Samenvatting

De nieuwe Hero is, net als zijn voorganger, weer een prachtig bord. Fysiek, in de afwerking, stroomvoorziening, balans van featureset; echte minpunten ontbreken en enkel wat specifieke wensen zullen argument zien om wat anders te kopen (snellere LAN bijvoorbeeld, of het waterblock van de Formula). De grootste vraag zal zijn of dit bord niet -te- luxe of prijzig is voor jouw doeleinden. Goedkoop is zeker anders, maar zolang de concurrentie geen antwoord heeft op de aandacht voor detail in o.a. de bios en de RGB synchronisatie software is er voor een compleet premium ervaring weinig alternatief. Kudos ook voor de nieuwe AI overclock, want voor beginnende of luie overclockers is de nieuwe Asus bios echt een meerwaarde.

Asus ROG Maximus XI Hero review

Waar MSI, Gigabyte en ASRock hun productnamen op de schop gooien houdt Asus vast aan het gros van hun bekende benamingen. En als er één naam geen introductie nodig heeft dan is dat denk ik de Hero, of de ROG Maximus XI Hero om precies te zijn. De Hero is synoniem voor alles wat je redelijkerwijs nodig hebt, dan nog een beetje meer, en dan voor een beetje meer geld dan je oorspronkelijk van plan was uit te geven maar damn it wat is hij mooi je doet het toch. Althans, zo verliep mijn eigen relatie met de Hero series in afgelopen jaren, maar ik zal proberen niet te veel te projecteren.

De belofte dit jaar? Meer van hetzelfde, nog hogere memory clock support, nog betere bios opties, en met Z390 komt de optie tot snellere WiFi en geïntegreerde USB Type-C uiteraard.

Prijskaartje? Om en nabij de 300 euro voor de non-WiFi hero, ca 339 voor de versie met. Daarmee drukt Asus de Hero van de oorspronkelijke upper-mid-range naar het premium segment.

Wat is er nieuw in Z390?

Bloody all..

Nou ja, bijna, en weinig nieuws is niet per sé verkeerd. We zien de integratie van WiFi en USB 3.1 in de chipset zelf, iets wat we recent in de B350 en H370 al zagen maar wat in Z370 nog ontbrak. In hoeverre het relevant is valt te betwijfelen, WiFi vereist alsnog een extra chip waardoor we het niet in elk bord zullen zien en de integratie van USB 3.1 heeft weinig meer tot gevolg dan het verwijderen van één extra chip in de huidige Z370 line-up. Er is nog sprake van een die verkleining van de transistors van 22nm naar 14nm, maar ook daar zal je als consument weinig van merken.

Niks nieuws dus? Nou, behalve dat Intel inmiddels de nodige nieuwe processors heeft aangekondigd, waarbij vooral de toevoeging van een 8 core, 16 thread Core i9 interessant is. Een nog zwaardere processor op hetzelfde procedé als vorige generatie houdt in dat de stroomvoorziening van borden nog meer belast zal worden, zeker in combinatie met overclocking.

Oftewel, Z390 als chipset mag dan wel slappe hap zijn, er zijn genoeg mogelijkheden voor moederbord fabrikanten om van hun beste kant te laten zien, en laat onze interesse daar nu precies liggen. De nieuwe processors zijn prima te gebruiken in Z370 borden mits de stroomvoorziening voldoet, dus schrijf die borden niet direct af. Des te meer reden voor fabrikanten om sterk werk neer te zetten met Z390 bordjes.

Uitpakken

ROG, dus een net wat luxere doos, nette presentatie intern met o.a. stickervel, boekje, alles net even wat strakker wat het minimale is wat we mogen verwachten van een redelijk prijzig product. SATA kabels, RGB verlengkabels, externe antenne in ROG stijl, allemaal keurig.

Bouw en features

Ik weet niet wat het is, maar ze doen het gewoon keer op keer. Met op moment van schrijven meer dan een dozijn bordjes opgestapeld is de aandacht voor het design en de afwerking van ROG ontegenzeggelijk de top. We merken op dat we grote stappen zien bij de concurrentie, zeker in de Z390 reeks, maar dit is weer een gevalletje ‘damn’. Waar we ook inzoomen, welke cap we ook aanwijzen, de details rond de stevige stroomvoorziening; alles is zo strak als een moederbord zijn kan. Elk detail is gewoon prachtig als je het mij vraagt.

We kunnen hooguit een flauw grapje maken dat wat Asus met ‘CPU’ aanwijst niet echt de CPU is, maar het idee erachter is dat je weet of een bepaald slot op de CPU of juist de PCH zit, tot zover relevant I guess.

Geintegreerd I/O shieldje is ook altijd welkom, kunnen we ze in elk geval niet kwijtraken.

Features en specs

*3 Due to limitations in HDA bandwidth, 32-Bit/192kHz is not supported for 8-Channel audio.

UEFI

Eigenlijk zien we van de grote vier binnen Nederland geen echt slechte biossen meer. Zoeken naar functionaliteit die een typische gebruiker mist is een zinloze exercitie. Desondanks blijft Asus heer en meester op bios gebied, want op elk vlak waar je om kan geven staan ze bovenaan het lijstje. Gebruiksgemak, overzichtelijkheid of juist extreme details voor de liefhebber van eindeloos tunen (really?). We creditten Asus de meeste praktische veranderingen door de jaren heen, soms iets simpels maar waardevols als het overzicht met de aanpassingen alvorens je opslaat, en zodra de concurrentie dat ook doet bedenken ze wat anders.

Wat anders? In deze generatie leggen ze veel focus op AI Overclocking. Automatische overclocking was heel vaak een kwestie van te veel voltage knallen en dan hopen dat er genoeg koeling is. In deze generatie is die tool extreem verfijnd; frequente evaluatie van de koelprestaties, schatten en valideren van verschillende settings, en zonder moeite zette dit bord onze 8700K op 5,0-5,1 GHz (afhankelijk van het aantal cores onder load) op een respectabele 1,24V.

We gaan binnenkort terugkomen specifiek op AI overclocking, want het toont enorme potentie maar omdat die functionaliteit bij meerdere borden hoort houden we at hier even wat korter.

Testmethode

Z370 launch (en daarmee onze reviews) kwam voordat de inmiddels bekende spectre en meltdown kwetsbaarheden werden gepatcht. Ook is Windows 10 van een mooie feature update voorzien en zodoende testen we Z390 borden dan ook vers, en enkel tegen elkaar. Maar gelukkig hebben we er geen gebrek aan.

Aan de hardware kant weinig veranderingen:

Processor: Intel Core i7-8700K, die komt tenslotte vrij uit de Z370 bench gezien we geen Z370 borden meer verwachten. Nog altijd een high-end consumer SKU die een modern Z390 moederbord met slechte stroomvoorziening kan afstraffen. Omdat de 8700K een integratie GPU heeft maken we daar gebruik van.

Geheugen: Corsair Vengeance LPX 16GB 3000MHz, in dual-channel setup. Deze set heeft zich door de jaren stabiel en uitermate compatible getoond, dus houden we aan, met XMP settings. Een neutrale uitstraling vinden we ook nooit erg.

De voeding is wederom afkomstig uit de stallen van Seasonic in de vorm van een Prime Titanium 850W, de huidige high-end consumer range van Seasonic. 850 Watt is een beetje overkill, maar lage capaciteit voedingen zijn een zeldzaamheid. Dito als bij het werkgeheugen houden we vast aan de componenten die zich door de vele testen heen betrouwbaar, compatible en stabiel hebben getoond.

Voor opslag maken we gebruik van Samsung hun 960 PRO PCIe SSD.

Alle systemen worden met een schone Windows 10 Pro x64 installatie getest op onze trusty Cooler Master test bench zoals je in menig foto wel zal hebben gezien.

We maken gebruik van de laatst beschikbaar gestelde bios op moment van testen. Om eventuele invloeden van ‘handige’ snelheid verhogende features tegen te gaan, vrijwel elke fabrikant biedt iets van een multi-core verbetering, gaan we uit van een handmatige instellingen met clocks, multipliers en voltages vastgezet. We willen tenslotte de onderliggende verschillen ervaren.

Voor prestaties richten we ons primair op Passmark, Cinebench 15 en blender, drie populaire en vooral consequente benchmarks. Binnen Cinebench kijken we naar multicore en single core performance en de invloed van de tuning van het moederbord daarop, en bij Passmark primair naar de CPU en Memory benchmarks. Die laatste test weliswaar het geheugen, maar bij een vast geheugenprofiel kunnen we wel de invloed van het moederbord op de geheugenprestaties vaststellen. Daarnaast kijken we naar een aantal verschillende AIDA64 benchmarks, geen benchmarks waar ik enorm weg van ben en heel zwaar weeg, maar desondanks een extra stukje verificatie. Elke van deze benchmarks draaien we vijf keer, we verwijderen de twee outliers en nemen het gemiddelde van de middelste drie.

PC Mark 8 vervangt PC Mark 10 uit de vorige reviews, deze toonde zich door de jaren heen stabieler. Gezien de lange duur van deze bench gaan we hier uit van drie runs.

Feitelijk gaat voor alle benchmarks op dat we pas echt conclusies kunnen trekken als de prestaties meer dan een procent of twee, en dan consequent tussen benchmarks, afwijken. Per benchmark run zelfs op een enkel moederbord is een dergelijke afwijking per run niet meer dan gebruikelijk.

De render test (Blender, BMW benchmark) is niet alleen zwaar voor de processor, maar vooral ook een stabiele load test. Verschillen in stroomverbruik in deze bench geeft dan ook een goede indicatie van het load verbruik van het moederbord zelf. Dit meten we met onze Voltcraft 450PRO.

Prestaties

Resultaten van de benchmarks:

Ook deze generatie vallen de prestaties samen te vatten als “lekker boeiend”. Uitgaande van kleine verschillen tussen meerdere varianten van één en hetzelfde bord kunnen we nauwelijks harde conclusies trekken, enkel in het stroomverbruik zien we ietwat significantere verschillen. Resultaten presenteren we verder dan ook ‘as is’ zonder inhoudelijke conclusies, bij gebrek aan mogelijkheid.

Overzicht headers

Nieuw, voor uw gemak, een overzicht van de relevante headers. Let op dat we niet specificeren waar elke header toe in staat is, dit is enkel de ruwe count.

Hou er rekening mee dat I/O aansluitingen over het aantal USB poorten praat, maar dat we intern naar het aantal headers (twee poorten per header) kijken.

Een prima featureset lijkt ons? 2x M.2, 6x SATA, 2x RGB, 2x aRGB, 8x Fan en een Type-C 3.1 header. Enige minpuntje is het gebrek aan een tweede USB 3.0 header voor cases met meer dan twee USB 3.0 headers voorop. Ook ontbreekt meer dan één Gbit/s LAN wat wel had gemogen, ondanks dat het een niche doeleinde is.

RGB Showcase

No caption needed? ?

Conclusie

Hoewel we bezig zijn om het gros van de content naar video te brengen geven we een aantal bordjes toch nog even hun eigen stukje. De Maximus XI Hero stond bovenaan de lijst om besproken te worden voor een paar redenen. Niet alleen is het een prachtig bord, met een dik prima stroomvoorziening die ook voor een nieuwe i9 gaat voldoen (daarover binnenkort meer) en genoeg aansluitingen voor praktisch alles wat binnen het redelijke valt. Dat plus een prachtige, niet extreem overdreven uitstraling brengt je al snel tot de conclusie dat je deze wilt hebben (althans, als je mijn mening deelt dat dit prachtig is).

Maar eigenlijk is de Hero natuurlijk ook een soort icoon. Die naam staat al een tijd al soort van vlaggenschip voor de normale man, borden als de watergekoelde Formula of de x-OC Gene zijn nu eenmaal een niche, en voor mij zelf is het zowel de opvolger van o.a. mijn eigen Hero als de opvolger van wat ons recente go-to bord voor het gros van de componenten tests is geweest: de Maximus X Hero. Een eer die een bord alleen toekomst als hij alles aankan en ook consistent presteert ongeacht wat we erop aan sluiten, borden die top zijn zonder te overdrijven.

Maar speelt Asus niet een beetje op het randje van overdrijven? De nieuwe Hero is weer wat duurder geworden, net als de concurrentie overigens dus niet direct een drama, maar de positie van alle duurdere borden wordt met een toenemende kwaliteit in het middensegment lastiger. Zo zijn de iets goedkopere borden inmiddels ook weer wat completer dan voorheen, denk aan Type-C connectors die praktisch standaard zijn en toenemende aantallen fanheaders, terwijl aan de andere kant we zien dat Asus zich met de Hero ook een beetje moet inhouden om de duurdere borden niet overbodig te maken. Wil je bijvoorbeeld veel USB poorten achterop? Dan vind je er ook meer voor minder geld elders.

Er zijn ook genoeg fysiek degelijke borden in de Z390 range, de concurrentie maakt het Asus op componentniveau met elke nieuwe generatie niet makkelijker. Maar zolang concurrenten echter niet in staat zijn met Asus te concurreren op twee vlakken die de gebruikerservaring serieus beïnvloeden blijft de meerprijs iets waar we dan maar genoegen mee moeten nemen. In dit geval zijn dat dan software (vooral RGB sync waar het gat groot is) en de bios waar Asus gewoon aan de leiding blijft, helemaal met de nieuwe automatische overclock feature die stevige overclocks (zonder twijfelachtig hoge voltage-settings) voor beginnende of luie overclockers toegankelijker maakt dan ooit.

De prijs weegt wel degelijk op mijn emoties, maar de realiteit is wel dat alle aspecten van de gebruikservaring, van de verpakking tot de hardware, en de bios tot de software, echt tip top in orde zijn. Ja je betaalt er stevig voor, maar je krijgt er ook wat voor terug. Met dat in het achterhoofd ga ik niet bij Asus klagen dat de prijzen wat hoog zijn (nou ja, een beetje dan), maar kijk ik vooral naar de concurrentie. Laat ons maar zien dat een even goede hard- en software ervaring mogelijk is voor een lagere prijs en we kronen een nieuwe koning. Echter tot die tijd zit deze nieuwe Maximus XI Hero in de troon die zijn voorgangers al een paar generaties goed warmhouden.

Vragen over onze reviews of de producten die we bespreken? Kom dan gezellig met ons kletsen op onze Discord server (gratis en geen installatie noodzakelijk). Een reactie mag natuurlijk altijd, of pest Ome Foritain (auteur, test-chef) of Tante Nadalina (baas, foto-heldin) op Twitter. Vergeet je ook niet te abonneren op ons YouTube kanaal!

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: