De basis van de AMD Radeon Fury X is de “Fiji” chip. Deze chip is gebaseerd op de GCN 1.2 architectuur van AMD, een architectuur welke overigens niet compleet nieuw is en al in eerdere AMD grafische kaarten werd gebruikt. “Rebrand!” hoor ik iemand al roepen, maar dat is in dit geval zeker niet terecht gezien een rebrand een gelijke chip zou betekenen. De chip is in dit geval wel degelijk nieuw, want AMD heeft er simpelweg voor gekozen een ongekend aantal GPU cores in één chip te verwerken; waar het vorige topmodel, de 290X, het met 2816 cores moest doen, heeft de Fiji chip er maar liefst 4096.
De grote stap in de nieuwe chip is echter niet het aantal cores, maar de keuze voor High Bandwidth Memory. Lang verhaal kort: GDDR5, wat op praktisch alle GPU’s van dit moment zit, toont zijn leeftijd en HBM is de toekomst. Dit zegt niet alleen AMD, maar ook Nvidia zal in de toekomst HBM gaan implementeren. De eer is echter aan AMD om de allereerste GPU met HBM daadwerkelijk uit te brengen, en het lijkt erop dat die eenzame positie voorlopig nog wel in stand blijft.
HBM is sneller, zuiniger, en compacter dan GDDR 5vanwege het feit dat geheugenchips gestapeld worden. Nadelen zijn er eigenlijk niet, behalve dan dat de eerste iteratie van HBM, zoals hij in de Fury X is geïmplementeerd, beperkt is tot 4GB geheugen. Een aparte situatie, want in recente jaren kreeg ik toch echt het gevoel vanuit de fabrikanten dat meer geheugen op je GPU bittere noodzaak was. Vooral het aanbod aan super budget GPU’s met tig GB aan GDDR3 is eigenlijk om te huilen, maar zolang consumenten dergelijke onzin kopen zullen fabrikanten het blijven maken. Maar goed, de benchmarks zullen het uitwijzen.
