Samenvatting

De Microsoft Surface Laptop is een prachtige laptop. Hij is wel prijzig, karig in de aansluitingen, en mist de rekenkracht voor games, renderen of fanatiek video werk; dus als je dat overweegt kijk je beter verder. Echter voor meer typische productiviteit of thuis taken voldoen de specs ruimschoots en daarbij is hij zeer dun en licht, doch erg stevig en goed afgewerkt. De keuze voor opvallend, aantrekkelijk en aangenaam alcantara intern plus goede toetsen maakt het typen op deze machine van zeer hoog niveau. Tel daar een top touchpad en een top (touch) scherm bij en je hebt een nagenoeg perfecte user experience. Al met al een zeer luxe accessoire en een premium laptop, zij het met een even premium prijskaartje.

Scroll verder voor de uitgebreide review.

Voor geinteresseerden: De Microsoft Surface Laptop is o.a. te koop bij Coolblue

Microsoft Surface Laptop review

Microsoft zal voor velen vooral bekend staan als software maker, maar de tech gigant heeft een rijke hardware geschiedenis achter zich, en met de nodige respectabele producten erbij. Eén van de grote en vrij recente stappen was de introductie van de Surface in 2012, een Tablet-Laptop hybride die het beste van beide werelden zou moeten bieden. Microsoft liet daarmee zien dat ze zeer degelijke hardware konden bouwen, en ook goed konden afwerken, maar de keuze voor ARM architectuur aan de basis, en het daarbij horende Windows RT operating system, bracht toch wat vraagtekens op bij fervente pc gebruikers die niet ‘even’ al hun favoriete programmas konden gebruiken.

Een paar iteraties verder heeft Microsoft daar duidelijk van geleerd, en zien we recentere producten zoals de Surface Book en Surface Pro die hybride vorm aanbieden met de breder gedragen x86 architectuur en een ‘normale’ Windows 10 variant.

En toen was er opeens een Surface Laptop; een dunne, luxe, 13,5” ‘premium’ laptop voor de massa. Microsoft had de smaak te pakken en ik vermoed dat ze dachten dat ze wel even wat populariteit bij de Apple Macbooks vandaan konden pikken, iets wat door de brede populariteit van het Windows platform zo gek niet klinkt. De Surface Laptop laat de hybride tag achter zich en is een pure laptop, wat hem prijstechnischer wat gunstiger maakt dan de Surface Book.

De Surface Laptop is in verschillende configuraties en kleurstellingen beschikbaar afhankelijk van de configuratie. Ze beginnen rond de 1150 euro, maar de variant die wij testen met Intel Core i5, 8 GB geheugen en 256GB SSD lijkt voor een luxere laptop een beter uitgangspunt dan een model met minder geheugen en opslag.

Uitpakken

In een relatief klein blauw doosje zat een nog kleiner wit doosje. Nette indrukken, maar Microsoft heeft duidelijk weinig ruimte verspild. Intern vinden we de laptop, en de accessoires netjes gepresenteerd.

Tenminste, accessoires is wat overdreven. Naast een klein boekje en wat tips over het onderhoud vinden we enkel de lader. Deze is voorzien van een redelijk klein blok.

Nette eerste indrukken. 8/10. (Ja, een random score systeem per hoofdstuk, why not)

Fysiek

Voor een laptop van nog geen 1,5 centimeter dik op het dikste punt en zo’n 1,25 kilo is het een verdomd chique laptop om te zien en in de hand. Bouwkwaliteit valt vanaf het eerste moment zeer positief op. Klap het scherm open aan één kant en het scherm blijft keurig recht; vaak zie je de constructie toch iets krom trekken. Openen doen je desondanks beter met twee handen; er zit niet gek veel gewicht in het onderste deel om de stevigheid van de scharnieren tegenwicht te geven. Iets dat we overigens graag accepteren gezien hoe licht het beestje is, voor mobiele werkers is dit ongeveer zo mobiel als het komt.

De kleurstelling is uiteraard persoonlijk, we kunnen ons goed voorstellen dat niet iedereen op deze kleur zit te wachten, maar met lichtgrijs, kobaltblauw en champagne tot de mogelijkheden is er genoeg te kiezen. Fysiek is het in elk geval overtuigend een premium laptop, die naast iets als een Macbook of een Dell XPS niet misstaat (de directe concurrent daar is de XPS13, wij hebben ‘helaas’ enkel de grotere 15 staan). Afwerking is eveneens top en valt geen kwaad woord over te zeggen.

De keuze voor een alcantara binnenzijde is erg opvallend. Het maakt de Surface Laptop zonder twijfel de meest aaibare laptop, en de kans dat je er met je gezicht langs wilt is vrij groot; het voelt verdomd goed dat ding. (pro tip: niet doen als je je net een dag niet geschoren hebt). Het randje voorop is wat hard afgewerkt, vermoedelijk voor de duurzaamheid, maar wanneer je je handen op de laptop legt zoals het hoort voel je dat niet.

Uiteraard brengt het de vraag mee hoe dit materiaal zich verhoudt ten opzichte van metaal of iets als carbonvezel wat we Dell zien gebruiken (vlekt snel, maar poetst in een tel schoon). Druppeltjes veeg je er zo vanaf en trekken er geenszins in, en in tegenstelling tot metalen en alternatieven zien we er na dagen werk eigenlijk geen enkel vlekje op, maar hoe het na een jaar of twee is is koffie dik kijken. Alcantara an sich is natuurlijk niets nieuws en staat bekend als een slijtvast materiaal, dus een gevaarlijke gok lijkt het geenszins. In het boekje wat erbij zit staat een tip om de laptop

Gezien de eerste Surface Laptop zo’n driekwart jaar oud is kunnen we ook ervaringen van anderen niet echt meenemen. Maar goed, wanneer is de echte besmettelijkheid bepalen niet koffie dik kijken?

Fysiek: 9/10. Stevig, chique afwerking, voelt praktisch zo goed als een laptop kan. Enige puntje aftrek is iets flex in het midden van het toetsenbord.

Aansluitingen

Err.. een kort hoofdstukje. Aan de linker kant van de laptop zien we één USB Type-A aansluiting, één mini-Displaypoort voor een extern scherm, en een 3,5mm aansluiting voor een hoofdtelefoon of headset. Dat noemen wij in hardwareland “niet heel veel”. Een tweede USB poort, zeker een Type-C poort was toch verdomd handig geweest, en iets als een SD kaartlezer ontbreekt ook. Inmiddels is er een dongle aangekondigd voor verschillende Type-C functies, maar vooralsnog is dat toch maar een karig lijstje. Wil je veel aansluiten? Hub it is.

Aan de andere kant zit enkel de lader. Die is magnetisch en loopt wel strak weg langs je laptop, dus points for style, en points voor risicobeperking; als je de laadkabel vergeet wanneer je de laptop oppakt dan laat de magneet netjes los.

Desondanks, een enkele USB poort voldoet wellicht voor een aantal mensen, maar het is gewoon karig in de aansluitingen: 4/10.

Toetsenbord en touchpad

De Surface laptop is voorzien van een chiclet (scissor) toetsenbord met een nette hoeveelheid travel voor een dunne laptop en een hele aangename aanslag. Er zit iets flex in het midden van het bord wanneer je lekker doortikt, maar niet iets waar we echt bij stil hoeven te staan. De backlight is aanwezig maar bescheiden en erg lastig om op een echte foto te zetten, maar is feitelijk precies wat je nodig hebt voor werken in de avonduren: wel zichtbare toetsen, geen stralende ellende in je ogen. De layout is vrij standaard zonder numpad gedeelte wat op een 13” laptop sowieso niet past. Bij het typen valt ook op dat het alcantara het leven voor de handen nog comfortabeler maakt, dus dat komt de ervaring ook nog eens ten goede. Oftewel, zeer goed voor een fervente typist of casual gebruiker: 9/10.

Het touchpad kunnen we nog korter over zijn: Wat een heerlijk model zit hierin. Prettig van formaat, heerlijk glad, en vooral haarscherp. Dit laat zien dat je voor een goed touchpad echt niet bij Apple moet zijn, en zelfs voor mij als fanatieke losse-muizer zijn dit prettige dingen in gebruik: 10/10.

Scherm

Alvorens we naar de prestaties kijken: wat een mooie dunne bezels om te zien, al begint het scherm zelf stiekem toch pas na ongeveer een centimeter. De webcam zit bovenin (Hey Dell, let je op?) wat toch voor een aangenamer beeld zorgt, al blijft het natuurlijk een compacte ingebouwde webcam; het voldoet, het is voor een laptop erg aardig, maar verwacht geen wonderen.

Het scherm is een 13,5” IPS touch screen, oftewel je kan er met je vingers aanzitten als je daar gelukkig van wordt. Gezien de keuze voor een touch panel zien we ook een glossy afwerking, wat de kleuren subjectief ten goede komt maar ook voor wat reflecties zorgt in zeer heldere omstandigheden. Een non-touch matte scherm had mijn voorkeur gehad, maar de meningen daarover lopen uiteen.

De resolutie van 2256×1504 pixels is opvallend, maar het zijn er wel heel veel voor een redelijk klein scherm als dit. De scherpte is dan ook gewoon uitstekend. De kwaliteit van het scherm zelf laat ook heel weinig te wensen over: net geen 350cd/m2 is een uitstekende maximale helderheid wat buiten werken normaliter prima mogelijk maakt, mits je niet de zon vol in de reflectie hebt natuurlijk. Voor de goede orde en als referentie: de compagnon in de grafiek, de Dell XPS 15 (9560) is een uitstekende laptop, dus op scherm niveau daarmee concurreren geeft aan dat dit ook een goed scherm is.

Ook de kleuren zijn uitstekend afgesteld. Slechts één van de testkleuren komt boven de 3 Delta E afwijking uit wat de vuistregel is voor ‘subjectief (net) zichtbaar’. Een gemiddelde afwijking van 1,12 Delta E en één beperkte uitschieter vatten we desondanks samen als een zeer kleurecht scherm, ook voor meer professionele creatieve taken. Dat wordt nog verder geholpen door de praktisch perfecte gamma van 2,24 (2,20 is het doel) en het 6640K witpunt (6500K is het doel en 140 punten afwijking op die score is heel weinig).

Subjectief? Ik denk dat Microsoft dit scherm uitstekend voor elkaar heeft, het is een aantrekkelijk paneel om naar te kijken en ook zaken als kijkhoeken laten niets te wensen over. Liever had ik het scherm de bezels nog meer zien benaderen, maar dat klinkt als toekomstmuziek. Er valt weinig meer te wensen.

Een score is hier wat lastiger, want liefhebbers van matte schermen zullen natuurlijk hun mening klaar hebben. Zie je meerwaarde in touch functionaliteit, of vind je glossy schermen juist wel mooi, dan is dit een nagenoeg perfect scherm: 9/10.

Specificaties

Voor we verder gaan even de specs, want de keuze voor een specifiek model heeft natuurlijk ook gevolgen voor zaken als de prestaties en de accuduur.

Tot dusver zagen we een redelijke lofzang aan het adres van Microsoft, maar nu moeten we wat gas terug nemen. Voor een laptop van zo’n 1450 euro zijn dit geen uitzonderlijke specificaties (en dan zeggen we het netjes), met uitzondering van het scherm dan. Een Dual Core Intel Core i5-7200U (met hyper-threading weliswaar), 8 GB aan DDR4 geheugen, 256GB aan opslag en geen dedicated GPU is iets wat we ook voor veel en veel minder kunnen vinden. Uiteraard appels en peren gezien de vele sterke kanten hier, maar het dient gezegd te worden dat de componenten-per-euro ratio verre van sterk is.

Het voornaamste probleem voor de zware werker, denk aan mensen die ook video’s willen bewerken of zwaar in photoshop willen werken (wat lichte fotobewerkingen gaan natuurlijk prima hierop) is dat de i5-7200U inmiddels vervangen is door de 8xxx serie van Intel met vier cores, en die extra cores geven zo’n laptop flink meer rekenkracht. Het ligt voor de hand dat Microsoft de Surface Laptop op termijn ververst met zo’n quad core, maar vooralsnog is dat niet het geval. Wanneer we zien dat een directe concurrent als een XPS 13 dan al wel een quadcore (met HT) heeft is dat voorlopig wel een puntje.

De grote vraag is echter wat je ermee gaat doen, want voor veel mensen is een dergelijke i5, 8 GB aan geheugen en 256GB aan opslag meer dan ze ooit zullen benutten. Typisten, wat licht photoshop werk, wat video kijken of in wat documenten en spreadsheets werken profiteert zelden van meer kracht dan hier al in zit. Als dat je gebruikprofiel is, in hoeverre moet je verder potentieel dan wegen? Wij denken voor de meeste mensen ‘niet’, maar sta wel even stil bij de vraag of je toch niet verwacht aan serieuze videobewerking te gaan doen, of in 3D Design te stappen, want dan maakt het een wereld van verschil.

Oh, en verwacht ook niet dat je zelf even gaat upgraden. Wat de laptop zit van onder tot boven vastgelijmd. Even je SSD aanpassen, of even wat geheugen erbij prikken? Forget it: je moet je doen met wat je op dag 1 koopt.

Het ontbreken van een dedicated videokaart is iets wat typisch is voor dit soort kleine laptops. Gamen is praktisch uitgesloten (muv lichte browser games e.d.), en serieuze videobewerkers die profiteren van meer kracht kijken dan sowieso beter naar een groter model met videokaart.

Specificaties geven we geen score voor, prestaties wel, dus:

Prestaties

Wat prestaties betreft is het dan ook vooral belangrijk om dat laatste punt te onthouden: Als het voldoet, waarom dan meer? Desondanks willen we tonen wat het verschil is tussen een redelijk zuinige i5 in de Surface Laptop, en wat je bijvoorbeeld ziet in een iets grotere 15” unit met een i7-7700HQ. Het renderen toont een wereld van verschil. Per core zien we dan al een gat, maar –meer- cores is dan echt goud.

Kijken we naar een score als PC Mark, een betere indicatie van real world performance, dan is het gat al weer een stuk kleiner. Echter vertekent dat ook nog iets, want in die ‘real world’ performance zit ook wat licht grafische taken; je documentje openen gaat dus niet 30% sneller.

Voor de bevestiging: geen dedicated videokaart betekent dus dat dit voor gamen geen zin heeft. Zelfs een bescheiden mid-range laptop chip als een GTX 1050 is vele malen krachtiger, en dat is al geen vetpot.

De grote meerwaarde van een recente laptop is natuurlijk de SSD, en praktisch elke SSD zorgt voor een machine die ‘snappy’ aanvoelt. En ook de Surface Laptop voelt als een jonge, frisse laptop: starten gaat snel, de machine is goed responsive. De SSD benchmark toont echter wel dat het een redelijk eenvoudig model is. Ondanks de beperkte praktische impact zou een nieuwe Surface Laptop wel een wat snellere variant mogen hebben.

Score dan. Een lichte gebruiker die niet profiteert van meer dan ‘voldoet’ mag het naast zich neer leggen, maar verder dan ‘voldoet’ komen we ook niet: 6/10

Accuduur

De ingebouwde 45Wh accu is natuurlijk niet heel groot, veel meer past normaliter ook niet. Dat gezegd hebbende: ‘iets’ meer kan in theorie wel. We komen op een respectabele 5 uur 17 minuten in de PC Mark 8 Home benchmark, een tool die het systeem toch redelijk aan het werk weet te houden, en dat is niet gek.

Met licht gebruik komen we nog wel een stuk verder. Zetten we keyboard backlight uit en het scherm nog altijd op die vrij gangbare ~185 cd/m2, typen we wat reviewtjes aan elkaar, browsen we een beetje in de rondte en kijken we halverwege nog even een filmpje, dan komen we een hele dag (10uur+) prima door met nog een klein restje op de teller.

Dat noemen we toch best goed: 8/10

Software

Standaard wordt deze laptop geleverd met Windows 10 S, ja: ik moest ook even kijken wat het is. Het is Windows 10, iets waar ik elke dag met plezier naar kijk (ja, MS zijn mn broskis enzo), en volgens één of ander tabelletje doet Windows 10 S iets van 9 van de 10 dingen die Windows 10 Home en Pro ook doen. Aandacht als wij altijd lezen (not) negeerden wij dat stukje tekst, en gingen we aan de slag met de laptop.

Of toch niet. Want dat ene puntje wat de S-versie niet, de primaire onderscheider van de normale Windows 10 versie, is de optie om software te installeren die niet uit de Windows Store komt. Oftewel praktisch al het andere wat je elders van het Internet plukt.

Hoewel dat concept van beperking een Apple fanaat ongetwijfeld heel warm in de onderste regionen maakt moeten wij daar als echte PC liefhebber natuurlijk niets van weten. Sure: iets met controle op apps en veiligheid en weet ik veel wat, maar het is een Windows PC damnit. Ik wil de vrijheid om alles erop te zetten wat ik wil. Gelukkig kan je Windows 10 S gratis omzetten naar Windows 10 Pro, ondanks eerdere communicatie dat dit op 1 Januari en vervolgens op 1 April zou vervallen. Sterker nog: Microsoft lijkt het hele upgrade process te schrappen bij de komende update en deze S-feature wordt dan gewoon een slider in de instellingen; scheelt weer een half uurtje wachten op de Pro upgrade.

Eenmaal in onze bekende Windows 10 Pro omgeving is het natuurlijk een laptop zoals het hoort: vrijheid, blijheid, en de optie om alle mooie Windows apps die de wereld rijk is naar hartenlust te installeren. Al lachend naar mijn Apple fanatieke buurman en zijn beperkte aanbod aan veelal veel hoger geprijsde Apple specifieke apps.

Conclusie

Diezelfde Apple fanaat zou normaliter natuurlijk terugslaan met opmerkingen over de veiligheid van hun software (dergelijke onzin hoeven we niet eens op in te gaan) en het feit dat Apple devices over het algemeen uitstekend gebouwd en afgewerkt zijn, iets wat we enkel kunnen beamen. Het is echter precies op dat punt dat de Surface Laptop laat zien dat een luxe, premium aanvoelende en functionerende laptop helemaal niets te maken heeft met het OS wat erop draait, want in termen van afwerking, maar vooral ‘ervaring’ en ‘feel’ is dit een laptop die aan de bovenkant van de markt hoort te staan. De markt is overspoeld met matige laptops voorzien van matige schermen, matige toetsenborden, en vooral matige touchpads (of was het vooral matige schermen?), en met dit model laten ze overtuigend zien dat het anders kan.

Goed, we hebben het dan niet over een 500 euro laptop, sterker nog van een scherpe prijs hoeft Microsoft het hier helemaal niet te hebben, maar een laptop die al het goede van een luxe laptop combineert met de vrijheid en mogelijkheden van Windows als operating system is gewoon een heel sterk punt. De Surface Laptop is dun, harstikke stevig, netjes afgewerkt, en komt ook nog eens in meerdere kleurstellingen wat het ongetwijfeld ook een beetje accessoire maakt en niet alleen werkpaard; het belang daarvan had Apple eerder door dan de meeste Windows laptop bouwers.

We hebben zeker wat pijnpuntjes aan moeten wijzen gaandeweg, denk aan de aanwezigheid van slechts een enkele USB Type-A poort. En ook wanneer we de ruwe specs naast de specificaties leggen moeten we even ons op achterhoofd krabben: er zijn meerdere ‘zeer goede’ laptops aan te wijzen die meer kracht en opslag in huis hebben dan Microsoft hier biedt, of in elk geval totdat de Surface Book een keer van Coffee Lake processoren wordt voorzien. Denk ook niet dat je zelf even kan upgraden, want de laptop zit helemaal dicht en er valt niets aan te tweaken. Ook vinden wij als geek Windows 10 S wel heel beperkt dankzij de beperking op niet-MS-Store apps , maar gelukkig kan je dat gratis omzetten naar Windows 10 Pro oftewel de echte, volwaardige Windows ervaring; daar gaan we niet over zeuren. Ook vinden we de bovenkant nog wat gevoelig voor vingerafdrukken, zeker in contrast met de binnenzijde waar dat totaal geen issue is.

De belangrijkste vraag zal dan vooral zijn wat jij als gebruiker met de laptop gaat doen. Heb je Adobe Premiere of Autocad op je dagelijkse agenda staan dan zal je op de processor afknappen. Gaat het je primair on applicaties als Word, Excel, Outlook, wellicht wat licht Photoshop werk of wat andere foto gerelateerde zaken, een beetje Netflixxen en Skypen met de family en dergelijke? In dat geval zal je weinig hebben aan meer interne rekenkracht dan Microsoft hier biedt.

Die gebruikers profiteren vervolgens wel van een goede accuduur, een zeer goed (verlicht) toetsenbord, een werkelijk uitstekende touchpad en een even uitstekend beeldscherm; één van de beste (glossy) schermen die we in laptops aantreffen in specificaties, scherpte, afstelling en mogelijkheden. Oh, en het is een touch screen als je daar warm van wordt. En ja, dat zijn ook zaken die je op een Mac aantreft, maar laten we de vrijheid om tal van andere software te installeren dan toch maar een overtuigend voordeel noemen.

Als game bak, of grafisch (render) rekenwonder hoef je hem niet te overwegen, daar mist hij gewoon de kracht voor. Maar voor precies die dingen waarvoor de meeste mensen toch een lichte, mobiele laptop overwegen? Dan zijn het juist de vele sterke, zeg maar gerust uitzonderlijk sterke elementen die hun positieve stempel op de ervaring zetten. De bouwkwaliteit is top, de afwerking met het alcantara is top en het resulterende gevoel van dat materiaal en het lekkere toetsenbord erbij is echt top. Tel een touchpad erbij dat precies doet wat je wilt en dat nagenoeg perfecte scherm erbij en voor die groep heb je dan toch een ultieme laptop?

Goedkoop blijft zeker anders, ook wanneer we hele concurrenten ernaast zetten en je moet de prijs echt wel een beetje los kunnen laten. We kunnen niet ontkennen dat Microsoft met dit product dat ‘het plaatje klopt’ gevoel bij de gebruiker precies voor elkaar weten te krijgen, maar dienen ook realistisch te zijn en stellen dat het alcantara design en de kleurstellingen toch een argument moeten zijn om ervoor te gaan. We zullen bijvoorbeeld zeker niet suggereren dat de opmerking ‘het plaatje klopt’ ook niet opgaat voor bijvoorbeeld een Dell XPS 13 of bepaalde HP Envy varianten, terwijl die op specs per euro veelal nog een stap verder gaan.

Het stukje ‘zien en gezien worden’ zal dus zeker om de hoek komen kijken bij potentiele kopers, maar ik geef ze met deze machine wat dat betreft geen ongelijk: het is echt een plaatje. Een spec geek krijgt mogelijk rillingen van het concept laptop als accessoire, maar voor de goede orde: voor een groot deel van de markt is dat toch echt de realiteit. Wat mij betreft gaan we in elk geval een stuk meer van dit soort prachtige machines zien in de bekende koffie tentjes, en wat mij betreft breidt Microsoft hun assortiment nog stevig uit: het is hoog tijd dat consumenten zien hoe een Windows laptop ervaring hoort te zijn in plaats van vast te blijven hangen in “500 euro voor een laptop is toch genoeg” karig plastic terwijl een Apple een meervoud mag kosten. In onze optiek zijn dit soort machines toch echt interessanter; even sexy, zo niet sexier als accessoire, maar dan met meer flexibiliteit in de software.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Een woord van dank aan de dames en heren van Coolblue voor het mogelijk maken van deze review. Klik op de banner om naar het overzicht van alle Microsoft Surface Laptops bij hen te gaan, of klik -hier- voor de exacte versie die wij hebben getest.