Op Bezoek Bij… de MSI Moederborden Fabriek


We zien hier het ene na het andere moederbord ons lab passeren, tot het punt dat we er soms bijna ongevoelig voor worden hoeveel werk en onderzoek er in elk van die producten zit. Dus de vraag van MSI of wij het leuk zouden vinden om de MSI Moederborden fabriek in Shenzhen te bezoeken om te zien hoe zo’n moederbord nu echt gemaakt wordt konden we natuurlijk alleen maar enthousiast op reageren. Zien hoe iets gemaakt wordt, de gelegenheid om Mainland China een keer te ervaren, plus natuurlijk het ultieme genot van 13 uur vliegen met lange stelten, wie wil dat nou niet?

Ik trok mijn maat 49 schoenen aan, pakte een reserve paar in (ga maar eens maat 49 vinden in China), liet mijn koffer verder leeg om die later te vullen met Chinees spul, sprong in de auto richting Schiphol en belandde uiteindelijk via Hong Kong in Shenzhen.


Mainland China


Niet dat ik nou hele specifieke verwachtingen had, maar Shenzhen bleek toch flink anders dan ik had verwacht van China. Google op Bejing en wat je daar ziet komt totaal niet overeen met wat je in Shenzhen ziet. Het is onvoorstelbaar groot met bijna evenveel inwoners als heel Nederland, maar het oogt modern, uitstekend onderhouden en ongekend schoon. Rijke Aziatische landen ogen sowieso schoner dan West Europa, maar dit was wel extreem. Vooral het feit ook dat praktisch alles op wielen daar elektrisch is is echt bizar, van auto’s tot bussen tot scooters en driewielers van peuters; praktisch alles rijdt op een accu. In hoeverre het super schone gevoel verder komt door opvallende straat schoonmaak robots of misschien vooral het feit dat je vermoedelijk flink op je donder krijgt als jij er een zooitje van maakt, dat laat ik even in het midden. Met camera’s op praktisch elke hoek is de druk om je gewoon netjes te gedragen in elk geval duidelijk merkbaar.




Natuurlijk kom je genoeg dingen tegen die de gemiddelde Nederlander verwacht bij “China”. Het feit dat er naast een grote mall met alle grote (Westerse) merken, bijvoorbeeld Armani, een B-mall ligt met dezelfde-merken-maar-dan-net-niet, bijvoorbeeld Anmani, is natuurlijk iets waar je wel even om moet lachen. Ook zie je dat ze, naast genoeg dingen uit eigen cultuur, ook heel actief importeren daar. Zo keken wij vanuit één restaurant uit op een mini wereld met o.a. Eifeltoren en Amsterdamse grachtenpandjes. Je komt er vreemd genoeg bijna geen buitenlander tegen, ze zien simpelweg goed wat er allemaal in de wereld is en doen dat vervolgens daar ook. Soms beter, sneller, goedkoper. Soms.. uh.. “net niet”.


Het prijsverschil met Nederland is wel frustrerend. Zo gingen we met een paar bekenden van ons flink los bij een Japanse stijl barbecue, inclusief Wagyu, maar dan voor een bedrag waarvoor je in Nederland nauwelijks naar de Mac kan. Ook de speelgoedwinkels zijn een echte ervaring. Waar Ali Express jarenlang veel net-niet Lego had, hebben ze nu mega winkels vol met tal van originele concepten, mooi afgewerkte producten en alsnog bizarre prijzen. Maar waar je ook ging, alles ziet er tip-top uit, schoon, veilig, modern en prettig.


Chinese Lego, Top Toy, is oprecht Top.

De Fabriek


Enfin, Techtesters is geen travel blog, dus terug naar het werk. In Shenzhen bevinden zich ook enkele fabrieken van MSI. Op één locatie worden o.a. videokaarten gemaakt, waar ik was werden moederborden gemaakt. Maar liefst 130.000 moederborden per maand. In dezelfde fabriek worden verder ook nog kant en klare systemen gemaakt, mini PCs uit MSI’s Cubi range, All-in-ones, en nog enkele andere producten.



Als je aan “fabriek” denkt, dan denk je vermoedelijk al snel aan een mega grote hall met schoorstenen, rook uit torens, et cetera. In dat opzicht lijkt MSI’s fabriek meer op een kantoorpand dan een ouderwetse fabriek. Van rokende torens is ook helemaal geen sprake, de toko draait daar zelfs 100% op groene energie. Van buiten valt er dus weinig spannends te zien aan de faciliteiten daar. Het is ook meer een campus dan alleen een fabriek, zo hebben ze naast de werklocaties ook nog appartementen voor medewerkers die daar (bijv door de week) in de buurt willen blijven, eetgelegenheden en ontspanningsgelegenheden.



Van binnen is de zaak verdeeld in drie primaire takken. De logistieke afdeling waar alle duizenden sub-componenten binnenkomen, de assemblage waar al die onderdeeltjes tot één geheel worden gebakken, en dan het onderzoekslab waar ze met alle denkbare hardware uit natuurkunde en scheikunde labs controleren of alle materialen die worden gebruikt (en eindproducten vermoed ik) aan alle kwaliteitseisen voldoen.



Hardware X-Ray’en, dat doen wij ook niet elke dag.

Uiteraard was er bij MSI binnen ook genoeg ruimte voor een beetje nostalgie:



Hoewel assemblage de plek is waarbij een echt product ontstaat en het lab de plek is waar menig nerd natte dromen van krijgt wil ik toch even mijn respect delen voor de logistieke afdeling. Zorgen dat die giga hoeveelheid onderdeeltjes allemaal op de juiste plek op het juiste moment zijn is een serieuze opdracht. Ik kan de helft van de tijd mijn huissleutel niet vinden, MSI weet gewoon precies waar VCCCore Power Stage 27 ligt en op welk moment die op welke rol in welke rij moet liggen om te zorgen dat moederbord 359 over 2 weken geen vertraging oploopt. Ik vind het knap.





Assemblage

Het maken van een moederbord zelf is in de basis niet extreem complex. Uiteraard komt er ontzettend veel kennis en veel hele specialistische apparatuur bij kijken, maar de stappen an sich zijn goed te volgen. Het is een cycle van solder paste, onderdelen er op, bakken in de oven, inspectie, rinse-repeat aan de andere kant van het bord, rinse-repeat met andere onderdelen (al dan niet gesoldeerd, punch-through of erop gemonteerd zoals een heatsink) en aan het einde worden de laatste niet-PCB onderdelen er op gezet en wordt alles ingepakt.


Voor het volledige overzicht van alle stappen in hoge resolutie, klik hier.



Zo ga je dus binnen een korte tijd van een PCB naar een PCB met componenten op één kant, naar een PCB met componenten op beide kanten, naar praktisch een functioneel product.


We beginnen met een kaal PCB.


De eerste lading componenten gaat op de achterkant van het moederbord


Bakken bakken bakken.


Inspectie stap 1 van 9000.



Rinse, repeat aan de voorzijde.


Meer inspectie.


Meer componenten.


Het begint op een moederbord te lijken.


De nodige handmatige stappen om o.a. heatsinks er op te zetten.


Testen testen testen.


Heuy, een echt moederbord!


Packing en goan!

De grote uitdaging zit natuurlijk in de precisie die vereist is om dit soort complexe producten foutloos te laten functioneren. En de hoeveelheid checks die plaatsvinden samenvatten met “inspectie” is dan ook een beetje aan de lichte kant. Bij elke stap wordt er op tal van manieren gekeken of alles wel klopt. Als er ook maar iets niet 100% volgens het boekje is worden producten verder nagekeken en dan soms hersteld, of soms gerecycled. Volgens MSI is de nauwkeurigheid tegenwoordig zo ver ontwikkeld dat dat laatste praktisch niet meer voorkomt. Dat bleek ook wel uit de houding en activiteit van deze meneer die in geval van een productiefoutje pas aan de bak hoeft; in de tijd dat wij over die vloer liepen hebben we hem niet zien bewegen.


De meneer die cruciaal werk doet maar eigenlijk vooral uren zit te wachten tot iets niet goed gaat.

Automatisering

Zoals je kan zien is heel veel geautomatiseerd in het proces, bijna alles is een machine of een robot. Ons werd ook verteld dat in het verleden tot wel 12000 werkers (piek) tegelijk aan het werk konden zijn in de fabriek. Die piek ligt nu nog maar rond de 3000 werkers, met veel hogere productie. Bij veel van de stappen die ons werden getoond kwam eigenlijk ook direct al de uitleg met hoe ze bezig zijn alles verder te automatiseren. “Over 6 maanden heeft een robot deze werkplek vervangen, over 9 maanden ook deze, et cetera”. Het aantal werkers dat fysiek betrokken is bij één assembly line voor moederborden is in de laatste jaren al teruggebracht van ca 40 tot 20 en de verwachting is dat dit bij de volgende generatie weer gehalveerd kan zijn.

Of dat voor alles lukt, vermoedelijk blijft er nog wel wat werk aan de winkel. Zo is het testen van elk individueel moederbord iets dat heel veel fysieke stappen vereist, zo’n robot bouw je niet zomaar. Ook zien we vooral aan het einde van de lijn waarbij de laatste heatsinks, covers en andere moderne fancy details op het bord worden gezet nog aardig wat handjes.

Maar, grofweg anderhalf uur nadat het kale PCBtje door de eerste machine liep, kwam hij er aan de andere kant uit als compleet product: De MSI Z890 Tomahawk WiFi. Gemaakt, getest, aangekleed en netjes ingepakt voor een koper in afwachting van de lancering van de nieuwe Intel Core Ultra processors die later deze maand lanceren.



Eén mooie schijnbeweging later, ze staan daar toch even gek te kijken als een bijna 2 meter lange West-Europese Pannenkoek een raar dansje doet, en een bevriende media had voor ons één doosje van de stapel weten te pakken. Goed verstopt, onderin een koffer vol mooi speelgoed, net genoeg ruimte gelaten voor die dat éne extra shirtje en een paar zaken snoep (of in ieder geval iets wat op snoep lijkt, mijn Chinees is ongeveer even betrouwbaar als een Alfa uit de jaren 90) en het was weer tijd om de 14 uur lange vlucht terug te maken. En tijd om te wachten op de nieuwe CPUs van Intel dat ik ook echt wat met het bordje kan doen natuurlijk, wie weet.

Dank aan de dames en heren bij MSI voor de uitnodiging en het regelen van deze trip. Kudos aan het Nederlandse team dat al jarenlang zowel professioneel alszuiver te werk gaat, Jessica en Ting die daar op locatie alles in uitstekende banen hebben geleid en aan Ethan voor een fantastische, uitgebreide en enorm leerzame tour. Wellicht ten overvloede: wij kregen niet betaald om op deze tour te gaan of om deze content te maken.


Meer Techtesters? Je vindt ons op:
Techtesters YouTube
Techtesters Patreon
Techtesters op Instagram
Nada op Twitter
Stephan op Twitter


Onze product links (bijvoorbeeld Amazon of Bol links) betreffen soms affiliate links. Dat houdt in dat wij een kleine commissie krijgen op elke aankoop die jij doet, zonder dat het jou ook maar een cent meer kost. Wij linken enkel naar betrouwbare webshops waar wij zelf veelvuldig positieve ervaringen mee hebben.

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.