Asus ROG Strix Z370-F Gaming review

Het kwam niet geheel als verrassing dat Asus bij de Z370 lancering met een ROG Maximus Hero aan kwam zetten, als geen ander weet de grote moederbord bakker wel hoe ze een high-end bordje kunnen positioneren (of in dit geval mid-high end) en de tactiek om af en toe een beetje te patsen met wat ze in huis hebben lijkt zeker niet verkeerd uit te pakken gezien de reacties op dat bord.

Aan de andere kant, niet iedereen tikt even 300 euro af voor een moederbord en dus kijken we ook graag naar wat er iets lager in de markt te vinden is. Net boven de 200 euro, voor ca 210-215 is hij momenteel te koop, treffen we de ROG Strix Z370-F Gaming aan. Het idee erachter? Dat gaan we proberen te ontdekken.

Specificaties

De features en specs van de Asus productpagina:

Note
*1 DP 1.2 Multi-Stream Transport compliant, supports DP 1.2 monitor daisy chain up to 3 displays.
*2 The M.2_1 socket shares SATA_1 port when use M.2 SATA mode device. Adjust BIOS settings to use a SATA device.
*3 The M.2_2 socket shares SATA_56 ports when use M.2 PCIE mode device in X4 mode. Adjust BIOS settings to use SATA devices.
*4 Intel® Optane Technology only supported when using 7th Generation Intel® Processors. Before using Intel® Optane memory modules, ensure that you have updated your motherboard drivers and BIOS to the latest version from ASUS support website.
*5 Due to limitations in HDA bandwidth, 32-Bit/192kHz is not supported for 8-Channel audio.

Uiteraard de nodige aandacht voor de vele ‘mooie’ elementen van Asus, naast een aantal zaken die we op dit prijspunt wel verwachten (twee maal M.2, dikke audio, USB 3.1 met Type-C achterop, dat soort zaken). Maar kijken we een beetje rond dan zoeken we ook een beetje naar de specifieke ‘unique selling points’ van deze Asus Z370-F.

Veel succes met het zoeken hebben we niet, eerder dat we wat punten tegenkomen waarvan we zouden denken dat je ze ‘voorbij 200 euro’ wel zou vinden. Een USB Type-C Frontpanel connector bijvoorbeeld (wel zien we twee interne USB 3.0’s) of iets redelijk gangbaars als fysieke knoppen. Ook uit de screenshots kunnen we toch een beetje opmaken dat de focus aardig op de uitstraling ligt.

Goed, we gaan gewoon hands-on dan.

Uitpakken

De luxe Maximus Hero doos was niet te verwachten, maar wat inhoud betreft is het toch een aardig gevulde doos. De nodige stickers, een deurhanger (met kanttekening dat ik mij niet kan herinneren dat zo’n ding ooit ‘cool’ was, ook niet toen ik 14 was), handige RGB header verlengkabels, wat kleine tie-wraps, een CPU installatiehulpmiddel voor noo… er.. beginnende bouwers, en een kleine fan bracket voor evt extra M.2 cooling, tot zover nodig. Ook de SLI bridge is van de partij, en het I/O shield is lekker zwart uitgevoerd. Al met al, niet verkeerd.

Bouw en features

Zoals we in eerdere reviews zagen is monochroom de trend, maar de Strix weet toch ook wel aardig op te vallen met de grote heatsinks en kappen, en aardig glimmende chipset heatsink.

Audio in de SupremeFX uitvoering is altijd fijn om te zien, want daarvan kunnen we inmiddels toch wel zeggen dat het garant staat voor zo’n beetje het beste wat je uit een moederbord kan halen.

We doen een rondje. Speciale aandacht voor de RGB headers en vooral de addressable RGB header. Dubbele USB 3.0 header is fijn, al had de Type-C connector gemogen, en hoewel we geen fysieke knoppen zien treffen we wel wat basic debug leds aan om eventuele problemen aan je core componenten te ontdekken bij boot. Totale fan header count: 6, niet verkeerd.

We zagen hierboven zes SATA poorten, en midboard treffen we nog twee M.2 sloten aan met één deels verborgen onder, en gekoeld door, de grote unit op ons chipset. Haal je die ervan af dan oogt en voelt die toch erg goed aan.

3D Print lijkt een minder prominent aanwezige focusfeature, maar zoals we hierboven zagen blijven er nog wel wat opties.

Achterop zien we de prettige, maar ook wel nodige Type-C en Type-A connector voor USB 3.1 Gen 2, de nodige video outs en audio met optical out, maar het totaal aantal van zes USB poorten is niet heel extreem.

UEFI

Eigenlijk zien we van de grote vier binnen Nederland geen slechte biossen meer. Zoeken naar functionaliteit die je echt mist is een zinlose exercitie, het meeste spreekt wel voor zich, en de laatste keer dat ik een issue had met het flashen of iets anders kan ik mij niet bijhalen. Maar dan toch weet Asus net even die X-factor in te zetten, en dat is niet enkel voor de meest luxe borden gereserveerd. En dan hebben we het niet over het feit dat Asus onder ‘Tweakers paradise’ heel veel meer opties lijkt te bieden, de meerwaarde van die bizarre opties zal voor meer dan een handjevol extreme nerds gewoon niet relevant zijn, maar het is hier en daar gewoon nipt intuïtiever, en af en toe heb je zo’n detail waarvan we toch weer kunnen stellen dat ze net even een stapje verder zijn, zoals met iets kleins als een overzicht van al je aanpassingen wanneer je op het punt staat ze op te slaan.

Testmethode

Intel Z370 moederborden zullen worden getest met een Intel Core i7-8700K: 6 Cores, 12 Threads, en genoeg power om de meeste gamers en creatieve professionals zich af te doen vragen of die investering nu echt nuttig is.

De voeding is afkomstig uit de stallen van Seasonic in de vorm van de Focus Gold 650W. Met deze gloednieuwe units heropenen ze de aanval op het middensegment van goede, betaalbare PSU’s betreft.

Geheugen komt van Corsair in de vorm van 16 GB Vengeance RGB 3000 MHz (let op: het is mogelijk dat je op eerdere foto’s ander geheugen ziet, het testen doen we met consequent dezelfde kit maar soms gaan producten op de foto terwijl een ander aan het testen is, en de voorraad is niet oneindig).

Omdat de Intel Core i7 8700K een ingebouwde GPU heeft maken we voor het testen van moederborden in deze serie geen gebruik van een GPU.

Voor opslag maken we gebruik van de creme de la creme op gebied van M.2 NVMe SSD’s: de Samsung 960 Pro 1TB. Want elke seconde telt.. (nou ja…)

Alle systemen worden met een schone Windows 10 Pro x64 installatie getest op een Cooler Master test bench zoals je hieronder ook zal zien.

We maken gebruik van de laatst beschikbaar gestelde biossen. Om eventuele invloeden van ‘handige’ snelheidsverhogende features tegen te gaan, vrijwel elke fabrikant biedt iets van een multi-core verbetering, gaan we uit van optimised default instellingen met de baseclock en core multipliers vastgesteld volgens Intel spec, en het XMP profiel op het geheugen.

Voor prestaties richten we ons primair op Passmark en Cinebench 15, twee populaire en vooral ook consequente benchmarks. Binnen Cinebench kijken we naar multicore en single core performance en de invloed van de tuning van het moederbord daarop , en bij Passmark primair naar de CPU en Memory benchmarks. Die laatste test weliswaar het geheugen, maar bij een vast profiel kunnen we wel de invloed van het moederbord op de geheugenprestaties vaststellen.

Daarnaast kijken we naar PC Mark 10, een all-round suite, de Mozilla Kraken benchmark, en een aantal verschillende AIDA64 benchmarks. Binnen deze zien we veelal iets meer schommelingen bij herhaaldelijk testen, maar met meerdere runs per benchmark balanceert het aardig uit. Feitelijk gaat voor alle benchmarks op dat we pas echt conclusies kunnen trekken als de prestaties meer dan een procent of twee, en dan consequent tussen benchmarks, afwijken. Per benchmark run zelfs op een enkel moederbord is een dergelijke afwijking per run niet meer dan gebruikelijk.

De render test (Blender, BMW benchmark) waarbij alle cores hard aan het renderen gezet worden geldt ook als een pittige CPU belasting en bij gelijke CPU en RAM weegt dan geheel op het moederbord; een praktische, zwaar wegende test.

Wat betreft dat verbruik gaan we primair kijken naar het idle verbruik, oftewel wat verbruikt het systeem als je deze simpelweg aan laat staan, op onze Voltcraft 450PRO. Het verbruik bij maximale CPU prestaties wordt ook genoteerd, dit doen we met de AIDA64 Engineering versie benchmark met CPU-, FPU- en cache load.

Als laatste bekijken we de geluidskwaliteit met behulp van Rightmark Audio Analyzer. Dit doen we door middel van de loop-test waarbij zowel de uitgang als de ingang wordt gemeten. De keuze is hierop gevallen omdat het op deze manier snel en zonder externe audio hardware mogelijk is om te testen, echter kent wel de beperking dat in geval van ondermaatse prestaties het lastiger vast te stellen is of de oorzaak de kwaliteit van de geluidsweergave of juist de opname is.

Prestaties

Resultaten van de benchmarks:

Als je eerdere Z370 reviews hebt gelezen weet je wat mijn reactie hierop is: boring. Voor de Extreme 4 specifiek is opvallend dat hij bovenaan weet te eindigen bij twee benches en onderaan bij anderen, maar met alles zo dicht op elkaar is het gewoon totaal niet interessant. Met een enkel sample van elk bord is het zelfs aannemelijk dat bij een hertest op zeven nieuwe samples de resultaten compleet andersom zouden kunnen zijn. Een vlotte blik op één van de vele andere moederbord tests van de afgelopen dagen lijkt dat ook wel te bevestigen.

De belangrijkste leer die we eruit willen trekken is dat het vanuit het praktische perspectief weinig uit maakt voor de prestaties wanneer je een moederbord met gelijke settings. Een luxer moederbord koop je dus voor features, of voor looks, niet voor direct meer prestaties (tenzij features oc gerelateerd zijn etc etc). Het is dan wellicht nog de moeite waard om te vermelden dat Asus het iets makkelijker maakt om de performance op te krikken met een all-core boost door bij het activeren van het DDR4 XMP geheugen voor te stellen om meteen ‘multi core enhancement’ mee te nemen, maar echt complex is dat elders ook niet.

Stroomverbruik: in het midden in idle, iets bovengemiddeld onder load, maar ook hier eigenlijk geen echt spectaculaire zaken.

Verschillen zagen we voorheen soms ook bij de geluidskwaliteit, maar ook hier moeten we wel opmerken dat veel van deze borden wel direct tegenover elkaar staan. Allen zijn Z370, geen enkele is een echte budget unit, en allemaal komen ze met iets van een Realtek ALC1220 implementatie waardoor we ook nauwelijks, althans praktisch beperkt, verschil kunnen zien in de audio prestaties. Net als bij X399 testen merkten we hier en daar echter wat opvallende resultaten die zouden aanduiden dat de performance (ruim) beter is dan de fabrikant claimt; dat is normaliter onwaarschijnlijk, maar gezien de mate waarin dat gebeurde reden om er nog even in rust op terug te komen. Niet van Asus overigens, maar totdat we een goede vergelijking hebben houden we ze even achter de hand, oftewel de audio grafieken houden jullie nog even te goed. Tot die tijd verwijzen we graag eventjes naar de testresultaten van Hardware.info die onderstreepten wat al te verwachten was van deze Supreme FX implementatie.

Verlichting

Voor de LED foto’s bouwden we dit moederbord op een Cooler Master testbench, pakten we een Cooler Master MasterLiquid 120 erbij, en knalden we het Corsair Vengeance RGB geheugen erin.

Wat RGB betreft zien we eigenlijk… well.. opvallend weinig. We moesten even dubbelchecken of we niets over het hoofd zagen, maar het RGB element in het I/O shield. Die implementatie is overigens wel erg chique, met de nodige afmetingen en kleurovergangen, maar wil je meer dan zal je gebruik willen maken van de twee RGB strip headers danwel addressable header.

Nog even kijken, nop, niks op de onderste helft. Behalve dat mooie chipset heatsinkje natuurlijk.

En dat zeggen we zeker niet met een vervelende toon, want zeker een beetje slimme shopper weet dergelijke zaken eenvoudig genoeg in huis te halen, en veel belangrijker: tot zover RGB sync applicaties gaat heeft Asus ons de laatste week overtuigd dat zij die het beste voor elkaar hebben. Ja, Gigabyte zit ze op de hielen met hun meest recente update, maar de Aura Sync applicatie laat zowel de huidige MSI als ASRock implementatie een aardig eind achter ze. We wachten nog op onze addressable strips, want ‘slim shoppen’ hield in dit geval in 2-3 weken wachten op een zakje uit China, maar het zal het waard zijn.

Conclusie

(vast Z370 verhaal voor mensen die eerdere Z370 reviews niet hebben gezien) Wat in onze optiek eigenlijk het beste nieuws is van de Z370 – Coffee Lake lancering is dat we met deze nieuwste Intel generatie weer een echte stap vooruit maken. Niet op IPC overigens, eigenlijk zien we per-core inhoudelijk vooral weer een klein stukje evolutie en de upgrade van Z270 naar Z370 is ook niet eens heel extreem. Hoewel het positief is dat we 40 PCI-e lanes tot onze beschikking hebben is het grote verschil dat de i5 en de i7, voor Z370 toch de logische koppelproducten, er beide twee cores bij hebben gekregen. Zeker voor de i7 met hyperthreading hebben we het nu over 12 threads wat toch best spannend is.

Daarmee hebben we dus wel een nieuwe generatie bereikt die voor mensen met oudere systemen weer echt interessant is als upgradepad. Zeker zij die nog in de Sandy of Ivy bridge generatie zitten, maar ook vanuit Haswell of zelfs Sky- en Kaby-lake gebruikers zullen zich toch afvragen of ze die 50% meer cores plus wat optimalisaties toch niet kunnen gebruiken. All-round prosumers met de nodige game-, foto- en video activiteiten zeker wel, maar ook voor gamers die nu tegen hun CPU aan zitten te hikken voelt het in elk geval niet als een bescheiden vooruitgang (overigens met de kanttekening dat het nog altijd sterk per game afhankelijk is of een last-gen i5 niet gewoon voldoet). En dat gevoel van een echte upgrade is toch wel weer fijn om weer eens te voelen.

En voor dat nieuwe systeem heb je dan een nieuw moederbord nodig, wat een goede blik op deze Z370 line-up toch wel relevant maakt. Maar welke koop je dan?

Wat niet veranderd is is onze visie over hoe je een geschikt moederbord uitzoekt:
– Kies welke features je nodig hebt
– Bedenk welke features je eventueel verwacht in te kunnen zetten in de levensduur van je build (en kijk realistisch gezien niet verder dan 5 jaar)
– Pak een aantrekkelijke aan de betaalbare kant van je resultaten, of voeg eventueel wat budget toe om de uitstraling (of toch die gekke extra feature) te krijgen die je kan waarderen.

Dat klinkt op zich eenvoudig, ware het niet dat benodigde features bepalen best tricky kan zijn. Hoe veel fans heb je nodig, hoe veel opslag wil je aansluiten, hoe ver ga je overclocken? En vooral dat laatste: wat is nu echt het verschil tussen al deze VRM constructies en het gevolg in de dagelijks praktijk. Het wordt er niet eenvoudiger op wanneer je bedenkt dat geen van deze zeven Z370 bordjes echt budget is. Oftewel geluid is overal minimaal goed, in dit geval overigens erg goed, overclocken met praktische 24/7 overclocks lukt ook wel, en over the out of the box prestaties kunnen we ook niet vallen over welk bord dan ook.(/vast Z370 verhaal)

Heel droog bekeken zorgt het bovenstaande voor de nodige druk op de Asus Z370-F. Ik zie een featureset die voor vele praktische doeleinden, van game systeem tot workstation, prima zal voldoen. Twee M.2 sloten, zes SATA, vier DDR4s tot 64 GB, dikke audio, SLI en Crossfire support, zes fan headers, een VRM ruim capabel tot zelfs een i7 stevig op de staart te trappen, en ook USB 3.1 Gen2 met Type-A en Type-C achterop. Dat lijstje zal voor velen toch in de categorie “meer dan prima, lets go” vallen.

Maar een prijs voorbij de 200 euro, of eigenlijk vergeleken met enkele concurrenten onder de 200 euro, beginnen we toch echt te zoeken naar onderscheidende features. We zien alternatieven met een extra LAN poort, een WiFi chip ingebouwd, een Type-C frontpanel connector of meer USB poorten achterop. Andere features om verder mee te onderscheiden zoals nog meer fan headers blijven ook op gemiddeld steken, noch zien we iets als wat fysieke knoppen of een dual bios. Oftewel, op puur droog feature vlak zien we ‘het’ nog niet.

Heck, zelfs wat de direct ingebouwde RGB betreft is het geen bord die meteen keihard onderscheid maakt. De extra dikke RGB bar in het I/O gedeelte is zeker leuk, maar ergens hadden we ook RGB actie elders op het bord verwacht.

Toch zit in het RGB gedeelte wel een groot deel van de kracht die Asus wel degelijk in huis heeft om je te overtuigen voor dit bordje te gaan. Naast het feit dat het gewoon een heel mooi bordje is, en punt drie van de eerdere lijst (iets meer uitgeven voor iets wat je mooi vind) nog wel te begrijpen is, loopt Asus wat RGB synchronisatie met andere componenten wel voor. Verwacht je volop in te zetten op RGB strips, een addressable strip, RGB geheugen en/of bijpassende videokaart, dan zijn die paar tientjes boven iets als een ASRock Z370 Gaming K6 of MSI Gaming Pro Carbon voor dat gemak en soepelere praktijkervaring met de RGB software best te verdedigen. Een forse meerprijs? Zeker, maar op je 1500 euro build is een paar procent voor minder software gemekker iets waar ik wel duidelijk op wil wijzen als voordeel.

Het zal een afweging zijn die je voor jezelf zal moeten maken. Het liefst zien we natuurlijk een berg argumenten om de positie van een product als positief te bestempelen, en niet enkel één wat meer specifieke focus groep, en in algemene termen wat score betreft wegen we het altijd wel mee wanneer de doelgroep kleiner is door dat de prijs wat hoger uitvalt, of er niet gekozen is voor wat extra all-round features. Echter zodra de featureset precies past en je echt serieus op component RGB synchronisatie in wilt zetten, en dat is toch best gangbaar tegenwoordig, dan kunnen we op dit moment gewoon niet om Asus heen.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: