Linksys Velop review (3 pack)
Productpagina @ Linksys
Ik had al aangegeven dat we dit jaar nog meer in gaan zetten op het testen en vergelijken van netwerkapparatuur. Weinig is frustrerender dan een matige (of geen) verbinding, en daar willen we graag een beetje bij helpen. Naast de traditionele routers gaan we dan ook specifiek op zoek naar de zogeheten ‘Wi-Fi systemen’, complete oplossingen bestaande uit meerdere draadloze units om je hele huis van Wi-Fi te voorzien. Hoewel de echte geek ongetwijfeld zijn huis van speciale maanlicht-bestraalde Cat9-Ultra bekabeling (that’s a thing, really) heeft voorzien zijn Wi-Fi systemen zoals deze Linksys Velop in bedoeld voor de typische huis, tuin en keukengebruiker die het simpelweg zat is om hier en daar in huis slecht bereik te hebben en daarbij ook niet zit te wachten op het openbreken van de muur voor meer kabels. Één van de focus punten is dan ook de absolute eenvoud van de installatie, een onderdeel wat we dus zwaar zullen wegen.
De mate waarin je het momenteel slechte bereik ‘zat’ dient te zijn speelt wel degelijk een rol, want net als zijn concurrenten is de Linksys Velop niet goedkoop; zo’n 400 euro voor een set van twee units, of 600 voor een set van drie. Met de niet-techie consument als doelgroep in het achterhoofd gaan we de nadruk leggen op de beloofde eenvoudige installatie, de prestaties in de praktijk en de andere praktische overwegingen, maar uiteraard niet zonder blik in de geavanceerde features en meetresultaten voor de meer veeleisende techies. Net als de Netgear Orbi leggen we de Velop aan in onze pittige nieuwe testomgeving: drie verdiepingen, 40 meter lang en 10 meter breed, met tal van ‘gezellige’ praktische hindernissen: wat muren, een keuken, een lift en nog wat hindernissen in de vorm van andere WiFi netwerken om de uitdaging compleet te maken.
Een korte, hopelijk voor de leek begrijpelijke uitleg van wat de Linksys Velop inhoudt: één van de kastjes sluit je aan op de moden van bijvoorbeeld Ziggo / KPN / etcetera, de andere ‘satellieten’ plaats je elders in huis. Onderling zetten de satellieten een draadloze verbinding op waardoor je Wi-Fi signaal ook de uithoeken van je woning kan bereiken, of bijvoorbeeld de tuin. Die satelliet heeft enkel prik nodig, en bekabeling in huis is dus niet nodig. Na installatie kan je dan door je huis lopen terwijl de ene Velop jouw verbinding aan de andere overhandigd zonder dat je er wat van zou mogen merken.
De Velop is ook een zogeheten ‘Mesh’ netwerk, wat inhoudt dat je meerdere van de satellieten in een lange ketting kan plaatsen om zo lange afstanden te overbruggen. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Orbi waar elke satelliet een degelijke verbinding met het hoofdstation dient te hebben.
Gezien de populariteit van Apple producten bij mensen zonder technische achtergrond (geen oordeel verder over gebruik bij mensen die dat wel hebben) is het niet verrassend dat Linksys met hun toch niet goedkope paradepaardje een Apple-achtige uitpak ervaring biedt: De verpakking is erg stevig en netjes afgewerkt, een prettig contrast met de typische kartonnen dozen. Intern ook een nette organisatie van de units, en de kabel van de adapters is bijvoorbeeld netjes strak om een kartonnen vorm gedraaid. Het voelt en oogt allemaal lekker high-end. Wel jammer is het flinke blok aan de stekker zelf; in de muur gaat het goed, in een typisch verlengssnoer overlapt hij de aansluitingen ernaast.
Look Ma’, a gif! 😉
Het eerste wat mij op viel was de bescheiden van elke Velop unit; 77mm breed, 77mm diep, en iets meer dan 18 centimeter hoog. Niet alleen klein voor een router, maar zeker in contrast met de gigantische Orbi units waar we vorige maand naar keken. Het zijn nette, stevige kunststof kastjes met ventilatie aan de zij- en bovenkant, een bescheiden Linksys logo maar verder weinig poespas. Gezien je voor een ideaal bereik deze units niet in de meterkast verbergd maar in het zicht hebt een flink pluspunt. De WAF, ‘wife acceptance factor’, ligt ontegenzeggelijk een stuk hoger met de Velop dan praktisch elke andere router.
Bovenop treffen we een enkel LEDje aan. Tijdens de installatieprocedure is deze paars, maar na installatie maakt Linksys het eenvoudig om te zien of alles goed functioneert: Blauw = ok, Rood = fout. Geen verrassingen aldaar.
Positieve aandacht ook voor de manier waarop de kabels uit het zicht worden gehouden. We zien onderop wel dat de kleine footprint gecombineerd met de wens om kabels uit het zicht te houden leidt tot een beperkt aantal aansluitingen onderop: Geen USB poorten of andere fratsen, een aan-/uit schakelaar, twee Gigabit poorten per unit, en that’s it.
Het is belangrijk te melden dat er geen onderscheid gemaakt wordt tussen de units, het maakt niet uit welke je aan je modem aan sluit noch in welk gat je de stekker steekt.
Zoals gezegd is de installatie bij een dergelijk apparaat cruciaal; dit zijn de oplossingen die opa en oma zelf moeten kunnen uitvoeren en niet die een zakelijke IT pro af komt stellen. Samengevat is de installatie ervaring zo eenvoudig als ik mogelijk acht; Linksys houdt goed je handje vast, legt in eenvoudige termen uit wat je nu precies moet doen, en onderbouwt dat uitstekend met overzichtelijke beelden. Dat gaat letterlijk stap voor stap met elke stekker, inclusief die je uit de oude router trekt. Ik laat niet al die stappen zien gezien dat er tientallen zijn, maar op het gros van de schermen hoef je niets anders te doen dan even te wachten of volgende te klikken.
In essentie: download de app, volgt de eenvoudige instructies om hem aan te sluiten, en na een tijdje kan je een Wi-Fi naam en wachtwoord kiezen. Linksys heeft een Bluetooth verbinding aan de velop toegevoegd waardoor je tijdens de installatie bijvoorbeeld geen extra stappen hoeft te nemen om met het ‘nieuwe’ netwerk verbinding te maken, handig wanneer je net de netwerknaam wijzigt.
Nadat je de eerste unit hebt aangesloten is de rest aan de beurt, ook dit kan eigenlijk niet eenvoudiger. In de app moet je hooguit even bedenken dat je “nieuw product toevoegen” klikt.
Eenmaal onderweg gaat de Velop de verbinding tussen de units testen, en mocht je hem op een nadelige plek hebben gezet wordt je daar netjes op gewezen. Allemaal lekker simpel. Één nadeel voor de handige geek; je geduld wordt wel flink getest. De ene stap na de andere duurt “a few minutes” en voor je het weet is je eten koud. Ik doe het maar af met het idee dat het wellicht beter is dat de verbinding goed wordt getest, stabiliteit is tenslotte koning en een half uurtje langer installeren is dan irrelevant, maar denk maar niet dat je de Velop, ongeacht al zijn eenvoud, in een paar minuten opzet.
That’s it, het werkt nu, je kan op dit moment gewoon gaan whatsappen of ‘leuke’ filmpjes downloaden of iets dergelijks. Alvorens we naar het praktijk gedeelte gaan echter een stukje voor zij die –wel- ietsjes in de router willen duiken.
Een van de opvallendste zaken is het feit dat je de Velop niet via de browser kan benaderen zoals normale routers. Ik ben helemaal pro gebruiksgemak, maar het is de eerste indicatie dat Linksys de prosumer niet mee heeft gewogen in hun Velop de-velop-ment (hurr). De Velop is 100% app only.
In de app blijft toegankelijkheid de prioriteit: Linksys geeft je direct toegang tot drie opties die voor veel mensen relevant zijn, en heeft ‘de rest’ verstopt. Binnen een paar tellen zet je echter je gastnetwerk aan, stel je wat beperkingen in voor bijvoorbeeld je kinderen (online time, zwarte lijst sites), of geef je één of meerdere apparaten prioriteit binnen je netwerk voor maximale prestaties.
Als je denkt dat je onder het menu veel opties gaat vinden heb je het ook mis. Linksys bepaalt alles automatisch, geen keuze wat betreft de beveiligingsprotocollen (maar goed, WPA2 is voor de doelgroep perfect), geen kanaal keuze of kanaalbreedte keuze, geen optie om de 5GHz en 2.4GHz een losse naam te geven. Wat je er voor terug krijgt is een “zoek voor jouw situatie het beste kanaal” optie. Absoluut fijn dat die er is, maar geen excuus voor het geheel ontbreken van een echte geavanceerde optie.
Wat zien we wel? Je kan notificaties ontvangen op je telefoon wanneer er een satelliet offline gaat of bijvoorbeeld automatische firmware updates instellen. Ik maakte de vergelijking met een Apple unboxing, maar ook voor de software lijkt Linksys een Apple approach te hebben gekozen: weinig te kiezen, de fabrikant weet het het best. Gelukkig treffen we nog wel een MAC filter aan, port forwarding en triggering opties welke cruciaal zijn voor ook maar marginaal geavanceerder gebruik, en de optie om de internet verbinding instelling handmatig in te vullen, dit laatste is bij een handje vol zeldzame verbindingen nog nodig, praktisch elke grote provider-modem is aansluiten en gaan met de Velop. Opvallende extra is de ingebouwde speed test, maar die werkt 9/10x niet, jammer.
Na het installeren heb ik over de lengte van het pand de drie Velops verspreid, één aan de zijkanten op ca 40 meter van elkaar, één in het midden, alle drie op dezelfde verdieping. De hoofdaansluiting zit aan één van de uiteindes. In feite is die situatie niet heel anders dan wanneer je er in een huis één op de beneden verdieping, één op de eerste en één op zolder zou zetten.
De eerste dagen niets gemeten, enkel gekeken hoe de ervaring is. Daar valt weinig aan af te dingen, dagelijkse taken zoals browsen en wat foto’s overhevelen lopen prima, roaming wanneer je bijvoorbeeld een VOIP call hebt en van uiteinde tot uiteinde wandelt werkt prima, en een enkel plafond doorkomen lijkt geen uitdaging. Twee lagen nieuwbouw is een ander verhaal, maar dat gaat voor elke router op en dat is precies de reden dat we naar Wi-Fi systemen kijken. De extra node installatie mag dan wel even duren, gek lang duurt het niet en het hele pand is van Wi-Fi voorzien, en dat is wat Linksys hier ook belooft.
Zoals je van een mesh systeem mag verwachten zit er vooral een grote meerwaarde in hoeken waarin voorheen de verbinding matig of niet aanwezig is. In onze opstelling is de zwakste plek voor een enkele router het trappenhuis direct naast de lift; dikke routers doen er weinig aan om de verbinding in die hoek vast te houden. Gezien de Velops het signaal vlot over lijken te dragen aan een unit die wel een degelijke verbinding kan leveren kan ik gerust de dode hoek opzoeken en mijn download starten.
De eerste indrukken van de prestaties van het ‘via een node gekaatste’ signaal zijn ook positief, daarover straks meer en wat onderbouwing. Wel merken we wat verlies van gevoelsmatige vlotheid wanneer het signaal over drie nodes moet springen en vervolgens nog door een plafond moet; ook de Linksys kent zijn beperkingen. Die beperking wordt merkbaarder wanneer we niet met één client aan het einde de boel open zetten, maar de hoofd-node aan het werk zetten met twee actieve clients en vervolgens de uiterste node ook stevig aanhalen; de verbinding houdt weliswaar stand, maar we komen in het domein van merkbare vertragingen.
De verklaring lijkt voor de hand te liggen: Hoewel elke Velop een 2.4 GHz en twee 5 GHz netwerken heeft en MU-MIMO gebruikt om de antennes zo flexibel mogelijk in te zetten tussen de clients en de onderlinge communicatie, zijn de clients niet MU-MIMO compatible en kent de Velop ook zijn beperkingen in het aantal gelijktijdige datastromen op dat moment. Helaas geeft de Velop geen mogelijkheid tot het afstellen van al die netwerken en kanalen, dus verder dan een vermoeden kom ik niet.
Eenvoudige gebruiker met weinig inzicht in getallen? Spring naar de conclusie. Voor de number-geek: Meten dan maar, allereerst een enkele Velop als router, zonder extra nodes. 2.4GHz en 5GHz prestaties ditmaal niet gescheiden simpelweg omdat het niet mogelijk is deze individueel aan te passen.
Wat we hierboven zien zijn verre van misselijke prestaties voor een losse router, zeg maar gerust uitstekende getallen. Wel is het zo dat we vanwege de TP-Link Archer T4U client met maximaal twee datastromen de meerwaarde van 3×3 en 4×4 routers niet in kaart brengen (de upgrade is onderweg!), maar 3×3 clients zijn sowieso zeldzaam en voor het gros van de apparaten zal de Velop dus als een erg vlotte router aanvoelen. Snelheden tussen de 400 en 500 Mbit/s zijn niets om over te klagen binnen dezelfde ruimte, de prestaties op 10 meter met plafond liggen nog boven de stevige Archer C3150 die we onlangs hebben getest (al kunnen we dus niet vaststellen of dat op 2.4GHz of 5GHz is) ook 263Mbit/s op 30 meter is niets mis mee. USB prestaties uiteraard niet gemeten vanwege een gebrek aan USB poorten.
Roamen we een beetje de kamers rond binnen redelijk bereik van de oorspronkelijke unit of eerste node dan zien we snelheden in de regel boven de 250-300Mbit/s blijven. Hoewel ook hier Linksys het erg lastig maakt voor reviewers door weinig inzicht te geven in welke node je mee bent verbonden kunnen we wel een specifieke node forceren door in de hoeken te staan die met een enkele router geen signaal geven. In onze mooie dode hoek meten we met een enkele Velop geen betrouwbare verbinding, na de introductie van de Node 350 Mbit/s.
Het was een beetje wachten op de ‘maar’ natuurlijk, want er zijn wel een paar overwegingen naar boven komen drijven:
Allereerst band steering, ik heb de vraag reeds bij Linksys uitgezet hoe dit zit, want hoewel de Velops de clients tussen de nodes aardig overhandigen is de schakeling tussen 2.4GHz en 5GHz op dezelfde node traag. Het doet mij vermoeden dat er geen band steering is en de client zelf die afweging maakt. Hierdoor zien we op de 10 meter + plafond test bijvoorbeeld eerst een paar minuten 22-23Mbit/s, alvorens hij naar de 133 springt. In hoeverre het een issue is? Hoe vaak heb je specifieke performance nodig direct na het verplaatsen? Het is een puntje om te noemen, maar m.i. geen breekpunt.
Hoewel indrukwekkend dat we ruim 1200 vierkante meter dekken met de drie units is er in onze opzet wel één element wat in een typisch huis lastig te vinden zal zijn: een enorm lange gang van begin tot eind met minimale interferentie van muren. Waar we de Orbi zo’n beetje lukraak konden plaatsen, een muurtje meer of minder kijken we niet op, wordt het bij de introductie van een stevig plafond of een aantal muren duidelijk dat de Velop moeite heeft de mooie snelheden vast te houden. Dat lukt nog wel wanneer je bijvoorbeeld bekabeld aan de Velop test, de prestaties in het ‘versterkte’ Wi-Fi liggen lager, en je merkt aanmerkelijk sneller de noodzaak om de eerste extra unit dichter bij de hoofdunit te plaatsen dan bij de concurrent het geval was.
Nogmaals de Velops maken het erg lastig om een goede diagnose te stellen, maar de oorzaak lijkt te liggen in de opbouw van het product. Waar de Orbi een dedicated 4×4 GHz ruggengraat heeft voor de onderlinge verbinding komt die Tri-Band oplossing van Linksys ‘flexibel’ tot een eigen conclusie of hij één van de twee 2×2 5 GHz netwerken daarvoor inzet, of de 2,4 GHz band gebruikt. In theorie is dat geen slecht idee, al was het maar dat de 2,4 GHz in de regel beter muren penetreert, maar in de praktijk valt dat voordeel niet te meten; op sommige verre plekken waar de Orbi nog een brug kon slaan (zij het met beperkte prestaties) kwam de Velop ongeacht de band niet in contact met de basis, en in stukken met ‘ok’ bereik zien we de Velop toch terrein verliezen ten opzichte van de Orbi.
Geen eenvoudige zaak om een harde conclusie uit te trekken, de ene situatie is de andere tenslotte niet, en garanties krijg je op gebied van Wi-Fi per definitie nooit. Wel lijkt het een redelijke aanname dat in een vrij ideale opzet, denk twee a drie units met een sterke vrije onderlinge verbinding, de Velop hogere prestaties kan bieden. Aan de andere kant, zeker gezien de doelgroep een hoog ‘mik het in huis en verwacht vuurwerk’ gehalte zal hebben, voelt de Orbi met zijn weliswaar iets lagere topsnelheden maar een meer solide draadloze brug naar de extra satelliet als de praktisch meer eenvoudiger oplossing om in huis te zetten, de vrijheid van waar je de satelliet kan plaatsen met behoud van scherpe prestaties is daar groter.
Dat zeg ik overigens wel met één grote praktische notitie: de vele malen aantrekkelijkere afmetingen van de Velop laten je wel eenvoudiger een extra node plaatsen, de Orbi is meer een praktisch verplicht meubelstuk in vergelijking. Ook wil ik niet voorbij gaan aan één praktisch voordeel voor huizen waar een deel bekabeld is. De Velop kan namelijk naast de Wi-Fi ook de Gigabit poorten inzetten als brug. Zo kan je bijvoorbeeld twee locatie’s bekabeld aansluiten, en vanaf één van de twee een draadloze brug slaan naar de derde unit om een zolder of bijvoorbeeld tuinhuis te bereiken. Het zal niet voor iedereen relevant zijn, maar het is een aantrekkelijke oplossing voor die situaties.
De aantrekkingskracht van Wi-Fi systemen is begrijpelijk: installatie die een kind kan doen, en je komt verder dan een enkele router (zelfs een hele dikke) en in hoeken waar een enkele router simpelweg ook niet komt. In die meest directe zin van het woord Wi-Fi systeem doet Linksys dan ook goede zaken, want de installatie is dusdanig eenvoudig en goed geïllustreerd dat als je dit niet kan ik zou suggereren om weer te pennen in plaats van mailen. En na installatie overbruggen we ook flinke afstanden en halen we goed bereik in die hoekjes die voorheen voor irritaties zorgden. Hou er enkel rekening mee dat hoewel simpel, de installatie wel aardig wat wachttijd met zich mee brengt.
Om de doelgroep die naast ‘snel en eenvoudig iets dat werkt’ wil, en daar ook voor kan betalen, verder tevreden te stellen maakt de Velop kit indruk met een luxe verpakking en aantrekkelijke presentatie van het product. Elke individuele Velop node is bescheiden afgemeten, oogt keurig, en simpele details zoals het weg kunnen werken van kabels komen de aantrekkingskracht voor de typische consument ten goede. Ook de app ervaring richt zich op die eenvoudige gebruiker: geen onnodige informatie, handige ‘regel het zelf maar Velop’ opties, maar wel toegang tot voor de doelgroep relevante zaken als een gastnetwerk of opties om je kinderen online wat te beperken. Is dit wat je wilt, en alles wat je wilt? Dan weet je nu volgens mij genoeg; de Linksys Velop doet wat hij beloofd.
Maar dan toch de maar, de nuance. Verwacht je te kunnen tweaken aan je router? Wellll… ik heb alle begrip voor een opzet waarbij de doelgroep voorop wordt gesteld, maar waarom het ten koste moet gaan van tal van bekende router opties voor de iets geavanceerdere gebruiker is mij niet duidelijk. Dat USB poorten ontbreken lig ik niet wakker van, meer dan twee Gigabit poorten per node zal tante truus en haar villa ook niet boeien (zeker niet met het positieve gevolg voor de uitstraling en kabelmanagement), dat VPN ontbreekt kan ik ook nog wel begrijpen, maar ik kan wel even doorgaan met opties die er niet in zitten: wireless uitzetten, LEDs uitzetten, kanaal handmatig instellen, NAT uitschakelen en/of AP modus, uPnP, DHCP zelf instellen, of zelfs maar de aanwezigheid van een webinterface, en dat is slechts een greep die nu boven komt drijven. Mist een leek die features? Ik denk het niet. Maar Linksys zet de ook de klein-beetje-prosumer zo buitenspel terwijl het helemaal geen gek product voor die groep had kunnen zijn, en onnodige doelgroep verkleining rekenen we producten wel aan. Als je je dan ook nog realiseert dat de Velop ZigBee radio’s heeft voor domotica toepassingen (nog niet geactiveerd, maar ze zitten erin) snap je waarschijnlijk helemaal niet meer wie ze dan nog verder voor ogen hebben.
Linksys heeft gekozen om de verschillende ingebouwde Wi-Fi netwerken flexibel in te zetten tussen de nodes en de clients, terwijl de concurrent van Netgear een zwaardere vaste brug ingebouwd heeft. Er valt voor beide wat te zeggen en er zijn verschillende situaties waarin één beter kan zijn dan de ander, maar wanneer het draadloze signaal tussen de twee nodes onder druk komt te staan vanwege een wat grotere afstand of storende muren wint de zwaardere vaste draadloze brug het consequent van de lichtere, flexibele oplossing wat betreft het hooghouden van de prestaties. Hierdoor zal je iets meer moeten nadenken over de positie van je Velop nodes dan bij de mega torens van de Orbi. Dat klinkt niet als een zwaar argument, en met de spot finder doen ze ook nog hard hun best je de Velops dusdanig te plaatsen dat ze gewoon prima werken en in elk geval je typische kabel- of ADLS verbinding voltrekken, maar wederom met oog op de initiële doelgroep denk ik dat juist een iets hogere mate van gemak en ‘minder nadenken’ zwaar op de productbeleving weegt, en op dat cruciale onderdeel krijgt de Velop toch een tik.
Voor die initieel beoogde eenvoudige doelgroep weliswaar een overweging, maar Linksys zet er wel degelijk iets anders tegenover: een echt mesh systeem, waarbij de verschillende units onderling kunnen communiceren en dat ook via de kabel kunnen doen wanneer een deel van je huis wel bekabeld is. Een Velop in je huiskamer, één bedraad naar boven, en vervolgens weer één elders op een plek zonder bekabeling? Geen punt, dat wordt allemaal slim geregeld; het is een andere vorm van flexibiliteit, maar wel een aantrekkelijke en één waar een oplossing als de Orbi geen antwoord op heeft. Voor die groep, waar ik verwacht toch weer enige kennis aan te treffen, begint het echter weer te wegen dat de Velops als router zo bizar weinig geavanceerde instellingen biedt, wat de keuze om de software zo hard af te sluiten weer een vreemde maakt. Ik zal ook zeker niet voorbij gaan aan andere specifieke voordelen van de Linksys Velop die reeds zijn genoemd die ook de doorslag kunnen geven in het voordeel van Linksys: de top prestaties rondom de hoofdunit en de andere units bij een goede onderlinge verbinding, de uitstekend geïllustreerde installatie, en vooral ook de m.i. veel beter verkoopbare bescheiden afmetingen van de Velop nodes verwacht ik van dat ze een grote rol zullen spelen, maar het blijft een beetje ‘product zoekt identiteit’.
Het lijkt uiteindelijk dus een beetje afwachten wat Linksys nu gaat doen. We hebben echt een prima basis ervaren in deze Velop en daadwerkelijk ons doel bereikt de ruim 1200m2 van goed bruikbaar Wi-Fi te voorzien, maar ook een product ervaren die in een soort spagaat wordt getrokken tussen de echte eenvoudige en juist complexere Wi-Fi vraagstukken. Voegen ze de geavanceerde features toe om de prosumer aan te trekken met een compleet, uitgebreid en flexibel mesh netwerk voor flinke huizen (al dan niet met deels bekabeling), iets wat volgens mij met een firmware update zo moet kunnen en zodoende praktisch vanzelfsprekend lijkt, of gaan ze de strijd aan voor de echte simpele gebruiker die niet verder komen dan twee nodes in een draadloze opstelling. Voor die laatste groep zal ‘meer features’ de oplossing niet zijn, maar lijkt de logische stap gezien de lichtere draadloze ruggengraat dat de huidige pittige prijsstelling wat wordt verzacht.
Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
[wpdevart_facebook_comment curent_url=”http://www.techtesters.eu/linksys-velop-review/” title_text=”” order_type=”social” title_text_color=”#000000″ title_text_font_size=”1″ title_text_font_famely=”arial” title_text_position=”left” width=”100%” bg_color=”#d4d4d4″ animation_effect=”random” count_of_comments=”10″ ]
