Right. Die vorige update bleek dus een kleine inschattingsfout. Voordat ik in het vliegtuig naar Taiwan stapte voor Computex had ik het idee, correctie: de illusie, dat ik daar in alle rust wat updatejes zou tikken over wat ik die dag had gezien, gegeten, etcetera. De praktijk bleek er toch wat anders aan toe te gaan. Nou ja, het originele plan was vast wel mogelijk geweest, ware het niet dat het eigenlijk gewoon elke dag en elke avond veel te gezellig was om in een donker hokje te gaan tikken en ik toch maar liever wat tijd door bracht met de mensen die daar waren.

De eerste dagen werden gevuld met meetings op Computex zelf, en in het Hyatt Hotel, waar veel fabrikanten een kamer of suite huren om zo hun producten in eigen setting te tonen. En geloof mij, ze willen je al te graag alles laten zien daar. De avonden na de beursdagen werden gevuld met wat feestjes en drankjes, en tegen de tijd dat ik mn bedje wist te vinden was het vrijwel direct k.o. tot de volgende wekker ging.

De beurs in Nangang is gevuld met voor ons bekende merken.

In de oude hallen vond ik wel enkele bekende namen, maar vooral een giga hoeveelheid bedrijven waar ik nog nooit van had gehoord.

Maar goed! Dan doen we het maar met een inhaalslag achteraf. Inmiddels terug in Nederland, goed genoten, maar nu weer hard aan het werk. Een flink aantal fototjes gemaakt van een merkje of 20 (kwaliteit valt wat tegen trouwens, belichting is best tricky daar, en af en toe met de telefoon en compact moeten leven) en de komende dagen zal ik ze één voor één doorlopen met wat interessante producten die voorbij zijn gekomen.

Maar voor ik naar de hardware ga nog maar even wat random dingen van de reis. Ik kan mij geen ander land herinneren met zulke vriendelijke en beleefde mensen, volgens mij één van de sterkste kwaliteiten van dat land, naast het feit dat het overal genomen gewoon een mooi land is. Waar ik vooraf dacht dat die mondmaskertjes daar gebruikt worden omdat mensen vies zijn van anderen blijkt dat ook een vorm van beleefdheid te zijn; ze zetten ze normaliter op om anderen te besparen juist wanneer zij zelf ziek zijn. Het is soms even lastig met de cultuurverschillen, want een Taiwanees zal nooit nee tegen je zeggen, al snappen ze geen ruk van wat je nou precies bedoeld. Onderweg terug naar Nederland bedacht ik mij nog even dat enige directheid ook wel weer fijn zou zijn, maar de ronduit onbeschofte dame achter de balie bij de NS servicedesk op Schiphol deed mij bijna een ticket terug naar Taiwan kopen.

De enige echt grote toren in Taipei: De 101.

Hoewel je daar overigens goed kan eten was ik toch ietwat teleurgesteld. Zo vind je rondom de beurs zelf voornamelijk etenstenten met sterke Westerse/Amerikaanse invloeden: Burgers, Wraps, Pizza’s en dergelijke. Voor een degelijke Aziatische hap moet je wat meer stappen zetten, al zal je merken dat bij een stapje te ver de kans groot is je geen Engelstalig menu zal krijgen (Op de vraag bij één tentje of dit hapje iets van vis was, kregen we als antwoord “Yes 10 Dolla”). Op zich ook prima, zo probeer je nog eens wat onbekends. Taiwan is overigens niet een land van extreme dingen zoals hond, hersenen, of insecten, het is vooral vis, vlees, en groenten, en veel gekker dan kippenpootjes (en dan wel echt de poten zelf) ben ik dan ook niet tegen gekomen. Overigens smaakt dat best prima. Maar mocht je dan een degelijk tentje weten te vinden waar ze lokaal eten serveren dan is het ook wel echt genieten.

Biefstukje… vermoed ik. Gewoon een klein standje op straat waar ze dit voor je maken.

Kleine portie vis 😀

Veel exotischer dan dit ben ik niet tegen gekomen

Uiteindelijk zijn het de kleine dingen die het voor mij een toffe reis maakten. Elk landje heeft grote reclameborden, maar in Taiwan staat daar dan gerust Hello Kitty op, of in plaats van merknamen en films zie je daar juist veel borden met vage (mobile) games of andere cartoony content. Ook het concept van een Arcade is ons niet vreemd, maar los van het feit dat hun Arcades echt helemaal gevuld zijn met mensen, vind je daar minder Street Fighter-esque gamedozen maar meer interactieve games, zoals basketball gooien, robot-voetbal, of vage games waar ik echt geen drol van snap. Ook erg leuk was het feit dat we in één arcade (je moet wat als er een hoosbui voorbij komt he) honkbal kon spelen, of met een luchtdrukpistool kon schieten. Al moet ik zeggen dat ik misschien nog het meest verbaasd heb staan kijken naar die robot-grijparm-machines waar in plaats van speeltjes bakjes met ijs in lagen.

Slechte foto, maar de arcade waar wij even voor de regen gingen schuilen was ‘gezellig druk’

In deze game moet je plastic ballen tegen de streaker aangooien.

Juist ja, ijs grijpen!

Meer van Taiwan zien moet een ander jaar maar eens gebeuren, ik heb het die week echt bij Taipei moeten houden. Maar ook in de stad valt genoeg moois te zien. Het is overal gigantisch druk, maar als lange Nederlander heb je maar weinig last van al dat grut op heuphoogte. Mooie tempels midden in de stad, super drukke kleine ‘night markets’ waar je bij tig tentjes een totaal onbekend hapje kan proberen, alles en overal is verlicht in één of andere flashy RGB feestmodus, en in tegenstelling tot de meeste Europese steden vind je overal winkeltjes waar je nog nooit van hebt gehoord. Best een belevenis.

Op de rand van de stad krijg je een goed overzicht, en zie je dat de hele stad goed voorzien is van groen.

De meeste centrale delen zijn werkelijk keurig onderhouden, schoon gehouden, en alles is mooi verlicht.

Tempeltjes vind je overal en nergens in de stad, en stuk voor stuk worden ze actief gebruikt door de lokale bevolking.

Anyhoe, next up: flink wat Computex booth updates de komende dagen, met ongetwijfeld nog wat andere willekeurige meuk zodra ik verder ben met foto’s sorteren. TBC! 😀

Mocht je een paar eurotjes kunnen missen, kijk dan aub even bij dit mooie initiatief om enkele vrijwilligers die deze zomer gehandicapten gaan helpen een extra steuntje in de rug te geven:
De officiële blog van Frozen: Crowdfunding: Wij Helpen Daar (Nis, Servië)