Allereerst mijn excuses voor het aankomende foto materiaal, of althans de hoeveelheid foto’s. Ik kan mij namelijk geen review herinneren waar het zo lastig was om in de foto’s te snijden en een selectie te maken, en we hebben er inmiddels wat gemaakt.
We beginnen ons avontuur met de Pro X. Een flinke doos, waar de achterkant ons alvast wat moois showt wat komen gaat. We krijgen daarbij een niet misselijk pakketje extra’s met stickers, een toffe en stevige draagtas (doos?), een borsteltje (vermoedelijk om de sensor schoon te houden) en een klein tooltje om de muis te verstellen.
De standaard opstelling die Mad Catz meelevert is op zich al vrij opvallend. Een fel kleurtje (‘lime’ lijkt de beste beschrijving) is nog maar het begin, want we zien aan praktisch elke kant wel elementen die duidelijk in het oog springen en een combinatie van metaal, carbon en kunststof. Twee duimknoppen en een sniper knop in het duimgebied, en een extra DPI knop onder het scrollwiel (welke alle kanten op kan) moeten we het mee doen. Smaken verschillen, maar zelfs als een fanatieke liefhebbers van minimalistische behuizingen, aluminium en glas werden wij hier toch wel een klein beetje warm van.
Maar dan wordt het erg lastig, want je koopt de Pro X om hem helemaal naar wens af te stellen. Dat begint met een ruime collectie extra’s; naast wat er standaard op zit krijg je nog twee extra setjes billen (bij gebrek aan een betere naamgeving.. onderrug?), een alternatief stuk voor de duimzijde, twee alternatieven voor de pinkzijde, twee extra muiswillen (metaal en plastic) en een alternatief setje glijders.
Aanpassingen zijn eenvoudig te maken met een enkele schroef aan beide zijkanten, eenmaal gestript is de Pro X opeens best kaal, maar zien we duidelijk welke elementen vast zitten, en tevens toont het het metalen (ik vermoed aluminium) frame, iets wat het frame een flink stuk stevigheid geeft.
De wederopbouw beginnen we met de sensor, in dit geval de PMW3310, welke in een complete module wordt geleverd. Niet iets wat je elke dag ziet. Vervolgens plakken we de glijders die we willen op de muis, deze zitten met magneten vast. Je kan kiezen tussen low-friction PTFE (wat gangbaar is voor muizen) of nog ‘lower’ friction keramiek. En ja, dat verschil is te voelen.
Ook het muiswiel ontkomt niet aan wat aanpassingen. Deze klik je eenvoudig omhoog, de eerste keer als je dat doet voel je je zowaar muis-monteur. Niet alleen kan je het wiel veranderen door een ander materiaal of een ander patroon, je kan hem ook zwaarder of lichter laten klikken naar eigen smaak. Een prettige en mogelijk waardevolle toevoeging, zeker als gamer die wisselt tussen FPS en andere games.
Voor het duimgebied kan je kiezen tussen de standaard, en tevens vrij standaard aanvoelende, module, of een module met een horizontaal duim-rust-plankje. De laatste maakt de Pro X wel heel dik om te zien, zeker als je hetzelfde aan de pinkzijde doet. Aan die pinkzijde kan je ook kiezen voor een module met een stalen bocht bovenaan, waar je een vinger bovenop kan rusten, of onderop kan vasthaken als je de muis regelmatig optilt.
De achterzijde vereist geen schroeven, maar is met klikjes verstelbaar. Je kan de drie verschillende achterzijden / ruggen (bijvoorbeeld staal of ventilatiegaten) ook aardig verstellen, zowel naar voren en achteren, als kantelen (wat ik straks bij de Pro S duidelijker laat zien).
Van een LED feature is weinig sprake. Er zitten wat kleine LEDjes naast de muisknop, deze gebruik je als DPI indicator. Onderop is de profiel-switch opvallend, waarbij je eenvoudig kan switchen tussen je opgeslagen profielen zonder overal de software te hoeven installeren.
Hoe je hem uiteindelijk neerzet is aan jou, ik kan een lichte voorkeur voor de breedste uitvoering (Dus met de horizontale duim- en pinksteun lastig verhullen. Wat achterzijde betreft twijfel ik tussen ventilatie, en het stuk met extra groen element voor de uitstraling. Hoe je hem ook opbouwt, hij doet het erg lekker op de foto:
