Mogelijk nog meer dan bij welk ander scherm dan ook is de praktijkervaring, en het bespreken van het gebruiksdoel, cruciaal. Met het scherm inmiddels aangesloten en klaar voor gebruik ging ik echter eerst simpelweg even mijn eigen zaakjes doen om aan het scherm te wennen. Wennen is ook zeker het codewoord, want de eerste uren merkte ik duidelijk dat je ogen zoekende zijn. Vooral het wennen aan de flinke hoogte neemt even in beslag. 1920×1920 klinkt niet direct extreem, maar de EV2730Q biedt daarmee wel bijna 80% meer schermruimte boven een traditioneel 1080p scherm, ruimte die zich allemaal boven je gebruikelijke zichtveld bevindt. Een nieuwssite wordt op deze manier erg lang, en ook een word document ziet er zowaar bizar uit op volle lengte. Toch zie je vrij snel wel de voordelen, want dat je veel meer van je werk actief op het scherm hebt is eigenlijk best prettig, en 1920p is prima om twee zaken naast elkaar te zetten.
Na wat gewenning aan de hoogte was het tijd om een lijstje op te bouwen met wat nu op viel. Positief opvallend was DPI die resulteert uit de resolutie en afmetingen. Met een DPI net iets boven de 100 is het scherm een stapje scherper dan een 24” 1080p scherm zonder dat schaling een issue is bij gebruik van oudere OS’en of applicaties die schalen niet ondersteunen. Ook had ik verwacht dat applicaties wellicht moeite zouden hebben met de resolutie, maar zelfs een eenvoudig systeem met enkel een CPU als grafische ‘kracht’ stuurt een EV2730Q moeiteloos aan, en elk niet-fullscreen programma heeft natuurlijk geen boodschap aan de beeldverhouding. Gamen is echter de keerzijde, want de ondersteuning voor dit scherm is wat dat betreft zacht gezegd matig. Waar je op een zakelijk scherm bij gamen meestal moet inleveren in de vorm van wat ghosting, input lag, of overshoot, loop je nu tegen het probleem aan dat games nauwelijks de resolutie kunnen gebruiken. FullHD gamen kan dan wel met mega zwarte balken, maar het voelt gewoon niet lekker.
De algemene indrukken zijn Eizo kennende natuurlijk uitstekend, want het scherm oogt vanaf het eerste moment helder, scherp, en kleurrijk zonder dat iets negatief in het oog springt. Zelfs de EcoView-Sense, die detecteert wanneer je weg loopt werkt eigenlijk naar behoren, al ontkwam ik er persoonlijk niet aan dat ik deze direct moest uitschakelen omdat je een scherm enkel kan testen als hij goed opgewarmd is. Met het oog op de praktijk is het, naast het feit dat het scherm al weinig verbruikt, wel een extra bonus wat energiekosten betreft. Positief is ook de keuze voor een traditioneel OSD met stevige fysieke knoppen. Niet fancy, wel lekker effectief en stress-vrij, wat je wil bij zakelijk gebruik.
Het was voor mij wel zoeken naar het echte gebruiksdoel, iets waar Eizo gelukkig relatief pro-actief in is en wat ze aan de hand van een ruim aantal voorbeelden op de productpagina in beeld brengen.
Een aantal zijn wat optimistisch (of zit iemand echt te wachten op een scherm speciaal voor een extra hoge ‘map’?), maar een aantal mogen ook niet worden onderschat. Met een netto schermruimte die praktisch overéénkomt met een 1440p scherm is het een feit dat er flink wat in beeld kan worden gebracht, en ik kan mij er uitstekend in vinden dat programmeurs of ontwerpers afhankelijk van hun taken kunnen profiteren van meer vertikale werkruimte dan horizontale. Het wordt, tot zover dat het nog niet was, welk met elke stap duidelijker dat dit scherm een oplossing is voor specifieke doeleinden. Met het oog op deze zakelijke / (semi-)pro doelgroep is het uiteraard zaal dat de prestaties in orde zijn, dus op naar het volgende hoofdstuk.
