De verpakking van de P380 lijkt tijdens transport aardig wat te verduren te hebben gekregen, maar die mooie praktijktest werd door de bescherming prima doorstaan.
Het eerste wat opvalt is het gewicht, de P380 weegt namelijk dik 12 kilo. Niet extreem, maar toch fors. Zodra je de behuizing uit de verpakking haalt is het ook wel begrijpelijk, want de P380 is niet alleen ruim bemeten, maar ook oer degelijk gebouwd. Dat voel je al bij het oppakken, en dat gevoel van degelijke bouw zet zich eigenlijk gedurende de hele bouw ervaring voor. Niet alleen de stalen panelen zitten keurig in elkaar, maar ook de aluminium voorzijde van de P380 maakt direct een aantrekkelijke indruk. Op de afwerking van het materiaal valt niet veel aan te merken, wel zijn de randjes van het aluminium wat scherp, hou daar eventueel rekening mee. Ik was wat bezorgd toen ik hoorde dat Antec een stapje terug moest doen van hun originele ontwerp plannen met de P380 (waarin een groter en dikker stuk aluminium gebruikt zou worden), maar dit eindproduct mij visueel gezien niet teleur.
De kolos heeft dan wel traditionele tower verhoudingen, maar we zien toch wat opvallende elementen. Zo zien we een luchtinlaat achter het aluminium frontpaneel, en ventilatieroosters aan de achterkant van de bovenzijde. Omdat de P380 een ‘windowed’ behuizing is gaat Antec er van uit dat je die linker kant van de behuizing in het zicht (of althans bereikbaar) gaat plaatsen, oftewel de USB poorten zitten standaard aan de linkerkant net onder het aluminium verborgen maar je kan ze eventueel omzetten naar rechts. Genoeg verborgen dat ze aan het totaalplaatje niet af doen, maar toch bereikbaar, een mooie compromis. Ook het stoffilter van de voeding is in tegenstelling tot wat gebruikelijk is (aan de achterzijde) vanaf die zijkant te benaderen. Best slim bedacht denk je dan, om vervolgens tot de conclusie te komen dat ze het stoffilter aan de voorzijde van onderen benaderbaar hebben gemaakt (net zoals in de Sonata vroeger), oftewel om die er uit te klikken moet je even je 12 kilo case een kleine 30 centimeter van de vloer af halen, ofwel je moet het aluminium front maar even losschroeven. Twee heerlijk handige oplossingen… not. Frappant detail is de aanwezigheid van een aan/uit knop aan de rechterzijde van de behuizing, in het geval dat iemand de behuizing toch vanaf de andere kant wil benaderen.
De eerste indrukken waren dus, met uitzondering van het front stoffilter, uiterst positief. Een top bouw, mooi aluminium, en een design wat (hoewel altijd subjectief) toch goed beviel hier in huis. De vergelijking met de P180B mag ik eigenlijk niet maken, maar ze zijn visueel in elk geval minstens even indrukwekkend (in hun eigen tijd).
