Samenvatting
Een nette, snelle, aardig koele en vooral uitzonderlijk stille RTX 2080 uitvoering. Voor meer RGB heeft MSI de Trio, maar visueel is de Duke gewoon een hele nette, dikke RTX 2080 waarbij je je afvraagt of je wel meer aan een RTX 2080 hoeft uit te geven: 9/10.
MSI GeForce RTX 2080 Duke review
Nvidia “Turing” Experience deel 4 – Moar RTX 2080’s!
In deze review gaan we het hebben over de MSI GeForce RTX 2080 Duke 8G OC. Voor meer informatie, diepere bespreking van relatieve RTX prestaties en algemene gedachtes over de RTX producten en Turing chips verwijzen we je naar onze andere hoofstukken over dit onderwerp. Hier gaan we uit van een basale kennis over de chips en bijbehorende featuresets en richten we ons vooral op mensen die serieuze interesse hebben in deze kaarten, of gewoon benieuwd zijn of MSI een beetje leuke kaart heeft weten te maken.
Prijzen? Momenteel gaat deze MSI RTX 2080 Duke voor 889 euro over de toonbank. Stevig geld, maar één van de goedkopere RTX 2080’s in onze lijst
Uitpakken
Goedkopere in de lijst of niet, voor MSI is de Duke een mid-end RTX 2080 SKU; Gaming X Trio en de watergekoelde Sea Hawk erboven, en een Ventus en Aero eronder. Toch waren we een beetje verrast dat we er bijvoorbeeld wel een extra brace (grinnik) bij kregen, en de Duke zelf is toch een verdomd chic uitgevoerde kaart. Stevig frame, fors, drie fans, nette afwerking, oogt pretty high-end als je het ons vraagt.
Ook van de zijkant kan dit toch prima op tegen wat MSI jarenlang als top-end presenteerde, de Gaming X. Ook de backplate is keurig, plus zijn wij zelf positief over de nieuwe, neutrale kleurstelling.
Waar MSI met de Gaming X Trio echt helemaal los gaat met RGB is dat het enige punt waar de Duke een stuk meer ingetogen is. Een stukje addressable RGB actie op de zijkant bij het logo, maar daar blijft het bij. Wel een damn mooi stukje aRGB overigens als je het mij vraagt. De software is echter wel wat knullig om te zien, maar functioneert voldoende I guess.
Wat aansluitingen betreft: Drie maal DisplayPort 1.4a, éénmaal HDMI 2.0b, en een USB Type-C connector voor (toekomstige?) VR headsets die zowel hun data als hun stroom over één kabel kunnen laten gaan.
Voor de leuk, naast de Gaming X Trio:
Features en specs
Test setup
Onze GPU test opstelling voor 2018 bestaat uit:
– Cooler Master Test Bench (Open)
– Asus ROG Z370-F Strix Gaming moederbord
– Intel Core i7-8700K @ 4,5 GHz
– 32 GB Corsair Vengeance LPX 3000 MHz
– Seasonic Prime Titanium 850W PSU
– Samsung 960 PRO 1TB SSD
– Samsung T5 External SSD 2TB
– Windows 10 Pro x64
Zoals in het andere hoofdstuk genoemd hebben we de laatste weken alle GPU’s die je in de lijstjes ziet staan hertest, oftewel alles van de GTX 1050 Ti tot en met de RTX units, en van de RX 570 tot en met Vega 64. Er is namelijk zo veel gebeurd (Spectre, Meltdown, algemene Windows 10 updates en driver updates) dat hergebruik van oudere resultaten van twee jaar terug simpelweg niet acceptabel is.
3D Mark
3D Mark benchmarks zijn toch de onbetwiste vaste hap wat benchmarks betreft. Fire Strike is een oude bekende DX11 benchmark, Extreme en Ultra zijn respectievelijk 1440p en 4K varianten van het 1080p origineel, en Time Spy is de nieuwe DX12 1440p benchmark. Lang verhaal kort: nog altijd een sterke graadmeter wat onderlinge krachtverschillen betreft.
Assassin’s Creed Origins
Assassin’s Creed Origins is door Ubisoft uitgebracht in Oktober 2017 en is de zoveelste game in de Assassin’s Creed series (who is keeping count). Na de nodige stukjes herhaling in eerdere games in de serie is Origins een opvallende positieve uitschieter in ons boekje: uiteraard genoeg bekende elementen, maar het gevechtsysteem is goed onder handen genomen, en de game draait ook uitermate soepel en je klimt vlotter dan voorheen overal naar boven. De game speelt zich af in een grote open spelwereld en kent de nodige snelle scenes en gevechten, een gemiddelde van 55-60 FPS vertaalt zich in een soepele spelervaring, waarbij enkel de meest fps gevoelige gamer in grote gevechten meer zal willen. Niet de game van het jaar, maar wel één die echt de moeite is om te spelen.
Tom Clancy’s Ghost Recon Wildlands
Ook Wildlands (2015) is een grote open wereld game, maar dan met minder klimmen en klauteren, en meer rondrennen met moderne wapens. Of eigenlijk rondsluipen, want hoewel we de nodige drukke gevechten meemaken is het een Tom Clancy game en is de primaire focus eigenlijk om ongemerkt je missies uit te voeren. Als FPS game is een gemiddelde score richting de 60 ook gewoon gewenst, wat in de praktijk ook redelijk stabiel blijft. Wel is het een extreem zware game an sich, zeker vergeleken met de minder-open-world broeder van Ubisoft The Division, en het is ook de enige game in de huidige line-up waarin de RTX 2080 Ti op 4K Ultra de 60 FPS niet haalt.
Tom Clancy’s The Division
Vergeleken met Wildlands is de wereld van the Division (2015) weliswaar wat kleiner, het voornaamste verschil is dat je door een verlaten, door een apocalypse verwoeste stad slentert. Het is een echte looter shooter, waarbij je soms wellicht wat te veel tijd bezig bent met je inventory en je wapens wisselen of verpatsen (iets wat Wildlands een stuk soepeler wist te verwerken), maar onder de streep een heerlijke co-op game die je een keer gespeeld zou moeten hebben. Wederom een shooter, dus een gemiddelde richting de 60 FPS is nog wel gewenst, maar de game draait een stuk soepeler dan de grote-wereld Wildlands.
Total War: Warhammer
Total War in het Warhammer universum, dat kon bijna niet mis, en dat ging ook niet mis. Een genot voor strategy liefhebbers, zowel op meta niveau als zij die graag hands-on gaan met gigantische legers. De sfeer is goed, de uitdaging is goed, zo ook die voor je systeem, al gaat dat met 2017-hardware redelijk eenvoudig. Als strategy game heb je niet direct een hoog gemiddelde framerate nodig, maar gezien de druk op je computer flink toe kan nemen met hele grote battles kan het geen kwaad om je alsnog op de 60 fps te richten als uitgangspunt. Gelukkig lukt dat zelfs met een mid-range kaart tegenwoordig, ook op 1440p, al heb je voor 4K wel een GTX 1080 Ti of RTX 2080 nodig.
Middle Earth: Shadow of War
Shadow of Mordor maakt plaats voor Shadow of War in onze suite, al zeg ik wel dat het de moeite is om de eerste game er voor een paar euri bij te kopen als je hem nog niet hebt. De Assassin’s Creed stijl game in de wereld van Lord of the Rings combineert strategie met vooral veel vecht scenes, en met de character ontwikkeling, aardige verhaallijn en goede sfeer een leuk game om wat uurtjes in door te brengen. De completionist in mij heeft wat moeite met de tig dingen die je kan doen en het feit dat het verhaal af en toe wat rekt, maar als je niet te gehaast bent zit er simpelweg tientallen uren aan fun in. In de framerates zijn beide games best onrustig; meestal is een 60 fps gemiddelde voldoende om een soepele ervaring te bieden, maar een beetje hoger inzetten kan geen kwaad voor de drukste momenten.
Far Cry 5
Far Cry Primal maakt plaats voor Far Cry 5, waarin Far Cry een beetje naar de roots terugkeerd in gameplay met meer guns en minder melee wapens als in Primal, maar het is en blijft een echte, herkenbare Far Cry 5 game. Goed verhaal, lekkere gameplay, genoeg humor en hoewel de co-op ervaring een teleurstelling was vanwege de slechte co-op mechanics is ook dit een game die je wel gespeelt zou moeten hebben. Ook hier is 60 FPS een prima uitgangspunt voor een soepele ervaring door het hele verhaal heen.
Strange Brigade
Strange Brigade is een heerlijke nieuwe co-op shooter waar ik eigenlijk weinig vanaf wist, maar ons de laatste dagen (totdat RTX uit kwam en we volop in test modus gingen) het nodige plezier bracht. Lichte humor, hordes zombies, wat puzzelwerk met een Indiana Jones achtige stijl, en vooral heel veel knallen. Verwacht niet te veel diepgang, maar een avondje knallen met je vrienden weet deze moderne, vriendelijkere take op het Left 4 Dead en Vermintide concept toch goed te brengen.
Technisch een interessante bench omdat deze game zowel Vulkan als DX12 API opties biedt, die we dan ook naast elkaar zetten met één (high) setting:
Grid Autosport
Eigenlijk zou deze game in een 2018 test lijstje niet thuis horen, maar kennelijk doet auto’s iets met gamers waardoor ze die ook in games willen zien. Voor high-end kaarten zoals de RTX units eigenlijk geen geschikte graadmeter, ook niet op 4K Ultra settings, maar het is wel een benchmark die wat mindere goden de kans geeft om hun relatieve krachten te laten zien; niet iedereen koopt louter high-end kaarten.
Final Fantasy XV
Final Fantasy XV daarentegen is wel een mooie benchmark voor high-end kaarten om wat spierballen te tonen. We testen hier enkel 1080p en 4K, maar de 4K ‘high’ preset (daar zit standaard niets boven) is een mooi stukje eye candy waar ook de duurste kaarten nog niet de limieten van de CPU weten te vinden. Over de gameplay kan ik weinig kwijt, want de game zelf hebben we nog niet gespeeld.
Prestaties
We richten ons hier nu specifiek op de prestaties van deze kaart ten opzichte van andere RTX units:
Core prestaties:
Temperaturen, geluidsmetingen, en temps versus geluid. Temps in graden Celcius op basis van een 23 graden ambient, geluid gemeten op 50 centimeter in dB(A).
Verbruik, in Watt, gemeten aan de muur oftewel van de volledige testbench. Zowel met enkel load op de GPU, als volle belasting van CPU en GPU:
En dan de prijzen om het in perspectief te plaatsen:
Alle RTX 2080’s blijven redelijk bij elkaar in de buurt, er lijkt in elk geval maar beperkte correlatie tussen de prijzen, clock speeds en de verschillende prestaties. De Duke clockt lekker hoog, wordt iets warmer dan gemiddeld, maar blijft met 35,5 dBA op 50 centimeter echt bizar stil voor een high-performance GPU. Daarbij merken we op dat dat best netjes is gezien de Duke relatief veel gebruikt ten opzichte van de andere vijf RTX 2080’s.
Maar. Een hele, hele dikke -maar-. We testen hier één sample van elke kaart, en zelfs samples binnen één product kunnen eenvoudig de verschillen vertonen die wij in de bovenstaande grafieken zien. Onder de streep moeten we heel duidelijk stellen dat we eigenlijk maar heel weinig kunnen zeggen over de onderlinge verschillen van al deze kaarten. Dat geeft ons niet het sterke ‘dit is goed, beter, best’ antwoord dat jij vermoedelijk graag wil horen, maar dat is wel wat we heel duidelijk moeten stellen. Keiharde andere conclusies trekken uit het bovenstaande simpelweg omdat het een grafiek is met veel kaarten erin zou op zijn minst misleidend zijn.
Maar is dat slecht nieuws? De realiteit is dat zelfs als we een beetje doorrekenen op basis van mogelijk wisselende kloksnelheden en verbruiksstatistieken we altijd tot de conclusie komen dat de Duke minimaal ‘heel koel’ is, en zonder enige twijfel echt extreem stil. Het doet je afvragen waarom je heel veel meer uit wil geven nietwaar?
Conclusie
Geloof mij, we hebben nog genoeg twijfels over de RTX launch en de kans om hands-on te gaan met Ray Tracing en DLSS kan niet snel genoeg komen, maar zoals genoemd gaan we niet in elke individuele GPU review in op de complexiteit van de RTX launch.
De vraag is heeft MSI wat moois gemaakt van de RTX 2080 met hun ‘Duke’, en die vraag beantwoorden we volmondig ja. We plaatsen een opmerking bij het hoge verbruik, maar het lijkt niet meer dan realistisch om aan te nemen dat we hier vooral te maken hebben met een specifieke Nvidia chip die gewoon wat meer verbruikt om hetzelfde prestatiepunt te bereiken. De core speed, koeling en geluidsprestaties zijn gewoon goed, de kaart is zelfs uitzonderlijk stil, en gezien de dikke uitstraling en afwerking plus nette (doch bescheiden) RGB presentatie vragen we ons af welk argument je hebt om meer uit te geven dan wat MSI voor de Duke vraagt. Alhoewel, een langere garantie bieden zoals o.a. GB doet zou wel een tastbare extra zijn, maar de physique en afwerking van de Duke staan wel boven die van de Gaming OC. Desondanks iets waar MSI over na mag denken.
‘Meer RGB’ kan nog een argument zijn, of iets luxere software, maar als deze uitstraling je aanspreekt kunnen we maar weinig aanmerken op wat we hier zien. Looks zijn weliswaar subjectief, maar volgens mij spreken de foto’s boekdelen, ik vind het een prachtige kaart in elk geval. Hands-on met de Duke geeft ons louter reden om enthousiast te zijn over een videokaart die visueel niet onder doet voor de top, maar de prijs een heel stuk redelijker weet te houden; een RTX 2080 is tenslotte sowieso al prijzig genoeg.
Vragen over onze reviews of de producten die we bespreken? Kom dan gezellig met ons kletsen op onze Discord server (gratis en geen installatie noodzakelijk). Een reactie mag natuurlijk altijd, of pest Ome Foritain (auteur, test-chef) of Tante Nadalina (baas, foto-heldin) op Twitter. Vergeet je ook niet te abonneren op ons YouTube kanaal!
Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
