Vooraf is het altijd handig om te melden dat resultaten kunnen schommelen afhankelijk van een aantal variabelen. Dit verschilt per woning denk hierbij aan de muren, isolatie, apparatuur en woonniveaus, de omgeving met actieve netwerkapparaten, huishoudapparaten en bevolkingsdichtheid. Als laatste is de volledige setup van je eigen netwerk, tot hoever deze een-op-een is gefinetuned is met je modem / aansluiting.
In dit hoofdstuk deel ik altijd wat achtergrondinformatie over de testomgeving. Voor deze review kan ik met een lach op mijn gezicht mededelen dat ik een nieuwe testomgeving heb. Anders gezegd: ik ben verhuisd! Het gaat hier (weer) om een dijkwoning, maar dan niet meer bij papa en mama thuis.
Het betreft een woning op 263m2 eigen grond, waarvan 138m2 woonoppervlak. De woning heeft een totale inhoud van 335m3, met gedeeltelijk dak- muurisolatie. De netwerktesten worden uitgevoerd op eigen grond, in de woning en tuin. Een mix van apparaten wordt gebruikt om de testen te realiseren. We beginnen met een bekabelde test gevolgd door draadloze testen op 2.4GHz en 5.0GHz. Ik ben aangesloten bij Ziggo en maak gebruik van het Ziggo Max pakket met 200Mbps download en 20Mbps upload. De meegeleverde modem (Technicolor TC7200) staat ingesteld op bridge modus.
We starten met een LAN-test, opvolgend met een paar WiFi testen op 2.4 en 5.0GHz, en nog een vergelijkende test als het om de antennes gaat. Welke winst er te boeken valt qua signaalwinst licht ik hieronder verder toe. We sluiten af met een USB 3.0 doorvoersnelheid test.
We starten met de LAN-resultaten, waar de maximale snelheid behaald wordt die mogelijk is met het Ziggo Max pakket.
Voor de volgende test gebruik ik een iPhone 6 Plus die voorzien is van 802.11 a/b/g/n/ac (2.4/5.0 GHz). Beide frequenties: 2.4GHz en 5.0GHz worden getest. De 5.0GHz tabellen lopen maximaal op tot 200Mbps om het overzichtelijk te houden, voor de 2.4GHz tabellen hanteer ik maximaal 100Mbps. Zo zijn de tabellen onderling makkelijker te vergelijken.
Voordat de resultaten weergeven worden in de tabellen, is het ook handig om inhoudelijk te weten hoe omgeving er verder uitziet. Tussen de router en woonkamer zit een muur van 40cm met isolatie. Tussen de badkamer zitten drie muren variërend van 20 tot 30cm, en bij de slaapkamer moet het signaal door het plafond heen, en nog eens drie muren van 20 tot 30cm.
Voor de volgende test gebruik ik mijn laptop: de MSI GE620DX. Deze is voorzien van een Wireless-N 130 / Intel Centrino – 802.11b/g/n Wi-Fi chip.
Als laatste test ik mijn iPad generatie 3 (Retina). Dit model kan net als de MSI-laptop een 2.4GHz frequentie aan.
De standaard antennes en high-gain antennes hebben binnenhuis vergelijkende resultaten. Als ik de ‘nare’ hoekjes van de woning opzoek is de high-gain antenne een duidelijke winnaar. Het dekkingsgebied in sommige kamers is duidelijk beter met de high-gain antennes. Houd er rekening mee dat het niet sneller is, dit is vaak de illusie van veel mensen. Om toch de antennes goed te vergelijken duiken we de achtertuin in. Als we de volledige afstand vanaf de router pakken tot het randje in onze achtertuin overbruggen we 23 meter met een muur van 40cm. Het enige nadeel is dat de tuin 4 meter naar beneden afloopt. De foto hieronder geeft je een beter beeld van de situatie. Tegelijkertijd lopen de tranen van mijn wangen af, wat een puinhoop.
Wel positief is dat de straatzijde een stuk gelijker loopt met de woning. Wel moet ik eerst 5 meter naar de overkant zwemmen, met het stukje omhoog kom je hemelsbreed uit op 30 tot 32 meter. Op de 5GHz frequentie zien we al snel schommelingen i.c.m. de iPhone 6 Plus. Met een afstand van 10 meter doen beide antennes het nog prima, met dik een gemiddelde boven de 120Mbps. Gaan we naar het uiteinde van de tuin, dan krijgen de standaard antennes wat problemen. Het WiFi signaal valt weg en begint af te zwakken. Hetzelfde geldt voor de high-gain antennes, deze zijn een stuk stabieler, maar zitten nog maar rond de snelheid van 8Mbps. Dit is te weinig om volledig te kunnen genieten van de verbinding. We moeten het dus echt hebben van de 2.4GHz frequentie als het om afstanden gaat. Hier is de 5.0GHz frequentie als signaal gewoon te zwak voor. Binnenshuis op plekken zoals de woonkamer werkt het bloedje snel, buitenhuis is de 2.4GHz frequentie overduidelijk kampioen. Hieronder de 2.4GHz frequentie testresultaten op 10 en 23 meter. De maximale afstand tot de sloot is 23 meter, vanaf dit punt begint de snelheid met de standaard antennes te verspringen. De positie van de iPhone 6 Plus richting het huis, of juist richting de straatzijde is nu bepalend voor de snelheid.
Nu is het vrij lastig om in de sloot verder te testen, overigens is het ook nog steeds erg koud. Verderop bevindt zich het wonder: een brug. Aan de overkant van de sloot, wat ongeveer 28 meter verwijderd is van de router, is het signaal met de standaard antennes niet meer te ontvangen. Hier houdt het avontuur voor de standaard antennes op. De high-gain antennes doen gelukkig datgene waarvoor ze bestemd zijn: een betere dekking dan de standaard antennes. Op 30 tot 32 meter behaal ik 21Mbps, not bad! Lopen we verder de straat in (verwijst naar de bovenstaande tuinfoto), dan blijft het WiFi bereik nog 5 tot 6 meter in het netwerkoverzicht staan, daarna is het met de pret gedaan. Gemiddeld overbruggen de standaard antennes 23 tot 25 meter in deze test, waar de high-gain antennes 37 tot 38 meter halen. Dit zijn de resultaten van mijn setup, het kan zomaar zijn dat een directe vergelijking bij iemand anders kan verschillen. De test toont aan dat er met de high-gain antennes een winst van 12 tot 13 meter geboekt wordt. Linksys geeft zelf aan dat de high-gain antennes tot 2x zoveel bereik zouden moeten behalen, dit is natuurlijk getest in de beste omstandigheden. Hier wijken mijn testresultaten 40 tot 50 procent vanaf. Ben ik ontevreden? Nee, zeker niet. Stiekem had ik wel wat meer verwacht, de high-gain antennes zien er namelijk echt imposant uit. Wel is één ding zeker: met de high-gain antennes heb je een beter bereik. Voor de meerprijs van 90 – 100 euro moet je wel overwegen of je het écht nodig hebt, anders kun je deze biljartstokken beter laten liggen.
Tot slot heb ik een externe USB 3.0 behuizing aangesloten. Het gaat hier om de Silverstone Raven RVS02 met een Kingston HyperX Savage SSD van 240GB. Als test heb ik een zip bestand gebruikt van 10,3GB met meerdere 1080p films. Hieronder de resultaten via een Gigabit verbinding.
De resultaten zijn om te smullen, houd rekening met het feit dat er vrij recente hardware wordt gebruikt. De bovenstaande resultaten zijn vergelijkbaar en soms sneller dan sommige NAS-oplossingen. Delen gaat makkelijk binnen je eigen netwerk, FTP of via DLNA (media server). Deze USB prestaties maken de WRT1900ACS zowaar een serieuze concurrent als het op thuis opslag oplossingen aan komt.
