Gelid Phantom & Phantom Black review

De markt voor processorkoelers is redelijk verzadigd zou je denken, en ook wat innovatie betreft valt het niet mee om een volwassen productcategorie nog veel beter te maken. We zien de laatste jaren dan ook vooral zijsporen om de producten weer op te laten vallen; denk aan RGB bijvoorbeeld. Ook concludeerden we vaak dat er wel verschillen te zien waren, maar het praktische verschil, zelfs op iets bovengemiddeld als een i7-7700K, wel wat nuancesauce kon gebruiken.

Met de release van de nieuwe Intel Core i7-8000 serie processoren waarbij de i7’s van vier naar zes cores gingen merkten we echter wel dat dit de nodige consequenties had voor de warmteproductie. En met deze nieuwe generatie inhoudelijk interessant en een echte upgrade voor tal van doeleinden is het testen van wat zwaardere koelers echter wel weer heel interessant geworden. Tenslotte: men zal toch willen weten wat voldoet op zo’n dikke chip.

Dus hoewel we graag door waren gegaan met het vergelijken op een quadcore i7 kiezen we ervoor om het vergelijkingsmateriaal even te laten varen en ons te richten op de prangende praktische vraag: wat mag je van de nieuwe dual-tower Gelid Phantoms verwachten op zo’n i7-8700K. De insteek van Gelid: veel koeler voor weinig geld, maar dan wel met een kleine visuele boost boven de typische aluminium tower.

Uitpakken

De Gelid Phantom komt in twee smaken. Een zwart gecoate heatsink met witte fan frames en zwarte blades, of een standaard aluminium heatsink met daarop een zwarte topcover en daarbij zwarte fan frames met witte blades. Om het meteen maar duidelijk te maken: wat performance betreft zitten ze bovenop elkaar, met verschillen klein genoeg om ze te doen verschuiven bij een remount. Wel betaal je een 5 euro meerprijs voor de nikkel-coated zwarte heatsink, iets wat we best netjes kunnen noemen.

We beginnen met de iets duurdere Phantom Black. Standaard doosje, redelijk standaard ogend dual-tower heatsink model, maar dan wel met die m.i. aantrekkelijkere zwarte afwerking. Wat vijf heatpipes lijken van onderen zijn er in feite zeven, want in de tweede laag boven het contactoppervlak zitten er nog twee.

Fans, ogenschijnlijk netjes gebouwd, voorzien van demping in de hoeken, en niet onbelangrijk tegenwoordig: ook van achteren netjes om te zien en voorzien van zwarte kabels.

De standaard Phantom begint ook iets meer standaard, maar brengt ook een aardige uitstraling naar onze tafel met de zwarte bovenlaag, iets wat we de Scythe Ashura jaren terug zagen doen en heel begrijpelijk is gezien je daarmee in 9/10 gevallen op goedkopere manier een zwarte uitstraling bereikt. De heatpipes zijn wel vernikkeld, de baseplate blijft ongewerkt koper.

Gezien we de foto’s voor montage gaan doen met de Phantom black even het totaalplaatje van de standaard Phantom:

Volgens mij helemaal niets mis mee, maar die Black versie he…

Montage

Installatie bij Gelid verloopt redelijk, maar vereist wel de nodige stappen. We installeren hier op Coffee Lake Z370 S1151, al wordt AM4 ook ondersteund. Voor het high-end platform van Intel heb je een optioneel bracket nodig. Meteen een kanttekening: de handleiding is… mwah, kan beter.

Zoals genoemd de nodige stappen: schroeven in backplate, ringetjes op het moederbord plakken, backplate erop….

… en we kunnen de moeren en vervolgens clips erop zetten. Je kan hem verticaal laten blazen, maar wij gaan hier voor de meer typische front-to-back. Oftewel clips boven en onder, schroeven erop om de clips vast te zetten, koelpasta erop, en blok erop.

Vastschroeven doe je met een lange schroevendraaier tussen de twee koeltorens door. Deze wordt niet meegeleverd. Een typische schroevendraaien past wel of niet afhankelijk van de breedte van het handvat.

Tussendoor: Voorheen was er een duidelijke verdeling. Noctua was duur maar bood een fijne installatie met handige (en geld kostende) extra’s. Prijsvechters zoals Gelid en Scythe gaven een stuk minder aandacht aan dat proces, en ergens ertussen hadden we merken zoals Cooler Master en be quiet! die beide kanten op zeilden afhankelijk van het product. Op zich was dat prima, want onderin de markt was het eigenlijk allemaal een beetje stoeien. In de loop der jaren zagen we nieuwe partijen zoals Cryorig en Phanteks spontaan wel focus leggen op innovatie wat de installatiemethode betrof, en spontaan werden er een aantal grotere clubs wakker. Vooral voor Gelid relevant is dat directe concurrent Scythe grote sprongen wist te maken wat gemak betreft; het verschil tussen een Mugen 2 en Mugen 5 is gigantisch. Nu vereist Gelid ook niet heel veel kracht meer gedurende de installatie, maar ook de concurrent heeft ontdekt dat een schroevendraaiertje die past meeleveren best wel chic over komt. Halszaak? Nee, maar na installatie wel het verschil tussen tevreden terugkijken of het gevoel hebben dat het voldoet, maar niet meer dan dat.

Clips op de fans, fans erop, geen opmerkingen daar. Wel valt op dat de nikkel coating heel vingergevoelig is. Even goed poetsen na installatie dus.

We zien de Phantoms over de eerste twee sloten vallen op deze MSI Z370 Gaming Pro Carbon. Pakken we iets als Corsair Vengeance LPX dan hebben we nog wel een paar millimeter speling. Een dual-tower op mainstream bord met 4x iets gigantisch als een Dominator Platinum ofzo kan je vergeten.

Bij de expansiesloten blijven we echter ver uit de buurt, dus ook voor die mATX bordjes met PCI-e x16 op het eerste slot geen punt. Met 159mm hoogte past de Phantom niet overal in, maar in de meeste cases gaat het toch geen punt zijn.

En waar het dan om gaat: de looks, dik in orde en net even anders dan de rest.

Testresultaten

Omdat we met deze koeler niet ons oude protocol volgen, of eigenlijk een nieuwe inzetten, moeten we weer schoon beginnen. 8700K erin, koeler erop, en met de AIDA64 benchmark met load op de CPU, FPU en cache zetten we echt een extreme belasting op de processor, ruim voorbij wat je in de praktijk zal mogen ervaren. De resultaten, en daaronder de bespreking.

Met de CPU op stock, dus zonder multi-core enhancement dingen, zien we de gemiddelde core temp richting de 70 graden oplopen. Dat voelde best fors, zeker gezien we van een dergelijke koeler op een Haswell eerder 50’ers hadden verwacht, of 60’ers van een Skylake/Kaby Lake i7 met alle cores op 4,5 GHz. Maar met een redelijk vergelijkbaar procedé als Kaby Lake maar dan met twee extra cores moesten we ook wel iets van een verhoging verwachten.

Hoewel het overclockpotentieel van een i7-8700K daarmee onder druk leek te staan viel het positief op dat de toename in temperatuur met een all-core 4,7GHz boost ‘slechts’ zo’n 3 graden opliep wanneer we de beste resultaten van de totaal 3 installaties die we hebben gedaan, en ca 5 in de andere twee. Hoewel de ‘boost’ niet heel spannend klinkt moeten we niet vergeten dat we afhankelijk van de chip hiervoor al snel aan de 1,3V vcore mogen denken wat (grofweg doorberekend op basis van zeven Z370 moederborden) zo maar 30-50 Watt meer uit de muur trekt. En vergis je niet, een paar graden toename is dan echt geen bezwaar.

Voor 5 GHz op alle cores hadden we de vcore op 1,35 gezet, wat als 1,36 werd uitgelezen tijdens de test waarin we de cores gemiddeld rond de 80 C zagen hangen. Ter vergelijking: De Cooler Master Masterliquid 120, een instap AIO, tikte toen al richting de 90, al is het typisch voor een AIO die voorbij zijn praktische capaciteit gepusht wordt om meteen erg door te schieten. Van 73 naar 80 is een aardige toename, maar vergeet niet dat dit een hele zware test is. Kijken we naar wat er gebeurd tijdens gaming, dan zien we de temperaturen terugzakken naar rond de 70 C, wat weer vrij ruim is. Hou er wel rekening mee dat games CPU’s verschillend belasten, de meeste games met benchmarks zijn GPU heavy, maar er zitten ook wat rekenmachinekrakers tussen.

Nogmaals, Coffee Lake is net uit, we moeten er nog veel mee doen, maar kijken we om ons heen dan lijkt dit gewoon een nette prestatie. Ongetwijfeld dat we wat grote towers gaan vinden die er weer een paar C vanaf tikken maar even goed ongetwijfeld dat de meeste koelers van kleiner formaat zich flink gaan stukbijten op wat de 8700K met overclock uit pompt. We krijgen niet het gevoel dat we ons daar nu zorgen om hoeven te maken met de Gelids.

Geluidsproductie: 42 dBA uit de ca 1500 RPM draaiende ventilatoren op 50cm op een open testbench is best noemenswaardig. Schroeven we het terug naar 40 dBA dan verliezen we grofweg één graad, verwaarloosbaar, maar opvallend: schroeven we het helemaal terug naar onder de ambient geluidsproductie (op moment van testen ca 33-34 dBA) dan verliezen we wederom weinig maar een enkele graad, met nog ééntje wanneer we de controller helemaal omlaag schroeven en zelfs op korte afstand met ons oor niets meer kunnen waarnemen. Drie graden verschil tussen volle bak geluid en fluisterstil? Lekker de stille PWM stand dus op je koeler, en hem enkel aan het werk laten gaan in geval van een zware CPU load in een OC scenario.

Let op: Resultaten zijn sterk afhankelijk van de kwaliteit van de gebruikte chip, maar ook de behuizing waarin je ze gebruikt. Hou altijd je temperaturen in de gaten als je gaat overklokken, ook met zeer krachtige koelsystemen. Reviews als deze zijn geen garantie dat je bepaalde temperaturen kan bereiken.

Conclusie

Het was even slikken toen we de eerste resultaten zagen van de 8700K, want hij kan wel wat warmte genereren, zeker wanneer je te vluchtig gaat overclocken en sommige moederborden spontaan 1,41+ Volt op je CPU ziet knallen. Ongetwijfeld dat de verkoop van grotere luchtkoelers omhoog zal gaan de komende weken, want het woord ‘overkill’ komt op dit moment niet bij ons naar voren. Intel Core i5-8600K kopers met het oog op overclocking zullen niet direct heel warm worden, je moet een comfortabele 24/7 duurzame overclock wel achter je laten om een i7-8700K met iets als een all-core 4,7GHz boost voorbij te gaan, maar het W-woord is al regelmatig gevallen voor de 8700K.

Gelukkig maar dat we met deze koeler alvast de eerste in huis hebben waarbij we wat wij als comfortabel zouden bestempelen voor enkele jaren gebruik, ca 1,35V, binnen perken kunnen houden. Voor de drie i7’s die we tot nu toe hebben gezien zet je daar 5,0 GHz mee neer, en tenzij je zware CPU benches gaat draaien (niet gamen dus) is er ook geen rede om de koeler uit de stille stand te laten ontwaken. En ja, de nog dikkere units en de waterkoelers zullen de komende weken ongetwijfeld aantonen dat het nog koeler kan, en zeker als je zwaarder wilt overclocken of die overclock met extreem intensieve CPU taken wilt inzetten zouden we je ook zeker die kant op sturen, maar laten we vooral niet vergeten dat we hier naar twee koelers kijken met prijskaartjes onder en tegen de 50 euro. En genoeg mensen die geen waterkoeling willen en zich wellicht zorgen maken over de nieuwe generatie processoren, danwel mensen die vrezen dat je nog enkele tientjes mee uit –moet- tellen om er normaal mee te werken.

De exacte positie als koeler ten opzichte van de mainstream units zoals de Mugen 5 of de Noctua NH-U14S is iets wat we niet over gaan slaan, maar onze insteek was om vlot een conclusie te kunnen trekken over deze koelers op de nieuwste ‘high-end consumenten’ CPU’, wat ook is gelukt: los van welke kant die grafiek de komende weken vermoedelijk niet meer dan 2-3 graden uit gaat slaan weten we wat de positie van deze koeler is: Namelijk die van een prima aankoop icm een i7-8700K (en dus 8600K and so on) gecombineerd met een beetje OC, en natuurlijk voor zij die deze uitstraling gewoon heel tof vinden. De standaard Phantom is gewoon goedkoop maar biedt toch nog die strakke zwarte top afwerking, terwijl de Phantom Black voor een paar euro meer feitelijk één van de goedkoopste visueel toch lekker aangeklede dual-tower of ‘grote’ luchtkoeler. De geringe meerprijs voor de m.i. flink toffere zwart gecoate Black uitvoering maakt de keuze voor het standaard model in mijn optiek wel lastig.

Natuurlijk lever je met beide wat luxe in, zo is de installatie soepel genoeg maar ietwat knullig met onnodig veel stapjes (plus dat je een beetje slanke schroevendraaier moet hebben) terwijl we de concurrentie daarin juist echt vooruitgang hebben zien maken, dus op dat front hopen we dat Gelid goed wakker blijft volgende generatie. Ook is de geclaimde levensduur van de bearings in de ventilatoren wat lager dan we tegenwoordig gewend zijn, ook in dit segment, maar die claims lopen wel vaker uit elkaar terwijl we Gelid in tegenstelling tot de meeste directe concurrentie hier gewoon 5 jaar garantie op geeft; en dan tellen we garantie zwaarder dan betere niet-te-controleren claims op productpagina niet ondersteund door garantie.

Veel koeler, weinig geld, en harstikke leuk dat die combinatie ook gewoon mogelijk is met wat visuele aantrekkingskracht. Nu nog hopen dat ze ook de echte onervaren bouwer van wat meer gemak voorzien. We noemen het een budget-aanrader.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: