Gigabyte Aorus AGC300 Gaming Chair review
Het zat er aan te komen natuurlijk, een gaming chair review. Alsof subjectieve onderwerpen zoals audio nog niet lastig genoeg waren dacht ik dan maar. Inmiddels enkele weken onderweg met onze eerste stoel, deze Gigabyte AGC300, hebben we de collectie uitgebreid naar een zestal modellen (plus een zevende onderweg), en voel ik mij vertrouwd genoeg om er echt iets over te gaan zeggen.
De Gigabyte AGC (Awesome Gaming Chair?) 300 kost je.. zo’n 300 euro, ze maken het wel heel makkelijk met die productnaam. In elk geval op vooraad bij Alternate op moment van schrijven. Prettige bijkomstigheid: gratis verzenden, woop.
Voor we gaan uitpakken eerst even een blik op de features en specs:
Verstelbare armsteunen, verstelbare rugleuning, wieltjes met remmen, hoogte verstelling, het zullen geen extreem opvallende elementen zijn voor de stoel enthousiasteling. De afmetingen zijn wel wat aandacht waard, want het wordt daarin duidelijk dat dit een stoel is voor kleine- tot gemiddeld afgemeten mensen. Taiwanese reuzen zullen er vast mee overweg kunnen, maar voor mensen met een beetje bouw en een lengte boven de 1 meter 90 kunnen we vast stellen dat deze niet voor is gemaakt. 120 KG lijkt niet weinig als draagkracht, maar vergeet niet dat je bij een flinke plof flink meer kracht uitoefent.
Voor de duidelijkheid: 300 euro gaming chairs komen niet in echt leder, maar in PU leder.
We bouwen de review iets anders op, want de foto’s zijn gemaakt als ondersteuning voor onze video opname van deze stoel. Bij deze heten we jullie ook welkom in onze video-keuken, compleet met twijfelachtig behang, brandblusser en god wie heeft die lamp uitgezocht. We doen het opbouwen en de details dus een beetje door elkaar heen.
De doos is an sich al een hele oefening met zijn flinke afmetingen en 25 kilo gewicht schoon aan de haak. Intern weinig extra padding, maar als iemand met deze doos kan gooien vind ik het knap (ik geloof dat McGregor nog een sparmaatje zoekt). We zien een redelijk overzichtelijke set onderdelen, met o.a. een setje handschoenen om je elegante handen te beschermen (gezien vrouwlief hem in elkaar heeft gezet zeer gewaardeerd).
Het valt op dat er eigenlijk niet veel te schroeven valt, zo zitten de armsteunen al aan het zitvlak, en de stenen om de rugleuning erop te zetten ook. Het zitvlak zelf is vlak PU leder, met wat ik (en kennelijk Gigabyte op hun productpagina) een Carbon Fiber stijl afwerking zou noemen.
Onderop moeten we met vier schroeven het mechanisme op de bodem schroeven, waarvoor je ook een sleuteltje krijgt. Eitje.
Na uitgebreide inspectie door vrouwlief of de afwerking wel aan haar strikte kwaliteitsstandaarden voldoet, ze kwamen er goed weg, even wat focus op de details in de rugleuning. Flink Aorus logo, wederom de Carbon Fiber afwerking, en ook de Gigabyte naam mag nog blijven.
Achterop, precies hetzelfde. Zoomen we in op de letters dan lijkt die afwerking toch dik in orde. De randjes zien er ook goed uit, met elk draadje een paar keer doorgehaald, lijkt tegen een stootje te kunnen.
We schuiven de rugleuning eenvoudig eenvoudig op het zitvlak, twee schroeven per kant, klaar.
Afwerken doen we straks, eerst de wielen. Die schuvien we in de voet, waarop we nog wat oranje details zien. Gasveer erin, zitvlak op de veer, en we zijn er bijna. Opvallend aan de wieltjes is de mogelijkheid ze vast te zetten. Hoewel leuk in theorie, en er zijn vast gebruiksdoeleinden voor, merkten wij wel dat we af en toe met onze voeten per ongeluk de stoel vast zette terwijl we wilden kunnen rollen. Persoonlijk hadden we ze dus wel kunnen missen.
Bijna klaar dus, enkel nog even de plastic kappen op de zijkant zodat we de schroeven niet zien. Daar zien we ook hendel om de stoel geheel vlak te leggen. Leuk als je moe bent, of om mensen een hartverzakking te geven als ze liggen; er zit namelijk flink wat kracht in die veer.
Optioneel zijn het kussentje voor je nek, en de lendesteun die je met de straps erop plaatst en in hoogte kan verstellen. Ook daar valt wel wat voor te zeggen, het zet je namelijk wat rechter op met je rug. Opvallend was dat de meeste fabrikanten voor een harde steun kiezen, wat voor mij persoonlijk te veel van het goede is (vrouwlief vind ze wel weer fijn, subjectief etc). Je kan het kussen en de rugsteun los van elkaar plaatsen of verwijderen in elk geval.
Totaalplaatje? Niet verkeerd toch? Hup Holland Hup enzo. Lekker oranje, wat mij betreft prima aantrekkelijke details in de verschillende materialen, en je zou niet denken dat dit de eerste stoel is die een fabrikant uitbrengt. Aan de andere kant, iedereen weet dat op enkele uitzonderingen van pure stoelfabrikanten na dit vooral een markt is van slimme inkoop, en we twijfelen er ook niet aan dat Gigabyte gewoon aanhaakt bij een bekende fabrikant. Ik vind dat echter geen punt, waarom het wiel opnieuw uitvinden.
Eigenlijk dus al doorlopen, maar voor het gemak nog even de installatiestappen op een rijtje. En hoewel iets tegen de instructies in, in onze ervaring is het makkelijker de wielen toch eerst te doen.
Presto. Chair.
Oh, en totaal niet gerelateerd aan de review, maar we moeten het even zeggen. Soms zien we hele toffe t-shirts van fabrikanten, of andere swag (trouwens nog een super toffe AVM Yoyo meegepikt van IFA, dat ding is echt top), maar de Gigabyte Aorus hoodie is wel heel erg tof 😀
We twijfelden een beetje welke elementen we zouden meenemen in de beoordeling van elke stoel. Feit is dat de meeste stoelen echter gewoon heel erg veel op elkaar lijken. Hadden we hier een DX Racer logo opgeplakt en hem op Gamescom gekwakt dan twijfel ik dat veel mensen meer hadden gedacht dan ‘oh een nieuwe kleurstelling’, hooguit iemand met ‘oh dat carbon lookje is wel leuk’. Bijna allemaal hebben ze een flink stugge zit en stugge rugleuning, iets wat in theorie ook beter is dan een zachte zitzak. Allemaal hebben ze de optie om geheel plat te liggen en hoogte te verstellen, alle modellen die wij hebben hebben armleuningen die jaar naar voren of achteren kan stellen, maar binnen of buiten kan stellen, in hoogte kan verstellen en kan draaien, en bijna allemaal zijn ze sportief gevormd om steun in je zij te bieden. Het is vooral ‘zoek de onderscheidende elementen’ om iets over de praktijkervaring te zeggen, want in realiteit zit er soms erg weinig verschil tussen, met uitzondering dan de modellen die bewust gemaakt zijn voor grotere mensen, zoals onze Caseking Noblechair en de Vertagear PL6000. De verschillen die we zien zitten echt in de details, die we zodoende gewoon per review bespreken.
De Gigabyte Aorus AGC300 mikt wat dat betreft heel veilig op het midden. Wat vorm betreft, features betreft, en de bijbehorende prijs. Voor mijn 1m96 en “ik zeg geen nee tegen een tweede hamburger” constructie is hij gewoon net te klein. Het zitvlak is niet eens te kort, maar hij is niet heel breed en de zijkanten van het zitvlak lopen redelijk sterk omhoog wat voor een breed achterwerk niet altijd ideaal zou zijn. Vrouwlief met haar 1m77 en “eet jij mijn hamburger maar” constructie was echter positief verrast, ook deels vanwege het feit dat zij voorafgaande aan deze gaming chairs iets had dat het 90% show en 10% zinvol zou zijn.
Dat laatste bleek een onterecht vooroordeel, want zoals de grotere stoelen mij wisten te bekoren bevielen de kleinere stoelen haar eigenlijk structureel uitstekend, zo ook deze Gigabyte, met wederom de uitdaging dat het vooral lastig is om echt aan te geven wat de ene nou betere maakt dan de ander. Net zoals de originele DX Racer en Arozzi basis types die de meesten bekend voor zullen komen is het wel jammer dat ook Gigabyte de wielbasis wat aan de kleine kant houdt. We hebben het slechter gezien, maar ook hier is het mogelijk om het zwaartepunt buiten de basis te leggen en de stoel om te kieperen als je op het uiterste puntje van je stoel gaat zitten; dat zou niet mogen. De wielen zelf zijn zoals genoemd gemiddeld, en de optie tot remmen zowel een voor- als nadeel; leuk als je het wilt, soms hinderlijk als je onbedoeld op de rem staat. Wat betreft zit, stevigheid, en comfort op de lange termijn, blijft de AGC300 echter redelijk in het onopvallende in de hele line-up.
Onderscheid zoeken we dus, en vinden we toch vooral in de materiaal en afwerking keuze. De verstelbare rugsteun zien we wel in meerdere stoelen terug, maar niet in alle, en dat kan dus wel een onderscheidend element zijn. Over het algemeen gesproken vinden we de indrukken die we van de dikte en afwerking van het materiaal krijgen nipt bovengemiddeld, wat hem in elk geval niet –onder-geschikt maakt aan de directe concurrentie, terwijl hij met 300 euro inclusief bezorging toch één van de goedkoopste in de line-up is. In de afwerking plaatsen we nog wel een opmerking over PU leder in zijn algemeenheid, want hoeveel alle stoelen die wij vooralsnog gaan reviewen van PU leder zijn gemaakt merken we in de warme zomermaanden wel verschil tussen modellen met een strakke afwerking en die met wat gaatjes voor ventilatie; dat laatset pakt ook merkbaar meer vuil, maar als je een warmbloedje bent plakt het ook wat minder snel.
Natuurlijk zullen we consequent stellen dat als je naar een kantoorzaak gaat dat je tal van geschikte stoelen moet kunnen vinden voor de 300-450 euro die de modellen die wij gaan testen kosten. We zouden onszelf voor de gek houden als we niet zouden stellen dat de uitstraling een grote rol speelt, of dat er geen meerprijs aan de keuze voor een dik uitziende stoel zit, maar anderzijds moet dat ook gewoon kunnen. Streamen is populair, dikke complete setups willen hebben is aan de orde van de dag, maar vergis je niet als je denkt dat het alleen maar show en weinig inhoud is: wij zijn structureel te spreken over de manier waarop de meeste van deze stoelen zitten, vooral afhankelijk van je eigen afmetingen uiteraard. Genoeg te spreken dat we aan het einde van deze rit enkele van onze eigen stoelen aan de kant gaan schuiven ten faveure van gaming chairs, en we hebben genoeg passanten gehad tijdens onze foto- en video sessies die even –moesten- kijken om vervolgens zeer consequent ook gecharmeerd te zijn van één of meerdere van de stoelen, zowel visueel als wat stoel betreft, met de lastige kanttekening dat de meeste mensen toch van een ander model gecharmeerd waren. Echt hard oordelen is dus erg lastig in iets zo subjectiefs als het comfort van je achterwerk.
Gigabyte zet met de Aorus AGC300 in elk geval geen hele gedurfde of risicovolle stap, maar vooral een veilige. Ze pakken een vrij typisch basismodel, kleuren netjes binnen de lijntjes wat features betreft (leuning kantelen, hoogte verstelling, ruim verstelbare armsteunen, rugsteun en kussen) en voegen vervolgens vooral hun eigen Aorus smaakje toe: De zwart/oranje kleurstelling, de ‘carbon fiber’ afwerking van sommige delen, en natuurlijk de nodige logo’s. De subjectieve indrukken van materiaalkwaliteit doen in elk geval niet onder voor de directe concurrentie rond de 300 euro of iets erboven, we vinden de Aorus juist positief opvallen, en de kwaliteit van de afwerking van de naden en geborduurde elementen ogen eveneens goed. Net als enkele andere concurrenten vinden we de korte wielbasis wel jammer, want ga je echt op het puntje zitten dan kan je voorover kieperen. Het voornaamste ‘probleem’ dat we bij dit model en andere ca 300 euro kostende modellen zien is echter dat wanneer je 50 euro of iets meer bij kan leggen (in a absolute termen nog wel geld, maar relatief gezien) we alternatieven aantreffen die (kwalitatief) weer een stap luxer zijn. De step-up optie lonkt dus zoals vaker, maar uiteindelijk ben jij degene die de portemonnee moet trekken.
Zodra je de 1m90 voorbij gaat en/of enige twijfels hebt over de fysieke staat van je achterwerk vanwege een grote voorliefde voor bier of donuts dan zou ik zonder enige twijfel naar een groter model gaan kijken, de Aorus AGC300 is echt een model voor kleine tot middelgrote mensen (voor Nederlandse begrippen 😉 In Taiwan kunnen ook reuzen erop terecht ). Hij zit voor grote mensen niet zo strak aan op de rug zoals de Corsair, of strak tegen de benen zoals de Sharkoon, maar de genoemde 1m90 grens komt niet uit de lucht vallen en de ervaring bevestigd die. Verder biedt de Aorus AGC300 m.i. gewoon prima concurrentie voor gamers op zoek naar een redelijk betaalbare, max 300 euro stoel, en als je niet extreem groot of zwaar bent is dit ook gewoon een prima toegankelijk model. Wat positieve kanttekeningen voor de details en de afwerking terzijde, realiteit blijft dat het zelfs met meerdere stoelen naast elkaar het voor een groot deel “zoek de verschillen” is. De keuze voor deze Gigabyte, net als de keuze voor vrijwel elke andere stoel die we zullen bespreken, zal dan grotendeels moeten komen uit een voorkeur voor de uitstraling van het product, of dat net wat kleine details in de opbouw het verschil in comfort-voorkeur zouden moeten maken. Met het gros van deze stoelen nergens beschikbaar om daadwerkelijk te ervaren is dat echter een pittige kluif voor de hele line-up. Anderzijds hebben we genoeg ervaren en gezien dat we denken dat gaming chairs als concept een prima veilige online aanschaf zijn, met vooral veel positieve feedback over de pasvorm (en looks 😉 )van de meeste van deze modellen.
Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
