Bij een nieuw merk is het unboxen altijd een klein beetje ‘extra’ speciaal, dus pakken we wat meer foto’s dan gebruikelijk van de verpakking. In dit geval was het ook extra leuk omdat ik eigenlijk geen flauw idee had wat ik van het product zelf mocht verwachten. Het eerste gevoel bij de verpakking is dat deze vooral opvallend klein en licht is. De reden daarvoor is dat de headset niet alleen zelf licht is, maar tevens opklapbaar is. Hoewel de verpakking ‘prima’ genoemd mag worden moeten we het prijssegment niet vergeten, en voor een bedrag van 150 euro is de kans aanwezig dat je de unboxing ervaring wat luxer zou verwachten.
Voordat we naar de hoofdtelefoon zelf kijken even de accessoires. We krijgen een draagzakje, velours, dus prettig om te zien al vangt het wel wat stof, een rode 3.5mm flatcable, en een standaard micro-USB kabel om hem mee op te laden. Kudos voor de keuze van een ‘standaard’ kabel zodat je prima je universele lader of de kabel van je (niet-Apple) telefoon kan gebruiken.
En dan de Noontec Zoro II Wireless zelf. De eerste indruk was er toch vooral één van teleurstelling, niet zozeer dat er echt duidelijk wat mis ging, maar vooral dat met het prijskaartje in het achterhoofd mijn verwachtingen aanzienlijk hoger waren. Waar wij in West Europa in de regel een voorkeur hebben voor degelijk minimalisme lijkt hier gekozen voor een meer Chinese ‘mooi op papier’ insteek. Hoewel de features wel kloppen, zoals het staal in het frame, blijft de dikte van de materialen ‘ietwat bescheiden’. In de hand houdt het gevoelsmatig in ieder geval niet echt over aan voelbare kwaliteit, de kreet ‘excellent industrial design’ van de productpagina voelt in elk geval wat hoog gegrepen Het frame zelf geeft aardig mee, het inklapmechanisme voelt niet meer dan eenvoudig plastic geklik, en ook de plastic oorschelpen zitten knullig plastic-op-plastic vastgeklikt, wat allemaal hooguit ‘so-so’ overkomt en ook wat goedkoop klinkt als je er aan beweegt. Het vereist ook niet veel moeite om de hele schelp van het frame te trekken, al klikt het even zo eenvoudig weer terug.
De keuze voor een piano zwarte finish zien we vaker, en het maakt geen verkeerde eerste indruk. Wel moet ik zeggen dat zoals bij vergelijkbare uitvoeringen dit glanzende materiaal erg gevoelig is voor vingers. Het matte rode materiaal aan de binnenzijde vormt visueel een leuk contrast, en is in tegenstelling tot de buitenkant juist totaal niet vinger gevoelig.
De oorschelpen zelf zijn ook piano zwart uitgevoerd. Eerste indruk leuk, ziet wel weer snel vingers, maar je maakt het wel lekker snel weer schoon. Aan de buitenkant zit een geborsteld aluminium detail, al is het lastig vast te stellen of het echt is of kunststof gezien de dikte en de fijne borstelgraad. Het ziet er n elk geval leuk uit. Eenzelfde detail zien we bij het inklapmechanisme. De Noontec headset hangt hier aan een SilverStone EBA01 Headphone stand, mocht je eerdere headset reviews hebben gezien dan zie je dat deze Noontec erg klein is vergeleken met alle voorgaande ‘gaming’ headsets.
De schelpen die op je oren vallen zijn goed zacht, en ik moest de productpagina even naslaan om te zien of het echt leder is of niet. Gezien er geen melding van wordt gemaakt ga ik er gemakshalve van uit dat het niet zo is, maar het feit dat het materiaal mij aan het twijfelen zette (met een echt lederen hoofdtelefoon naast mij) is een positieve opmerking voor deze Noontec.
Onderop de schelpen zien we de micro USB aansluiting om het geheel op te laden, en de 3.5mm plug voor bedraad gebruik. Bij het eerste uitpluggen van de 3.5mm plug kwam het plastic omhulsel echter al los, oftewel Noontec mag dat echt wat steviger in elkaar lijmen. Op één oorschelp zien we een knopje om de telefoon op te nemen en enkele LEDjes als batterijindicatie, op de ander zien we volume knoppen en tevens de functies om door je muziek te skippen.
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet teleurgesteld was bij het eerste uitpakken, bij deze bedragen verwacht je dat alle elementen in orde zijn, om te beginnen de kwaliteit van de constructie.
