Corsair H100i Pro review

Vandaag een review in de categorie “goh, die zagen we niet aankomen”, want nadat Corsair eerder dit jaar de 360mm lange H150i Pro all-in-one waterkoeler uitbracht was het natuurlijk wachten op een vergelijkbare refresh van hun 240mm model; 360mm is tenslotte te veel voor tal van populaire cases, ondanks dat de ondersteuning ervoor wel aan het toenamen is. Oftewel vandaag krijgen we een nieuwe Corsair 240mm waterkoeler met o.a. de nieuwste generatie Asetek basis, de nieuwe RGB pomp constructie, de aanpassing naar Corsair hun ‘maglev’ ventilatoren, en in grote lijnen een verschuiving van de focus puur op prestaties naar een focus op geluidsproductie en efficiëntie.

De Corsair H100i Pro zal na lancering zo tussen de 120 a 125 euro gaan kosten, wat een tientje of drie a vier minder is dan de H150i Pro op dit moment kost.

Uitpakken, bouw en features

Doosje, best gezellig om mee thuis te komen denken we. Zoals vele andere kits verpakt intern, gewoon netjes met minimale kans op beschadiging. Handleiding van Corsair ook gewoon netjes voor elkaar.

Waar het om gaat: De Corsair H100i Pro is een nette AIO. Veel zwart, nette gesleevde tubes, redelijk hoekige afwerking van de radiator waar tevens een Corsair logotje op staat, en een pomp constructie met wat grijskleurige details. Fysiek voelt het allemaal harstikke netjes. Zoals vaker bij Asetek maar wel handig voor de consument: voor geïnstalleerde koelpasta.

De Corsair Maglevs zijn inmiddels wel bekende units, nette fans, degelijk frame met rubberen demping, aggressieve hoek van de fanblades geven aan dat het een model is dat zich op (de voor waterkoelers nodige) static pressure richt.

Een paar schroefjes verder en we hebben een compleet geheel. Grijze fanblades gaan goed bij de grijze pomp constructie denk ik zo, maar we merken wel op dat je voor RGB fans dus los bij zal moeten sparen.

Montage

Voorspelbaar gezien de stevige patenten van Asetek dat Corsair ook aan Asetek trouw blijft, en de installatie is dan ook niet anders dan we de laatste jaren al meermaals van ze hebben gezien: iets wat we inmiddels blind kunnen doen. AM4 installatie zit er overigens gewoon netjes bij.

Bracketje achter je moederbord, schroefje erin, pomp erop, schroefje erop, klaar.

USB kabeltje aan de zijkant voor Corsair Link of iCue integratie die in een USB 2.0 header op je moederbord gaat.

Eén SATA aansluiting voor prik, en een fan splitter om de twee fans op één header aan te sluiten.

Uiteraard zien we geen geheugen of PCIe slot overlap, maar dat was te verwachten. Ga los met giga groot geheugen dus als je wilt.

Uitstraling is subjectief, maar we vinden het grijs (zelfs als het iets lichter is) aardig combineren met de grijstinten van deze Asus Z370-F Gaming, hier nog met de Vengeance LPX modules waarmee we altijd testen.

Features & Specs

Features en Specs zoals benoemd door Corsair:

Testmethode

We blijven vanaf heden volledig trouw aan onze nieuwe Intel Core i7-8700K setup in combinatie met de ASUS ROG Z370 Maximus X Hero en onze trouwe Seasonic Focus Plus Gold Platinum Plus Titanium Ultra nogwat, ik kan de namen niet bijhouden soms. Het liefst wil je zo veel mogelijk op één platform blijven, maar nu 6 cores het nieuwe mainstream is, met een hoger gebruik tot gevolg, is die stap ons inziens toch echt praktisch relevanter dan vast te houden aan de Intel Core i7-7700K. We zijn nu zo ver dat we een goede, rotsvaste setting hebben voor de temperaturen en geluidsproductie, we hebben lang zitten knutselen wat voltages betreft, afstelling van kleine details in de bios en het opzetten van een geheel vaste opstelling die zowel wat luxere koelers als instappers kan vergelijken, en het is nu vooral een kwestie van koelers (her)testen om de lijst weer zo lang te krijgen als voorheen. De meer nauwkeurige resultaten zijn het m.i. echter waard.

Alle instellingen staan vast zoals voorheen, minimaal 20 minuten burn-in op welk moment we normaliter al steady-state hebben bereikt voor deze processors, en vervolgens meten we het gemiddelde over een periode van 15 minuten. Dit op een open testbench, zonder verdere koeling aanwezig, en genormaliseerd naar de kamertemperatuur; dit kan je binnen een paar graden afwijking zonder problemen normaliseren. Enkele uren tot een dag later en de nodige burn-in verder, herhalen we de test voor een grotere betrouwbaarheid.

Nadat beide tests tweemaal zijn uitgevoerd wordt elke koeler opnieuw gemonteerd om eventuele fouten van onze kant bij monteren uit te sluiten. Afwijkingen die we daar tot dusver zien zitten meestal (mits we onze taak goed doen) in de tienden van graden tot hooguit één graad Celcius. Resultaten binnen 1 C van elkaar kan je dus als meting-technisch gelijkwaardig beschouwen en hanteren wij dan ook als maximaal gewenste afwijking tussen de meetmomenten, anders begint het proces opnieuw totdat we een resultaat hebben dat we betrouwbaar reproduceren. Heel praktisch bekeken kan je jezelf ook afvragen wat een verschil van 3, 5, of soms nog wel meer graden nu echt uit maakt in je build, maar dat neemt niet weg dat we daar termen als ‘beter’ en ‘minder’ met overtuiging kunnen toepassen.

Ter info: een open testbench is in de regel niet beter dan een goede case. Een case met zeer goede airflow laat normaliter een iets betere prestatie zien, een case met matige tot slechte kan de temperaturen iets tot flink laten oplopen. Een open bench test is daarmee dus redelijk accuraat voor menig ‘typisch’ degelijk tower systeem, maar blijf altijd nadenken over de gevolgen van jouw andere hardware.

Verder, onthoud ook dat synthetische tests aanmerkelijk zwaarder zijn dan typische game tests, vooral vanwege de consistentie van de belasting; een typische game geeft geen constante 100% load. Goede resultaten in synthetische tests geeft dus bepaalde zekerheden voor praktische applicaties. Hou daarbij wel rekening dat de ene CPU de andere niet is en dat variabelen als case airflow, warme grafische kaarten, of een kacheltje op je bureau in de winter ook invloed kan hebben. Je kan resultaten tussen verschillende reviews dus niet uitwisselen, noch garantie claimen dat jij bepaalde temperaturen die wij halen ook haalt. Dit is primair een vergelijking tussen koeloplossingen, zij het met praktische insteek.

Testresultaten

Resultaten:

Eerste indruk van de temperaturen is natuurlijk heel positief, want de Noctua NH-D15 achter je laten is niet niets. Echter, focus op geluidsproductie of niet, met de ventilatoren op 100% is de Corsair H100i Pro echt heel erg luid gezien ze dan op maar liefst 2400 RPM draaien. Dat verklaart ook waarom deze op volle toeren veel luider is dan de H150i Pro, want die houden namelijk rond de 1600 RPM op.

Met de software kan je natuurlijk genoeg met de geluidsproductie doen, want op de ‘balanced’ fan setting waarbij de ventilatoren zo rond de 1700 RPM uitkomen blijft er van die bijna 50 dB nog zo’n 41 over; een giga verschil in de praktijk, waarbij we opmerken dat de pomp op de ‘extreme’ stand nog altijd minder geluid maakt dan de ventilatoren op balanced. Het bereiken van ons vaste 40dBA meetpunt deden we dan ook enkel door de ventilatoren te temmen, de pomp komt er niet bij in de buurt. Overigens lijkt er in eerste instantie geen custom modus in te zitten, daarvoor dien je eerst het plusje aan te vinken naast performance, daarna kan je compleet eigen fancurves maken naas de standaard presets Quiet / Balanced / Extreme / Zero RPM.

Terug op 40dBA zien we de Corsair H100i Pro eigenlijk waar we hem hadden verwacht van een current gen Asetek 240mm koeler; nipt achter zijn grote broers (eigenlijk te dicht op een S115X CPU gezien grotere koelers een beetje overkill zijn voor dit soort CPU’s), en een beetje sparrend met de grootste luchtkoelers (de D15 ligt voor, de Dark Rock Pro blijft er net achter). Iets als een Ninja 5 blijft heel lastig om op efficientie te verslaan, maar een AIO blijft natuurlijk altijd iets wat je ook een beetje voor de looks doet (of een case hebt waar een tower echt niet in gaat). Dit is gewoon netjes voor een 240mm all-in-one.

Hoewel wij 40 dBA op 50 centimeter hanteren als een acceptabel laag geluidsniveau voor een systeem dat hard aan het werk is kan de Corsair H100i Pro (net als andere recente Asetek units overigens, maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld de MasterLiquid ML serie) ook echt onhoorbaar stil zijn ding doen als absolute stilte een vereiste is. Met pomp- en fans op de ‘stille’ settings zakken we namelijk onder onze ambient niveaus, en als je echt vervelend wilt doen over geluid dat niemand behalve jij hoort heeft de ventilator zelfs een zero-RPM modus. Net als recente videokaarten vallen je fans dan stil zolang de watertemp onder de 40 C blijft (wat zo is bij lage belasting).

De echte meerwaarde daarvan? Nou, van mij hoeft het niet, gezien de minimum RPM van ca 400 al zo extreem stil is dat je zelfs als geluid-zeurpiet niets te klagen hebt, terwijl dat beetje airflow je behuizing en andere componenten meestal wel ten goede komt. Het grootste voordeel lijkt er voor de levensduur van je ventilatoren, maar wat de daadwerkelijke impact daarop is is koffie dik kijken. Leuk voor de liefhebber in elk geval, maar ook een beetje een gimmick feature.

Let op: Resultaten zijn sterk afhankelijk van de kwaliteit van de gebruikte chip, maar ook de behuizing waarin je ze gebruikt. Hou altijd je temperaturen in de gaten als je gaat overklokken, ook met zeer krachtige koelsystemen. Reviews als deze zijn geen garantie dat je bepaalde temperaturen kan bereiken.

Arrrr Gee Bee

Binnen de Corsair iCue software kunnen we ook de RGB aanpassen (of syncen met je andere Corsair hardware). Wat de kleuren betreft: beetje het standaard verhaal, waarbij we wel moeten opmerken dat een aantal termen (zoals Rainbow) de indruk wekken dat de pomp addressable RGB heeft, maar dat is niet het geval. Hij kan verschillende kleurtjes geven, maar de echte multi-kleur effecten krijg je alleen wanneer je hem combineert met andere producten; de koeler zelf blijft altijd één kleurtje (Die kan veranderen).

En dan nog een kleine praktische showcase. Hier gecombineerd met de Corsair Spec Omega RGB en Corsair hun nieuwe Vengeance RGB Pro modules. De fans die je ziet zijn de LL120 RGB ventilatoren. Review van de case is het eerstvolgende op de agenda.

Conclusie

Met Asetek aan de basis van de ‘grote’ jongens in AIO land tegenwoordig was het redelijk te voorspellen wat we van Corsair mochten verwachten. Uitzonderlijk stille pomp in de standaard modus (of nog stiller in quiet, als je dat echt nodig acht, wij niet eigenlijk), maar met de optie om je overclock een keer echt goed te testen met de extreme modus waarbij de geluidsproductie van zeer stil naar zeer luid veranderd, maar dan zien we deze 240mm oplossing ook koelen als een grotere unit. Garantie hebben we nog niet vermeld gezien, maar als Corsair hun bekende lijnen volgen zal dat weer een nette vijf jaar zijn; genoeg in onze optiek.

Met een zeer lage (laten we het onhoorbaar stil noemen) geluidsproductie en een goede prestatie bij onze vaste geluidsproductie meting is de basis gewoon in orde. Dit is één van die AIO’s die je uitstekend kan combineren met een zware CPU -en- een wens voor een onhoorbaar systeem. Iets vergelijkbars kunnen we ook zeggen voor de fysieke uitvoering en de software van Corsair; dat dit hun zoveelste AIO is merk je er wel aan af, en dat is prettig. Dat een aantal nieuwe features een beperkte praktische meerwaarde hebben, zo blijf ik erbij dat een lage RPM (die ook mogelijk is) nuttiger is dan de marketingtechnisch sexy ‘zero fan modus’, nemen we dan maar op de koop toe; het is gewoon een degelijk, capabel, flexibel product.

Hoewel fysiek netjes, en netjes afgewerkt, moeten we toch aanhalen dat de H100i Pro net als zijn 360mm broer toch redelijk RGB-ingetogen is voor de fabrikant die normaal zo hard op alles RGB gaat. Zo had ik inmiddels toch wel addressable RGB’s verwacht, want zeker naast de LL120 fans en het Vengeance RGB Pro geheugen, twee producten die en flink licht opbrengen en mooie fluide multi-colour effecten presenteren, is de H100i Pro pomp RGB actie best ingetogen met z’n enkele kleur tegelijk. Corsair heeft er de controllers, ledjes, en software voor in elk geval, dus we vragen ons af waarom ze zich inhouden en een model zoals de Kraken X52 niet visueel meer onder druk zetten in plaats van budget-technisch; De H100i Pro zal tenslotte zo 20 a 25 euro goedkoper zijn, waarvan wij vermoeden dat dat vooral aan de keuze voor (geen) addressable RGB zal liggen.

Maar goed, samengevat: Visueel iets terughoudender dus dan we hadden verwacht, maar wel kwalitatief keurig, goede baseline prestatie, extreme instelbaarheid wat geluid vs meer koeling betreft, makkelijk te installeren, en voorzien van goede software en een nette afwerking. Geen zaken waar objectief een speld tussen te krijgen is. Aan jou dan de vraag of dit dan ook je subjectieve smaak is, want daar lijkt het op uit te komen wanneer je tussen de betere Asetek modellen een keuze moet maken

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: