Cooler Master MasterAir MA620P


De markt voor luchtkoelers met RGB erin lijkt nog redelijk open, best opvallend gezien de mate van #RGBAllTheThings van tegenwoordig. Ik geloof dat Cryorig met hun H7 Quad Lumi één van de eerste was, maar het lijkt momenteel vooral Cooler Master die er op in durft te zetten. En op niet vervelende manier overigens, het idee dat je zowel de 4-pin RGB header kan gebruiken waarmee je de koeler met tal van moederborden direct kan syncen of de keuze hebt om de meegeleverde controller te gebruiken zijn we zeker voorstander van.

We hebben de MA610P en de opvallende G100M al bekeken, en vandaag is de grootste broer in de line-up aan de beurt: de MasterAir MA620P. Er komt overigens ook een MA621P specifiek voor Threadripper CPU’s, daar komen we tzt nog op terug

Prijskaartje is totaal onbekend, letterlijk geen enkele indicatie van op dit moment. De MA610P kost zo’n 65 a 70 euro, dus deze zal daar net boven komen vermoed ik. (Update: MSRP komt op 79 eur)

Uitpakken, bouw en features


Doosje is prima, zakje met accessoires is wellicht wat gewoontjes voor de vermoedelijke prijsklasse, maar het kan ermee door.



Specs:


Net als bij de MA610P zien we een redelijk typische constructie wanneer we door de fraaie visuele elementen heen prikken. Onderliggend koelblok is een vrij recht-toe-recht-aan dual-tower koelblok met zes stevige koperen heatpipes wat de hitte verdeeld over twee heatsinks.




Het is duidelijk dat de design-aandacht naar de bovenkant is gegaan, niet vreemd gezien het precies dat deel is wat je in menig build toch te zien krijgt. Ziet de rest er nog wat gewoontjes uit zien we hier toch een fraai geval. Voelt stevig, afwerking ook netjes, geen gekkigheid.



Onderop geen verrassingen; ongeveer zoals welke andere dikke koeler eruit ziet.


Montage


Update. We hebben voor deze koeler ook een montage video:

Montage is redelijk standaard wat we bij Cooler Master hebben gezien de laatste jaren. Schroefjes in backplate, backplate achter moederbord, stand-offs erop.







Afhankelijk van je CPU installeer je dan de AMD of Intel clips, deze schroef je op het koelblok alvorens je verder gaat. We installeren hier de Intel clips en zien onderop dat Cooler Master kiest voor de niet onbekende ‘Direct Touch’ heatpipes. Lang verhaal kort: alle keuzes van vrijwel elke fabrikant worden overgoten in marketing saus, in de regel is een goed contactoppervlak echter een betere (maar duurdere) oplossing. Ook het onvernikkelde koper is een indicatie dat dit als heatsink niet het meest luxe model is, al zien we daar natuurlijk weer weinig van, maar willen we toch even aanhalen gezien het prijspunt.


Enfin. CPU in het socket, koelpasta van Cooler Master erop waarbij opvalt dat die flink smeuiig is, en de schroeven vastzetten met de meegeleverde toel. Eitje, al is het wel handig om dit te doen alvorens het moederbord de case in gaat.


We zien dan dat het eerste PCIe slot vrij blijft bij een standaard layout moederbord.



De forse constructie hangt echter over de eerste drie geheugensloten heen, en tegen de vierde aan. ‘Standaard’ hoogte geheugen (34mm, zoals deze Corsair Vengeance LPX) gaat prima, maar niet meer dan dat.


Net als bij andere recente Cooler Master koelers kan je de RGB header aansluiten op je moederbord, of als jouw moederbord geen RGB header heeft dan kan je de meegeleverde controller gebruiken. Met de controller kan je effecten en kleuren afstellen, helderheid aanpassen, maar nadat je dat eenmaal doet zal je de controller vermoedelijk ergens in je case verstoppen. De Aura Sync / Mystic Light / RGB Fusion ondersteuning is m.i. in elk geval één van de interessantste features, maar de extra controller vinden we natuurlijk niet vervelend als extratje.



Testmethode


We zijn dus al even bezig met de overgang naar de Intel Core i7-8700K. Het liefst wil je zo veel mogelijk op één platform blijven, maar nu 6 cores het nieuwe mainstream is, met een hoger gebruik tot gevolg, is die stap ons inziens toch echt praktisch relevanter dan vast te houden aan de Intel Core i7-7700K. We zijn nu zo ver dat we een goede vaste setting hebben voor de temperaturen en geluidsproductie, we hebben lang zitten knutselen wat voltages betreft, afstelling van kleine details in de bios en het opzetten van een geheel vaste opstelling, en het is nu vooral een kwestie van koelers (her)testen.

Eigenlijk is het nog wat vroeg want na nog wat aanpassingen moeten zelfs koelers die we recentelijk hebben getest -wederom- het platform op, maar met een paar stevige units al in de grafiek, plus het feit dat het nieuwe jaar een mooi moment is voor een schone start, konden we het niet laten om toch voor de 8700K resultaten te gaan. Tot in detail vast voltage als voorheen, minimaal 20 minuten burn-in op welk moment we normaliter al steady-state hebben bereikt voor deze processors met AIO’s of luchtkoelers, en meten maar. Open testbench, geen verdere koeling aanwezig, en genormaliseerd naar de kamertemperatuur. Een dag later en de nodige burn-in verder, herhalen we de test.

Nadat beide tests tweemaal op verschillende tijdstippen zijn uitgevoerd wordt elke koeler opnieuw gemonteerd om eventuele fouten van onze kant bij monteren uit te sluiten. Afwijkingen die we daar tot dusver zien zitten meestal (mits we onze taak goed doen) in de tienden van graden C. Resultaten binnen 1 C van elkaar kan je dus als gelijkwaardig beschouwen en hanteren wij als maximale afwijking tussen de meetmomenten, anders begint het proces opnieuw. Heel praktisch bekeken kan je jezelf ook afvragen wat een verschil van 3, 5, of soms nog wel meer graden nu echt uit maakt in je build, maar dat neemt niet weg dat we daar termen als ‘beter’ en ‘minder’ met overtuiging kunnen toepassen.

Ter info: een open testbench is in de regel niet beter dan een goede case. Een case met degelijke tot zeer goede airflow laat normaliter een iets betere prestatie zien, een case met matige tot slechte kan de temperaturen iets tot flink laten oplopen. Een open bench test is daarmee dus redelijk accuraat voor menig ‘typisch’ tower systeem, maar blijf altijd nadenken over de gevolgen van jouw andere hardware.

Verder, onthoud ook dat synthetische tests aanmerkelijk zwaarder zijn dan typische game tests, vooral vanwege de consistentie van de belasting; een typische game geeft geen constante 100% load. Goede resultaten in synthetische tests geeft dus bepaalde zekerheden voor praktische applicaties. Hou daarbij wel rekening dat de ene CPU de andere niet is en dat variabelen als case airflow, warme grafische kaarten, of een kacheltje op je bureau in de winter ook invloed kan hebben. Je kan resultaten tussen verschillende reviews dus niet uitwisselen, noch garantie claimen dat jij bepaalde temperaturen die wij halen ook haalt. Dit is primair een vergelijking, zij het met praktische insteek.



Testresultaten


De resultaten met alle ventilatoren, pompen, en wat moderne koelers dan ook wel niet kunnen bedenken vol open:

Tja, wat kunnen we daarvan zeggen. In absolute termen hele prima resultaten; pakt iemand deze koeler en installeert hij/zij deze, dan zal je daar geen moment bij stil staan. Relatief gezien in de grafiek echter valt er wel wat op aan te merken. Zo hangt hij bij de MA610P terwijl we hem dichter bij de Fuma zouden verwachten, terwijl de geluidsproductie zelfs nipt hoger ligt.




Nu is dat theoretisch lastig uit te leggen: de MA620P heeft tenslotte een flink groter koeloppervlak dan de MA610P, dus dat alleen al zou je dus van verwachten dat het verschil maakt. Het laat ons denken dat de warmteoverdracht bij de CPU dus net niet optimaal is, of dat deze unit gewoon pas tot zijn recht gaat komen bij meer warmte. Geen gekke gedachte gezien de manier waarop heatpipes werken.

We hebben hiervoor wat contact gezocht met Cooler Master, en wat gegevens uitgedeeld met anderen. Op basis van die gegevens kregen we het vermoeden dat hij het bij onze setup net even wat minder tot zijn recht kwam dan bij een paar anderen. Echter met twee mounts en meerdere testmomenten over twee dagen per mount hadden we toch vertrouwen in de resultaten. Uiteindelijk hebben we een andere 8700K erbij gepakt en kwamen we tot dezelfde verhouding tussen de MA610P en de MA620P, zodoende gingen wij verder met de review.

Toch willen we dit even aanhalen, want de ene CPU is de ander niet. Het is prima denkbaar dat op een 7700K, een 8600K of juist een X299 platform (heck, zelfs nog een andere 8700K) danwel bij een flink hogere load de verhoudingen wat verschuiven. Als je specifiek informatie wilt over andere CPU’s raden we dan ook even aan verder te Googlen. Aan de andere kant moeten we dat natuurlijk voor elke test en zeker elke koeler wel zeggen; ook op onze eerdere platformen waren er wel eens koelers die het bij de ene setup juist opvallend goed of slecht deden.

In dit geval vinden we de waarheid ergens in het midden. Het is gewoon ruim voldoende voor een 8700K, dus dat is geen reden tot klagen. Op deze chips zien we echter geen meerwaarde boven de MA610P, dus als je puur voor het RGB aspect wilt gaan (een redelijke aanname bij deze producten) is dat m.i. een overweging.

Let op: Resultaten zijn sterk afhankelijk van de kwaliteit van de gebruikte chip, maar ook de behuizing waarin je ze gebruikt. Hou altijd je temperaturen in de gaten als je gaat overklokken, ook met zeer krachtige koelsystemen. Reviews als deze zijn geen garantie dat je bepaalde temperaturen kan bereiken.

Verlichting


Nog wat LED pics voor we afsluiten. In te stellen dus via de software bij je moederbord of met de meegeleverde controller:








Niet overdreven, wel aanwezig. Van bovenaf zie je wat minder verlichting dan bij de MA610P, dus in een redelijk compacte constructie waar je de zijkanten nauwelijks ziet kan je dat eventueel wegen.

Conclusie


Zodoende toont de nieuwe Cooler Master MasterAir MA620P zich als een zeer redelijke, maar ook niet uitzonderlijk presterende luchtkoeler. Ongetwijfeld dat hij in wat grafieken elders nog wat spierballen zal kunnen tonen, het is tenslotte een flinke dual-tower, maar op onze 8700K (x2) zijn ze zoals ze zijn. Cruciaal voor ons is dat luchtkoelers op lage toeren kunnen werken voor onhoorbare builds, en dat is ook het geval. En hoewel we geen chart-topper zien houdt hij een stevige Intel Core i7-8700K zonder moeite bij, ook op vaste geluidsproductie, en zien we ook wat headroom voor overclocking.

De meerwaarde zit duidelijk in het RGB element, want vreemd genoeg is het aantal RGB luchtkoelers zo groot nog niet en als je dan een forse RGB koeler bent dan heb je toch een fijne positie. Alleen al daarom heeft Cooler Master wat interessante kaarten in handen op dit moment met de MA620P, MA610P en de G100M, en onderstreept dat ook met andere nette fysieke indrukken: die top covers zien er toch keurig uit. Wellicht ietwat te veel voor sommigen, maar we weten uit ervaring dat er genoeg vraag is naar ‘het mag wel iets opvallender’, zeker vergeleken met traditionele luchtkoelers. Wel kunnen we dan stellen dat je voor de 8700K ook voor een MA610P kan gaan, zeker wanneer je wat meer zichtbare LEDs van boven waardeert: deze MA620P profiteert m.i. juist wat meer van zijn ‘opvallende’ (en m.i. wat mooier afgewerkte) uitstraling bovenop, maar je ziet daar minder ledjes.

Verbeterpunten? De installatieprocedure is prima, maar kan zoals vaker nog wel iets beter voor de echte leek; aandraaien met een tooltje is toch onhandig in een bestaande build. De manier waarop je deze koelers vervolgens weer aan kan sluiten op moederborden, cases of andere componenten met RGB headers vinden we juist weer een dikke plus waarvan de concurrentie met hun geheel gesloten systemen kan leren. De meegeleverde controller is een prima vangnet, maar dat de deur open staat voor integratie met producten van andere merken is enorm fijn bij het samenstellen van je nieuwe game-pc. Uiteraard heeft RGB nog altijd een meerprijs, want we zien nette, zeer goed presterende koelers op een lager prijspunt, maar daarbij is de uitstraling ook een stuk meer ingetogen. Aan de andere kant kunnen we daar ook niet te hard over klagen gezien Cooler Master voldoende modellen heeft die zich enkel op prijs-prestatie richten; een extra model dat net even dikker, opvallender en stevig verlicht is vinden we dan ook niets anders dan leuk.



Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.