Sharkoon Drakonia II review
Na 7 jaar heeft Sharkoon’s bestseller een opvolger: de Drakonia II. Uitgerust met 12 knoppen en een uniek design is het volgens Sharkoon de wedergeboorte van een legende. De Sharkoon Drakonia II is beschikbaar in zowel het zwart als in het groen, beide met een prijskaartje van circa 45 euro.
Bouw en features
De Drakonia II komt voor Sharkoon-begrippen in een chique doosje: dikker karton met aan de voorzijde een te openen flap, waarachter de muis schuilt. Naast de muis vinden we in de doos een beknopte handleiding, reserve voetjes en een transportzakje.
Voor het design van de Drakonia II heeft Sharkoon duidelijk afgekeken bij zijn voorganger. De afmetingen komen zelfs grotendeels overeen, al zijn de rustplekken aan de zijkanten iets gegroeid. Verder is de vorm vrij typisch voor een rechtshandige muis: gemiddeld qua formaat. Voor kleine tot gemiddelde handen is de muis geschikt voor de palm grip, grote handen zullen eerder gebruik maken van een hybride of claw grip. Of het visueel aanspreekt zal persoonlijke voorkeur zijn: een draak-patroon zal niet bij iedereen in de smaak vallen. Er moet gezegd worden dat de print zelf van goede kwaliteit is, al voelt glanzend plastic op een muis vrij glad aan. Verder voelt de muis degelijk aan en laat zelfs bij veel last geen kraakje horen.
Aan beide kanten zijn we fijne rustplekken voor de vingers. De aanwezige textuur had echter iets meer grip kunnen bieden. Aan de linker zijkant zien we tevens 6 programmeerbare knoppen, naast 4 LEDs die de DPI-instelling aan te geven. De knoppen zijn voor grotere handen goed bereikbaar, maar kunnen voor kleinere handen te ver uit elkaar liggen. De switches bovenop zijn zoals verwacht goede switches van Omron (10 mil), en ook aan de zijkant voelen ze goed aan. Het scroll wiel voelt bij zowel scrollen als klikken tactiel aan, al ontbreekt zijwaarts klikken. Onderop zien we 4 typische gliders en een klepje waaronder 5 gewichten van elk 5.6 gram zich verschuilen. In de lichtste vorm is de muis vrij gebalanceerd, in de zwaarste vorm verschuift het zwaartepunt naar achteren. Met behulp van de gewichtjes, die door wrijving vastklemmen in een stuk schuim, is het gewicht te variëren van 106 tot 134 gram: voor de meesten een ruime range.
Naast de relatief gladde bovenkant dus eigenlijk geen echte opmerkingen. De muis is, zoals we van Sharkoon vaker zien, voorzien van een gevlochten kabel. Een leuk detail is dat de kleur van de muis hierin verwerkt is. Daarnaast zien we ook een vergulde connector.
Prestaties
De sensor van de Drakonia II betreft een PixArt PWM3360, een sensor die we al vaker voorbij hebben zien komen. Deze sensor laat keer op keer puike prestaties zien, en dat is bij de Drakonia II niet anders. De lift-off afstand bedraagt circa 1.5mm, iets wat we gewend zijn bij deze sensor. Verschillen met andere muizen met eenzelfde sensor (of een variant hier van) zijn dan ook marginaal klein. Uiteindelijk kunnen we gewoon opnieuw concluderen dat ook de Drakonia II een PWM336x-implementatie heeft met bijhorende puike prestaties.
Verder valt er eigenlijk weinig op- of aan te merken op de prestaties van de Drakonia II. De knoppen zijn afkomstig van Omron, opnieuw iets waar niks op aan te merken valt. Eveneens voelen de knoppen aan de zijkant prima aan, met een kleine kanttekening dat zo voor de kleinere handen onder ons relatief ver uit elkaar kunnen liggen.
Software en verlichting
De software van de Drakonia II is een beetje zoals we gewend zijn van Sharkoon: functioneel, maar echt een technisch hoogstandje is het niet. De standaard zaken zijn zoals verwacht aanwezig. Denk hierbij aan het aanpassen van de DPI-instellingen en knoppen, naast verschillende macros en uiteraard de verlichting. Daarnaast zijn er 5 verschillende profielen aanwezig, welke op de muis zelf opgeslagen worden. Gebruik je de muis voor meerdere apparaten, dan verhuizen de profielen gewoon mee. De DPI-instellingen zijn zelf aan te passen tussen 100 en 15000 DPI, in stappen van 100 DPI. Gezien het aanpassen gebeurt met behulp van sliders, is het selecteren van een exacte waarde niet altijd even makkelijk.
De verlichting kan per profiel individueel aangepast worden. Er is de keuze uit geen verlichting, een permanente kleurweergave, een pulserende weergave, een spectrum weergave en een pulserende spectrum weergave. Er is geen manier om de kleurwaargave aan te passen met een knop op de muis, tenzij verschillende profielen een andere kleurweergave hebben.
De verlichting wordt weergegeven in de knoppen aan de zijkant, in het scroll wiel en uiteraard Sharkoon’s Dragon-logo.
Conclusie
De grote vraag is nu: is de Drakonia II een waardige opvolger van de originele Drakonia? Gegarandeerd! De positieve punten van de originele Drakonia zijn behouden, het een en ander is verbeterd, en met de PWM3360 zijn tevens de sensor-prestaties van de Drakonia II weer bij de tijd is. De software is zoals we van Sharkoon gewend zijn: Alle functionaliteiten die je wenst zijn aanwezig, maar het oogt nog altijd erg goedkoop.
De Sharkoon Drakonia II bevindt zich in een segment waar enorm veel goeds te koop is, waardoor uitblinken ontzettend moeilijk is. Voor minder dan 50 euro gooit vooral de Logitech G403 hoge ogen. De Drakonia II komt hier dicht bij in de buurt: eveneens puike sensor, fijne switches en een comfortabele vormgeving. Daar bovenop voegt Sharkoon nog extra toetsen aan toe, vooral fijn voor MMO gamers. Het enige punt waar de G403 en de Drakonia II enorm van elkaar verschillen is de uitstraling. Waar Logitech gekozen had voor een normaal, zwart uiterlijk, heeft Sharkoon de Drakonia II voorzien van een drakenhuid-skin. Ik wil het smaakgevoelig noemen, maar ik denk dat voor veel potentiële klanten deze uitstraling een breekpunt is. Daarnaast is de bovenkant gemaakt van glad plastic, dat vind ik net even minder aanvoelen.
Uiteindelijk komt het er dan op neer dat de Sharkoon Drakonia II objectief puike prestaties biedt tegen een prima prijs, mits je je over de uitstraling heen kan zetten. Als ze nu een geheel zwarte versie zouden uitbrengen, zouden ze in mijn optiek een hele populaire muis in handen hebben.
Enkele hogere resolutie foto’s voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
