ASUS ROG Strix Z370-G Gaming (Wi-Fi AC) review

Even checken, hebben we de naam goed geschreven? Asus.. ROG.. Strix.. Z370-… welke letter was het ook alweer? Right G. En dan Gaming, en… oh ja, Wi-Fi AC. Poeh poeh, tijd voor een pauze.

Goed, we hebben ‘em! En natuurlijk dollen we een beetje met al die productbenamingen en weten we dondersgoed dat er een logica in zit (alhoewel, die ben ik weer vergeten). Hoe dan ook, we hebben een Micro ATX moederbordje voor ons neus van Asus bedoeld voor de jongste Intel ‘Coffee Lake’ processoren. En hoewel dat eenvoudig genoeg klinkt is het opvallend dat een beetje chic Micro ATX bordje vinden geen eenvoudige taak is. Waar in de Z170 serie de Asus ROG Maximus Gene nog een echte knaller was, en we toen het idee kregen dat kleinere formfactors de standaard zouden worden, is de keuze in de 200- en 300-serie verre van reuze.

Bij Asus kunnen we kiezen uit de ROG Strix Z370-G Gaming Wi-Fi AC die wij hebben.. of… de ROG Strix Z370-G niet-Wi-Fi AC, that’s it, of voorlopig toch. Prijskaartjes zijn ca 180 euro voor het model met Wi-Fi, en iets meer dan 160 euro voor het model zonder

Specificaties

De features en specs van de Asus productpagina:

Note
*1 The M.2_1 socket shares bandwidth with SATA_1 port when using M.2 SATA mode device. Adjust BIOS settings to use SATA device.
*2 Intel® Optane Technology only supported when using 8th Generation Intel® Processors. Before using Intel® Optane memory modules, ensure that you have updated your motherboard drivers and BIOS to the latest version from ASUS support website.
*3 Supports 3A power output

Best veel denken we, inclusief de optie voor twee M.2 SSD’s en de nodige OC opties, de bekende ‘dikke audio’ implementaties van Asus en natuurlijk een degelijke Wi-Fi chip zoals de naam deed vermoeden, plus we zien nog SLI en Crossfire voor die paar mensen die daar nog helemaal van uit hun bol gaan, maar het ontbreken van een RGB header is opvallend en vijf fan headers is veelal prima, maar voor Asus ROG standaarden ook niet echt bepaald over the top.

Uitpakken

Verpakking: aardig. Handleiding, stickertjes en kabel-labeltejs wat leuk is, deur hangertje voor mensen die zich niet rotschamen als ze dat soort dingen ophalen, zwarte i/o cover, SLI bridge, vier SATA kabels, temperatuur probe, een hippe antenne, een klein fan bracketje, en een opvallend langwerping uitsteeksel waar we straks even op terugkomen.

Best veel in de doos dus, en dat is best typisch voor Asus.

Bouw en features

De ROG Strix Z370-G is herkenbaar onderdeel van de Strix familie. Zwart- en grijstinten domineren, en de geplaatste blokken zijn allemaal opvallend fors. Een ogenschijnlijk aantrekkelijk bordje, maar ook één waarbij we toch even moeten aankaarten dat het I/O gedeelte dan weer niet afgekapt is. De Strix naamgeving suggereert ook dat het een soort middenklasser of hoge middenklasser dient te zijn, maar bij gebrek aan een ‘echt’ ROG bord is dit model op moment van schrijven het meest luxe Micro ATX bord van Asus en dan hopen we stiekem om net even dat stapje meer.

De Z370-G is voorzien van een meer dan redelijke stroomvoorziening met daarboven de nodige heatsinks waarvan de primaire doelstelling echter wel ‘looks’ lijkt te zijn. Niet getreurd zolang we een 8700K kunnen kietelen toch? In zn algemeenheid kennen we een strakke afwerking van Asus en dat is niet heel erg anders dan gebruikelijk hier; PCB afwerking is gewoon chic.

We doen een rondje langs de bovengenoemde aansluitingen:

Een paar opvallende zaken: Geen RGB header, geen Type-C / USB 3.1 header, en het tweede M.2 slot zit direct naast het geheugen en vereist het eerdere langwerpige stuk staal dat we zagen: je zet de SSD namelijk rechtop. In hoeverre dat aantrekkelijk is laten we in het midden, wij blijven voorlopig trouw aan het eerste slot onderaan het bord, gewoon netjes strak langs het bord lopend.

Rear I/O is redelijk standaard, al valt het wel op dat er twee USB 3.1 Gen2 Type-A poorten zitten, en geen Type-C.

UEFI

Eigenlijk zien we van de grote vier binnen Nederland geen slechte biossen meer. Zoeken naar functionaliteit die je echt mist is een zinlose exercitie, het meeste spreekt wel voor zich, en de laatste keer dat ik een issue had met het flashen of iets anders kan ik mij niet bijhalen. Maar dan toch weet Asus net even die X-factor in te zetten. En dan hebben we het niet over het feit dat Asus onder ‘Tweakers paradise’ heel veel meer opties lijkt te bieden, de meerwaarde van die bizarre opties zal voor meer dan een handjevol extreme nerds gewoon niet relevant zijn, maar het is hier en daar gewoon nipt intuïtiever, en af en toe heb je zo’n detail waarvan we toch weer kunnen stellen dat ze net even een stapje verder zijn. Het overzicht van exact welke aanpassingen je op het punt staat te maken bij het opslaan van je bios is daar een uitstekend voorbeeld van. Staat het de aanschaf van welk van ‘de grote vier’ in de weg? Ik denk het niet. Maar met de onderlinge verschillen alsmaar kleiner en verder in detail te zoeken tellen die details waar Asus het normaliter goed doet des te harder.

Testmethode

Intel Z370 moederborden worden getest met een Intel Core i7-8700K: 6 Cores, 12 Threads, en genoeg power om de meeste gamers en creatieve professionals zich af te doen vragen of die investering nu echt nuttig is.

De voeding is afkomstig uit de stallen van Seasonic in de vorm van de Focus Gold 650W. Met deze gloednieuwe units heropenen ze de aanval op het middensegment van goede, betaalbare PSU’s betreft.

Geheugen komt van Corsair in de vorm van 16 GB Vengeance RGB 3000 MHz (let op: het is mogelijk dat je op eerdere foto’s ander geheugen ziet, het testen doen we met consequent dezelfde kit maar soms gaan producten op de foto terwijl een ander aan het testen is, en de voorraad is niet oneindig).

Omdat de Intel Core i7 8700K een ingebouwde GPU heeft maken we voor het testen van moederborden in deze serie geen gebruik van een GPU.

Voor opslag maken we gebruik van de creme de la creme op gebied van M.2 NVMe SSD’s: de Samsung 960 Pro 1TB. Want elke seconde telt.. (nou ja…)

Alle systemen worden met een schone Windows 10 Pro x64 installatie getest op onze trusty Cooler Master test bench zoals je hieronder ook zal zien.

We maken gebruik van de laatst beschikbaar gestelde bios op moment van testen. Om eventuele invloeden van ‘handige’ snelheidsverhogende features tegen te gaan, vrijwel elke fabrikant biedt iets van een multi-core verbetering, gaan we uit van optimised default instellingen met de baseclock en core multipliers vastgesteld volgens Intel spec, en het XMP profiel op het geheugen. We willen tenslotte de onderliggende verschillen ervaren.

Voor prestaties richten we ons primair op Passmark en Cinebench 15, twee populaire en vooral ook consequente benchmarks. Binnen Cinebench kijken we naar multicore en single core performance en de invloed van de tuning van het moederbord daarop , en bij Passmark primair naar de CPU en Memory benchmarks. Die laatste test weliswaar het geheugen, maar bij een vast profiel kunnen we wel de invloed van het moederbord op de geheugenprestaties vaststellen.

Daarnaast kijken we naar PC Mark 10, een all-round suite, de Mozilla Kraken benchmark, en een aantal verschillende AIDA64 benchmarks. Binnen deze zien we veelal iets meer schommelingen bij herhaaldelijk testen, maar met meerdere runs per benchmark balanceert het aardig uit. Feitelijk gaat voor alle benchmarks op dat we pas echt conclusies kunnen trekken als de prestaties meer dan een procent of twee, en dan consequent tussen benchmarks, afwijken. Per benchmark run zelfs op een enkel moederbord is een dergelijke afwijking per run niet meer dan gebruikelijk.

De render test (Blender, BMW benchmark) waarbij alle cores hard aan het renderen gezet worden geldt ook als een pittige CPU belasting en bij gelijke CPU en RAM weegt dan geheel op het moederbord; een praktische, zwaar wegende test.

Wat betreft dat verbruik gaan we primair kijken naar het idle verbruik, oftewel wat verbruikt het systeem als je deze simpelweg aan laat staan, op onze Voltcraft 450PRO. Het verbruik bij maximale CPU prestaties wordt ook genoteerd, dit doen we met de AIDA64 Engineering versie benchmark met CPU-, FPU- en cache load.

Als laatste bekijken we de geluidskwaliteit met behulp van Rightmark Audio Analyzer. Dit doen we door middel van de loop-test waarbij zowel de uitgang als de ingang wordt gemeten. De keuze is hierop gevallen omdat het op deze manier snel en zonder externe audio hardware mogelijk is om te testen, echter kent wel de beperking dat in geval van ondermaatse prestaties het lastiger vast te stellen is of de oorzaak de kwaliteit van de geluidsweergave of juist de opname is.

Prestaties

Resultaten van de benchmarks:

Als je eerdere Z370 reviews hebt gelezen weet je wat mijn reactie hierop is: boring. Moederbord testen is saai, de resultaten zijn saai, en het enige waar we eigenlijk op kunnen hopen wat vermaak betreft is dat een bord gewoon grote fouten maakt of in rook opgaat of iets dergelijks. Op prestatievlak is er gewoon geen praktisch onderscheid te maken als je ze met gelijke instellingen test, oftewel de bekende trucjes om net even beter te scoren ‘out of the box’ vangen we daarmee op. We zien wel wat kleine schommelingen, en wat producten die het gemiddeld net even beter of slechter doen (deze doet het door de bank genomen dus goed), maar met een enkel sample van elk bord is het zelfs redelijk aannemelijk dat bij een hertest op compleet nieuwe samples de resultaten compleet andersom zouden kunnen zijn.

De belangrijkste leer die we hieruit willen trekken is dat het vanuit het praktische perspectief weinig uit maakt voor de prestaties wanneer je een moederbord met gelijke settings. Een luxer (lees:duurder) moederbord koop je dus voor features, of voor looks, niet voor direct meer prestaties, tenzij die features oc georiënteerd zijn. Nu is een goed beeld vormen van de stroomvoorziening, de mogelijkheden en de beperking niet altijd eenvoudig (wat extra op gaat voor dit specifieke model), maar we kunnen wel redelijk veilig stellen dat voor praktische 24/7 overclocks dit bord niets tekort komt.

Stroomverbruik: redelijk gemiddeld zullen we maar zeggen, niets om echt bij stil te staan.

Verschillen zagen we voorheen soms ook bij de geluidskwaliteit, maar ook hier moeten we wel opmerken dat geen van de borden die we hierboven in de grafiek zien staan gekke dingen doen. Allen zijn Z370, geen enkele is een echte budget unit, en allemaal komen ze met iets van een Realtek ALC1220 implementatie waardoor we ook nauwelijks, althans praktisch beperkt, verschil kunnen zien in de audio prestaties. Net als bij X399 testen merkten we tijdens onze oorspronkelijke Z370 tests hier en daar echter wat opvallende resultaten die zouden aanduiden dat de performance (ruim) beter is dan de fabrikant claimt; dat is redelijk onwaarschijnlijk gezien hoe gretig fabrikanten op betere grafieken zijn. We hebben nog geen gelegenheid gehad om alle oude borden op audio te hertesten, dus we laten de grafiek voorlopig nog even achterwege, maar in de recente resultaten zien we de regel bevestigd dat Asus hun ALC1220 implementatie net even beter voor elkaar heeft, althans op papier. Heel eerlijk: in de praktijk bieden al deze borden gewoon ‘zeer goede’ audio en onderlinge verschillen hoef je eigenlijk niet te wegen.

Build en verlichting

Zeg gedag tegen de reden dat wij dit bordje in huis haalden: een Micro ATX build in de NZXT H400i.

De combinatie H400i (met bijpassende led strips), Asus ROG Strix GeForce GTX 1070 Ti en de NZXT Kraken X62 waterkoeler is natuurlijk harstikke leuk. Omdat we daar voor het NZXT pakket gingen is het ontbreken van een RGB header ook totaal niet relevant, maar als we nogmaals goed naar de foto’s kijken zien we dat er van het bord zelf geen licht af komt. Tenminste, met één van Asus hun dikke GPU’s op het bord zie je er in elk geval niks meer van; de enige LED zit namelijk in het logo op de chipset heatsink, en daar valt de GPU over.

De Z370-G is dus wel een leuk onderdeel van het geheel, en we waarderen vooral dat hij lekker neutraal van kleur is, maar voor de verlichting van het bord, of de optie om meer verlichting aan te sturen, hoeven we het dus niet te doen. Het bord is overigens wel Aura Sync compatible, dus het logo-ledje kan eventueel wel syncen met grafische kaart en Asus randapparatuur, maar het is toch best terughoudend voor Asus, het merk dat we vooral kennen van ‘mag het een onsje meer zijn’.

Conclusie

(vast Z370 verhaal voor mensen die eerdere Z370 reviews niet hebben gezien) Wat in onze optiek eigenlijk het beste nieuws is van de Z370 – Coffee Lake lancering is dat we met deze nieuwste Intel generatie weer een echte stap vooruit maken. Niet op IPC overigens, eigenlijk zien we per-core inhoudelijk vooral weer een klein stukje evolutie en de upgrade van Z270 naar Z370 is ook niet eens heel extreem. Hoewel het positief is dat we 40 PCI-e lanes tot onze beschikking hebben is het grote verschil dat de i5 en de i7, voor Z370 toch de logische koppelproducten, er beide twee cores bij hebben gekregen. Zeker voor de i7 met hyperthreading hebben we het nu over 12 threads wat toch best spannend is.

Daarmee hebben we dus wel een nieuwe generatie bereikt die voor mensen met oudere systemen weer echt interessant is als upgradepad. Zeker zij die nog in de Sandy of Ivy bridge generatie zitten, maar ook vanuit Haswell of zelfs Sky- en Kaby-lake gebruikers zullen zich toch afvragen of ze die 50% meer cores plus wat optimalisaties toch niet kunnen gebruiken. All-round prosumers met de nodige game-, foto- en video activiteiten zeker wel, maar ook voor gamers die nu tegen hun CPU aan zitten te hikken voelt het in elk geval niet als een bescheiden vooruitgang (overigens met de kanttekening dat het nog altijd sterk per game afhankelijk is of een last-gen i5 niet gewoon voldoet). En dat gevoel van een echte upgrade is toch wel weer fijn om weer eens te voelen.

En voor dat nieuwe systeem heb je dan een nieuw moederbord nodig, wat een goede blik op deze Z370 line-up toch wel relevant maakt. Maar welke koop je dan?

Wat niet veranderd is is onze visie over hoe je een geschikt moederbord uitzoekt:
– Kies welke features je nodig hebt
– Bedenk welke features je eventueel verwacht in te kunnen zetten in de levensduur van je build (en kijk realistisch gezien niet verder dan 5 jaar)
– Pak een aantrekkelijke aan de betaalbare kant van je resultaten, of voeg eventueel wat budget toe om de uitstraling (of toch die gekke extra feature) te krijgen die je kan waarderen.

Dat klinkt op zich eenvoudig, ware het niet dat benodigde features bepalen best tricky kan zijn. Hoe veel fans heb je nodig, hoe veel opslag wil je aansluiten, hoe ver ga je overclocken? En vooral dat laatste: wat is nu echt het verschil tussen al deze VRM constructies en het gevolg in de dagelijks praktijk. Het wordt er niet eenvoudiger op wanneer je bedenkt dat geen van de door ons geteste Z370 bordjes echt budget is. Oftewel geluid is overal minimaal ‘erg goed’, overclocken met waarschijnlijke 24/7 overclocks lukt ook wel, en over the out of the box prestaties kunnen we ook niet vallen over welk bord dan ook.(/vast Z370 verhaal)

Goed, kijken we naar de Asus ROG Strix Z370-G dan zien we objectief gewoon een prima bord, één die de basis meer dan goed genoeg voor elkaar heeft met bijvoorbeeld een best stevige stroomvoorziening voor praktische (maar vermoedelijk geen wereldrecord brekende) overclocks, en je kan feitelijk met een gerust hart gewenste features gaan afwegen. ASUS bios is ook net een (klein) stapje voor, dus als je daar veel in zit te prutsen: yay.

Het is echter op het features vlak dat we toch wat twijfels hebben bij de zaken die Asus plaatst of juist heeft weggelaten, zeker gezien het prijspunt en dan maakt het even niet veel uit of we de Z370-G met of juist zonder Wi-Fi pakken: als je het nodig hebt pak je het mee, die meerprijs is zo gek niet. Echter voor de ca 167 euro basis zien we in ATX-borden-land meestal best stevige featuresets terwijl de Z370-G op een paar fronten wat steken laat liggen: Geen type-c connector, geen RGB header, geen extreem aantal fan headers en bij gelijk geprijsde ATX borden is het I/O gedeelte meestal net even strakker afgebouwd. Positieve punten, zoals twee M.2 sloten, dikke audio en een verder best aantrekkelijk design zijn leuk, maar ook niet meer dan vanzelfsprekendheid. Vergeleken met menig gelijk geprijsd ATX bord is de totale featureset gewoon karig.

Het probleem is echter: wanneer je een -Micro- ATX bord zoekt is de keuze gewoon matig ongeacht het merk, en dan heeft Asus het nog redelijk makkelijk. ASRock en Gigabyte hebben alleen maar wat meer basic modellen en lijken helemaal geen interesse te hebben in wat dikkere Z370 Micro ATX borden. De enige beetje-directe concurrent is de MSI Z370M Gaming Pro AC waar dan wel een RGB header opzit, maar waar ze voor bedacht hebben dat het bord zelf prima is met enkel rode LEDs erop, al loopt deze ook niet over van de RGB natuurlijk.

Het is niet de grootste eer om interessant genoemd te worden simpelweg omdat er zo verdomd weinig te kiezen is, maar dat is wel de situatie waarin deze Z370-G zich bevindt. In een vacuum vinden we de prijs te hoog, of hadden we meer features willen zien, maar als je weg bent van een specifieke Micro ATX case dan zal de consequenties voor lief willen (en vermoedelijk kunnen) nemen en heb je er nog altijd een prima moederbord aan. De basis is in elk geval in orde, dus geen zorgen wat betreft stroomvoorziening en dergelijke, maar we hopen wel toch dat Asus (en anderen) nog eens tijd maken voor een echt ultiem bord in deze formfactor.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: