NZXT H200i review

“Honey, I shrunk my case!” We moesten even wachten op de derde nieuwe H-series case van NZXT, maar de mini versie is binnen. Met veel van hetzelfde, van de designtaal tot menig detail, maar dan in een flink kleiner pakketje. De H700i was voor ATX borden, de H400i voor mATX, en de H200i heeft enkel ruimte voor Mini ITX moederborden.

Prijskaartje? 129 euro. Daarvoor krijg je de case, twee fans, de RGB- en fancontroller, en de enkele Aer LED strip. Net als zijn grote broers is hij verkrijgbaar in het geheel zwart, wit met zwarte details, zwart met blauwe details of zwart met rode details.

De buitenkant

Doosje, netjes, stevig zat, bekende verhaal. En ach, we pakken het filmpje nogmaals eens mee plus de spes.

Geen witte variant voor ons deze keer, maar de geheel zwarte versie. En damn, vond ik de H400i al ‘cute’, de H200i is zoals we eigenlijk ook al een beetje hadden verwacht nog een flinke bak schattiger. De H400i zat aan de kleine kant van mid-towers, dit is wat dat betreft wel echt een small form factor PC. Niet a la In Win Chopin, maar tot zover cases met ruimte voor waterkoeling en een beetje GPU gaan: noice. Zo was de Manta echt een flinke stap groter en de H200i durf ik wel klein te noemen. Bouwkwaliteit is erg goed, maar niet uitzonderlijk. Staal aan alle kanten, ook voorop, mooie finish van het staal ook. Afwerking is dan ook uitstekend, geen randjes, hoekjes, gaatjes: het ziet er uitstekend uit. Het paneel bovenop is wat minder zwaar dan bij zijn grotere broers, vandaar dat we het woord uitzonderlijk niet in de mond nemen, maar tenzij je er op wil zitten is het praktisch niet heel relevant. Voorpaneel is wel duidelijk steviger.

Ook hier uiteraard weer het glas wat ook op de kleine variant wat verzonken zit, en dat soort details, naast de afwerking, zorgen ervoor dat wanneer je dit naast een S340 Elite zet je deze de luxere, nettere variant gaat noemen. Ook hier weer de ronde gaatjes voor airflow, dus daar verwachten we geen problemen mee.

Het is wel interessant om de zwarte variant te zien, want zwart staal op het voorpaneel is wel wat gevoeliger voor vingers dan de witte variant waar je feitelijk niets op ziet. Het is staal, dus het is eenvoudig genoeg schoon te maken (en sowieso, waarom zit je er met je vingers aan?) en het is minder gevoelig dan aluminium, maar na het bouwen moet je dus wel even poetsen. Zie hier de foto’s nadat we hem een beetje vast hebben gehad (maar nog niet hebben gepoetst)

Bovenop: De H700i was geheel gesloten met airflow langs de zijkanten. De H400i had een groot, los filter, en de H200i moet het met een enkele fan outtake doen. De keuze om deze outtake in dezelfde rondjes-stijl te doen geeft wel aan dat er aandacht voor het geheel is, maar subjectief vind ik de geheel gesloten afwerking toch aantrekkelijker. Frontpanel bevat een power knop, twee USB 3.0 poorten en audio in- en uitgangen. We hadden inmiddels geen type-c connector meer verwacht, maar vinden het geen spectaculaire line-up.

Achterop, onderop, redelijk standaard, maar wel opvallend: er zit een SFX bracket standaard al in. Interesting! Waarom? Wel, ik vermoed dat ze dit hebben gedaan zodat je bij zeer zware GPU’s extra airflow ruimte hebt tussen voeding en GPU. Er mag wel een afscheiding tussen zitten, maar die is van flink wat gaten voorzien waardoor een zware unit ook wel moet kunnen lukken.

De binnenkant

Als je de H400i of H700i review hebt gezien weet je feitelijk al wat we hier kunnen verwachten. Strakke layout, voeding verborgen, dezelfde ronde gaatjes in het PSU cover, plek voor een stevige waterkoeler voorin (240mm), en de bekende 2.5” SSD in het zicht.

We krijgen twee fans, beide in de outtake positie, en net als zijn grotere broers hebben zit ook hier en LED strip al voor geïnstalleerd bovenin.

Interne kwaliteit is wederom goed, zeker niet het meest dikke staal ook noch een frame om op te gaan staan, maar met vooral een prima afwerking kunnen we er met een praktische kijk toch enkel positief over zijn.

Aan de achterkant: twee 2.5” SSD sloten, de fan- en LED controller voor maximaal 9 fans (waar je ze kwijt moet, don’t ask) maar waar NZXT nu ‘slechts’ 6 headers op heeft gezet (zat dus), en je kan op de standaard aanwezige LED strips extra NZXT Hue+ fans koppelen, of je kan de strip niet gebruiken en het kanaal gebruiken voor NZXT Aer fans. Dat ik liever een controller met twee LED kanalen en twee FAN kanalen had gezien mag duidelijk zijn.

Ook hier zien we dat NZXT al wat ideetjes heeft over hoe de kabels moeten lopen, met goten waar je de kabels binnen legt die je dan met de velcro strips vasthoudt. Daar komen we zo op terug.

Voorpaneel zit wederom goed op zijn plaats dankzij flinke uitsteeksels, maar valt wanneer gewenst niet al te lastig los te halen. Daaronder zien we een filter, welke we ook uit kunnen nemen, en daaronder zien we een fan- en radiator bracket welke je ook geheel los kan halen voor wat extra inbouwgemak.

Onze build

Voor we inbouwen, de accessoires. Schroefjes in losse zakjes, wat tie-wraps.

Een paar onderdelen lagen voor de hand: NZXT Kraken X52. Twee 140mm fans passen wel, maar een 280mm radiator met fans niet. Ook de Samsung SSD is een beetje een must om een strakke uitstraling te behouden. Het meest geschikte moederbord dat we konden vinden was de MSI Z270 Gaming Pro Carbon, je zit tenslotte aan ITX vast. Dat de combinatie Core i7-7700K met een dergelijk dikke koeler in een case met dermate veel ventilatie niet voor problemen zorgde zal vanzelfsprekend zijn. Wel merken we op dat op zo’n compact bord met de CPU dicht tegen het geheugen we de Corsair Vengeance RGB modules niet konden inzetten; de Kraken valt erover. De Vengeance LPX modules gingen daarentegen weer wel.

Het echte ‘probleem’ is dat je om en nabij de 30 centimeter ruimte hebt voor een grafische kaart met enkel ventilatoren voorin. Voeg je een radiator toe dan hou je zo’n 27,5 centimeter over. Een MSI RX 580 Gaming X zou 276mm moeten zijn, maar wij meten hem 280mm en we kwamen ook zo’n 5mm tekort om hem te kunnen passen, en dat is met het erin priegelen; op dat moment werd duidelijk dat de optie om het fan/rad bracket los te kunnen halen een grote (en nodige) plus is. First world problems, maar met enkel ‘dikke’ grafische kaarten tot onze beschikking, modellen met lange en veelal ook 2,5 slot dikke koelers wat helemaal niet gaat passen, hadden we dus wat moeite om een geschikte GPU te vinden. ASUS ROG Strix kaarten passen met zo’n 30 centimeter niet, MSI Gaming X kaarten niet, en de Aorus Xtreme variant van de GTX 1060 en GTX 1080 Ti konden we ook vergeten. Er zijn natuurlijk zat kaarten onder de 27 centimeter, maar onze enige optie was een GTX 1060 variant van Asus.

Nou ja, probleem, er is weinig mis met een GTX 1060 echter is die chip dermate zuinig dat zelfs met slechts een centimeter tussen GPU en PSU bracket we niet kunnen testen in welke mate die korte afstand nu echt een overweging is en op welk moment je van een ATX voeding naar SFX model wil overstappen. Met een dual fan GTX 1060 niet, een GTX 1070 vermoedelijk ook niet, maar antwoord op de vraag wat een GTX 1080 Ti dual-slotter gaat doen in zo’n situatie kunnen we niet geven en zou toch interessante kennis zijn.

Uiteraard kan je de waterkoeling laten vallen, maar dat is in mijn optiek nou net het mooiste. Alhoewel, dit bracht ons bij een ander probleem: het aantal USB 2.0 headers op je moederbord. Zowel de smart hub als de NZXT Kraken gebruiken een USB 2.0 connector, en ITX borden lopen niet over met dat soort zaken. Dit model heeft er één, een ander ITX bord dat ik op het oog had heeft er één, en de oplossing was dan maar om een USB 2.0 splitter te gebruiken. Leuk dat NZXT die dingen ook verkoopt, minder leuk dat het weer 20 euro kost, ngh. Je kan de LEDs op de Kraken laten schieten, maar dat willen we eigenlijk ook niet. Het is te overkomen, maar het is wel iets om goed bij stil te staan.

Achterin hebben we ook wel wat op te merken. Zoals je kan zien hebben we ‘gewoon’ een ATX voeding gebruikt, de Seasonic Focus Plus Platinum, maar dit brengt ons ook bij wat kritiek. Dit is, bij elke standaard, gewoon een hele goede voeding voor de mainstream. Niets exotisch, wel zwarte kabels, maar niet voorzien van extra dikke, stugge of individually sleeved cables. En toch merken we dat de kabelgoten die NZXT hier op heeft gezet er wat moeite mee hebben. Om de 24-pin juist aan te sluiten op dit bord maakt de kabel een rare bocht net onder de LED/FAN controller, en daarna valt hij lastig in de kabelgoten. Ondanks dat je die een beetje kan aanpassen lukt het niet om ze binnen de velcro te houden zonder extra steun.

Het brengt de vraag op wat dan de meerwaarde van die goten is. In dit geval, met hele gewone hardware, hadden we die ruimte liever geheel vrij gehad. Heeft je moederbord net een andere layout dan zijn ze wellicht perfect, maar we zeiden het vorige reviews al: oplossingen die je heel specifiek in bepaalde richtingen duwen zijn niet per sé beter. Goed, veel werk was het niet, maar het is ‘goed’, simpelweg vanwege een flinke vrije ruimte onder een PSU cover en het feit dat NZXT alle kabels uit het zicht houdt, maar ondanks dat het er heel mooi uit ziet is het ook niet de perfecte oplossing voor alles en iedereen.

Showcase

Goed, feitelijk een kleine moeite en de extra USB hub verder, en we hebben een systeem. LEDje in de powerknop, LED-strip bovenin actief, en met de Kraken in actie hebben we toch weer een systeem waar we blij van worden.

Wat foto’s:

NZXT Smart Device

We hebben er in de H700i review uitgebreid over gesproken, dus dat gaan we niet weer doen. We vatten het echter kort samen: De meegeleverde ‘Smart Device’ heeft een paar functies die je kan beheren door de NZXT Cam software. Die software hebben we regelmatig gebruikt om zaken als verlichting in te stellen van NZXT Hue+ LED strips of Aer fans, of de pomp- en fansnelheden van de Krakens. Let op: Screenshots zijn van de H700i build.

In geval van de Smart Device zitten die basale features er ook in. Met die software kan je de LED effecten van de meegeleverde strips aanpassen en kan je de fan profielen van je fans beheren. He-le-maal prima. Het feit dat we kanttekeningen plaatsen neemt niet weg dat die basis features wel degelijk een extra zijn die je er niet zonder twijfel uit wilt trekken.

Het gaat echter mis bij de zogenaamde machine learning automatische fan afstelling feature, waarbij de pc via de ingebouwde geluidsmeter de geluidsproductie meet in verschillende load scenario’s, en dan een ultiem fanprofiel voor je maakt, automatisch. Een geweldig idee, wat gewoon niet goed werkt, of geen praktisch voordeel biedt. Lang verhaal kort, gewoon negeren die feature, en zelf eenmalig je fan profiel naar wens afstellen in plaats van het tijdsrovende tuning proces te doorlopen.

Dat resteert dan nog één significante kanttekening: NZXT CAM is een groot en uitgebreid programma, en m.i. onnodig zwaar. Gewoon een lightweight fan- en LED controller, en klaar Nu ‘krijg’ je er allemaal mooie full system check of overlay functionaliteit bij of je nu wilt of niet, met constant de reminder of je toch niet in wilt loggen met je social media account (je kan in guest mode werken) en nog wat kleine dingen die gewoon onnodig ‘bloated’ zijn.

Conclusie

Eigenlijk kunnen we het meeste van de H700i en H400i conclusie gewoon toepassen. Ook dit is een prachtige case. Goed gebouwd, mooi materiaal, en ook uitstekend afgewerkt. Net als op de H700i konden we ook hier geen schoonheidsfoutjes aantreffen. Ik heb vaker aangegeven erg gecharmeerd te zijn door wat kleinere cases, zeker wanneer je er alsnog hele dikke hardware in kwijt kan, en in veel opzichten laat de H200i ook zien dat je een volwaardige #pcmr powerhouse in een veel kleiner kastje kwijt kan dan de typische ATX toren. Daarnaast is de case prima doordacht wat airflow betreft, dus ook je koeling is feitelijk geen issue.

Het formaat is echter wel de grootste uitdaging. Om te beginnen is je moederbord keuze beperkt of je betaalt een meerprijs voor een echt capabel ITX bord, vervolgens is de kans groot dat je slechts één USB 2.0 header hebt (die de smart controller nodig heeft) waardoor je of geen Kraken (met de verlichting) in kan zetten of weer 20 euro mag bijtellen voor de interne USB 2.0 splitter en daarna kom je erachter dat je wanneer je toch voor die waterkoeling gaat je je GPU echt moet beperken tot 2 slots en 27 centimeter (27,5, maar als de fabrikant er een paar mm naast zit…). Zijn dat zaken die de case an sich fout doet? Nee, dergelijke zaken kom je in praktisch elke build tegen waar je op zoek gaat naar een flinke slag kleiner, maar dat neemt niet weg dat het jouw uiteindelijke keuze voor een H200i toch in de weg kan staan, of eigenlijk zal het vooral zo zijn dat je zeker niet goedkoper uit bent met wat compactere onderdelen. Aan de andere kant, SFF was zelden gunstiger vanuit een budget perspectief.

De prijs blijft echter wel ‘een dingetje’. Ja die ‘slimme’ fan- en LED controller kosten ook wat, je krijgt er ook een strip en twee fans bij, en we zien dat er duidelijk tijd en geld is gestoken in het ontwerp, maar 129 euro is veel geld. Nette kwaliteit en afwerking of niet, het neemt niet weg dat we een dergelijke combinatie ook vinden voor wat tientjes minder. Zal de koper daar wakker van liggen? Ik denk dat de H200i genoeg mooie dingen laat zien dat daar prima over heen te stappen valt, maar wat is nu echt de ‘added value’ van deze meerprijs? Het antwoord daarop zal zijn dat veel mensen dit vermoedelijk gewoon erg mooi gaan vinden, en dan maar wat extra betalen voor een strak (en compact) eindresultaat.

Dat het front I/O wat basic is voor een case in deze prijsklasse snappen we gezien ITX moederborden niet overlopen van headers, maar het tweede LED stripje erbij, of een controller die ook RGB fans aan kan sturen, of gewoon meteen de USB 2.0 splitter integreren in de wetenschap dat mensen toch ook een Kraken koeler gaan willen. Er is duidelijk over nagedacht, maar we zien nog wel extra stappen die genomen hadden kunnen worden om dat premium gevoel nog wat verder uit te bouwen, vooral om het uitzoeken en bouwen net even wat strakker te regelen. Premium prijzen zijn prima, maar dan is het fijn dat we naast een premium product ook een premium ervaring aantreffen in zo veel mogelijk details.

We blijven erbij dat de nieuwe H-serie op een paar fronten ietwat over-ontworpen is. Zo is het idee van die kabelgoten heel top, maar met ons moederbord en voeding hadden we meer gehad aan gewoon een vrij ruimte. Ook het ‘slimme’ aspect van de controller weegt vast mee in de kosten, maar de meerwaarde van die automatisch lerende fan profielen hebben we nog niet gezien. Anderzijds moeten we niet te veel zeuren dat wanneer er duidelijk wordt gericht op innovatie en gebruiksgemak dat er soms een beetje te ver doorgeschoten wordt; het zijn kleine kanttekeningen op een verder goed doordacht case ontwerp wat exterieur en interieur betreft, met het oog op zowel airflow als een strak totaalplaatje. Dat je een beetje rekening moet houden met je GPU keuze hoort bij het SFF concept, en dat ze je alvast een SFX bracket meegeven zodat je een eventueel high-power model alsnog airflow geeft binnen een chic klein kastje is weer blijk van die aandacht.

Oftewel, NZXT heeft een flinke stap vooruit gemaakt met deze nieuwe serie, en dat terwijl we ook over hun vorige modellen toch erg positief waren. Is er ruimte voor verbetering? Natuurlijk. Vinden we de NZXT H200i eigenlijk net even wat aan de dure kant? Dat ook. Is het een prachtige case in een schattige form factor? Eén waar je een heel dik resultaat mee neer kan zetten en door de bank genomen ook prettig te bouwen en aan te passen is? Dat staat ook niet ter discussie: enkele kanttekeningen (die je in je vooral in je componentkeuze wel echt even moet overwegen) maken deze case niet minder ‘uitstekend’, en ja, toch echt een hele duidelijke persoonlijke favoriet:

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: