Asus ROG Maximus X Hero review

We blijven nog even lekker knallen met Z370 moederborden. Asus doet mee met een mid-range Z370 nogwat Strix, en de ROG Maximus X Hero die bij launch aan de bovenkant van de markt zal zitten (naastdezelfde variant die ook WiFi-AC erbij heeft), maar op termijn vast meer upper-mid-range zal worden nadat Asus los gaat met bizarre borden zoals ze maar al te graag doen; zo zijn de Apex (die hard overclockers) en Formula (die hard waterkoelers) al aangekondigd. Als tevreden eigenaar van de Z170 variant op de Maximus Hero uiteraard een bordje waar ik heel erg naar uit keek, en besides: ROG staat eigenlijk altijd wel garant voor iets opvallends.

Gissen blijft het prijskaartje, maar het lijkt geen onredelijke aanname dat van de zeven bordjes in de vergelijking deze ROG Hero het duurst zal blijken, vermoedelijk met een prijs richting de 300 euro.

Specificaties

De features en specs van de Asus productpagina:

Note
*1 The PCIe x4_3 slot shares bandwidth with PCIex1_3. The PCIe x4_3 runs x2 mode by default.
*2 When the M.2_1 socket is operating in SATA mode, SATA port 1 will be disabled.
*3 When the M.2_2 socket is operating in PCIEX4 mode, SATA port 5. 6 will be disabled.
*4 This function will work depending on the CPU installed.
*5 Due to limitations in HDA bandwidth, 32-Bit/192kHz is not supported for 8-Channel audio.

Opvallende zaken: Addressable RGB support, veel connectiviteit en kwaliteit focus, grote audio focus, RGB actie, maar ook eigenlijk toch vooral veel zaken die we kennen of als typisch beschrijving voor Z370 moederborden: twee M.2 sloten, zes SATA poorten, SLI en CF support, USB 3.1 Type-A en C achterop, etcetera. Het verschil tussen de luxere uitvoering en de mid-range zien we hier vooral in de aanwezigheid van drie RGB headers (waarvan 1 dus addressable), meer fan headers inclusief de voor custom waterkoeling toch handige specifieke, en natuurlijk fysieke knoppen en debug opties die aan de onderkant ontbreken. Toch kunnen we zeggen dat een enkele LAN poort wellicht wat karig is.

Oh, en de uitstraling, want ROG, toch? Kijken we nog iets verder dan zien we dat Asus wat OC support op bijvoorbeeld het geheugen net wat verder gaat, maar de praktische implicatie ervan is lastiger uit te drukken, zeker als je geen extreem dure DDR4 kit hebt.

Uitpakken

Asus ROG moederborden hebben de beste doos, simpel. Gigabyte heeft dat inmiddels gekopieerd voorr X399, maar van de zeven Z370’s is dit gewoon de dikste. Presentatie vanaf het moment dat je hem open klapt, de hoeveelheid extra’s zoals sticker overdosis, extra CPU en kabeltool, extra bracket voor een extra fan op de VRMs, Asus zet gewoon de standaard.

Wait, geen I/O shield? The fudge? Wacht maar….

Bouw en features

Uiteraard ontkomen we er niet aan om te stellen dat monochroom de standaard is voor 2017, dat Asus die standaard met hun eerdere Hero bordjes ook al ingezet had, en dat dit een soort stukje evolutie erop is. Uiteraard moeten we ook stellen dat looks subjectief zijn, dat het objectief lastig is om echt aan te wijzen wat de één voor jou nou aantrekkelijker of juist minder aantrekkelijk maakt, en moeten we ook nog stellen dat het onze taak is om ons niet, of althans niet te veel, onze emoties te laten beïnvloeden door het gevoel wat een product geeft wanneer we het in handen pakken.

Maar, en dat is toch best een dikke maar, ondanks dat we lastig de vinger op de pols kunnen leggen weet Asus met hun ROG moederborden toch keer op keer die emoties flink aan te zwengelen. Zelfs met zeven borden op tafel, waarbij we bij de meesten toch kunnen stellen dat het op pcb en componentniveau heel erg goed in elkaar zit, weet zo’n Hero bordje je toch te pakken, of ons althans.

Wat ‘het’ is? Al sla je mij dood, maar ze hebben ‘het’ wel, consequent.

We doen een rondje langs alle aansluitingen en pins (check specs voor de details), van links onder naar rechts onder, en dan naar boven en weer naar links. Aandacht uiteraard voor de ADD_HEADER, de fysieke knoppen, slow- en LN2 mode voor overclockers, het feit dat één van de twee USB 3.0 headers onderop zit, twee USB 2.0 headers voor liefhebbers van NZXT Krakens hebben we ook even niet gezien bij Asus, een interne USB 3.1 en alles bij elkaar toch zeven headers die je op verschillende manieren in kan zetten, naast de optie om tot 3 fans via de ext fan optie aan te sluiten.

We zien mid-board nog twee M.2 sloten. Één voorzien van een M.2 shield, en direct daarnaast nog één fan header.

Bij de Zenith Extreme zagen we v oor het eerst al een ingebouwd I/O paneel, en het is natuurlijk heel tof om die feature ook terug te zien op een bord dat niet 600 euro kost. Uiteraard wel wat besparingen ten opzichte van die klapper, zo zijn de audio aansluitingen niet van RGB LEDs voorzien, maar we mogen dit toch alsnog een feature noemen die echt opvalt, en waarvan we verwachten dat de concurrentie toch ook weer bij Asus zal gaan afkijken.

Wat aansluitingen betreft zijn we voorstander van de fysieke biosswitch en cmos clear achterop, en ook de bios flash tool zonder dat je een werkend systeem hoeft te bouwen is fijn. Echter, wat de verdere aansluitingen betreft is het geen extreem bordje. USB 3.1 Type-C en Type-A zijn natuurlijk mooi maar ook de standaard, dito voor de optische uitgang, maar het bord heeft het duidelijk van het sexy ingebouwde shield, minder van de daadwerkelijk geboden aansluitingen.

UEFI

Eigenlijk zien we van de grote vier binnen Nederland geen slechte biossen meer. Zoeken naar functionaliteit die je echt mist is een zinlose exercitie, het meeste spreekt wel voor zich, en de laatste keer dat ik een issue had met het flashen of iets anders kan ik mij niet bijhalen. Maar dan toch weet Asus net even die X-factor in te zetten. En dan hebben we het niet over het feit dat Asus onder ‘Tweakers paradise’ heel veel meer opties lijkt te bieden, de meerwaarde van die bizarre opties zal voor meer dan een handjevol extreme nerds gewoon niet relevant zijn, maar het is hier en daar gewoon nipt intuïtiever, en af en toe heb je zo’n detail waarvan we toch weer kunnen stellen dat ze net even een stapje verder zijn.

Het overzicht van exact welke aanpassingen je op het punt staat te maken bij het opslaan van je bios is daar een uitstekend voorbeeld van. Staat het de aanschaf van welk van ‘de grote vier’ in de weg? Ik denk het niet, maar Asus presenteert zich als premium brand, en kent regeld ook een premium prijs, en dan zien we dat soort kleine stukjes verzorging toch ook heel graag terug.

Testmethode

Intel Z370 moederborden zullen worden getest met een Intel Core i7-8700K: 6 Cores, 12 Threads, en genoeg power om de meeste gamers en creatieve professionals zich af te doen vragen of die investering nu echt nuttig is.

De voeding is afkomstig uit de stallen van Seasonic in de vorm van de Focus Gold 650W. Met deze gloednieuwe units heropenen ze de aanval op het middensegment van goede, betaalbare PSU’s betreft.

Geheugen komt van Corsair in de vorm van 16 GB Vengeance RGB 3000 MHz (let op: het is mogelijk dat je op eerdere foto’s ander geheugen ziet, het testen doen we met consequent dezelfde kit maar soms gaan producten op de foto terwijl een ander aan het testen is, en de voorraad is niet oneindig).

Omdat de Intel Core i7 8700K een ingebouwde GPU heeft maken we voor het testen van moederborden in deze serie geen gebruik van een GPU.

Voor opslag maken we gebruik van de creme de la creme op gebied van M.2 NVMe SSD’s: de Samsung 960 Pro 1TB. Want elke seconde telt.. (nou ja…)

Alle systemen worden met een schone Windows 10 Pro x64 installatie getest op een Cooler Master test bench zoals je hieronder ook zal zien.

We maken gebruik van de laatst beschikbaar gestelde biossen. Om eventuele invloeden van ‘handige’ snelheidsverhogende features tegen te gaan, vrijwel elke fabrikant biedt iets van een multi-core verbetering, gaan we uit van optimised default instellingen met de baseclock en core multipliers vastgesteld volgens Intel spec, en het XMP profiel op het geheugen.

Voor prestaties richten we ons primair op Passmark en Cinebench 15, twee populaire en vooral ook consequente benchmarks. Binnen Cinebench kijken we naar multicore en single core performance en de invloed van de tuning van het moederbord daarop , en bij Passmark primair naar de CPU en Memory benchmarks. Die laatste test weliswaar het geheugen, maar bij een vast profiel kunnen we wel de invloed van het moederbord op de geheugenprestaties vaststellen.

Daarnaast kijken we naar PC Mark 10, een all-round suite, de Mozilla Kraken benchmark, en een aantal verschillende AIDA64 benchmarks. Binnen deze zien we veelal iets meer schommelingen bij herhaaldelijk testen, maar met meerdere runs per benchmark balanceert het aardig uit. Feitelijk gaat voor alle benchmarks op dat we pas echt conclusies kunnen trekken als de prestaties meer dan een procent of twee, en dan consequent tussen benchmarks, afwijken. Per benchmark run zelfs op een enkel moederbord is een dergelijke afwijking per run niet meer dan gebruikelijk.

De render test (Blender, BMW benchmark) waarbij alle cores hard aan het renderen gezet worden geldt ook als een pittige CPU belasting en bij gelijke CPU en RAM weegt dan geheel op het moederbord; een praktische, zwaar wegende test.

Wat betreft dat verbruik gaan we primair kijken naar het idle verbruik, oftewel wat verbruikt het systeem als je deze simpelweg aan laat staan, op onze Voltcraft 450PRO. Het verbruik bij maximale CPU prestaties wordt ook genoteerd, dit doen we met de AIDA64 Engineering versie benchmark met CPU-, FPU- en cache load.

Als laatste bekijken we de geluidskwaliteit met behulp van Rightmark Audio Analyzer. Dit doen we door middel van de loop-test waarbij zowel de uitgang als de ingang wordt gemeten. De keuze is hierop gevallen omdat het op deze manier snel en zonder externe audio hardware mogelijk is om te testen, echter kent wel de beperking dat in geval van ondermaatse prestaties het lastiger vast te stellen is of de oorzaak de kwaliteit van de geluidsweergave of juist de opname is.

Prestaties

Resultaten van de benchmarks:

Ahem, nog altijd boring. Coffee Lake en Z370 zijn dan wel net nieuw, maar van deze zoveelste Intel Core release hadden we eigenlijk ook niet verwacht dat we op gebied van moederborden opeens enorme verschillen zouden gaan meten. De basis is daar simpelweg te volwassen voor. Heel even leek dit bord op een nipte structurele overwinning af te stevenen, met de ‘winst’ in Passmark, Cinebench en Blender, maar naast het feit dat het allemaal binnen de marges valt zagen we daarna weer grafieken zoals we ze zouden verwachten van een vier jarige met wat kleurpotloden; leuk, maar het zegt niet heel veel. Wel is het handig dat je bij het activeren van de XMP modus in je bios meteen gewezen wordt op de automatische multicore enhancement, iets wat wel meteen al je cores naar de maximale turbofrequentie overclockt (uiteraard met extra warmte en verbruik als gevolg) en ook dan een performance winst geeft, maar die instelling vinden we even goed op de andere borden terug.

De belangijkste leer die we eruit willen trekken is dat het vanuit het praktische perspectief weinig uit maakt voor de prestaties wanneer je een moederbord met gelijke settings. Een luxer moederbord koop je dus voor features, of voor looks, niet voor direct meer prestaties (tenzij features oc gerelateerd zijn etc etc). Duurdere borden hebben het in dat opzicht natuurlijk wel wat lastiger.

Op gebied van stroomverbruik zagen we voorheen nog wel eens verschillen, en ook hier zien we wel wat verschil.

Mooi in het midden wat idle verbruik betreft, en aan de bovenkant van gemiddeld wat load verbruik betreft, zij het eigenlijk toch ook binnen een prima marge.

Verschillen zagen we voorheen soms ook bij de geluidskwaliteit, maar ook hier moeten we wel opmerken dat veel van deze borden wel direct tegenover elkaar staan. Allen zijn Z370, geen enkele is een echte budget unit, en allemaal komen ze met iets van een Realtek ALC1220 implementatie waardoor we ook nauwelijks, althans praktisch beperkt, verschil kunnen zien in de audio prestaties. Net als bij X399 testen merkten we hier en daar echter wat opvallende resultaten die zouden aanduiden dat de performance (ruim) beter is dan de fabrikant claimt; onwaarschijnlijk. Dus de audio grafieken houden jullie nog even te goed, echter kunnen we vast stellen dat de audio van dit Asus bordje geen onderdeel van de reevaluatie was.

Verlichting

Voor de LED foto’s bouwden we dit moederbord op een Cooler Master testbench, pakten we een Cooler Master MasterLiquid 120 erbij, en knalden we het Corsair Vengeance RGB geheugen erin.

De lijn die we al een beetje uit aan het zetten zijn, die van Asus als toch voorloper, kunnen we wat software betreft goed doorzetten. Het linken van verschillende stuks hardware, de geboden opties, de manier waarop de software werkt, het is in onze ervaring gewoon een stapje soepeler en chiquer voor het oog dan de drie concurrenten neerzetten. Er is absoluut ruimte voor verbetering, zo is het vergeleken met softwarepakketen die we bijvoorbeeld van Logitech, Corsair of Razer zien geen gepolijst pakket zonder ruwe randjes, maar de randjes zijn elders toch nog wel een stukje ruwer. Wil je echt actief RGB integreren met andere hardware vinden we deze implementatie toch een streepje voor hebben.

Het resultaat:

Niet zo bizar veel RGB actie als de Gigabyte Gaming 7, niet ‘zo’ bescheiden als de Strix uitvoering, maar subjectief netjes en gebalanceerd. Jullie mogen zelf oordelen.

Conclusie

Wat in onze optiek eigenlijk het beste nieuws is van vandaag is dat we met de nieuwste Intel generatie weer een echte stap vooruit maken. Niet heel extreem op IPC, eigenlijk zien we per-core inhoudelijk vooral weer een klein stukje evolutie en de upgrade van Z270 naar Z370 is ook niet eens heel extreem. Hoewel het positief is dat we 40 PCI-e lanes tot onze beschikking hebben is het grote verschil dat de i5 en de i7, voor Z370 toch de logische koppelproducten, er beide twee cores bij hebben gekregen. Zeker voor de i7 met hyperthreading hebben we het nu over 12 threads wat toch best spannend is.

Daarmee hebben we dus wel een nieuwe generatie bereikt die voor mensen met oudere systemen weer echt interessant is als upgradepad. Zeker zij die nog in de Sandy of Ivy bridge generatie zitten, maar ook vanuit Haswell of zelfs Sky- en Kaby-lake gebruikers zullen zich toch afvragen of ze die 50% meer cores plus wat optimalisaties toch niet kunnen gebruiken. All-round prosumers met de nodige game-, foto- en video activiteiten zeker wel, maar ook voor gamers die nu tegen hun CPU aan zitten te hikken voelt het in elk geval niet als een bescheiden vooruitgang (overigens met de kanttekening dat het nog altijd sterk per game afhankelijk is of een last-gen i5 niet gewoon voldoet). En dat gevoel van een echte upgrade is toch wel weer fijn om weer eens te voelen.

En voor dat nieuwe systeem heb je dan een nieuw moederbord nodig, wat een goede blik op deze Z370 line-up toch wel relevant maakt. Maar welke koop je dan?

Wat niet veranderd is is onze visie over hoe je een geschikt moederbord uitzoekt:
– Kies welke features je nodig hebt
– Bedenk welke features je eventueel verwacht in te kunnen zetten in de levensduur van je build (en kijk realistisch gezien niet verder dan 5 jaar)
– Pak een aantrekkelijke aan de betaalbare kant van je resultaten, of voeg eventueel wat budget toe om de uitstraling (of toch die gekke extra feature) te krijgen die je kan waarderen.

Dat klinkt op zich eenvoudig, ware het niet dat benodigde features bepalen best tricky kan zijn. Hoe veel fans heb je nodig, hoe veel opslag wil je aansluiten, hoe ver ga je overclocken? En vooral dat laatste: wat is nu echt het verschil tussen al deze VRM constructies en het gevolg in de dagelijks praktijk. Het wordt er niet eenvoudiger op wanneer je bedenkt dat geen van deze zeven Z370 bordjes echt budget is. Oftewel geluid is overal minimaal goed, in dit geval overigens erg goed, overclocken met praktische 24/7 overclocks lukt ook wel, en over the out of the box prestaties kunnen we ook niet vallen over welk bord dan ook.

Die wetenschap maakt het niet makkelijk voor wat zeer waarschijnlijk het duurste bord in de vergelijking zal blijken. Of de vermoedens van een prijs richting de 300 euro zullen kloppen of dat hij wat tientjes lager uit gaat vallen maakt dan weinig uit; voor veel doeleinden zal een ruim goedkoper bord moeten voldoen, en vermoedelijk zelfs al een overschot aan features bieden om in te groeien. Sterker nog, we moeten toch ook wel even een kritische opmerking plaatsen dat Asus niet –te- veel op naam, reputatie en aandacht voor detail gaat leunen in hun ‘meer betaalbare’ ROG borden (schrijf ik in de veronderstelling dat er nog ROG modellen boven komen, of vergeleken met bijvoorbeeld een Zenith Extreme). We zien een ruim aanbod wat USB aansluitingen betreft met dubbele interne USB 3.0 en interne USB 3.1, maar net als wat opslagmogelijkheden betreft ook niets wat we ook niet in borden zien die vermoedelijk zo’n 100 euro minder gaan kosten; geen derde M.2 slot, geen 2 extra SATA poorten, geen setje extra USB poorten achterop. Daarbij was iets als een tweede LAN aansluiting, of nog mooier een snellere variant, ook een mooie kers op de taart geweest maar ook op dat vlak blijft de Hero redelijk bescheiden.

Wat echt inhoudelijke details betreft zien we natuurlijk wel zaken waarop deze ROG Maximus X Hero zich wel degelijk weet te onderscheiden: meer fan headers, meer mogelijkheden daarover, meer opties (en fijn bruikbare dankzij de sterke bios) voor liefhebbers van (iets) fanatiek(er) overclocken en vooral ook voor zij die voor custom waterkoeling willen gaan. En vooral dat laatste kunnen we wel wegen, want het klinkt toch aannemelijk dat de wat duurdere bordjes hun weg naar dergelijke custom water builds zullen vinden terwijl de features die we voor hen relevant achten juist niet snel in het lagere segment aantreffen. Zit je die kant op te denken voor je Coffee Lake build, dan springt dit bord gewoon naar boven.

We hadden dus wel graag nog iets meer fysieke extra’s gezien, net even die extra paar USB’s of LAN of wellicht nog een fan headertje erbij om wat meer af te zetten van de connectors op de iets goedkopere units. Maar we zien toch ook meer dan enkel naam en prijs wat het premium label betreft. Los van alle specs en aansluitingen, onder de streep blijven we oprecht overtuigd van het feit dat Asus meer dan de concurrentie de trend zet in plaats van volgt, en daarmee ook wat bijbehorende praktische voordelen biedt. Details zoals het ingebouwde, verdomd prettige I/O shield zijn een voorbeeld van een kleinigheidje die meer als verwennerij voelt dan als hard argument om meteen voor dit bord te gaan, maar ze zetten wel degelijk trend wat design betreft, leiden met marge op gebied van afwerking en mogelijkheden van hun software, leiden op gebied van RGB implementatie en synchronisatie en leiden (zij het een beetje) wat uefi bios betreft. Soms kleine verschillen, maar genoeg om toch net even te overtuigen als meest volwassen product en net af en toe dat puntje op de i dat de praktijkervaring net even wat meer premium voelt. In welke mate je dat de vermoedelijk significante (lees: mogelijk best pittige) meerprijs waard zal vinden mag je zelf bepalen, we snappen ook als iemand daar niet extra voor wilt investeren, maar we kunnen niet anders dan stellen dat er wederom geen enkel gebrek is aan heerlijke aantrekkingskracht bij dit lekkere jonge ROG ding.

Overtuigend Editor’s Choice dankzij de aandacht voor detail en top uitwerking.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: