Cooler Master MasterLiquid ML240L review

Net als bij de toetsenborden vliegen ook bij de all-in-one waterkoelers de Cooler Master producten je om de oren. Nu zal de MasterLiquid ML240L niet als een verrassing komen voor iedereen die de ‘oude’ MasterLiquid al kende, want de toevoeging van RGB was natuurlijk onvermijdelijk. Grotendeels hetzelfde product, maar dan met RGB in zowel de pomp als de fans. En dat laatste is wel een pauze momentje waard, want we moeten niet vergeten dat bij veel RGB waterkoelers de geschikte RGB ventilatoren er los bij moeten worden aangeschaft (NZXT, Corsair om er maar twee te noemen).

Wellicht nog opvallender, de RGB uitgevoerde MasterLiquid ML240L kost op dit moment minder dan zijn niet-RGB variant. Met een vanafprijs van zo’n 66 euro voor een 240mm uitvoering is dit product ronduit goedkoop.

Uitpakken, bouw en features

Geen grote verrassingen op het uitpak front. Stevig doosje, typische indeling, accessoires verdeelt in een paar zakjes.

Meteen even de specs ook:

De basis unit is redelijk typisch, en komt erg bekend voor voor zij die de MasterLiquid serie al kende. Opvallend hoekig afgewerkte radiator, CM logotje op de zijkant, en dan best opvallend gezien de budget insteek: sleeved slangen.

Koperen baseplate, en verder een redelijk weinig opvallend pomp deel met enkel het CM logo erop. Overdreven is het in elk geval niet.

Deze 240mm variant komt met twee 240mm ventilatoren met een redelijk hippe uitstraling. Transparante blades zodat de verlichting goed zijn werk kan doen, gedempte hoeken, en een paar schroeven verder hebben we het totaalplaatje compleet. Best leuk volgens mij.

Montage

Inbouwen is een redelijk standaard AIO verhaal. Dat wil zeggen: een paar simpele stappen, niets spannends. Wel moet je zelf het juiste (Intel of AMD) clipje op de pomp constructie schroeven.

Schroeven in de backplate, backplate achter je moederbord, meegeleverde koelpasta erop waarbij opvalt dat die echt goed smeuïg is (het druppeltje lijkt meteen een puddle)…

.. koelblok erop, en met vier schroefjes vast. Appeltje eitje. Typisch niet-overdreven groot AIOtje overlapt uiteraard je geheugen niet, en je PCIe sloten niet.

En dan volgt een keuze. Je kan de RGB aansturing met de meegeleverde vier pin RGB kabels via je moederbord laten verlopen, recente Asus, MSI en Gigabyte borden worden specifiek door CM genoemd (wij gebruiken hier de Asus ROG Maximus X Hero). En als je zo’n RGB header op je moederbord heb lijkt die keuze ook voor de hand liggen. Mocht je zo’n header niet hebben, of geef je gewoon de voorkeur aan een losse aansturing, dan is CM zo aardig geweest om een simpele controller mee te geven.

Toch fijn, al vinden we juist de integratie met moederborden een hele dikke plus. Er is nog geen definitieve RGB standaard, maar de moederbordfabrikanten hebben toch een stevige positie opgebouwd en ik vind het een fijne stap dat Cooler Master dat inziet in plaats van enkel vast wil houden aan hun eigen oplossing. Overigens neemt het niet weg dat je nog een flinke bak kabels hebt, want er… damn. Het valt natuurlijk allemaal uit het zicht, en elke RGB-fan oplossing komt met de nodige kabels, maar een case met een beetje kabelmanagementruimte voelt zo toch weer als een verstandige keuze.

Testmethode

We zijn al even bezig met de overgang naar de Intel Core i7-8700K. Het liefst wil je zo veel mogelijk op één platform blijven, maar nu 6 cores het nieuwe mainstream is, met een hoger gebruik tot gevolg, is die stap ons inziens toch echt praktisch relevanter dan vast te houden aan de Intel Core i7-7700K. We zijn nu zo ver dat we een goede vaste setting hebben voor de temperaturen en geluidsproductie, we hebben lang zitten knutselen wat voltages betreft, afstelling van kleine details in de bios en het opzetten van een geheel vaste opstelling, en het is nu vooral een kwestie van koelers (her)testen.

Eigenlijk is het nog wat vroeg want na nog wat aanpassingen moeten zelfs koelers die we recentelijk hebben getest -wederom- het platform op, maar met een paar stevige units al in de grafiek, plus het feit dat het nieuwe jaar een mooi moment is voor een schone start, konden we het niet laten om toch voor de 8700K resultaten te gaan. Vast voltage als voorheen, minimaal 20 minuten burn-in op welk moment we normaliter al steady-state hebben bereikt voor deze processors, en meten maar. Open testbench, geen verdere koeling aanwezig, en genormaliseerd naar de kamertemperatuur. Een dag later en de nodige burn-in verder, herhalen we de test.

Nadat beide tests tweemaal zijn uitgevoerd wordt elke koeler opnieuw gemonteerd om eventuele fouten van onze kant bij monteren uit te sluiten. Afwijkingen die we daar tot dusver zien zitten meestal (mits we onze taak goed doen) in de tienden van graden C. Resultaten binnen 1 C van elkaar kan je dus als gelijkwaardig beschouwen en hanteren wij als maximale afwijking tussen de meetmomenten, anders begint het proces opnieuw. Heel praktisch bekeken kan je jezelf ook afvragen wat een verschil van 3, 5, of soms nog wel meer graden nu echt uit maakt in je build, maar dat neemt niet weg dat we daar termen als ‘beter’ en ‘minder’ met overtuiging kunnen toepassen.

Ter info: een open testbench is in de regel niet beter dan een goede case. Een case met degelijke tot zeer goede airflow laat normaliter een iets betere prestatie zien, een case met matige tot slechte kan de temperaturen iets tot flink laten oplopen. Een open bench test is daarmee dus redelijk accuraat voor menig ’typisch’ tower systeem, maar blijf altijd nadenken over de gevolgen van jouw andere hardware.

Verder, onthoud ook dat synthetische tests aanmerkelijk zwaarder zijn dan typische game tests, vooral vanwege de consistentie van de belasting; een typische game geeft geen constante 100% load. Goede resultaten in synthetische tests geeft dus bepaalde zekerheden voor praktische applicaties. Hou daarbij wel rekening dat de ene CPU de andere niet is en dat variabelen als case airflow, warme grafische kaarten, of een kacheltje op je bureau in de winter ook invloed kan hebben. Je kan resultaten tussen verschillende reviews dus niet uitwisselen, noch garantie claimen dat jij bepaalde temperaturen die wij halen ook haalt. Dit is primair een vergelijking, zij het met praktische insteek.

Testresultaten

We beginnen met alle koelers gewoon voluit open:

Zo zo, da’s niet verkeerd. De vorige keer dat we de MasterLiquid bekeken bleef die een flink eind achter op de grote concurrenten, maar deze unit in de nieuwe opstelling doet het toch opvallend goed. Nauwelijks achter op de Kraken X62, iets voor de flinke dual-tower Fuma, en niet ver achter de bizar grote Noctua NH-D15 met de hele Chromax line-up erop geplakt. Gezien het gigantische prijsverschil is dat toch goed nieuws.

Kijken we dan naar de geluidsproductie, dan zien we dat we voor die prestatie ook wel een prijs betalen.

De geluidsproductie van deze MasterLiquid op volle toeren ligt namelijk een flink stuk hoger. 49,1 dBA op 50cm is ronduit ‘luid’. Echter, waarom op 100% draaien? Om onze vaste vergelijking op 40 dBA te maken schakelden we enkel de ventilatoren terug, de pomp kon gerust op ‘volle’ toeren door gaan.

Zoals te verwachten was liep het verschil op 40dBA dan ook wat op, en moest de Cooler Master ook zijn meerdere in de Fuma erkennen. Toch is het verschil niet zo groot, klein genoeg om andere factoren, denk aan prijs, of ten opzichte van bijvoorbeeld de Fuma de vraag of een AIO in jouw setup toch niet beter tot zijn recht komt, laten wegen.

Wellicht denk je nu “ach, 2-3 graden, care, dit is goedkoper!”, en dan kan ik je lastig ongelijk geven. Echter moeten we nog wel een kanttekening zetten bij de geluidsproductie. Op minimale toeren lukte het ons namelijk niet om de koeler -echt- stil te krijgen, waarbij onze definitie van stil is dat we (met een open bench op tafel) naar de fans moeten kijken om te zien of de pc aan staat.

We meten een minimale 38,5 dBA op 50 centimeter, wat geheel aan de ventilatoren te wijden is, de pomp is wel zeer stil. Daarbij is het soort geluid ook wat minder aangenaam dan bijvoorbeeld dat van de Fuma, X62 of NH-D15 bij een dergelijke meting. De fans lijken ietwat onrustiger hun werk te doen dan we normaliter zien. Het geluid is minder vlak en lijkt net een hele kleine schommeling te hebben. Dit gebeurd zowel met de fans op de volle 12V, via PWM aansturing, of met een handmatige undervolt. Het is geen drama, het stukje onrust is vooral merkbaar wanneer we er op korte afstand praktisch bovenop zitten, maar feit blijft dat je het systeem niet -echt- onhoorbaar krijgt, zelfs wanneer je dit in een dichte case onder je bureau zit ga je nog wel kunnen horen dat je pc aan staat.

Verlichting!

Uiteraard kunnen we niet afsluiten met wat LED pics? ML240L aangesloten op de RGB header van ons moederbord, en zonder verder gepruts is alles lekker in sync. Praktisch toch een lekkere plus. Op de foto is het wat lastiger te zien, maar het logo in de pomp kleur goed mee met de rest. De fans komen helemaal geen lichtopbrengst te kort volgens mij:

Conclusie

Het is een beetje op en af geweest met de MasterLiquid serie van Cooler Master. Wellicht niet heel vreemd gezien ze zich geheel focussen op hun eigen ontwerp, waarbij ze zoals bekend af en toe wel akkefietjes hebben gehad met Asetek die een aantal praktische AIO patenten toch in de pocket heeft. We hebben de MasterLiquid serie sinds die tijd flink verschillende dingen zien doen. Zo deed de ML Pro het bij ons goed, in menig andere test veel minder, en de eerste MasterLiquid 240 die ons passeerde zat op een 7700K, een zuinigere CPU dan we nu inzetten, zo’n 13 graden achter de Kraken X62; een heel groot verschil.

Kijken we naar onze meest recente resultaten op een Intel i7-8700K, en de nieuwe zes-core i7’s zijn toch stevige processoren, dan zijn we toch wel erg te spreken over wat Cooler Master hier laat zien met de MasterLiquid ML240L. In absolute termen blijft hij wellicht net achter, maar we praten nu over een paar graden en dan kan je je afvragen in hoeverre die paar graden iets zijn om zorgen over te maken. Wanneer we dan zien dat deze set al voor zo’n 65 euro te koop is dan zien we dat Cooler Master daar toch een flinke troef in de hand heeft heeft. Helemaal wanneer je bedenkt dat je bij de meeste AIO’s, die in de basis al flink duurder zijn, je ook nog extra moet investeren als je RGB in de ventilatoren wilt.

Het feit dat je deze direct op je moederbord header kwijt kan voor RGB synchronisatie is eigenlijk al top, en dat ze er ook nog een simpele controller bij doen voor het geval dat je zo’n header niet hebt maakt het nog wat mooier. Je hebt wel wat kabeltjes weg te werken achter je moederbord tray, en dat zou nog wat gestroomlijnd kunnen worden, maar dat is wel een heel minimaal prijsje.

Wat is de echte prijs van goedkoop? Allereerst de minimale geluidsproductie. Hoewel de pomp zelf wel best stil blijft lukt het niet om de ventilatoren genoeg te vertragen dat we ze niet meer horen; 38,5 dBA op 50cm hoor je, en zelfs in een gesloten case onder je bureau ga je nog kunnen horen dat de pc aan staat. Luid? Nop, maar niet het niveau onhoorbaar dat je naar de LEDjes moet kijken of je pc aan staat, en andere koelers laten zien dat dat wel kan. Het andere punt is de garantieperiode van 2 jaar, iets wat we nog wel vaker zien, maar ook hier zien we andere fabrikanten een hogere lat leggen. Zouden we ons direct zorgen maken? Cooler Master hanteert zo lang als ik mij kan herinneren 2 jaar op alles, dus ik verwacht niet dat ze de garantie op de werkelijke verwachte levensduur hebben afgestemd.

De vraag is dan wat jij wil. Wil je een koeler die echt onhoorbaar kan zijn, of die de absolute top prestatie pakt? Dan is dit niet de unit voor jou en mag je stevig bijtikken. Maar met de uitzonderlijk lage prijs, tientjes (of meer) goedkoper dan de concurrentie en de RGB actie zien we hier toch een hele interessante prijsvechter voor AIO kopers op een budget, voor zij die een beetje geluid dan maar voor lief nemen. Prestaties zijn gewoon goed, RGB implementatie is goed, en het prijskaartje zelfs onder dat van zijn non-RGB broertjes is gewoon heel erg leuk. En gezien deze pomp wel praktisch stil blijft zien er ook nog een leuke basis in voor mensen die de ventilatoren toch gaan vervangen, want dan heb je het meest relevante minpunt (de minimale geluidsproductie) ook direct verholpen. Je houdt in elk geval genoeg geld over om dat te doen.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: