Sharkoon Skiller Mech SGK3 review

Solide, mechanisch, RGB, en dan net geen zeven tientjes? De belofte van Sharkoon met hun Skiller Mech SGK3 is best gewaagd. Dat is tenslotte het prijssegment waarin wanneer je RGB wilt toch echt aan Chinese import zal moeten denken, of binnen het ‘normale’ assortiment aan modellen met ‘mech-achtige’ switches. Nu hebben we van dat laatste zowel goede als slechte uitvoeringen gezien, maar vergeleken met een mechanische switch redden ze het niet.

Kijken we naar de prijsvergelijker voor modellen met Cherry MX switches en RGB, dan vinden we op moment van schrijven één Roccat in de aanbieding voor 99 euro, en het eerstvolgende bord is de Gigabyte Aorus K7. Nu weten we van Sharkoon dat zij de switches van Kailh gebruiken, maar ook met die switches zijn ze op dit moment de goedkoopste optie. Dat maakt dit bord in theorie natuurlijk interessant, maar hoe is de praktijk?

Uitpakken, bouw en features

Doosje: netjes, toetsenbord veilig in schuim plus een plastic cover erover. Boekje, verder geen poespas.

De SGK3 zelf is ongeveer zo neutraal als we een bord kunnen verwachten. Opvallend is wel de keuze voor een toplaag van staal met een zandstraal afwerking in deze prijsklasse. Dat voelt stevig aan, en is ook beter resistent tegen vingerafdrukken dan geborsteld aluminium en de meeste vormen van kunststof. Daarbij is staal steviger, en dat voel je ook vergeleken met modellen die teren op een (dun) laagje aluminium bovenop. Begrijp mij niet verkeerd, hij is niet ultiem stevig en zwaar, er zit wel enig beweging in het frame wanneer je hem probeert te torderen, maar dat is ongeveer van het niveau wat we bij modellen boven de 100 euro gewend zijn, zelfs menig model richting de 150 euro kan dit wat bouw wel bijbenen. Op 70 euro is de bouw dan ook een groot pluspunt, ook vergeleken met bijvoorbeeld de SGK1 en SGK2. Kunststof is niet per sé slechter, maar menig kunststof bord is wel minder stevig dan dit.

Verder valt er weinig in het design te zien. Een oplopend randje bovenaan is wat we Corsair ook zien doen en er m.i. ook goed uit ziet, al voelt het wel een klein beetje afgekeken. Verder, tja, logotje, en eigenlijk niet veel meer.

Achterop, ook geen poespas en een vaste, gevlochten kabel.

Onderop valt er ook niet veel te zien, anders dan rubberen voetjes en grips ook op de uitklapbare voetjes. Als gevolg ligt de SGK3 ongeveer zo goed als praktisch elk ander bord in de middenklasse.

De layout brengt ook geen verrassingen. We zien een ietwat forser font dan normaal, maar extreem is het niet, met wat secundaire features zoals volume controle onder de f-toetsen. Geen extra macro keys, geen fysieke volume keys, feature technisch is het basic. Het bord komt wel met software, maar je kan de verlichting bijvoorbeeld ook via de knoppen wat aanpassen.

De keycaps zelf zijn ABS plastic en ‘ok’. Niet uitzonderlijk, nipt goedkoper uitgevoerd wellicht en we zien ook ietsjes meer glans op de bovenstaande foto’s, maar het zijn dingen waar je op moet letten. De Kailh Brown switches zijn inmiddels geen onbekende, en het bord is eventueel met rode en blauwe switches te koop.

De specs, voor de goede orde:

In de praktijk

Normaliter gaan we er wellicht wat eenvoudig aan voorbij, maar het is wel een relevante vraag: waarom wil je een mechanisch toetsenbord? De redenen ervoor lopen uiteen. Voor mijn vrouw en ik is het eenvoudig: het geeft voor ons een betere aanslag dan de goedkopere rubber dome modellen, en vanuit zowel het gamer als typist perspectief fijner dan de scissor switch. Andere zaken, o.a. RGB, zijn leuk, maar onder de streep bijzaak. Cruciale elementen voor gamers, denk aan NKRO, anti-ghosting, 1ms responsetijd, zijn ook niet beperkt tot mechanische modellen, al is het daar praktisch altijd een gegeven terwijl je bij de dome en scissor modellen goed moet zoeken naar die features. Ze zijn hier in elk geval aanwezig.

De keerzijde is uiteraard prijs; een goedkope mech is nog altijd een stuk duurder dan een dome bord. Maar daar krijg je, in theorie, ook kwaliteit voor. Mechanische switches slijten minder en houden hun gevoel op de lange termijn ook beter in stand; merkbare switch slijtage is geen significant probleem. Kwaliteit is echter geen garantie, want niets is onbreekbaar, zeker nu menig switch van verlichting is voorzien (dat geeft toch weer 101 extra possible points of failure), maar ook een glaasje wijn is funest voor de meeste mechs. Voor ons is de afweging eenvoudig: gezien het aantal uren achter het bord mag een ultiem gevoel wat kosten. Maar twijfel je dan hebben we maar één advies: ga het eens zelf ervaren.

Dit specifieke bord komt met ‘bruine’ switches, m.i. de veiligste algemene aanrder. Wel een subtiel bumpje op het punt van actuatie, de rode switch is liniair en het actuatiepunt voel je daardoor niet, maar zonder de ‘click’ van de blauwe switch, die m.i. fijn voelt maar voor veel mensen te luid is. Ook hier gaat op: welke switch de juiste is is subjectief.

Op de SGK3 zitten switches van Kailh, de grootste bekende cloon chinees die in de laatste jaren de Duitse Cherry switches toch serieus na hebben weten te bootsen. Leggen we beide switches naast elkaar dan kunnen we wat subtiele verschillen aanwijzen, zo zit er iets meer tolerantie in wanneer je ze zijwaards probeert te bewegen, zijn de Kailhs op gevoel ietsjes zwaarder en is de tactile bump marginaal minder ‘refined’, maar je zal van goeden huize moeten komen om te weten welke welke is. Laat staan dat je als nieuwe mech klant dat nuance verschil weet te ervaren. Cherry die-hards zullen hun mening klaar hebben, en het mag ook mijn voorkeur hebben, maar voor de prijsverschillen waar we over praten? Dat is toch een pittige afweging.

Los van de switch keuze is de SGK3 gewoon een mech zoals een mech hoort te zijn. Ligt als een blok op tafel, tikt goed, geeft niet mee in gebruik, en weet zo aan onze hoop te voldoen dat dit bordje niet alleen mooi is op papier, maar vooral ook in de praktijk. Gewoon een goede ramplank om op te tikken, klaar.

Meegeleverde software is redelijk basic, maar het werkt, is vlot genoeg, en is ons inziens prima acceptabel. Profielen maken en opslaan, de functie onder toetsen aanpassen, macro’s maken, het gebruikelijke verhaal.

Verlichting

Ook de verlichting kunnen we in de software tweaken, en daar zien we toch aardig wat opties en presets. Ook hier geldt: het is allemaal niet bijster luxe gepolijst, maar het werkt, en het werkt soepel. Dik voldoende.

Het resultaat mag er ook zijn. Aan helderheid geen gebrek, vermoedelijk ook dankzij het iets grotere font, uniformiteit is erg netjes waarbij we enkel iets verval zien richting de onderkant, maar gezien we daar enkel hele dunne icoontjes aantreffen is dat iets wat je bij pixel-peeping ziet en in de praktijk m.i. geen naam mag hebben (dat zagen we op de K30 bijvoorbeeld wel anders….). We zien zoals vaker natuurlijk wel dat het midden van langere caps, bijvoorbeeld caps lock, een wat lichtere core heeft, maar praktisch geen (luxer) bord waar we dat ook niet zien; ik vind het meer dan dik in orde.

Conclusie

Sharkoon had zichzelf een mooie voorzet gegeven: een ‘echt’ mechanisch toetsenbord, met RGB, en dan voor net geen 70 euro. Het enige wat ze hoefden te doen is het in te koppen door geen significante fouten te maken, en van significante, of eigenlijk ook minder significante fouten is geen sprake. De bouwkwaliteit is meer dan netjes, en met een toplaag van (niet te dun) staal dat ook nog een beetje vingerafdruk resistent is merken we eigenlijk geen verschil met menig toetsenborden rond of iets boven de 100 euro. Het is niet het meest solide bord ooit gemaakt, maar het is een prima middenklasse behuizing waarmee je in het budget segment echt meer dan je mannetje staat.

De lage prijs betaal je met een beperkte featureset: geen polssteun, geen extra macro of media keys, geen USB of audio passthrough, en geen verwijderbare kabel. Zaken die je subjectief mag wegen, maar wanneer je op de prijs let zullen die zaken toch vaak prima te vergeven zijn. Je ‘betaalt’ ook met Kailh switches, die goedkoper zijn dan Cherry, maar net als we over Razer switches zeggen (Razer gebruikte voorheen ook Kailh) zijn dat verschillen die wij in onze ervaring niet echt inhoudelijk kunnen onderbouwen; het voelt als nuanceverschil, en we houden hooguit de vraagtekens hoe het zit met de werkelijke levensduur, maar tot zover wij bij webshops af en toe wat los proberen te peuteren wat RMA aantallen betreft lijkt Kailh het zo gek niet te doen. Wanneer we Cherry MX RGB mechs zien beginnen bij 30 a 50 euro meer, dan vinden we dat toch een pittig verschil.

Oftewel, de Sharkoon SGK3 is gewoon een hele aantrekkelijke optie wanneer je een beetje op de kleintjes wilt letten, maar wel een mech wilt. Met dat in het achterhoofd kunnen we ons nog wel afvragen of je RGB als prioriteit wilt stellen wanneer je op de kleintjes let, want er zijn natuurlijk gewoon genoeg echte no nonsense ramplanken op de markt rond deze prijs die RGB laten schieten en wellicht een andere feature-plus hebben; Sharkoon breekt de prijs hier heel nadrukkelijk wat -RGB- mechs betreft. Echter om maar een voorbeeld aan te halen van een andere budget mech, hun eigen SGK1, dan is de SGK3 met zijn bouw en afwerking toch wel wat extra’s waard. Staal maakt hem steviger, en het is praktisch heel fijn dat hij minder snel vies wordt dan de meeste andere planken. Aan de andere kant scheelt het wel 20 euro en zit er een polssteun aan de SGK1, dus zoals we ook al aangeven: er valt echt wel wat te overwegen op dit prijspunt naast deze SGK3.

Oftewel geen totaal gebrek aan concurrentie zodra we RGB als wens laten vallen, maar met de RGB uitvoering zoals hier ‘dik prima’ uitgevoerd, plus het feit dat het -de- voordeligste RGB mech van dit moment is (als je binnen NL bestellen en graag garantie willen) en dan weer rekening houdend met de constructie, dan mogen we dit toch een hele sterke keuze noemen in deze prijsklasse. Hij is inhoudelijk zeker niet uitzonderlijk of ultiem of noem maar wat, maar het is een bord waarbij geen van de elementen minder is uitgevoerd dan we voor een model van een paar tientjes meer zouden verwachten. Oftewel als je RGB en betaalbaar wilt combineren dan wordt het snel niet beter, of in elk geval niet snel beter wat ‘waar voor je geld betreft’, dan deze Sharkoon SGK3.

Wil je nog betere value? Vanaf 09:00 vandaag (15/12) maak je 72 uur lang kans om een gloednieuwe Sharkoon SGK3 te winnen. Hou de site in de gaten!

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: