dan onnodige zaken als kabel-extensions te voorkomen.

En ja, als je je afvraagt waarom die Hue+ erin zit: de smart device heeft één kanaal voor RGB, daarmee kan je maximaal vier strips aansturen, of vijf Aer fans, maar niet beide. Gezien we ook de Aer fans van stal hebben gehaald kwam die Hue+ dus alsnog uit.

En een beetje beeldvorming voor zij die ‘gewoon’ met een luchtgekoelde GPU aan de slag gaan, in dit geval de dikke MSI GeForce GTX 1080 Ti Gaming Trio. Ik vind die witte balk de veelal lege voorzijde toch netjes opbreken. Smaak dingetje, maar ik mag hem wel. En ach, laten we dan meteen wat ledjes inschakelen, we hebben tenslotte toch foto’s over….

Nu hebben we voor de G12 gekoelde GTX 1070 Ti geen baseline, maar een blik op de load temps van de twee setups (die moeten we echt een keer gaan standaardiseren…) geeft eigenlijk direct al het enige wat relevant is: een dikke GTX 1080 Ti is gewoon geen punt. In hoeverre een 7900X of hoger een punt gaat zijn is gissen, ik zou verwachten van niet, maar de één is de ander niet.

NZXT Cam. Smart!? Machine learning?!

Goed, normaliter gaan we niet heel erg in-depth bij cases op de NZXT Cam software, want die is tenslotte primair van toepassing op de koelers en accessoires. Maar in dit geval met de ‘accessoire’ ingebouwd is het natuurlijk wat anders.

De vraag hoe Cam bevalt en of ik problemen heb komt redelijk vaak voor, wat een indicatie is dat er genoeg berichten over problemen zijn, danwel een duidelijke indicatie dat die angst daadwerkelijk bestaat. Either way: daar zou NZXT bij stil moeten staan en in moeten zetten op het wegnemen van die al dan niet op feit gebaseerde gevoelens. Mijn eigen ervaring tot dusver met drie 24/7 Kraken en/of Hue gevulde systemen is dat het gewoon prima werkt, met uitzondering van een auto-update issue in Cam 3.5 wat mij handmatig de 3.5.2 update deed installeren. Wel heb ik in de tijd dat de Hue+ net uit kwam, dus voor de public release, daar even mee gestoeid, maar op het moment van launch was dat in elk geval verholpen. Ik kan daar zelf gewoon niet over klagen.

Het neemt niet weg dat ik wel flink wat appeltjes te schillen heb met Cam. In eerste instantie omdat NZXT je constant cloud login ellende door je mik drukt alsof je echt niet anders kan, nog net niet op Razer-hinderlijk niveau overigens, je kan hier constant op ‘guest mode’ blijven drukken I guess. En in de tweede plaats omdat ik als prosumer gewoon veel liever lichte, doeltreffende tools zie dan grote draken van applicaties die een duizenpoot proberen te zijn. Handige fps en temp overlays, GPU overclocking, waarschuwingen dat mijn GPU ooit eens 84 C is geworden (so what?), weet ik veel wat, het is op zich leuk, maar ik wil dit niet verplicht geinstalleerd hebben om mijn verlichting in de kleur naar keuze te hebben. Deze kritiek komt vaak naar voren vanuit de tech reviewer kant, en als ze nu nog niet snappen dat ‘wij’ gewoon liever een app zien die echt enkel de NZXT specifieke features bestuurt (Kraken, Hue, etc) dan weet ik het ook niet meer. Ik tolereer de app, ik heb er geen last van, maar ik zou het nog altijd graag anders zien.

Wat in elk geval werkt is de verlichting, met tal van effecten en goede onderlinge synchronisatie (ook hier in geval van smart device, Kraken en Hue+). Dat deel vind ik dus leuk, en wil ik dus, niet meer.

Wie de eerste H700i reviews heeft gezien weet ook dat het smart device verhaal wat functionaliteit de nodige tikken heeft gekregen. Gezien ik niet pre-launch met de H700i aan de slag kon gaan had ik de mazzel dat mijn calibratieprocedure redelijk soepel verliep, en dat ik sinds installatie ook geen problemen heb, maar ook hier komt NZXT er echt niet zonder kanttekeningen vanaf.

Het idee erachter is op zich helemaal niet verkeerd. Een ingebouwde microfoon om geluidsproductie van je systeem te meten, verschillende scenario’s testen, en vervolgens een soort ultiem fanprofiel uit te laten rollen. We kunnen daar uren over discussieren, over wat ultiem is, de tig duizend mogelijke configuraties waarbij het al dan niet zinvol is om de fan voorin iets harder te laten draaien en de fan achterin iets langzamer, maar onder de streep maakt het voor onze conclusie niet uit. Het concept is namelijk bij lange na niet complex genoeg, en niet in staat om met extreme complexiteiten rekening te houden, om echt een slimmer resultaat af te leveren. En dat stellen wij op basis van de twee setups die je hierboven zag.

Los van het feit dat het calibratieproces lang duurt, en dat je zelf CPU en GPU load moet veroorzaken (normaliter zou je dan moeten gamen of iets dergelijks, al belasten veel games de CPU niet zwaar genoeg), wordt er uitgegaan van een percentage load, maar geen rekening mee gehouden dat de ene 100% de andere niet is. 95% CPU load in Battlefield is wat anders dan 100% load met een AVX instructieset, dus als je niet bewust bezig bent kan je tijdens het calibreren het proces al onbedoeld verstoren. Daarbij hebben we nog andere factoren, zoals de tijd die het duurt om bepaalde tuning (fancurve, pomp snelheid) effect uit te laten oefenen op het resultaat.

Twee maal kwamen we op een resultaat waar we feitelijk niets aan hadden. Een keer zelfs een resultaat die ronduit twijfelachtig was, zie hieronder:

Het zou chiquer zijn geweest als ze een rood kleurtje hadden toegepast op verslechteringen. Nu lijkt het alsof ze er hun best voor doen aan te tonen dat er verbeteringen zijn, terwijl iedereen zit dat het niet zo is. En in what universe wil je een 85% en 97% load situatie gaan vergelijken, even ongeacht het soort load. En nog twijfelachtiger: 58,3 DB en 58,8 dB zijn indicaties van een pokkeherrie terwijl ik met mijn SL-100 in de case de fan tegen de meter aan moet laten tikken om met dat geluid ook maar in de buurt van dergelijke getallen te komen. Ja, dit is een slecht voorbeeld, maar dit geeft wel aan dat er de nodige zwakke plekken zitten.

Oh, en 28C idle op je GPU is wel chic 😀

Zijn er situaties denkbaar waarin dit concept een beter resultaat kan geven? Ze zijn in elk geval niet ondenkbaar, maar als ik er stiekem vanuit ga dat mensen die zich door onze reviews weten te vechten een half idee hebben van hoe je een fan curve afstelt in de bios en/of moederbord software zou ik zeggen: laat deze feature voor wat hij is. Heck, zelfs als je geen idee hebt kan je de fan curve gewoon op ‘silent’ zetten, kan je alsnog een 8700K en GTX 1080 Ti combinatie koel en stil houden, en ben je in minder dan één minuut klaar. Op volle toeren zijn ze aardig hoorbaar, op een stille setting niet. Net als de H440 vroeger, maar dan beter geventileerd.

LED FEST!

Ietwat vermoeid van het Cam verhaal zijn we onze emoties maar weer op gaan krikken, met RGB pics, met daarbij de Razer Mercury set, en de nieuwe Asus PG27VQ.

En daar dames en heren, doen wij het voor. De reden waarom dit, welke kanttekening dan ook eerder is gemaakt, nog altijd één van mijn favoriete cases zal zijn en blijven.

Conclusie

Nu klinkt dat laatste wat subjectief gemotiveerd, maar iets kan natuurlijk prima wat stevige objectieve kanttekeningen krijgen en nog altijd aantrekkelijk zijn, soms (niet hier overigens) zijn kleine karakterfoutjes zelfs onderdeel van de charme. Dat het smart device verhaal aan de basis van de kritiek staat is wel duidelijk. Dat hele smart machine learning verhaal waarbij hij door naar je systeem te luisteren een ultieme koeling vs stilte balans vindt is gewoon een leuk idee waar iemand tig weken geleden een streep door had moeten zeggen, of had gewoon beter moeten zijn. Het concept is leuk, maar de praktische meerwaarde zien we gewoon niet in de huidige uitwerking van dat idee. We noemen reviews vaker doelgroepbenadering, waarbij het onze taak is om de doelgroep te vinden en een wrist-slap te geven wanneer de doelgroep enkel in de ogen van de fabrikant bestaat, en hoewel we het niet met absolute zekerheid gaan claimen neigt het ‘machine learning’ verhaal toch wel sterk naar dat laatste. Om het te laten werken zal er een betere mic in moeten komen, en vooral de geautomatiseerde stappen van NZXT veel beter uitgewerkt moeten worden. In mijn optiek moet NZXT ditconcept niet stoppen, maar gewoon beter uitwerken zodat er echte meerwaarde ontstaat voor een grote groep pc eigenaren die niet heel behendig zijn met hun fancurves. De potentie voor enige meerwaarde is er denk ik wel.

Wat echter jammer is is dat menig smart-device criticus voorbij gaat aan het feit dat dat apparaat alsnog een hele mooie toevoeging is aan je systeem, al kan NZXT het zichzelf aanrekenen dat de positieve kanten onderbelicht zijn gebleven door de marketing-storm. Dat het zelflerende verhaal niet goed genoeg is neemt niet weg dat het nog altijd een prima fancontroller an sich is, met ruimte voor maar liefst negen fans over drie kanalen (met splitters aanwezig), en dat het tevens een Hue+ mini is, met één van de twee RGB kanalen die de Hue+ kent. Hierdoor kan je de twee addressable RGB strips die erbij zitten (één boven, één los maar vermoedelijk stop je die voorin) aansturen, en kan je zonder Hue+ aanschaf daar nog twee bijkopen. Gezien de Hue+ in mijn optiek een mooie RGB controller is maar los toch prijzig is, vind ik het alsnog een hele prettige meerwaarde in deze NZXT H700i, een case die toch uitnodigd om aangekleed te worden. Wel vraag ik mij af of ze er niet goed aan hadden gedaan om direct een tweede RGB kanaal erop te zetten, want dat had de drempel voor mensen om meteen wat Aer fans aan te schaffen voor een nog dikker totaalplaatje wel verlaagd, daarvoor zou je nu alsnog een Hue+ erbij moeten kopen, en dan loopt het toch weer verder op.

Laten we ons echter vooral niet te veel afleiden van de case zelf. Ook daar valt wel iets op te zeggen, vooral het feit dat hij voor 199 euro over de toonbank gaat wat fors is, maar ook de keuze voor een wat ouderwets front I/O layout met USB 2.0 en zonder USB 3.1. Dat laatste is, tja, nog altijd vrij gebruikelijk, maar met een beperkt aantal USB 2.0 headers op moederborden (meer dan 2 is zeldzaam) zit een NZXT-trouwe koper (die uiteraard meteen een dikke Kraken in zijn build jast) al snel aan dat interne USB hubje vast. Als ik NZXT was zou ik zorgen dat zo’n USB 2.0 hub standaard aanwezig is. Ze tonen zich meester in menig detail wat gebruikersgemak betreft, dat lijkt een inkopertje.

Los daarvan echter? Dit is, bij elke moderne standaard, een beest van een case. Zeer goed gebouwd, veel (stevig) staal, goed glas, weinig plastic, uitstekend afgewerkt, voorzien van aardig wat 2017-evoluties zoals een top interieur met goed doordacht PSU cover, de optie om wat SSD’s in het zicht te plaatsen, een goed opgebroken voorzijde van het interieur zodat niet-custom loop builds ook compleet ogen, en een briljant kabelmanagement systeem achterop. Probeer daarvoor bij voorkeur verlengkabels te voorkomen, maar pak je een voeding met chique zwarte kabels danwel een kabelkit die je direct in de voeding steekt en ook dat maakt niet meer uit. Kleine details, zoals de manier waarop het paneel aan de kabelzijde met een knopje los klikt en weer vast te zetten is maken het een heerlijke case om in te werken. Ik was al gek op de H440, maar dit stukje evolutie maakt ons beide hier echt verliefd op de H700i.

En het is ook geen form over function case, want met iets verzonken fans en ventilatie langs de gehele voor- en bovenzijde zijn er ook geen beperkingen over wat je in kan bouwen, en wat gesloten cases betreft, en velen vinden dat net als ik toch echt mooier dan mesh, is er weinig te bedenken dat beter gaat koelen dan de constructie die we hier zien. Was de S340 Elite feitelijk gewoon een S340 met glas erop geplakt, de H700i is duidelijk van de grond af aan ontworpen om primair een goede case te zijn, daarnaast een aantrekkelijke case te zijn met kwaliteit en afwerking, maar niet zoals we vaker zien een case die in eerste plaats mooi is en waarbij de core functie pas achteraf een keer wordt overwogen, al dan niet genegeerd vanwege een van bovenop opgelegde MSPR. Hoewel dat zo vanzelfsprekend klinkt zien we meer cases die in de laatste categorie vallen dan niet, dus wat dat betreft kudos aan NZXT dat ze tonen dat form en function hand in hand kunnen gaan.

200 euro is alsog een hoop geld voor een case, even los van de kwaliteiten en het vraagstuk hoeveel goedkoper het zou zijn als ze niet los waren gegaan met dat machine learning gebeuren. Onder de streep geloof ik dat wanneer je sowieso al bereid bent meer dan 100 euro uit te geven je toch echt voor je eigen smaak kiest, en of het dan 150 euro of 200 euro is het ook niet zo gek veel uit maakt; op dit punt ben je liefhebber en volg je je hart. Enerzijds ontkom ik niet aan het gevoel dat een H700i zonder het slimme element op zeg 150 euro de gehele concurrentie te kijk had kunnen zetten, maar anderzijds zien we toch alsnog genoeg meerwaarde in dat extra geval en is 50 euro echt niet genoeg om mij ook maar een beetje minder gek te laten zijn op deze case met zijn kwaliteit en vooral het totaalplaatje wat we er mee neerzetten. Wel denk ik dat voor die extra marge we dan liever gewoon een volwaardige Hue+ of Grid v3 hadden gezien, een uitgebreider front I/O of iets als een ingebouwde USB hub voor je NZXT gear, maar wellicht had dat de NZXT H700i niet de extreme aandacht gegeven als we tot dusver hebben opgemerkt. Ik zie het dus zeker niet als een miskoop, ongeacht de prijs, maar we zien toch voldoende ruimte om een betere prijs-prestatieverhouding neer te zetten.

Hopelijk helpt dit een beetje beeld te schetsen van deze NZXT H700i. Het voelt vreemd om bijna de helft van de tekst te spenderen aan wat in feite een secundaire functie van een behuizing is, maar het is onvermijdelijk wanneer NZXT dat tot een primaire focus heeft gepromoveerd. Hopelijk wordt de feedback ten harte genomen, en hopelijk helpt dit eventuele onredelijke verwachtingen wat de ‘slimheid’ betreft wat te temperen, maar boven alles hoop ik dat mensen die de H700i op het oog hebben vanwege de sexy beelden die tot dusver zijn gedeeld precies hetzelfde gaan doen als wij: er een dikke build mee maken, en vervolgens genieten van één van de best ontworpen en uitgevoerde cases van dit moment, want dat is de nieuwe NZXT in a nutshell.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: