Na de unboxing ervaring werd het dus een pittige klim voor de Noontec Zoro II Wireless. Eerste indrukken teniet doen is tenslotte niet eenvoudig. De tweede indruk, de ervaring van het opzetten van de headset, was echter aanzienlijk positiever. Dit ding valt namelijk verwacht lekker op de oortjes. Deels vanwege het lichte totaalgewicht, maar zeker ook geholpen door de kantelende oorschelpen en het materiaal wat daadwerkelijk op je oren zit. 190 gram is niet veel, ter vergelijking mijn ‘vedergewicht’, de Sony MDR-1R, weegt nog 50 gram meer. Daarnaast is de druk op de oren minimaal, en sluit de Zoro II Wireless ook gelijkmatig af; weinig is zo onprettig als een headset die aan één kant meer drukt dan aan een ander, en zeker bij een on ear headset is het van belang dat de oortjes niet te veel worden belast. Zelfs na uren gebruik is dit één van de minst merkbare headsets die ik heb ervaren, wat natuurlijk enkel positief is. Dikke pluspunten voor de pasvorm en het comfort dus.
Mijn enige opmerking is dat hij in de grootste stand niet overdreven groot is, je kan per kant ca 1,5cm uitschuiven waar een centimeter of 3 toch wel gebruikelijk is. Voor echt grote hoofden is het simpelweg wat krap. Met mijn 1m96 en niet geringe knar past het net zonder dat de headset hoeft te rekken, maar mocht je dus een flinke rugbyer zijn van een metertje of twee met in verhouding staande grote hoofdomvang zijn zal je even verder willen kijken. Typisch Nederlands probleem zullen we maar zeggen?
Vervolgens is het tijd om te gaan luisteren. Drie seconden lang de knop ingedrukt houden en je hoort ‘Power On’, en nog geen 10 seconden later is de Zoro II Wireless gekoppeld aan mijn telefoon en kunnen we beginnen. Ook de derde indruk, de geluidskwaliteit, viel heel positief uit. Het geluid is vooral erg in balans en zowel helder als vol: geen overdreven gebrom van wat een bass zou moeten zijn en als primaire doel heeft je hoofd te doen trillen (zoek je dat? Kijk dan verder), maar wel rijke en vrij volle lage tonen. Aan het andere uiteinde van het spectrum ook zeker geen klagen met aanwezige (maar niet schelle) hoge tonen, en een gebalanceerd middensegment ertussen. Kortom: een gebalanceerd plaatje van hoog tot laag. Verder is er geen sprake van ‘idle ruis’, of ruis tijdens het afspelen via bluetooth.
De geluidservaring wordt geholpen dat deze headset uit zichzelf gesloten is, en tevens goed afsluit waardoor je omgevingsgeluiden praktisch niet meer hoort. Er is geen active noice cancellation, maar de dame moest aardig roepen voordat ik door had dat zij mij aansprak tijdens het testen. Hetzelfde gaat op voor het lekken van het geluid, zaken die normaliter hand in hand gaan, want op een gangbaar volume stoor je je omgeving simpelweg niet. Het maximale volume is niet overdreven, maar in mijn subjectieve mening meer dan ruim voldoende en op de grens van wat je je oren aan wilt doen. Vervorming op dit volume is, vermoedelijk ook omdat er geen standje ‘overkill’ is, minimaal. Allemaal keurig.
De headset komt wat betreft details iets beter tot zijn recht wanneer je deze bekabeld aansluit op een goede DAC (in min geval de SilverStone EB01) dan wanneer hij via bluetooth op een OnePlus One aangesloten is, maar je kan stellen dat je dat vooral op zal merken in een directe vergelijking. Ook met een bluetooth verbinding via een ‘gewone’ telefoon kan je spreken van gedetailleerd geluid. Hoe gedetailleerd het geluid is hangt natuurlijk af van de vergelijking. Vergelijken we met praktisch elke gaming headset welke ik heb gereviewd dan heeft de Noontec duidelijk het voordeel, enkel de Kingston HyperX Cloud is eigenlijk concurrent wat pure muziekprestaties betreft; de Kingston heeft duidelijk meer ‘oomph’, de Noontec is wat gebalanceerder. Ook de Sony MDR-1R is wat geluidskwaliteit een erg stevige concurrent, maar zowel de Sony als de Kingston zijn niet draadloos, en daarbij is de Sony duurder; beetje appels met peren dus. Een goede test vind ik de headset aan meerdere leken (lees: geen ervaring met tal van headsets) te geven en hun ervaring te vragen, zonder uitzondering werd er positief gereageerd op het geluid wat deze Noontec produceert. Een die hard audiofiel ga ik niet eens proberen aan te spreken, maar voor een gemiddelde gebruiker volstaat de beschrijving ‘goed en gebalanceerd’.
Na een kleine teleurstelling dus vooral veel positieve gevoelens bij de gebruikservaring. Een ander cruciaal onderdeel daar van is de batterijduur, dus tijd om de headset vol te laden en te kijken hoe lang hij het volhoud. Voor het volume heb ik gekozen voor een duidelijk aanwezig, maar niet overdreven hoge instelling voor een praktisch relevante meting. In Android zit een ‘leuke’ feature om je te waarschuwen wanneer je het volume boven een ‘gezond’ niveau zet, ik krijg die melding op de OnePlus One rond stap 9 of 10 van de 15 volume stappen, wat een mooi uitgangspunt is.
Na twee dagen gebruik (na ca 25 uur, ’s nachts staat hij uiteraard uit zodat ik het punt van opgeven niet mis), en het feit dat de headset nog geen tekenen van vermoeidheid toonde, besloot ik maar even te spieken op de website hoe veel uren Noontec claimt dat de batterij zou duren, ik dacht namelijk dat 20 uur wel zat zou zijn. 35 uur claimden de specificaties! Ik mocht dus nog even door. Pffff.
De volgende dag passeerde ik de geclaimde 35 uur met het idee dat het nu toch wel bijna op zou moeten zijn, maar helaas voor mij hij pruttelde verder. Vermoedelijk tot groot plezier van de consument, echter tot enige emotionele pijn bij een reviewer, ging deze headset de specificaties ruim voorbij, want pas na maar liefst 44 uur spelen (met meerdere uren standby tijd tussendoor) begaf deze Noontec het een keer. Ongelofelijk, en een ongelofelijk sterk pluspunt van deze headset. Zelfs als je hem wat harder zou zetten is er bijna geen situatie te bedenken waarin je hem niet ruim voor die tijd een keer zou kunnen laden, zeker omdat je deze ook prima via een powerbankje een zetje kan geven.
Wel functioneel, maar iets minder overtuigend is de ingebouwde microfoon. Wanneer ik met deze headset gesprekken voer krijg ik te horen dat ik weliswaar te verstaan ben, maar dat ik iets verder klink dan gebruikelijk, oftewel ik moet wel hardop spreken. Het werkt, het is voldoende, maar verwacht geen vuurwerk.
