Gigabyte RTX 2070 Aorus Xtreme review

Nvidia RTX Exp deel zoveel – Moar RTX 2070’s!

In deze review gaan we het hebben over de Gigabyte RTX 2070 Aorus Xtreme. Voor meer informatie, diepere bespreking van relatieve RTX prestaties en algemene gedachtes over de RTX producten en Turing chips verwijzen we je naar onze andere hoofstukken over dit onderwerp. Hier gaan we uit van een basale kennis over de chips en bijbehorende featuresets en richten we ons vooral op mensen die serieuze interesse hebben in deze kaarten, of gewoon benieuwd zijn of Gigabyte een beetje leuke kaart heeft weten te maken.

En ja, dit is verder praktisch hetzelfde verhaal als de RTX 2080 Aorus Xtreme van vorige week, dus als je die al hebt gezien skip gerust naar de conclusie; je mist tussen de inleiding en de conclusie geen nieuwe informatie.

Prijzen? Momenteel gaat deze Gigabyte voor net wat meer dan 700 euro over de toonbank, wat deze aan de prijzige kant van het RTX 2070 spectrum zet.

Uitpakken

Als je eerdere RTX reviews hebt gelezen dan weet je dat het verdomd lastig is om je echt te onderscheiden. De RTX chips lijken uitstekend te koelen, en we zagen dan tot dusver ook louter uitvoeringen die zowel koel als stil zijn. Zoals genoemd in de RTX 2080 Aorus Xtreme review zet Gigabyte met hun topmodellen in op ‘groter’, en ook de instap-RTX heeft die XL treatment gekregen

Kortom: de grootste doos van alle RTX kaarten die we kennen.

En daar is het beest. Ik denk dat het geen onredelijke opmerking is dat we op gebied van zowel VGA als Moederborden veel fabrikanten toch vergelijkbare dingen zien doen. De verschuiving van ‘ieder zn kleurtje’ naar ‘iedereen zwart-grijs’ bijvoorbeeld, waarbij wij regelmatig onszelf de vraag hebben gesteld wat je als fabrikant dan nog uniek kan doen?

Met dat in het achterhoofd geven we Gigabyte de complimenten dat ze echt hun eigen lijn hebben getrokken met de Aorus kaarten. Je hoeft het niet mooi te vinden, de aparte styling zal niet voor iedereen zijn, maar ze hebben gedurfd iets echt anders neer te zetten en dat vind ik compliment waardig. Ze spelen met het frame en met de fans, en hoewel hier geen sprake van kleur is (de oranje delen zijn covers die je weg kan halen) is dat ook logisch om breed compatible te zijn met tal van moederborden. Het enige visuele verschil tussen de RTX 2070 en RTX 2080 Aorus Xtreme is dat de laatstgenoemde een NV Link aansluiting heeft waar de RTX 2070’s PCB strak doorloopt. Ook komt de 2070 met een 6+8 pin aansluiting, de 2080 met 8+8.

Natuurlijk weten wij ook dat dergelijk fan-design met vooral de aparte half kortgewiekte fan in het midden een form over function design is. Een fan met zulke blades kan niet even efficient zijn als een volledige blade. De vraag is dan ook wat het in de resultaten gaat doen.

Een mooie toevoeging is de GPU-up-holder, die gaat het praktisch onvermijdelijke ‘GPU sag’ concept op hippe manier tegen. Dat doorhangen is grotendeels een gevolg van kleine marges in moederborden en cases, en als fabrikant kan je niet simpelweg een nog hardere plank bouwen om dat te verhelpen. Zo’n hip pootje helpt echter wel.

Wat aansluitingen betreft is de Aorus ook wel degelijk Xtreme. Het is niet mogelijk om alle aansluitingen tegelijk te gebruiken, maar je kan wel kiezen tussen drie maal DP of juist drie maal HDMI, dus als je met een specfieke setup zit en de standaard Nvidia layout voldoet niet? Win!

Features en specs

Test setup

Onze GPU test opstelling voor 2018 bestaat uit:
– Cooler Master Test Bench (Open)
– Asus ROG Z370-F Strix Gaming moederbord
– Intel Core i7-8700K @ 4,5 GHz
– 32 GB Corsair Vengeance LPX 3000 MHz
– Seasonic Prime Titanium 850W PSU
– Samsung 960 PRO 1TB SSD
– Samsung T5 External SSD 2TB
– Windows 10 Pro x64

Zoals in het andere hoofdstuk genoemd hebben we de laatste weken alle GPU’s die je in de lijstjes ziet staan hertest, oftewel alles van de GTX 1050 Ti tot en met de RTX units, en van de RX 570 tot en met Vega 64. Er is namelijk zo veel gebeurd (Spectre, Meltdown, algemene Windows 10 updates en driver updates) dat hergebruik van oudere resultaten van twee jaar terug simpelweg niet acceptabel is.

3D Mark

3D Mark benchmarks zijn toch de onbetwiste vaste hap wat benchmarks betreft. Fire Strike is een oude bekende DX11 benchmark, Extreme en Ultra zijn respectievelijk 1440p en 4K varianten van het 1080p origineel, en Time Spy is de nieuwe DX12 1440p benchmark. Lang verhaal kort: nog altijd een sterke graadmeter wat onderlinge krachtverschillen betreft.

Assassin’s Creed Origins

Assassin’s Creed Origins is door Ubisoft uitgebracht in Oktober 2017 en is de zoveelste game in de Assassin’s Creed series (who is keeping count). Na de nodige stukjes herhaling in eerdere games in de serie is Origins een opvallende positieve uitschieter in ons boekje: uiteraard genoeg bekende elementen, maar het gevechtsysteem is goed onder handen genomen, en de game draait ook uitermate soepel en je klimt vlotter dan voorheen overal naar boven. De game speelt zich af in een grote open spelwereld en kent de nodige snelle scenes en gevechten, een gemiddelde van 55-60 FPS vertaalt zich in een soepele spelervaring, waarbij enkel de meest fps gevoelige gamer in grote gevechten meer zal willen. Niet de game van het jaar, maar wel één die echt de moeite is om te spelen.

Tom Clancy’s Ghost Recon Wildlands

Ook Wildlands (2015) is een grote open wereld game, maar dan met minder klimmen en klauteren, en meer rondrennen met moderne wapens. Of eigenlijk rondsluipen, want hoewel we de nodige drukke gevechten meemaken is het een Tom Clancy game en is de primaire focus eigenlijk om ongemerkt je missies uit te voeren. Als FPS game is een gemiddelde score richting de 60 ook gewoon gewenst, wat in de praktijk ook redelijk stabiel blijft. Wel is het een extreem zware game an sich, zeker vergeleken met de minder-open-world broeder van Ubisoft The Division, en het is ook de enige game in de huidige line-up waarin de RTX 2080 Ti op 4K Ultra de 60 FPS niet haalt.

Tom Clancy’s The Division

Vergeleken met Wildlands is de wereld van the Division (2015) weliswaar wat kleiner, het voornaamste verschil is dat je door een verlaten, door een apocalypse verwoeste stad slentert. Het is een echte looter shooter, waarbij je soms wellicht wat te veel tijd bezig bent met je inventory en je wapens wisselen of verpatsen (iets wat Wildlands een stuk soepeler wist te verwerken), maar onder de streep een heerlijke co-op game die je een keer gespeeld zou moeten hebben. Wederom een shooter, dus een gemiddelde richting de 60 FPS is nog wel gewenst, maar de game draait een stuk soepeler dan de grote-wereld Wildlands.

Total War: Warhammer

Total War in het Warhammer universum, dat kon bijna niet mis, en dat ging ook niet mis. Een genot voor strategy liefhebbers, zowel op meta niveau als zij die graag hands-on gaan met gigantische legers. De sfeer is goed, de uitdaging is goed, zo ook die voor je systeem, al gaat dat met 2017-hardware redelijk eenvoudig. Als strategy game heb je niet direct een hoog gemiddelde framerate nodig, maar gezien de druk op je computer flink toe kan nemen met hele grote battles kan het geen kwaad om je alsnog op de 60 fps te richten als uitgangspunt. Gelukkig lukt dat zelfs met een mid-range kaart tegenwoordig, ook op 1440p, al heb je voor 4K wel een GTX 1080 Ti of RTX 2080 nodig.

Middle Earth: Shadow of War

Shadow of Mordor maakt plaats voor Shadow of War in onze suite, al zeg ik wel dat het de moeite is om de eerste game er voor een paar euri bij te kopen als je hem nog niet hebt. De Assassin’s Creed stijl game in de wereld van Lord of the Rings combineert strategie met vooral veel vecht scenes, en met de character ontwikkeling, aardige verhaallijn en goede sfeer een leuk game om wat uurtjes in door te brengen. De completionist in mij heeft wat moeite met de tig dingen die je kan doen en het feit dat het verhaal af en toe wat rekt, maar als je niet te gehaast bent zit er simpelweg tientallen uren aan fun in. In de framerates zijn beide games best onrustig; meestal is een 60 fps gemiddelde voldoende om een soepele ervaring te bieden, maar een beetje hoger inzetten kan geen kwaad voor de drukste momenten.

Far Cry 5

Far Cry Primal maakt plaats voor Far Cry 5, waarin Far Cry een beetje naar de roots terugkeerd in gameplay met meer guns en minder melee wapens als in Primal, maar het is en blijft een echte, herkenbare Far Cry 5 game. Goed verhaal, lekkere gameplay, genoeg humor en hoewel de co-op ervaring een teleurstelling was vanwege de slechte co-op mechanics is ook dit een game die je wel gespeelt zou moeten hebben. Ook hier is 60 FPS een prima uitgangspunt voor een soepele ervaring door het hele verhaal heen.

Strange Brigade

Strange Brigade is een heerlijke nieuwe co-op shooter waar ik eigenlijk weinig vanaf wist, maar ons de laatste dagen (totdat RTX uit kwam en we volop in test modus gingen) het nodige plezier bracht. Lichte humor, hordes zombies, wat puzzelwerk met een Indiana Jones achtige stijl, en vooral heel veel knallen. Verwacht niet te veel diepgang, maar een avondje knallen met je vrienden weet deze moderne, vriendelijkere take op het Left 4 Dead en Vermintide concept toch goed te brengen.

Technisch een interessante bench omdat deze game zowel Vulkan als DX12 API opties biedt, die we dan ook naast elkaar zetten met één (high) setting:

Grid Autosport

Eigenlijk zou deze game in een 2018 test lijstje niet thuis horen, maar kennelijk doet auto’s iets met gamers waardoor ze die ook in games willen zien. Voor high-end kaarten zoals de RTX units eigenlijk geen geschikte graadmeter, ook niet op 4K Ultra settings, maar het is wel een benchmark die wat mindere goden de kans geeft om hun relatieve krachten te laten zien; niet iedereen koopt louter high-end kaarten.

Prestaties

We richten ons hier nu specifiek op de prestaties van deze kaart ten opzichte van andere RTX units:

Core prestaties:

Temperaturen, geluidsmetingen, en temps versus geluid. Temps in graden Celcius op basis van een 23 graden ambient, geluid gemeten op 50 centimeter in dB(A).

Verbruik, in Watt, gemeten aan de muur oftewel van de volledige testbench. Zowel met enkel load op de GPU, als volle belasting van CPU en GPU:

En dan de prijzen om het in perspectief te plaatsen:

Kijken we naar de meest cruciale grafiek, de geluid versus temperatuur vergelijking, dan kunnen we opmerken dat geen van de kaarten echt luid is op volle toeren. Dat gezegd hebbende, de kaarten boven de 37 dBA zijn wel hoorbaar, waar de twee MSI kaarten juist verdacht stil blijven. Met het iets hogere geluid brengt Asus de temperatuur wel echt naar bizar lage temperaturen, wat Gigabyte met de Aorus Xtreme niet weet te doen. De consequentie van het form over function fan design is duidelijk.

Opvallend is het feit dat de RTX 2080 Aorus Xtreme een stuk stiller bleef, met een iets hogere temperatuur. Er lijkt dus bewust een andere afstelling gekozen te zijn dan bij de kaart die er visueel zo veel op lijkt. Gezien het iets hogere verbruik, vergeet niet dat 17 Watt extra best wat is om extra te koelen, vermoeden wij dat onze RTX 2070 Aorus Xtreme een net wat minder efficiente chip had, iets wat simpelweg een loterij is met Nvidia chips.

Desondanks moeten we stellen dat, ik vermoed grotendeels door het afwijkende fan design, de Aorus Xtreme niet de meest efficiënte is. Nogmaals: form over function is de bewuste keuze geweest. Een probleem is dat echter niet, want de resultaten zijn in absolute termen gewoon prima. Stilte freaks kijken beter verder, zeker omdat de fan speed wat verhogen ook flexibiliteit geeft om met de RGB effecten te spelen, maar eenmaal gamend zijn het allemaal kaarten die niet meer dan een voorzichtig briesje in de achtergrond genereren.

We sluiten dan ook af met precies datgene waar Gigabyte de nadruk op legt: RGB. Nu moet de software echt nog wat beter, het werkt wel maar de presentatie van de software is niet passend voor een product in deze prijsklasse. C’mon now, maak dat nou eens mooi. Beetje zoals gebruikelijk krijg je een zwik effecten tot je beschikking, al merken we op dat de verlichting uit één ledje op elke wing-tip komt, dus er zijn wel wat beperkingen in wat mogelijk is. Vooral cruciaal: in de fan-stop stand zie je ook geen verlichting in de fans, en eigenlijk pas onder load komen die fans echt tot leven. Persoonlijk zetten we ze zelf nog ietsjes harder dan auto voor een mooier effect, ten koste van een beetje stilte.

Plaatjes even van de RTX 2080 review geleend omdat die in een mooie case zat, denk de NV-Link even weg 😉

Het resultaat echter? Heel erg vet, en ook echt wat anders dan wat we tot dusver hebben gezien van videokaarten. Mad points voor iets unieks en anders neer te zetten.

Conclusie

Gigabyte’s ‘lekker anders’ design spreekt ons wel aan, en getuige de meningen van anderen die hier af en toe passeren denk ik dat ze er ook goed aan hebben gedaan; de grote meerderheid wijst dit design aan als de tofste en we waren er al erg over te spreken bij de fysiek gelijke RTX 2080 Xtreme. De consequentie van form over function is dat het design niet het meest efficiënt is, maar de harde realiteit is dat veel testers zich blindstaren op een paar dBA of graden terwijl voor de meeste eindgebruikers zaken als het design of bijvoorbeeld de meegeleverde GPU-recht-houder belangrijker zijn. Liefhebbers van de stilste of efficiëntste verwijzen we zeker door, maar het is niet zo dat de prestaties van deze kaart op gebied van boost snelheid, geluidsproductie of temperaturen iets ander gewoon goed zijn.

Dat neemt niet weg dat we wat twijfels hebben om hem zo even aan te wijzen als -de- RTX 2070 die je hebben wilt. Twijfels die we overigens elke generatie hebben bij luxe versies van mid-range grafische chips. Met een prijs van zo’n 700 euro zitten we slechts een eurotje of 100 van instap RTX 2080 kaarten, en ca 130 euro van echt hele degelijke overclockte RTX 2080 opties; daar krijg je veel meer grafische prestaties dan zelfs de snelste RTX 2070 kan bieden. Onder de streep koop je een GPU om goed te gamen, en dan vind ik een dure RTX 2070 lastig te verdedigen. Dat probleem kent de RTX 2080 Ti Aorus Xtreme niet (want er is geen dikkere), en ook de RTX 2080 Aorus Xtreme zit nog honderden euro’s van de eerste RTX 2080 Ti, oftewel het concept ‘Xtreme’ is weinig mis mee, maar de RTX 2070 variant ligt gewoon zwaar onder vuur zelfs als we toffe RGB en een handige GPU holder een stevige waarde proberen toe te kennen.

Positief blijven we over de 4 jaar garantie die Gigabyte biedt, dat blijven we graag onderstrepen in de hoop dat alle fabrikanten dat doen, echter dat doet Gigabte ook met een aantal goedkopere alternatieven uit hun assortiment zoals de gewoon goedeGaming OC. Dat is een objectief voordeel ten opzichte van concurrenten, maar neemt niet weg dat zowel flink goedkopere RTX 2070’s, danwel een niet veel duurdere RTX 2080 lonkt. Dit blijft een prachtig kaartje en één om zeker in de gaten te houden (lees: die we graag aanraden), maar in mijn optiek pas echt interessant is als de prijs ten opzichte van de RTX 2080’s significant zakt.

Vragen over onze reviews of de producten die we bespreken? Je vindt ons:
– In onze Discord server voor chat en tech talk (gratis en geen installatie noodzakelijk).
– Foritain op Twitter (auteur, test-chef)
– Nadalina op Twitter (baas, foto-heldin)
– YouTube

Niet helemaal gerelateerd, maar in onze videoreview van de Cooler Master SL600M zie je de Gigabyte GeForce RTX 2080 Aorus Xtreme de nodige keren in actie:

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: