Samenvatting

De Razer Abyssus Essential is een kleine, lichte, no-nonsense muis voor mensen die hun muis graag een paar gram lichter zien als het even kan. De definitie van ‘nonsense’ gaat hier wel ver, want als je ook maar een duimknop of fysieke DPI switch wilt hebben val je al buiten de boot. Het lichte gewicht doet de Abyssus goedkoop aanvoelen, maar de harde plastic shell geeft maar weinig toe en de clicks voelen objectief degelijk. Sensorprestaties laten ook weinig te wensen over en bevallen hier prima. Het totaal gebrek aan knoppen maakt het geen mainstream muis, maar als dit in je straatje past (en zeker als je straatje meerdere Razer producten bevat) zien we ook niet iets wat anders had gemoeten. Hoewel we geen bezwaren hebben tegen ‘basic’ of een niche doelgroep blijven we de prijs erg fors vinden voor het product dat we in handen hebben, en zonder de smaakvolle Razer saus met integratie met andere Razer producten waren we een stuk strenger geweest. We houden het bij een 6,5/10.

Razer Abyssus Essential (2018) review

Razer muizen hebben een stevige reputatie, maar staan niet bekend als goedkoop. De Razer Abyssus, een naam die al de nodige jaartjes mee gaat, was altijd de eerste optie die je tegenkwam als je Razer en een lage prijs wilde combineren. Vandaag komt de nieuwste Abyssus telg uit, de Razer Abyssus Essential voluit, en wij konden hem de laatste weken vast aan de tand voelen.

Focus features: bruikbaar voor links- en rechtshandigen, 7200 DPI optische sensor, en integratie met Razer Chroma RGB actie.

Specificaties

Uitpakken, bouw en features

Razer producten uitpakken is normaliter een feestje, maar normaliter zitten Razer producten ook hoger in de boom. De Abyssus Essential is een weinig spannende uitpak ervaring met een klein doosje, muisje, en niet veel meer dan dat. We gebruiken de Abyssus Essential in combinatie met de nieuwe Goliathus Chroma, die komt los aan bod.

En daar is ons beestje. Compact, licht, en eigenlijk valt er niet gek veel aan te zien. Lopen we een rondje om de muis dan zien we bijvoorbeeld de volledige afwezigheid van welke extra knop dan ook.

Hoewel licht, de net geen 80 gram geeft hem weinig body en een erg basic gevoel, is er weinig mis met de materiaalkeuze. Zo kan je er stevig in knijpen zonder beweging, en fysieke bouw lijkt dan ook geen issue. Maar verwacht geen uitzonderlijke ervaring in de hand, want hij voelt geenszins spectaculair.

De vormgeving is gericht op beide handen, en redelijk afgestemd op wat het lage gewicht al doet vermoeden: low-sense, veel muis-liftende gamers. Zo zien we dat de muis wat naar binnen loopt richting de tafel waardoor de muis optillen geen punt is, en ook de stevige ‘kommen’ in de muisknoppen helpen bij dergelijk gebruik de vingers recht op de knoppen te houden. Oftewel, het is een gooi- en smijt beestje.

Wel een gooi- en smijt muis voor de kleine tot gemiddelde hand overigens, want in mijn ca 21cm lange handen is het een fingertip grip muisje en dat zal Razer niet voor ogen hebben gehad. Het design vraagt om een claw grip, en met handen tussen de 16 en ca 19 centimeter lijkt dat daar goed te vallen.

De switches zelf zijn prima: lekker tactile, niet gek zwaar of licht. We begrijpen dat het 10 mil click rated Omrons zijn (voorheen waren 5 mil clicks de standaard, maar we moeten ook aangeven dat we ook 20 of 50 mil varianten zien rond dit prijspunt). Muiswiel is ietwat lichter dan gemiddeld maar met herkenbare stappen, redelijk ‘typisch’

De kabel bevalt eveneens prima. Geen gevlochten afwerking, maar vrij dun en vooral flexibel. Niks mis mee.

Onderop zien we ook weinig spannends, behalve dan de RGB LED balk rondom wat een beetje standaard begint te worden.

Prestaties

Een kort overzichtje:

Hoewel Razer zelden openheid geeft over de gebruikte sensor helpt het dat dit model al wat langer op de markt is in China onder de naam Jugan. De bijna-PWM3360 topmodel prestaties deden het al vermoeden, en details over de Jugan lijken ons gevoel te bevestigen dat het een PWM333X implementatie is. Daar is, kort door de bocht, eigenlijk niets op aan te merken en de onderlinge verschillen tussen dit en de echte topmodellen hangen rond het punt wat we ‘grotendeels theoretisch’ zouden noemen omdat de maximale snelheden en acceleratie die nodig zijn om deze sensor te laten falen bijna niet haalbaar zijn. In normaal gebruik, en daar tellen we low sense FPS gaming bij, voelt deze snel, scherp en vertoont geen bekende pijnpuntjes als acceleratie. Neemt natuurlijk niet weg dat we opmerken dat we ook PWM336X muizen zien voor dit geld, maar een minpunt noemen we het ook niet.

Leuke trivia wellicht: Eén van deze twee grafieken komt van de Abyssus, de andere van de G403. Welke is welke, en waarom? 😉

We merken op dat de lift-off distance op de Goliath Chroma muismat marginaal hoger is (tienden millimeter) dan we normaliter zien, en hoewel de software de optie biedt tot lift-off distance tuning zien we dat weinig echt verschil maken. Ook dit vinden we praktisch niet heel spannend tenzij je een enorme “omg alleen 1mm lift-off is goed genoeg” nerd bent 😉

De implementatie lijkt goed, maar niet 100% perfect, bij snelle swipes nemen we toch een lichte acceleratie waar, iets meer in de default (1000-etc) modus dan de advanced (800-etc) modi, wat ook logisch is gezien 3310 in de regel op die laatste native resoluties beter presteert. We praten hier overigens wel over de fijnste details voor de sensor geek, oftewel voor de meest gevoelige CS:GO low-sense swiper wellicht iets om bij stil te staan. Praktisch blijft het gewoon ‘erg goed’, zeg maar gerust mijlen voorbij wat gangbaar is in muizen rond de dertig euro (of soms meer, brr).

Opvallend is ook het relatieve gemak waarmee deze muis over de muismatten die we gebruiken glijdt. Niet vreemd gezien het gewicht, maar wel een fijne wetenschap als je dat graag wilt hebben.

Software en verlichting

Ja, we moeten weer heel even zeuren dat je verplicht ben te registreren om de Razer software te gebruiken (en daarmee feitelijk het product als geheel), maar daarna is de Synapse software wel een goed voorbeeld van hoe software hoort te werken. Het is intuïtief, het werkt (ja, dat is soms al heel wat!), en het vindt een mooie balans tussen mogelijkheden en toegankelijkheid.

Nu valt er voor de Abyssus niet gek veel te doen, er zitten tenslotte geen extra knoppen op waar je echt wat mee wilt doen. Je kan wel de DPI stappen instellen, maar om die on-the-fly aan te passen zal je een actie aan je toetsenbord moeten hangen. De integratie met andere Razer hardware is wel één van de voordelen en vermoedelijk grotere factoren om deze muis specifiek te overwegen, en uiteraard uit zich dat ook bij de verlichting. Direct uit de doos zien we de muismat en de muis synchroon hun kleurjes doorlopen, maar je kan het zo gek maken als je wilt in de Chroma studio, tot en met Philips Hue integratie aan toe (wat we hier helaas niet hebben dus niet kunnen testen).

De Abyssus heeft een LED logo en een glow effect onderop. Geen heel nieuw concept, maar desondanks leuk.

Hoewel we de underglow bar duidelijk zien op de muis zelf komt die moeizaam tot zijn recht in ee nlichtere omgeving. We zien het net, maar voor een auto-met-neon-balk effect moet de ruimte echt donker zijn.

Conclusie

Razer maakt het ons niet heel makkelijk met de Abyssus. Niet dat het een slechte muis is, eigenlijk kunnen we helemaal niets aanwijzen wat ‘slecht’ of ‘fout’ is, maar anderzijds is het een hele basic muis die wat prijs tegen sommige concurrerende topmodellen aanhikt en die het grotendeels van de Razer naam moeten hebben; als hier een C-naam op had gestaan hadden we toch even moeten lachen. Niet dat de naam voor ons argument is om een hogere prijs goed te praten, maar een combinatie van Razer producten speelt op software vlak goed samen en hoewel er meer bedrijven zijn die dat goed doen tegenwoordig zijn er de nodige waarbij de samenhang nog ver te zoeken is. Zoek je een muis, toetsenbord, headset en muismat combinatie die goed samen gaat dan kom je maar bij een handje vol merken uit die geen van allen op ‘een hele scherpe prijs’ richten.

Als jij het soort gebruiker bent dat per sé een sub 100 gram muis wilt hebben is het soms al hard zoeken naar opties, laat staan rond de 80 gram en precies daar komt de Abyssus wel om de hoek kijken, los van het feit of je links- of rechtshandig bent. Voor een dergelijk pure low-sense ‘smijt je muis alle kanten over de muismat’ gebruiker is de Abyssus vorm en gewicht echt niet gek, en de details zoals de inkepingen in de knoppen maken hem daar uitermate geschikt voor. Ook de prestaties van de vermoedelijke PWM333X sensor voldoen daar ook ruimschoots voor. De switches zijn verder prettig en prima in orde, en ook het scrollwiel is prima. Hoewel het hele lage gewicht de muis een beetje goedkoop aan doet geeft de buitenste schil maar weinig mee, prik je eenmaal door het eerste gevoel heen dan merk je dat de materiaalkwaliteit meer dan prima is. Objectief geen bezwaar in elk geval en daarmee is het plaatje als lichte, basic muis voor snelle bewegingen gewoon compleet.

Maar meer is het ook niet, want zodra je iets meer wilt zoals wat duimknoppen dan heb je pech, oh en palm grippers need not apply… tenzij je 5 bent; dit is een claw- en fingertip grip muis voor kleine tot gemiddeld grote handen. Zelf denken we dat de meeste gamers en consumenten duimknoppen waarderen, maar wie zijn wij om te zeggen dat jij daar ook zo over denkt. Wel vragen we ons af of een DPI knop bijvoorbeeld niet handig was geweest voor die reeds kleinere doelgroep, want ook die ontbreekt. Het zijn zaken die we niet objectief afkeuren, maar waar we je wel volledig bewust van willen maken: Je moet wel een hele basic feature wensenlijstje hebben voor je deze in huis zal halen. Directe concurrenten zijn dan ook lastig aan te wijzen, want de Asus Strix Impact is bijvoorbeeld een stuk zwaarder, en objectief sterke concurrenten als de Logitech G Pro en Cooler Master Mastermouse S concurreren wat vorm betreft, maar daar zitten dus wel duim- en DPI knoppen op; succes als linkshandige? Objectief noemen we dat sterkere deals (want meer features = meer kosten, zeker gezien de Cooler Master goedkoper is en de Logitech degelijker), maar wederom toch weer: appels en peren, de Abyssus is ‘anders’ genoeg.

Al met al is de Razer Abyssus dus echt zo gek niet en gezien zijn eigen doelgroep komen we niet veel verder dan te stellen dat een PWM336X sensor had gemogen zelfs als de voordelen borderline theoretisch zijn voor zelfs fanatieke gamers. Maar nogmaals: denk goed na of je zonder extra knoppen kan, en als je er voor gaat verwacht niet meer dan de basic, super light weight muis die vooral binnen het Razer ecosysteem goed tot zijn recht komt. We geloven graag dat dit perfect in het straatje van een aantal gamers valt, maar het gevoel dat dit (stevig) minder dan de adviesprijs zou moeten kosten lijkt bij ons vooralsnog stug slijtvast. We kennen het een beetje van Razer, en ergens is dat ook niet erg, maar dat gevoel is hier wel nadrukkelijker aanwezig dan gebruikelijk.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: