Gigabyte Z370 Gaming 7 review

Het is zover! De nieuwste generatie Intel processoren is officieel gelanceerd en we kunnen weer vooruitkijken naar… een paar procent vooruitgang? Nou, nee. Hoewel het ook wel begrijpelijk leek dat we bij de laatste releases van Intel mainstream processoren we evolutie zagen en revolutie wegbleef, het is tenslotte een redelijk volwassen markt, voelde het toch ook wel erg uitgekiend allemaal.

Hoewel ik niet met zekerheid ga kunnen stellen wat er in de wandelgangen bij Intel is besloten klinkt het toch wel verdacht redelijk dat ze de hete adem van AMD en hun Ryzen processoren hebben gevoeld en dat we dankzij concurrentie een klein feestje kunnen vieren. Waarom? Hoewel er techniek-inhoudelijk wederom slechts sprake is van een klein stukje evolutie heeft Intel besloten af te stappen van hoeveel cores standaard zijn voor een i3, i5, en i7. Zelfs met de evolutie in procentpunten uitgedrukt vereist het geen genie om te bedenken dat wanneer je de vorige generatie i5 en i7 pakt en daar gewoon 50% meer cores in knalt, dat we echte vooruitgang in het vizier hebben.

Hoewel het socket gelijk is gebleven, Z370 blijft S1151, vereisen de nieuwe processoren wel een 300-serie bord om te functioneren. Niet dat fabrikanten een reden nodig hadden om nieuwe borden uit te brengen, maar toch. Van Gigabyte gingen we aan de slag met twee Z370 moederborden, hun Gaming 7 paradepaardje, en de iets meer bescheiden Z370 Ultra Gaming. Die laatste komen we in de volgende review op terug.

Prijzen zijn nog niet geheel bekend. Hoewel de Gaming 7 bij launch het high-end bord van Gigabyte is zagen we de Z270 Gaming 7 wat prijs betreft tegen de mid-high-end van MSI en Asus opboksen. We verwachten niets exorbitants, maar hou het in de gaten.

Specificaties

De features en specs van de Gigabyte productpagina:

Remark
Due to different Linux support condition provided by chipset vendors, please download Linux driver from chipset vendors’ website or 3rd party website.
Most hardware/software vendors may no longer offer drivers to support Win9X/ME/2000/XP. If drivers are available from the vendors, we will update them on the GIGABYTE website.
* The entire materials provided herein are for reference only. GIGABYTE reserves the right to modify or revise the content at anytime without prior notice.
* Advertised performance is based on maximum theoretical interface values from respective Chipset vendors or organization who defined the interface specification. Actual performance may vary by system configuration.
* All trademarks and logos are the properties of their respective holders.
* Due to standard PC architecture, a certain amount of memory is reserved for system usage and therefore the actual memory size is less than the stated amount.

Uitpakken

Grote revoluties hadden we niet verwacht, en krijgen we ook niet. Een nette, typische verpakking, handleiding, driver-cd, cable-ties, wat LED en SATA kabels, SLI bridge, een net I/O shield en een handige connector voor je case kabels. De temperatuursensoren, twee stuks, zijn wel een leuke extra.

Netjes, maar gezien de top-end positie van de Gaming 7 wellicht ook iets aan de suffe kant. Prijzen zijn nog niet bekend, maar het lijkt vanzelfsprekend dat dit model tegenover bijvoorbeeld de ROG Hero gaat, waar we een luxere doos, wat stickers, casebadge en geïntegreerd I/O shield zien. Ik noem die zaken specifiek want Gigabyte is dat ook gaan bieden met hun X399 Gaming 7. Het zijn geen breekpunten, maar moederborden in het middensegment voldoen vaak ruim wat features betreft, en luxere borden als deze moeten voor een grotere markt dan overtuigen met wat extra’s. Cruciaal? Nee, maar een beetje doos en wat extra’s helpen het gevoel wel.

Bouw en features

Het bord zelf laat die kanttekeningen echter vlot vergeten. We zien Gigabyte de trend volgen (of doorzetten) om kleurelementen zo veel mogelijk te laten vallen en hun bord grotendeels monochroom te houden, maar dat maakt hem niet minder dik. Actief gebruik van 50 shades of grey, wat dikke heatsinks, een Aorus, en wat extra zilverkleurige elementen in de vorm van PCIe en DDR4 armor. Oh, en een We laten de foto’s het werk doen.

Op gebied van opslag zien we maar liefst drie NVMe capabele M.2 sloten, met de bovenste voorzien van een opvallende heatsink. Op zich best opvallend, want hoewel de Gaming 7 weliswaar een luxer bord is blijft de Z370 range in de middenklasse, en dan zijn drie van dat soort SSD’s best veel; zelfs X299 heeft veelal maar twee sloten. Zes SATA headers is aardig, praktisch veelal dik prima, maar niet extreem.

We doen een rondje en zien de nodige RGB headers, een dubbele USB 2.0 header is fijn voor liefhebbers van NZXT Krakens en Hues, prettig gekleurde en gelabelde case header connections, interne USB 3.0 en 3.1, fysieke knoppen voor power, auto-oc (manual 4tw!), cmos en reset switch, en tussen al dat geheel een aardig aantal fan headers: we tellen er zeven. Niet heel extreem, maar hoe vaak zal dat niet voldoen.

Met de laatste fan mid-board, direct naast het I/O deel.

Achterop is het een nette, maar wederom niet echt overdreven aangelegenheid De dubbele LAN port is altijd fijn, audio met optical is fijn, en USB 3.1 Gen 2 met Type-A en Type-C is inmiddels wel de standaard. Een totaal van 8 Type-A connectors is aan de goede kant van gemiddeld, maar het kan gekker. Ben je oplettend heb je wellicht de fan achter de USB 3.0 en HDMI en DP poort al gezien? Extra VRM koeling I guess? Ben in elk geval blij dat ik hem vanuit een geluidsperspectief niet heb opgemerkt.

UEFI

Eigenlijk zien we van de grote vier binnen Nederland geen slechte biossen meer. Zoeken naar functionaliteit die je echt mist is een zinlose exercitie, het meeste spreekt wel voor zich, en de laatste keer dat ik een issue had met het flashen of iets anders kan ik mij niet bijhalen. Desondanks merken we in gebruik dat Gigabyte nog wel een beetje meer kan afkijken bij Asus wat betreft overzichtelijkheid en intuitieve besturing van de uefi bios. Het is niets echt steekt, maar wat puntjes op de i wat betreft afwerking zouden het verschil maken tussen “ok” en “wow”.

Handige extra’s: profielen, dubbele bios flash waarbij je direct kan zeggen welke je flasht, en uiteraard ontbreken de fan typische opties ook niet in de bios, al kan je ook de software route volgen.

Testmethode

Intel Z370 moederborden zullen worden getest met een Intel Core i7-8700K: 6 Cores, 12 Threads, en genoeg power om de meeste gamers en creatieve professionals zich af te doen vragen of die investering nu echt nuttig is.

De voeding is afkomstig uit de stallen van Seasonic in de vorm van de Focus Gold 650W. Met deze gloednieuwe units heropenen ze de aanval op het middensegment van goede, betaalbare PSU’s betreft.

Geheugen komt van Corsair in de vorm van 16 GB Vengeance RGB 3000 MHz (let op: het is mogelijk dat je op eerdere foto’s ander geheugen ziet, het testen doen we met consequent dezelfde kit maar soms gaan producten op de foto terwijl een ander aan het testen is, en de voorraad is niet oneindig).

Omdat de Intel Core i7 8700K een ingebouwde GPU heeft maken we voor het testen van moederborden in deze serie geen gebruik van een GPU.

Voor opslag maken we gebruik van de creme de la creme op gebied van M.2 NVMe SSD’s: de Samsung 960 Pro 1TB. Want elke seconde telt.. (nou ja…)

Alle systemen worden met een schone Windows 10 Pro x64 installatie getest op een Cooler Master test bench zoals je hieronder ook zal zien.

We maken gebruik van de laatst beschikbaar gestelde biossen. Om eventuele invloeden van ‘handige’ snelheidsverhogende features tegen te gaan, vrijwel elke fabrikant biedt iets van een multi-core verbetering, gaan we uit van optimised default instellingen met de baseclock en core multipliers vastgesteld volgens Intel spec, en het XMP profiel op het geheugen.

Voor prestaties richten we ons primair op Passmark en Cinebench 15, twee populaire en vooral ook consequente benchmarks. Binnen Cinebench kijken we naar multicore en single core performance en de invloed van de tuning van het moederbord daarop , en bij Passmark primair naar de CPU en Memory benchmarks. Die laatste test weliswaar het geheugen, maar bij een vast profiel kunnen we wel de invloed van het moederbord op de geheugenprestaties vaststellen.

Daarnaast kijken we naar PC Mark 10, een all-round suite, de Mozilla Kraken benchmark, en een aantal verschillende AIDA64 benchmarks. Binnen deze zien we veelal iets meer schommelingen bij herhaaldelijk testen, maar met meerdere runs per benchmark balanceert het aardig uit. Feitelijk gaat voor alle benchmarks op dat we pas echt conclusies kunnen trekken als de prestaties meer dan een procent of twee, en dan consequent tussen benchmarks, afwijken. Per benchmark run zelfs op een enkel moederbord is een dergelijke afwijking per run niet meer dan gebruikelijk.

De render test (Blender, BMW benchmark) waarbij alle cores hard aan het renderen gezet worden geldt ook als een pittige CPU belasting en bij gelijke CPU en RAM weegt dan geheel op het moederbord; een praktische, zwaar wegende test.

Wat betreft dat verbruik gaan we primair kijken naar het idle verbruik, oftewel wat verbruikt het systeem als je deze simpelweg aan laat staan, op onze Voltcraft 450PRO. Het verbruik bij maximale CPU prestaties wordt ook genoteerd, dit doen we met de AIDA64 Engineering versie benchmark met CPU-, FPU- en cache load.

Als laatste bekijken we de geluidskwaliteit met behulp van Rightmark Audio Analyzer. Dit doen we door middel van de loop-test waarbij zowel de uitgang als de ingang wordt gemeten. De keuze is hierop gevallen omdat het op deze manier snel en zonder externe audio hardware mogelijk is om te testen, echter kent wel de beperking dat in geval van ondermaatse prestaties het lastiger vast te stellen is of de oorzaak de kwaliteit van de geluidsweergave of juist de opname is.

Prestaties

Resultaten van de benchmarks

Welkom bij.. de meest suffe grafieken van 2017! Coffee Lake en Z370 zijn dan wel net nieuw, maar van deze zoveelste Intel Core release hadden we eigenlijk ook niet verwacht dat we op gebied van moederborden opeens enorme verschillen zouden gaan meten. De basis is daar simpelweg te volwassen voor. Uiteraard zien we verschillende moederborden actief hun multi core enhancement en wat auto boosts, maar gezien we niet kunnen verifieren dat dit ook in retail standaard gebeurd stellen we zaken als core- en boosts vast in om zeker te zijn dat we de onderliggende prestaties vergelijken. Om dus te concluderen dat het echt bizar weinig uit maakt.

De belangijkste leer die we eruit willen trekken is dat het vanuit het praktische perspectief weinig uit maakt voor de prestaties wanneer je een moederbord met gelijke settings. Een luxer moederbord koop je dus voor features, of voor looks, niet voor direct meer prestaties (tenzij features oc gerelateerd zijn etc etc).

Verschillen zagen we voorheen soms wel duidelijk bij stroomverbruik en geluidskwaliteit, maar ook hier moeten we wel opmerken dat veel van deze borden wel direct tegenover elkaar staan. Allen zijn Z370, geen enkele is een echte budget unit, en allemaal komen ze met iets van een Realtek ALC1220 implementatie waardoor we ook nauwelijks verschil kunnen zien in de audio prestaties. Net als bij X399 testen merkten we hier en daar wat opvallende resultaten die zouden aanduiden dat de performance (ruim) beter is dan de fabrikant claimt, dus de audio grafieken houden jullie nog even te goed.

Audio vereist overigens wel een kanttekening. Sowieso bij het feit dat de verschillen veelal theoretisch zijn, en in de praktijk niet direct relevant zijn. Pak je een gemiddelde analoge headset en prik je het in een ALC1220 moederbord, dan klinkt het gewoon grofweg vergelijkbaar goed. Echter ook daar zitten verschillen in wat features betreft, bijvoorbeeld in de software, maar ook in de hardware, iets wat soms niet in de grafieken naar voren komt omdat we een loopback test draaien en dus ook afhankelijk zijn van de input. Maak je gebruik van een luxere high-impedance set dan is het geen gek idee om toch even te kijken naar een uitvoering met een wat luxere uitvoering, wat bijvoorbeeld deze Gaming 7 ook van de Ultra Gaming onderscheid wat de amp betreft. Helaas geen unit aanwezig om het te testen, en sowieso is het een lastig onderwerp (tot zover echte audio fanaten al geen losse da camp hebben staan), maar wel reden genoeg voor een kanttekening.

Wat verbruik betreft zien we ook niet heel veel spannends, onder load zijn de Gigabytes wat zuiniger, maar het blijft redelijk dicht op elkaar. Enkel het hoge verbruik van de MSI bleek reden voor wat feedback richting de fabrikant.

Wat prestaties betreft maken we graag een kanttekening. Want het ene bord is het andere niet, en de kans bestaat dat een tweede bord van hetzelfde type marginaal hoger scoort, zuiniger is, etcetera. Hoewel we dus wel iets van een lijn in de bovenstaande grafieken zien kunnen we er pas echte waarde aan hechten als de verschillen groter zijn dan die miniscule verschillen hierboven getoond.

Verlichting

Voor de LED foto’s bouwden we dit moederbord op een Cooler Master testbench, pakten we een Cooler Master MasterLiquid 120 erbij, en knalden we het Corsair Vengeance RGB geheugen erin. De RGB software van Gigabyte is op zich best aardig, en zeker een upgrade over vorig jaar. Maar we moeten ook stellen dat van alle vier de merken de drie toch echt nog wel een stapje achterlopen wat betreft de afwerking en integratie van hun softwarepakket op Asus. Echter we hebben een goede stap gezien, dus dat waarderen we zeker.

Dat is echter wat software betreft, want wat LED implementatie in de hardware betreft weet Gigabyte het volgens ons erg goed te doen. We zien meer dan zat LEDjes op sosm toch hele leuke plaatsen, en die vervangbare strip aan de rechterzijde blijft voor ons ook een leuke extra. We laten jullie zelf bepalen wat mooi is, maar klagen doen wij niet.

Woo, op de valreep binnen! Standaard strippie eraf, naamstrippie erop! Ok, op de Ultra Gaming, maar het concept is natuurlijk hetzelfde.

Conclusie

Wat in onze optiek eigenlijk het beste nieuws is van vandaag is dat we met de nieuwste Intel generatie weer een echte stap vooruit maken. Niet heel extreem op IPC, eigenlijk zien we per-core inhoudelijk vooral weer een klein stukje evolutie en de upgrade van Z270 naar Z370 is ook niet eens heel extreem. Hoewel het positief is dat we 40 PCI-e lanes tot onze beschikking hebben is het grote verschil dat de i5 en de i7, voor Z370 toch de logische koppelproducten, er beide twee cores bij hebben gekregen. Zeker voor de i7 met hyperthreading hebben we het nu over 12 threads wat toch best spannend is.

Daarmee hebben we dus wel een nieuwe generatie bereikt die voor mensen met oudere systemen weer echt interessant is als upgradepad. Zeker zij die nog in de Sandy of Ivy bridge generatie zitten, maar ook vanuit Haswell of zelfs Sky- en Kaby-lake gebruikers zullen zich toch afvragen of ze die 50% meer cores plus wat optimalisaties toch niet kunnen gebruiken. All-round prosumers met de nodige game-, foto- en video activiteiten zeker wel, maar ook voor gamers die nu tegen hun CPU aan zitten te hikken voelt het in elk geval niet als een bescheiden vooruitgang (overigens met de kanttekening dat het nog altijd sterk per game afhankelijk is of een last-gen i5 niet gewoon voldoet). En dat gevoel van een echte upgrade is toch wel weer fijn om weer eens te voelen.

En voor dat nieuwe systeem heb je dan een nieuw moederbord nodig, wat een goede blik op deze Z370 line-up toch wel relevant maakt. Maar welke koop je dan?

Wat niet veranderd is is onze visie over hoe je een geschikt moederbord uitzoekt:
– Kies welke features je nodig hebt
– Bedenk welke features je eventueel verwacht in te kunnen zetten in de levensduur van je build (en kijk realistisch gezien niet verder dan 5 jaar)
– Pak een aantrekkelijke aan de betaalbare kant van je resultaten, of voeg eventueel wat budget toe om de uitstraling (of toch die gekke extra feature) te krijgen die je kan waarderen.

Dat klinkt op zich eenvoudig, ware het niet dat benodigde features bepalen best tricky kan zijn. Hoe veel fans heb je nodig, hoe veel opslag wil je aansluiten, hoe ver ga je overclocken? En vooral dat laatste: wat is nu echt het verschil tussen al deze VRM constructies en het gevolg in de dagelijks praktijk. Het wordt er niet eenvoudiger op wanneer je bedenkt dat geen van deze zeven Z370 bordjes echt budget is. Oftewel geluid is overal minimaal goed, overclocken met praktische 24/7 overclocks lukt ook wel, wat stroomverbruik zien we geen verschillen die je echt gaat voelen, en over the out of the box prestaties kunnen we ook niet vallen over welk bord dan ook. Ook kleinere details, zoals de RGB software of wat opmerkingen over hoe intuïtief de bios is neemt niet weg dat het praktisch gezien nog altijd erg lastig is om te zeggen wat er nu echt anders gaat zijn aan jouw gebruikservaring.

Voor sommigen is het nuance, voor andere zal het een duidelijke reden zijn om toch naar een luxer bord als deze Gaming 7 te kijken boven een meer betaalbare optie zoals de Ultra Gaming. Een extra M.2 NVMe slot, overigens echt een puntje waarmee Gigabyte zich onderscheid van de zes concurrenten, een nog wat luxere audio implementatie voor luxere headphones met de Creative optimalisaties, een extra netwerkchip en ook het idee van voltage instelbare USB poorten is toch best interessant. Hou er wel rekening mee dat een 10Gbit/s port ontbreekt op elk van deze zeven borden, en dat enkel de MSI een WiFi chip meelevert, wat wellicht weer een argument de andere kant kan zijn. Ook ‘nuance’ voor sommigen, maar bij vlagen toch verdacht handig en tijdsbesparend, zijn zaken als fysieke knoppen en een dubbele bios, iets wat de prijsvechters zelden hebben. Zeker dubbele biossen hebben mij toch soms van grote dramas bespaard.

Ongetwijfeld dan dat de uitstraling van de dikkere borden alsnog –de- rol zal gaan spelen in de ogen van menig gamer, want hoewel ook de goedkopere opties toch puike bordjes zijn gaat Gigabyte met dit model toch wel erg ver wat aankleding en RGB actie betreft: die zaken zijn echt on-spot hier. Vooral ook de brede inzetbaarheid van de kleurstelling weten we dan te waarderen, want daar gaat het toch vaak om: een bord waar je gecombineerd met tal van andere gangbare hardware ook echt wat moois van kan maken. En dat is dan de droge positie van de Gigabyte Aorus Z370 Gaming 7 in de markt: veel features, maar ook nergens dermate overdreven dat we verwachten dat een typische gamer of consumer onnodig diep in de buidel zal hoeven tasten, maar dan wel een beetje hoger in de markt met de nodige aankleding. Dat die aankleding net als bij iedereen monochroom is is te begrijpen, maar als ik dit bord bekijk zie ik toch een echt overtuigend ‘eigen’ design. Oh, en voor mensen die echt geen genoeg van RGB kunnen krijgen? Geen enkel bord heeft zo veel LED actie als hier.

De grote vraag is dan natuurlijk wat het gaat kosten, en vooral in vergelijking met de andere zes modellen in de grafiek. Met de Z270, X370 en X399 borden hebben we gezien dat Gigabyte op het value vlak toch prima zaken wist te doen. Lukt dat ze hier weer, oftewel dat ze genoeg meerwaarde bieden boven goedkopere borden en je af doen vragen waarom een duurdere nu nodig is, dan zien we hier een heel net, goed uitgevoerd en goed feature gevuld bordje voor de komende jaren van zes heerlijke Coffee Lake cores te genieten.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: